~ห้องเก็บของ~

ลำดับตอนที่ #10 : เพลง : world is mine(ver.umihime)

โลกนี้ยังมี องค์หญิงจากโลกสีฟ้านั้นก็คือฉัน

เพราะฉะนั้นเธออย่า มาทำ ว่าฉันเป็นเพียง เด็กตัวน้อย รู้มั้ย?

จำไว้ด้วยนะ ข้อแรกที่เธอไม่จำเป็นต้องทำให้ฉัน ทรงผมนั้นฉันมัดเองได้

ข้อสองนะ ไม่จำเป็น จะต้องผูกเชือกรองเท้าให้ฉันทุกวัน

และสุดท้าย ไม่ว่าทุกครั้งที่ฉันเรียกถามอะไร เธออย่าพูดออกมาด้วยคำที่เหมือน ฉันยังคงเด็กกว่าใคร

ฟังเข้าใจไหมเธอ

ถ้ารู้แล้วก็ช่วยทำอะไรสักหน่อย เลิกจูงมือฉันเสียที

ฉันเปล่านะ ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้เธอวุ่นวายต้องเอาใจ

แค่อยากให้ เธอนั้นช่วยคิดทั้งใจของเธอนะว่าตัวฉันตรงหน้าเธอโตแล้วนะ
 

โลกนี้ยังมี องค์หญิงจากโลกอันแสนไกลโพ้นคือฉัน

ดูทางนี้ นี่เธอ นี่เธอ นั่นตัวอะไรทำไมช่างน่ารัก

ไม่รู้นี่นา ขอโทษนะฉันไม่รู้จริงๆนี่นา...

หงุดหงิดแล้วหรือเธอ งั้นช่วยพาฉันไปเที่ยวที่อื่นได้ไหม งั้นเรารีบไปกันเถอะ
 

นิสัยเสีย  ให้เดาว่าเธอพูดว่าเด็กน้อยล่ะสิ ฉันว่าเธอพูดให้มันชัดๆหน่อย

อะเดี๋ยวซิ ได้ยินบ้างมั้ย ที่เมื่อกี้ พูดไปเธอฟังรึเปล่า?

อ้อ อีกอย่างนึงนะ

ถ้าฉันนั้นยังเป็นเจ้าหญิง เธอก็เป็นเจ้าชายม้าขาว

ที่พาฉันเที่ยวบ่อยๆ

ถ้าเข้าใจนะเธอ ก็รีบช่วยเลิกเรีกฉันด้วยชื่อแบบนั้น อย่างชื่อแม่หนูน้อยไง

ฉันเปล่านะ ไม่ได้คิดอยากทำอะไรที่เธอวุ่นวายต้องเอาใจ

ถ้าหากเธอ คิดว่าตัวฉันต้องโดนตำหนิละ ฉันก็ยอมได้ เชิญว่ามาตามตรง
 

โลกนี้ยังมี คนเดียวที่ฉันชอบใจ เจ้าชายในฝัน

อยากให้รู้ซะที ดูสิ ว่ามือของฉันนั้นก็ยังว่างอยู่

ทำไมน่าเบื่อ ฉันเริ่มกลัวแล้วนะเจ้าชายที่รัก

โธ่ ไม่รู้แล้วล่ะ พูดหรืออะไร ไวๆสิเธอ

ไม่เคยสักนิด ไม่เคยเลย ที่เธอจะเข้าใจฉัน ไม่เคยเลยที่จะเข้าใจ

เจ้าเค้กน้อยที่มีสตรอเบอรี่วาง

ไข่นุ่มๆสดๆตีให้ฟูๆกลายเป็นพุดดิ้ง

มันคืออะไร ช่วยแนะนำให้ได้ไหม

แต่อย่าคิดว่าคนอย่างฉันอ่อนแอบอบบางนะเธอ

หากตั้งใจ ไม่ว่าอะไรก็ทำได้

สุดท้ายแล้ว เธอก็ต้องให้ช่วยอยู่ดี
 

แน่นะสิ ก็รู้หนิว่าตัวฉันน่ะเป็นใคร

เจ้าหญิงที่มาจากโลกใบใหญ่สีฟ้าอันไกลเกินคว้า

มองหาฉันดีๆ นี่เธอ ถ้าหาฉันไม่เจอ จะหนีไปแล้วนะ

แต่แล้ว ร่างกายก็ลอยขึ้นหลังของเธอ อะไรน่ะ เอ๋

เธอบอกฉัน ว่าเหนื่อยสินะ เดินมาตั้งนาน แล้วก็หันหน้าหนี

บางทีเป็นฉันที่เป็นเหมือนเด็กก็ดีเหมือนกัน