คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ผัวแก่ three -ร้อยเปอแล้วแจ้ะ
“อรุณสวัสดิ์ครับน้องแบค”ชานยอลเอ่ยทักทายภรรยาเด็กพลางก้มลงไปหอมแก้มนิ่มเบาๆเพื่อเป็นกำลังใจในการทำงาน
“ใครใช้ให้หอมแก้ม”แต่ทว่าคนตัวเล็กก็ยังหน้าบูดเบี้ยวเหมือนที่ผ่านมา แต่ก็ยังดีที่ลดการพูดจาทำร้ายจิตใจของเขาได้ไปนิดนึง แค่นิดเดียวจริงๆ
“ขอโทษครับ..กินข้าวเถอะน้องแบค”ชานยอลส่งยิ้มให้แบคฮยอนก่อนจะรินน้ำส้มและส่งให้แบคฮยอน
เพล้ง!
“ผมจะกินนม”มือเรียวเล็กปัดแก้วที่ชานยอลส่งให้จนแตกกระจายไปหมด แต่ถึงอย่างนั้นสามีของแบคฮยอนก็ยังยิ้มให้กับแบคฮยอนอยู่ดี เขาทนได้เพื่อเด็กน้อยของเขา
“นมได้แล้วครับแบคฮยอน”
“ดี...ชานยอล”ยังไม่ทันที่ชานยอลจะนั่งร่างเล็กก็เรียกเขาอีกครั้ง
“ครับ”
“ไปหยิบกระเป๋ากับตุ๊กตาที่วางอยู่ให้หน่อย”ร่างเล็กสั่ง และคนตัวสูงก็ทำตาม
“นี่ครับแบคฮยอน”แบคฮยอนรับมันมาถือไว้ และเขาก็ยอมให้ชานยอลนั่งกินข้าวสมใจอยาก
“ชานยอล...ขอบคุณนะ”ชานยอลเบิกตาโพลงกับคำพูดของแบคฮยอน ...เด็กน้อยของเขาชักจะน่ารักขึ้นทุกวันแล้วสิ จะทำยังไงดีเนี่ย
“อา...เรื่องอะไรหรอครับ”
“ทุกเรื่องเลย...แล้วก็ขอโทษนะ”
“ไม่เป็นไรหรอกครับ”
“จะพยายามนะ....จะพยายามไม่ทำนิสัยแบบนั้นอีก”แบคฮยอนลุกขึ้นจากเก้าอี้เตรียมจะไปเรียน แต่กลับเดินอ้อมมายังตรงที่ชานยอลนั่งก่อนจะกดจูบเบาๆที่แก้มของชานยอล
“น้องแบค...”ร่างสูงตกใจไปไม่น้อย
“ตั้งใจทำงานนะครับ...เอ่อ...พี่ชานยอล”
20%
วันนี้แบคฮยอนพูดได้เต็มปากว่ารู้สึกดี แต่ก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรถึงเดินยิ้มได้ทั้งวันแบบนี้
“แบค...ไปทำรายงานกัน”เพื่อนที่จับได้กลุ่มเดียวกับแบคฮยอนเดินมาชวนแบคฮยอนไปทำรายงาน ปกติทุกคนก็รู้ว่าแบคฮยอนไม่ชอบทำรายงานรวมไปถึงเพื่อนสนิทของเขาอีกสองคนด้วย ตอนนี้จะไปเที่ยวที่ไหนก็ไม่รู้ ไม่เห็นเข้าเรียนสักครั้ง
ตอนนี้เขาและเพื่อนในกลุ่มกำลังนั่งทำรายงานอยู่ที่บ้านของแบคฮยอน...ไม่รู้ว่าจะไปทำที่ไหนกัน เพราะห้องสมุดก็มีคนเต็มไปหมดจึงเลือกออกมาทำที่ที่น่าจะสะดวกที่สุด คนแรกคยองซู บอกว่าที่บ้านไม่มีใครอยู่และคยองซูไม่มีกุญแจบ้าน คนที่สองคือจงแด จงแดบอกว่าญาติมาที่บ้านเลยไปไม่ได้ ส่วนคนที่สามคืออี้ชิง อี้ชิงบอกว่าตัวเองอยู่บ้านเดียวกับจงแด สุดท้ายก็มาโป๊ะเชะกับบ้านแบคฮยอน
“สวัสดีครับ”เพื่อนในกลุ่มพูดขึ้นพร้อมกันหลังจากที่มีผู้มาใหม่เข้ามาในบ้าน นั่นคือชานยอลนั่นเอง
“มาทำรายงานหรอครับ....มีอะไรให้ช่วยบอกพี่ได้นะ”ชานยอลหันไปพูดกับเด็กๆที่นั่งทำรายงานกันอยู่ที่ห้องนั่งเล่นหลังจากนั้นจึงขอตัวไปทำอาหารโดยไม่ลืมชวนเด็กๆทุกคนด้วย
“แบค...คือ”เพื่อนคนที่แบคฮยอนคิดว่าเหมือนกระต่ายพูดขึ้นทำให้ร่างเล็กต้องเงยหน้าขึ้นมอง
“ว่าไง”
“จริงหรือเปล่าที่มีคนบอกว่าเพื่อนสนิทนายลาออกไปแล้ว”เพื่อนผมหยิกพูดขึ้นบ้าง
“ปล่อยไปเถอะ...เราไม่อยากชีวิตพังเพราะพวกนั้นเหมือนกัน....เพื่อนกลุ่มนั้นก็แค่หวังผลประโยชน์จากเรา”พอแบคฮยอนพูดจบก็เกิดความเงียบขึ้นจนกระทั่งชานยอลเรียกเมื่อทำอาหารเสร็จแล้ว
ชานยอลนั่งอยู่ตรงหัวโต๊ะ แบคฮยอนและอี้ชิงนั่งอยู่ตรงข้ามกัน ส่วนจงแดนั่งอยู่ข้างๆแบคฮยอนและคยองซูนั่งอยู่ตรงข้ามจงแด
“พี่ลืมถามไปเลยเราสามคนชื่ออะไรครับ”ชานยอลเอ่ยขึ้นพร้อมส่งยิ้มให้เด็กๆทั้งสามคน
“คนนี้อี้ชิง นี่จงแด นู่นคยองซู”แต่เป็นแบคฮยอนที่ตอบแทน
“เป็นเพื่อนสนิทของแบคฮยอนหรอครับ...ฝากแบคฮยอนด้วยนะครับ”ชานยอลโค้งเล็กน้อยทั้งๆที่ยังนั่งอยู่ให้เพื่อนทั้งสาม
“อ่า...โอเคครับ”เป็นคยองซูที่ตอบ
“พี่ชื่อ...”
