คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ผัวแก่ two
วันนี้เป็นวันธรรมดาที่ทุกคนต้องไปทำงาน รวมถึงชานยอลด้วยเช่นกัน และเด็กน้อยของเขาก็ต้องไปเรียน แสงแดดยังไม่ทันสาดส่องเข้ามา ชานยอลก็ลุกอาบน้ำแต่ตัวและต่อด้วยการทำอาหารเช้าให้แบคฮยอนตามปกติ
หลังจากที่ชานยอลได้ทำอาหารและยกมาวางที่โต๊ะกินข้าวแล้ว เด็กน้อยของเขาก็เดินลงบันไดมาเหมือนปกติทุกวัน เด็กอ้วนเอ้ยได้กลิ่นอาหารก็ลงมาเชียวนะ
“ไข่ดาวหรอ”แบคฮยอนนั่งลงบนเก้าอี้ตรงข้ามกับชานยอล ทุกๆเช้าชานยอลก็ต้องมานั่งมองเด็กน้อยเคี้ยวข้าว น่าหมั่นเขี้ยวจนอยากเอามือไปบีบเอามือไปดึงเลยล่ะ
“น้องแบคจะเอาอะไรอีกไหมครับ”ชานยอลเอ่ยถามแบคฮยอนที่ยังก้มหน้าก้มตากินอย่างตั้งใจ ร่างเล็กส่ายหัวไปมาเป็นคำตอบ ก่อนจะยกน้ำขึ้นมาดื่มเมื่อกินหมดจานแล้ว เด็กอ้วนนี่อ้วนจริงๆ :]
“ชานยอล....เย็นนี้ผมมีเรื่องจะคุยด้วย”แบคฮยอนหันมาพูดกับสามีอีกครั้งก่อนจะเดินขึ้นไปทำธุระส่วนตัว
มันก็แน่นอนเรื่องที่แบคฮยอนจะออกบ้านคนละเวลากับชานยอล โดยชานยอลจะออกไปก่อนส่วนแบคฮยอนจะคอยสักครึ่งชั่วโมงก่อนที่จะออกไปเรียนบ้าง
วันนี้ชานยอลลางานทั้งวันเพราะเขาต้องการจะออกไปซื้อของใหม่ๆให้แบคฮยอนให้อย่างเช่นโทรศัพท์และของใช้ต่างๆที่แบคฮยอนจำเป็นต้องใช้ แต่ก็มีบ้างที่เขาแอบซื้อของไร้สาระบ้างเพราะเห็นว่ามันเหมาะกับเด็กน้อยของเขา
ชานยอลหอบหิ้วถุงต่างๆที่เขาเองไม่รู้ว่าซื้อมาเยอะขนาดนี้เข้าบ้านไปวางไว้ที่ห้องนั่งเล่นจนครบ ก่อนจะเปิดดูทีละถุง
ถุงแรกเป็นโทรศัพท์เครื่องหรูที่แบคฮยอนอยากได้
ถุงที่สองคือกระเป๋าสะพายที่แบคฮยอนอยากได้
ถุงที่สามคือเครื่องเขียนเพราะแบคฮยอนบ่นว่าไม่ค่อยมีใช้
ถุงที่สี่เป็นตุ๊กตาสุนัข...มันเหมือนแบคฮยอน
ถุงที่ห้าคือขนนที่แบคฮยอนเคยบ่นว่าอยากกิน
ถุงที่หกคือหนังสือหลายเล่มที่แบคฮยอนอยากอ่าน
หลังจากที่ชานยอลดูของในถุงทั้งหกใบแล้วก็อดยิ้มให้กับตัวเองไม่ได้...เด็กน้อยของเขาจะชอบไหมนะ แล้วถ้าแบคฮยอนเห็นจะดีใจหรือจะทำหน้ายังไงกันนะ?
ตอนนี้เป็นเวลาบ่ายแก่ๆ อีกประมาณไม่ถึงชั่วโมงแบคฮยอนก็คงกลับถึงบ้าน ชานยอลจึงเตรียมอาหารเย็นไว้ให้สำหรับเด็กน้อยของเขา แบคฮยอนต้องกลับมาแล้วหิวแน่ๆเลย
ทุกมื้อชานยอลมักจะตั้งใจทำให้มันออกมาดี แบคฮยอนจะได้ไม่บ่นว่ามันไม่อร่อยและไม่ท้องเสียเหมือนตอนเด็กๆที่ไปซื้ออาหารมาแล้วท้องเสีย
หลังจากที่ชานยอลทำอาหารเสร็จก็ยกมาวางไว้ที่โต๊ะและนั่งรอแบคฮยอนเหมือนๆเดิม
“ชานยอล...ทำไว้ให้ผม?”แบคฮยอนเดินเข้าบ้านมาด้วยสภาพที่อิดโรยพอสมควร เดินมานั่งฝั่งตรงข้ามชานยอลและลงมือกินโดยที่ไม่ได้พูดอะไรกันจนอาหารในจานหมด
“ชานยอลผมมีเรื่องจะคุยด้วย”แบคฮยอนยกน้ำขึ้นมาดื่มก่อนจะเปิดประเด็นพูดด้วยสีหน้าจริงจังกว่าเก่า
“ว่ายังไงครับ”และชานยอลก็ยังยิ้มอ่อนโยนให้แบคฮยอนทุกครั้ง
“ผมอยากย้ายไปอยู่หอ”ชานยอลเริ่มหุบยิ้มเพราะประโยคถัดมา
“ทำไมล่ะครับ..อยู่ที่นี่มันไม่ได้เหรอครับ”
“ไม่ใช่”
“หรือน้องแบคอยากได้อะไรเพิ่มเหรอครับ”
“ไม่ใช่”
“แล้วทำไมล่ะครับ”ชานยอลกำมือของตัวเองแน่นขึ้นเรื่อยๆ หรือว่าพอเด็กน้อยเริ่มโตขึ้นเรื่อยๆก็อยากจะมีชีวิตเป็นของตัวเอง มีโลกส่วนตัว แต่ชานยอลยังไม่พร้อมที่จะปล่อยมือแบคฮยอนไปจริงๆ
“ผมไม่อยากอยู่กับคุณ!”แบคฮยอนเริ่มขึ้นเสียงใส่คนที่มีอายุมากกว่า
“แต่ผมต้องดูแลน้องแบคนะครับ”มือหนาเอื้อมไปจับมือของแบคฮยอนแต่ร่างเล็กกลับสะบัดออกอย่างไม่ใยดี
“ไม่ต้องเอาสิ่งที่พ่อผมพูดเก็บมาคิดหรอก ผมโตแล้ว!”
