คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ผัวแก่ one
“ว้าวมันเจ๋งไปเลย”เสียงกลุ่มเด็กวัยรุ่นจำนวนมากต่างเอ่ยชื่นชมเด็กหนุ่มตัวเล็กที่กระโดดขึ้นไปเต้นยั่วยวนผู้คนบนเวทีในผับชื่อดัง
“มันก็แน่นอนอยู่แล้ว”คนตัวเล็กขยิบตาให้เพื่อนรักหนึ่งทีก่อนจะบอกลาเพื่อกลับบ้าน...นี่มันก็ดึกเกินไปแล้ว กลับไปต้องโดนบ่นหูชาอีกแน่ๆ น่ารำคาญ
พอแบคฮยอนกลับมาถึงบ้าน แน่นอนว่าเขาได้ยินเสียงโทรทัศน์ยังเปิดอยู่ แสดงว่าไอผัวแก่ๆของเขาต้องยังไม่นอน ปัดโธ่โว้ย
แบคฮยอนเดินกระฟัดกระเฟียดเข้าบ้านเหมือนปกติและแน่นอนว่าสามีคนที่แบคฮยอนรำคาญก็มักจะดึงเขาสู่อ้อมกอดด้วยรอยยิ้มเสมอมา มันเป็นรอยยิ้มที่ห่วยและเขาก็ไม่อยากทนฟังเสียงหัวใจของไอแก่ที่เขาอยู่ด้วยตั้งแต่อายุ17อีกต่อไป
“หลบไปดิ จะไปนอน”คนตัวเล็กผลักสามีที่ตัวสูงกว่าเต็มแรงจนคนเป็นสามีต้องผละออกมา
“พี่ขอโทษครับ”ชานยอลยิ้มอย่างอ่อนโยนให้แบคฮยอน แต่แบคฮยอนเลือกที่จะไม่สนใจมัน เขารำคาญ
“เลิกยุ่งกับผมซักทีได้ปะ”แบคฮยอนขยี้ผมตัวเองจนยุ่งไปหมด
“ทำไมล่ะครับ”
“พี่มันแก่ไง!”แบคฮยอนพูดจบคำก็รีบวิ่งขึ้นไปบนห้องนอนทันที
แน่นอนว่าแบคฮยอนไม่อยากมาแต่งงานกับคนอย่างปาร์คชานยอล ตอนนั้นแบคฮยอนอายุได้เพียง17ปีพ่อและแม่ของเขาก็เสียชีวิตด้วยโรคร้ายทั้งคู่ แน่นอนว่าพวกท่านได้ฝากฝังให้เขาได้มาแต่งงานกับผู้ชายที่ชื่อชานยอลที่อายุห่างกันตั้ง16ปี และตั้งแต่แต่งงานกันมาสามปีแบคฮยอนไม่เคยทำดีกับสามีคนนี้เลยแม้แต่ครั้งเดียว ก็คนมันไม่รักจะให้ทำไงได้วะ
“แบคครับ นอนได้แล้วครับ”หลังจากที่คนตัวสูงได้ปิดบ้านเรียบร้อยเขาก็ขึ้นมาบนห้องนอนที่มีคนตัวเล็กนอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียง แน่นอนว่าแบคฮยอนทำอะไรชานยอลก็คิดว่ามันน่ารักอยู่เสมอ
“เอ้อ...ผมมีแฟนแล้วนะ”นี่ก็อีกเรื่องที่ชานยอลพยายามจะยอมรับมัน เพราะทุกครั้งที่ทั้งคู่ออกไปไหนมาไหนด้วยกันคนตัวเล็กจะบอกว่าเขาเป็นคุณอา เขาเคยถามว่าทำไมถึงไม่บอกคนอื่นไปว่าเราเป็นสามีภรรยากัน แบคฮยอนบอกว่า....มันน่าอาย แบคฮยอนไม่อยากมีสามีแก่
“ไม่รักพี่แล้วเหรอครับ”ชานยอลกดจูบไปบนกลุ่มผมนิ่ม...แน่นอนว่าเขาเจ็บปวด
“ผม...เคยรักพี่ด้วยหรอครับ”ประโยคนี้เป็นประโยคที่ชานยอลได้ยินในคืนนี้
อดีตแต่ก่อนของชานยอล
ชานยอลจำได้ว่าวันนั้นเขาไปคุยงานกับอาจารย์ที่สอนเขาในมหาวิทยาลัยที่บ้านของอาจารย์ วันนั้นคือวันที่ชานยอลได้เจอกับเด็กผู้ชายคนหนึ่งหน้าตาน่ารักราวกับตุ๊กตา วันนั้นเขาอายุ22ปีส่วนเด็กน้อยคนนั้นอายุ6ปี เป็นวัยที่เริ่มจำความได้ ชานยอลจึงอาสาที่จะดูแลเด็กคนนั้นหากอาจารย์ของเขาไม่ว่าง ซึ่งแน่นอนว่าอาจารย์ไว้วางใจให้เขาดูแลเด็กน้อยคนที่ชื่อแบคฮยอน
“พี่ชานจุ๊บๆ”ตอนเด็กๆแบคฮยอนมักจะอ้อนเขา บอกว่ารักพี่ชานทุกวัน ใช่....ชานยอลรักแบคฮยอนแต่ไม่ใช่ในแบบที่แบคฮยอนรักชานยอล เขาคิดเกินเลยกับเด็กที่อายุต่างจากเขาเป็นสิบๆปี และในเรื่องนี้อาจารย์ของผมก็รู้เรื่องทั้งหมด
“ชานยอลไม่ไปหาน้องแบคหรือไง”พอผมอายุได้28ปี เวลาผ่านมา6ปีผมก็ยังรักเด็กน้อยคนนั้นไม่เปลี่ยนถึงแม้ว่าเด็กคนนั้นจะเริ่มเป็นเด็กที่ดื้อรั้นแล้วก็ตาม แต่ทุกอย่างยังเหมือนเดิม เพื่อนสนิทของผมก็ยังล้อผมเรื่องน้องแบคเหมือนเดิม
“เดี๋ยวน้องก็มา วันนี้ไม่มีเวลาไปรับน้อง”ชานยอลพูดไม่ทันขาดคำ ร่างเล็กก็เดินเข้ามาพร้อมกับกระเป๋าสะพายหลัง
“พี่ชานสอนการบ้านหน่อยฮะ”พอเด็กน้อยขอเท่านั้นแหละ ชานยอลก็รีบเดินไปหาตัวเล็กที่โซฟาทันที ทีน้องแบคฮยอนสุดที่รักมาชานยอลก็ยอมทิ้งงานทั้งหมดเพื่อเด็กน้อยของเขาเพียงผู้เดียว
กลับมาที่ปัจจุบัน ชานยอลนอนไม่หลับ ครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งแรก เขานอนไม่หลับทุกๆครั้งที่แบคฮยอนพูดจาทำร้ายหัวใจของเขา แต่เขาก็ทน เขารักแบคฮยอนมากๆ
มือหนาเอื้อมไปลูบกลุ่มผมของคนที่นอนหลับอย่างสบายใจอย่างเบามือ แถมยังกดจูบไปที่กลุ่มผมนิ่มของคนที่เขารัก....เด็กน้อยจะเคยรักเขาบ้างไหม? หรือเป็นชานยอลที่รักแบคฮยอนคนเดียวกันแน่
เอาเถอะ
#บยอนผัวแก่
แก้คำผิด ;3
ความคิดเห็น