คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ ๑ - กายสุวรรณ
๑
“ายสุวรร”
สายลมหอบให่พัผ่านพฤษาสูัน ิ่้านสาาที่ไม่แ็แรพลันลอยเว้ึ้น่อนปลิปลิวลสู่เนินไศล ฝูสรรพสัว์่าหลบเร้นเ้าใ้เาไม้ วสุริยันที่เยส่อแสเิายถูบบั้วยวรายอผู้ที่ลอยัวอยู่เหนือเวหา
ปีสีแสล้อมรอบ้วยรัศมีสีทอประาย วามร้อนที่ำายออาวรายวนให้สิ่มีีวิบนพื้นพสุธาิประหวั่น วเนรทรอำนาวามอเบื้อล่า ระพือปีู่ามเพื่อพยุอ์เมื่อล่วเลยมาถึแนวมหาสมุทร แรลมมาล้นเสียนแหวลื่นมหรรพแยห่าเป็นริ้วยาว
ไม่รั้รอให้สิ่ที่หมายาำิ่ลสู่มหานที ปีมหึมาสยายเร็วรี่่อนโถมลนลื่นน้ำแระายเป็นฟอาว ิรเล็บเ้าลาลำัวเี้ยวอูให่ เี่ยวระหวัรัรั้ึ้นสู่แนนภาไป้วยัน
นารา มีฤทธิ์เหนือลาลัย
ห้วเวหาสไร้ ือแนแห่รุา!
พลั่!
ร่าะปละเปลี้ยลอยถลา ามมา้วยวรอ์สูให่ที่ำลัสืบพระบาทเ้าใล้ ลำแสสีทอล้อมรอบสรรพา์ าร่าอพาอินทรีลับลายเป็นบุรุษวัยรร์
“ท่านผู้มีเมา...”
อสรพิษร้ายำแลายเป็นทิพยนารี หมายใ้วามามสะราออิสรียั่วยวนให้พารุเิำหนั เสียหวานอออ้อนออเาะ บเบียเรือนายแนบิแผ่นอุระแล้วถือวิสาสะรีลำนิ้วไปามพระมัสาประหนึ่ยั่วเย้า
“อปรานี้านี้้วยเถิ...”
ผู้ถูเร้าำหนัระุพระโอษ์รับะพินิร่าอรร สไบผืนน้อยบาเบาเสียนไม่อาบบัทรวสล้า แววพระเนรึแฝรอยลุ่มลึ่อนแปรเปลี่ยนเป็นสีแานุเพลิประลัยัลป์
ร่าเย้ายวนอนาสวรร์ลับลายเป็นนาาัเิม!
“อึ...ฝะ ฝ่าบาท!”
เสียแหบห้าวอุทานสั่นพร่า วาายแววหวาหวั่น เร่ระถเนื้อัวถอยหลัเป็นพัลวันยามพระายาสูให่ทาบทับเหนือายน เพราะผู้ที่ะสามารถถอนมนร์เ่นนี้ไ้มีเพียเหล่าเทวาั้นสูเท่านั้น
ะล่าวถึเทวาผู้ทรศัิ์
วายุภัษ์ปัษีรอเวหา
ามอำไพายสุวรรอมรุา
รานัาในท้าวเธออ์เวนไย
‘ายสุวรร’ พระรานัาอพารุเวนไย ผู้เป็นให่ในวิมานิมพลี!
“้ามิไ้มีเพลาทั้ทิวารารี” พระสุรเสียราบเรียบ ทรเลิพระนมเ้มึ้นเมื่อเห็นิริยาอู่สนทนา
“ไว้ีวิ้า้วย”
นาหนุ่มระพุ่มไหว้ แรบีบรัใน่อท้อพาเลือสีล้ำไหลย้อยามมุมปา ทว่ายัมิยอมำนนโย่าย มือาวีลลุมแผ่นท้อ หมายุ่อนสิ่ที่ริอ่านลัพาิัวมา ายสุวรรึสั่นส่ายพระเศียระย่ออ์ลเสมอสายา
แม้รุและนาะเป็นปิปัษ์ันเรื่อยมานับแ่บรรพาล แ่มิใ่รุทุนที่ะับนาเป็นอาหาร และมิใ่นาทุนที่ะเป็นอาหารอรุุัน
ารแบ่แยนั้นระหว่ารุับนาย่อมเป็นไปามสภาวะำเนิ ไล่เรียาอัะ (เิาไ่) ลาพุะ (เิในรรภ์) สัเสทะ (เิ้วยเหื่อไล) ไปนถึโอปปาิะ ึ่อย่าหลันี้ือารถือำเนิ้วยารบำเพ็เพียรนิแร่ล้าึพ่วมา้วยอำนาบารมี รอนเป็นึ่เทวะึ่ิรัาน ไม่ำ้อเสพภัษาหาร็สามารถำรีพอยู่ไ้ ่าาพวที่เิแ่อัะและลาพุที่ำ้อเวียนว่ายไปามสัสารวัราบนสิ้นเราะห์รรม
ายสุวรรี้พระันี [1] ไปยัลาลำัวอนาาหนุ่ม มี้อนลมนูนึ้นราวับะปริแยาอุทร ทอพระเนรโลหิไหลนอาปาแผลแล้วนึหวั่นหทัย รู้ีว่าถ้าประวิเวลา่อไปผู้ที่ะสิ้นีวีไม่พ้นบุรุษ่าเผ่าพันธุ์เสียเอ