“ไม่ใช่อย่างนั้นนะครับ”ชานยอลส่ายหัวอย่างแรงจนเส้นผมสะบัดตามแรง
“แล้วมันยังไง!! ถ้าผมเรียนจบผมจะมาหย่า...คุณมันห่วย”พอแบคฮยอนพูดคำว่าหย่าออกมาชานยอลกแทบจะหมดแรง เขาจะไม่ยอมหย่า เขาไม่ยอมไปไหนทั้งนั้น
“อย่าเลยนะครับแบคฮยอน...อย่าทิ้งผมเลยนะครับ”ชานยอลลุกขึ้นไปสวมกอดแบคฮยอนไว้แต่แบคฮยอนก็ยังขัดขืนอยู่ดี
“ไม่!! ผมไม่ได้รักคุณ ผมอยากมีชีวิตของผม”แบคฮยอนพยายามดิ้นให้หลุดจากอ้อมกอดของชานยอล
“แต่พี่รักแบคฮยอนนะครับ”ชานยอลกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น เขาอยากให้แบคฮยอนจมไปกับตัวเขา เขาไม่อยากให้แบคฮยอนหนีไปไหน เขาทนไม่ได้ ชานยอลยอมทุกอย่าง ยอมให้แบคฮยอนทุบตี ยอมให้แบคฮยอนอารมณ์เสียแล้วมาลงที่เขา ชานยอลแค่ขอไม่ให้แบคฮยอนไปไหนก็พอ
“ผมจะไปเก็บของ ปล่อย”
“พี่ซื้อของให้น้องแบคเยอะแยะเลยนะ”
“ปล่อย”
“โทรศัพท์นั่นรุ่นล่าสุดเลยนะ”
“ปล่อยผม!!”
“กระเป๋าใบนั้นไงตอนที่แบคฮยอนเอาของไปให้เพื่อนแล้วแบคฮยอนบอกว่าอยากได้”ถ้าคนในอ้อมกอดเขาบอกให้ปล่อยเขาก็จะไม่ยอมปล่อย
“....”
“พี่ซื้อปากกามาให้เราเยอะแยะเลยนะ”
“...ฮึก”
“ขนมมีเต็มไปหมดเลยนะ กินมันให้หมดด้วยนะ”
“...พอแล้ว...ฮึก..”
“หนังสือก็เยอะมากจนแบคฮยอนของพี่ต้องอ่านมันไม่หมดแน่ๆ”
“ชานยอล...หยุด....ช..ชาน”
“พี่มีตุ๊กตาจะให้เราด้วยนะ...มันหน้าตาเหมือนเราเลย”
“ยังไง....ผมก็จะไป”เสียงสะอื้นของแบคฮยอนดังขึ้นเป็นระยะจนชานยอลต้องหยุดพูด เขาทนไม่ไหวแล้วจริงๆ เขาไม่อยากให้แบคฮยอนร้องไห้
คนตัวสูงยอมปล่อยแบคฮยอนออกจากอ้อมกอด ก่อนจะคุกเข่าลงไปต่อหน้าแบคฮยอน
“แบคฮยอนแต่งงานกับพี่ได้ไหมครับ....แต่งงานกันอีกครั้ง เริ่มต้นกันใหม่ด้วยความรักนะครับ”ชานยอลเงยหน้าขึ้นมามองหน้าแบคฮยอนที่มีแต่คราบน้ำตาและน้ำใสๆคลออยู่ไม่ต่างกับชานยอล
“..ฮึก...ผม...ผมไม่ได้รักคุณ”
“แต่ถึงอย่างนั้นช่วยอยู่ในฐานะภรรยาของผมตามกฎหมายด้วยนะครับ”
“อีกสองปี”
“ครับ?”
“ภายในสองปีนี้...ผมจะยอมเปิดใจให้คุณ แต่”
“แต่อะไรครับ”ชานยอลจ้องแบคฮยอนด้วยความหวัง
“ผมจะไม่ทำดีกับคุณหรอกนะครับ”แค่นี้ชานยอลก็พอใจแล้ว....
#บยอนผัวแก่
ถ้าพี่ชานฮอตแล้วแกจะเสียใจยัยอ้วย
ให้แบคแรงอีกนิดแกกกก มันไม่ดราม่านะเว่ย
มันหวานมาก แบบอุ้ยแบคจะมอบตัวและหัวใจฮร้าาาา
ความคิดเห็น