“ชานยอล”แบคฮยอนยังก้มหน้าก้มตากินข้าวและตอบคำถามของเพื่อนสนิทเมื่อกี้เขาด้วย
“เป็นอะไรกับแบคฮยอนหรอครับ...ขอโทษที่ถามนะครับ”
“เป็นคุณอาของ....”
“สามี”ชานยอลยังพูดไม่ทันจบแบคฮยอนก็สวนขึ้นมาเสียดื้อๆทำเอาคนที่นั่งคุยกันอยู่ตะลึงไปไม่น้อย อ่า...ส่วนชานยอลตอนนี้หัวใจก็ใกล้จะหลุดออกมาเต็มที
แบคฮยอนรู้สึกหงุดหงุดที่ชานยอลยิ้มบ่อยเกินไป อยู่กับเขาไม่เห็นยิ้มล่ะ ลูบหัวเพื่อนเขาด้วยพูดคุยกันสนุกอย่างกับรู้จักกันมานานเป็นปี พูดเลยว่าหงุดหงิด
ชานยอลน่าสนใจตรงไหน ห่วยก็ห่วย จูบก็ไม่เก่ง เฮอะ
“ตอนนี้มันดึกมากๆเลย นายจะกลับกันได้ยังไง” บางที่ชานยอลก็อดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมเด็กน้อยของเขาถึงเห็นใจคนอื่นมากกว่าเก่า ไม่ยอมให้เพื่อนกลับบ้านเพราะมันดึก แบคฮยอนคงกลัวว่าเพื่อนๆจะเป็นอันตราย จึงตื้อเพื่อนๆให้กลับมานอนที่ห้องนอนสำหรับแขกและห้องนอนส่วนตัวของแบคฮยอนเอง
หลังจากที่แบคฮยอนให้เพื่อนๆที่พึ่งจะสนิทกันเข้าห้องไปทำธุระส่วนตัวนอนระหว่างนั้นแบคฮยอนก็ลงไปเก็บกระเป๋าและตุ๊กตาที่ชานยอลให้ในห้องนั่งเล่นขึ้นมาไว้ในห้องนอนที่ชานยอลสร้างไว้ให้เขากับชานยอลนอนด้วยกัน แต่แบคฮยอนจะเข้าไปนอนแค่บ้างวันเท่านั้นแหละ
“อ้าวแบคฮยอน..มานอนนี่หรอครับ”ชานยอลเยขึ้นตอนที่แบคฮยอนก้าวเข้ามาในห้องนี้
“ใช่”แบคฮยอนตอบพร้อมทิ้งตัวลงนอนข้างๆชานยอลที่นั่งพิงหัวเตียงเพื่ออ่านหนังสืออยู่
“อาน้ำแล้วเหรอครับ...ตัวหอมจัง”แบคฮยอนพยักหน้าหงึกๆให้สามีที่นอนอ่านหนังสืออยู่
“มือใหญ่จัง”แบคฮยอนขยับเอาหัวมาหนุนตักของชานยอลพลางยกมือข้างหนึ่งของชานยอลมาเล่น
“อ่าครับ”ชานยอลอมยิ้มเล็กๆให้เด็กน้อยของเขา แค่วันเดียวเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้...เขามีความสุขจริงๆ
“วางหนังสือเลย”พอแบคฮยอนสั่งชานยอลก็ทำตามอย่างว่าง่าย คนตัวสูงวางหนังสือลงข้างๆกับโคมไฟหัวเตียงและถอดแว่นออก
“มีอะไรหรอครับน้องแบค”
“ถ้า”
“อะไรครับ หืม?”ร่างสูงเลิกคิ้วสงสัยเมื่อร่างเล็กๆของแบคฮยอนปีนขึ้นมาซบอกเขา
“ถ้าผมจูบชานยอล...มันจะไม่เป็นไรใช่ไหมครับ”
100%
#บยอนผัวแก่
ฮวี่ฮวี่ อาทิตย์หน้าสอบมาลงไว้ สอบเสร็จจะมาแล้วกัน
กรีดล้อง อิอิ
มันคันไม้คันมืออะที่รัก
ความคิดเห็น