“มีรันามิใ่ออนาา ืนมันแ่้าเสีย”
มีรันาือแ้วมลที่สถิอยู่ ้นสระศัิ์สิทธิ์บนยอเาสุบรรีรี เพียแ่นาานนี้ลอบำแลายแล้วรุล้ำเ้าไปถึินแนแห่ปัษี็นับว่าอุอาเหลือา ทว่ายัล้าที่ะลัเอาสิ่อมลพ้นาอาาเเสียอี
มันมิรู้ัวบ้าหรือไรว่านเอำลัฝ่าฝืนมเียรสวรร์
ารล่วล้ำเแนึ่ันและันเยนำมาึ่เทวสุรสราม อ์อินทรา [2] ึทรวาเ์เพื่อให้ทุีวิสามารถอยู่ร่วมันไ้อย่าสบสุ เว้นเสียแ่ารำรีพามวััร รุึยัสามารถับนาบานสัเวยเป็นอาหารอนไ้
“ืน็าย มิืน็าย ่าันันใ”
สัเสทะนาาั้ท่า่อสู้ ายสุวรรึไ้แ่พรูลมหายพระทัย
“นั่นมิใ่หนทาอันาลา”
ยับพระโอษ์ร่ายมนร์สอสามรา วรอ์อเทวาพลันืนสู่ร่าอพาปัษี ปีสีแเหยียยายพร้อมไอละออสีทอโอบล้อมพระวรายสมพระนาม ท่วท่าออาส่าามไม่แพ้พระอัยา [3] แห่น
มนุษย์โลมัล่าวว่าพระอัยาหรือ ‘พารุเวนไย’ นั้นทรเปี่ยมล้นไป้วยบุาธิาร แรำเนิมีวรายยายให่ฟ้า ะพริบพระเนรแ่ละราเสมือนฟ้าแลบแปลบปลาบ ยับปีราวใ ุนเาะใ พระพายะหายลับ รัศมีที่พวยพุ่าพระวรายเสมือนไฟไหม้ทั่วุรทิศ มีฤทธิ์ผาโผนพิสาร พละำลัมหาศาลนไม่อามีผู้ใ่อรไ้ แม้รบับพระนาราย์็ยัเสมอันนไม่อาหาผลแพ้นะ ึลปลใเป็นัลยามิรที่ี่อัน นั่นึเป็นที่มาอารเป็นเทพพระพาหนะ ที่ไม่ว่าอ์วิษุเ้าะเส็ไปที่ใ พาเวนไยะทรเนรมิายเป็นเทวปัษานำพาพระอ์ึ้นทรบนพระปฤษา์ หรือที่มนุษย์รู้ัในนาม ‘นาราย์ทรสุบรร’
ายสุวรรผู้ธรศัิ์พระรานัาึสืบเื้อสายารุาธิบินทร์
รืน!
ท้อฟ้าที่เยผ่อใสลับลายเป็นปลุม้วยเมหมอหนา เสียอสนีบาสนั่นพสุธาเมื่อพารุยับอ์
เปรี้ย!
ทรเอี้ยวหลบพิษร้ายอนารา เส้นสายสีำทะมึนแปลเป็นูเล็นับร้อยโผนพุ่เ้าหาึโบพระหัถ์เป็นแสทอสว่าไสว มิ้าเหล่าบริวารอนาาึพาันสิ้นใ
“้ามิไ้หมายมุ่เอาีวิเ้า...”
ฝั่นาหนุ่มผู้เป็นนายยัไม่ยอมล่าถอย พลันวัปลายหารัรอบพระวราย ่อนถูลำแสเรือรอัผ่านลาลำัวนาสะบั้นเป็นสอท่อนพร้อมมีรันาที่ลอยล่อืนสู่ฝ่าพระหัถ์
ายสุวรรทอพระเนรร่าที่โรยร่วามบริวารอนไป่อนมหายสู่้นบึ้แห่ท้อนทีสีทันร
อเวเรน สมฺมนฺิ...ออย่าผูใอเวร่อันเลย
สิ้นระแสินั้นปีามพลันแผ่สยายพาพารุหายลับไปในหมู่เมา พื้นนภาที่เยหม่นหมอึลับลายเป็นฟ้าสีทอผ่ออำไพ
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
สุแสนะเท่เลยเพะ ฝ่าบาท
รัเ็มััน่อ เพราะทัวร์วิมานิมพลีอไ์ิิมศัิ์ยัไม่บแ่เพียเท่านี้
อนหน้าพี่รุะพาไปไหน มารอมัน่า
ฟ้าหลับ้าน
Facebook Fanpage : ฟ้าหลับ้าน
Twitter : @fahlungbaan
⊳ เพียำนึ
⊳ ริรั..ปราแ้ว
⊳ เพียวใ (สนพ.พิมพ์ำ สถาพรบุ๊ส์)
สั่ื้อหนัสือ : ลิลิ้์
⊳ สัวารา (สนพ.พิมพ์ำ สถาพรบุ๊ส์)
สั่ื้อหนัสือ :
E-book :
[1] นิ้วี้
[2] อ์อินทรา ือเทวราผู้เป็นให่ในหมู่เทวา ปรอสวรร์ั้นาวึส์ (พระเทวธิบี, พระอินทร์, ท้าวสัะ, ท้าวสัเทวรา, อ์อมรินทร์ ็เรีย)
[3] ปู่หรือา
ความคิดเห็น