ZaiYaNight [Zn]

        วันนี้เป็นวันที่อากาศแจ่มใสมาก นับเป็นเรื่องที่ดีสำหรับชาวเมืองเบ็ก ซิตี้ ทุกคนในเมืองต่างกระปรี้กระเปร่า ออกมาพูดคุย หยอกล้อ เล่นกันตามประสาชาวเมืองที่เป็นมิตร แต่แล้วความหายนะก็มาเยือนเมืองเบ้ก ซิตี้.........
"นั่นมันพวกไหนน่ะ..น่ากลัวชะมัด.." ซุบซิบๆ
"อย่าไปจ้องพวกนั้นเชียวนา นั่นมันแก๊งไซยาไนด์นี่!!"
"ว่าไงนะ?!..ไซยาไนด์เหรอ.." ฮือฮา
"เฮ้ย..เค้าบอกว่านั่นมันแก๊งไซยาไนด์ล่ะ"
         แก๊งไซยาไนด์ เป็นแก๊งที่ใหญ่ที่สุดในแถบนี้ มีข่าวลือต่างๆนาๆเกี่ยวกับแก๊งนี้มากมาย ว่ากันว่าถ้าแก๊งนี้บุกไปเยือนเมืองไหน เมืองนั้นจะต้องเรียบเป็นหน้ากลอง ไม่เคยมีใครกล้าหือกับแก๊งไซยาไนด์เลยแม้แต่คนเดียว แก๊งไซยาไนด์ถูกปกครองโดยผู้นำกลุ่มหลายระดับ แต่ละระดับมีหน้าที่แตกต่างกันไป ไซยาไนด์มีทั้งผู้ปกครองเบื้องหน้าและผู้ปกครองเบื้องหลับที่ว่ากันว่าร้ายกาจสุดๆ แต่ยังมีผู้ปกครองเบื้องหน้าของเหล่าแก๊งไซยาไนด์อยู่อีกหนึ่งคน นามของคนผู้นี้มีชื่อว่า "เชน" เขาสามารถปกครองกลุ่มคนเป็นพันๆได้เพียงตัวคนเดียว และทุกคนในแก๊งไซยาไนด์ต่างเคารพและเชื่อฟังเขาเป็นอย่างดี...
           โครม!!เพล้ง!! แก๊งไซยาไนด์อาละวาดทำลายข้าวของของชาวบ้านแถบนี้พังเป็นแถบ
"เฮ้ย!!แกคิดจะทำอะไรน่ะ" ลุงเบ็นเจ้าของร้านกาแฟตะโกนถาม
"หลบไปไอ้แก่!!" ผลัวะ!!!ลุงเบ็นหน้ากระเด็นไปตามแรงฝ่ามือที่โดนตบ
"เฮ้ย!!นี่แกทำร้ายแม้กระทั่งคนแก่ด้วยเหรอวะ?!"ชาวบ้านผู้ชาย2-3คนตะโกนออกปากถาม
ชายร่างใหญ่ในชุดดำเดินทะมึนเข้ามาหาชาวบ้านแถบนั้นทันที
"...พวกแกเห็นผู้ชายผมดำ สูงประมาณ180ซม.ผิวขาว หน้าตาดีๆหน่อย ผ่านมาทางนี้มั่งหรือเปล่า"
"..เอ่อ..มะ..ไม่..เห็นเลยครับ.."
"..ผมไม่เคยเจอเลยครับ...."
"ไม่...ไม่ครับ..ไม่เห็น"

ชายร่างใหญ่ได้ยินดังนั้นจึงกวักมือเป็นสัญญาณพาพรรคพวกกลับไปค้นหาที่อื่นต่อ แก๊งไซยาไนด์จึงพากันเดินกลับไป
"พวกมันมาล่าใครกันนะ"
"ไม่รู้สิ..เหยื่อรายนี้น่าสงสารนะ"
"เฮ้อ..แต่ดีแล้วล่ะที่พวกมันไปได้ซะที" ชาวบ้านต่างพึมพำถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกันต่างๆนาๆ
"ลุงเบ็นเป็นยังไงมั่งครับ"ชาวบ้านถาม
"เอ้อ..ไม่เป็นไรมากหรอก..แผลแค่นี้เอง"ลุงเบ็นว่าพลางเช็ดเลือดที่ปากออกด้วยแขนเสื้อ
"ให้ดิฉันไปส่งไม๊คะลุงเบ็น"
"ไม่ล่ะๆ(^^)]ลุงจะกลับไปจัดร้านต่อด้วย พวกเทอก็รีบๆกลับบ้านกันซะเถอะ เดี๋ยวพวกมันก็กลับมาอีกหรอก" ลุงเบ็นตอบอย่างห่วงใย
ชาวบ้านเริ่มทยอยกลับบ้านกันไปเรื่อยๆจนหมด ลุงเบ็นจึงเดินกลับเข้าร้านที่มีสภาพเละเทะไปหมด เศษก้วแตกกระจายเต็มพื้น กระจกร้านแตกเป็นรู เคาท์เตอร์หักไปเป็นแถบ ลุงเบ็นยืนมองสภาพร้านของตัวเองแล้วถอนหายใจ...ลุงเบ็นเอื้อมมือจะหยิบเศษแก้วที่แตกอยู่ขึ้นมา แต่แล้ว...หมับ!มีมือยื่นมาหยิบขึ้นมาก่อน เป็นมือของชายหนุ่มรูปงามอายุประมาณ 18-20 ปีผมสีดำดก ตัดกับนัยตาสีฟ้า ผิวขาวราวกับหิมะนั้นช่างดูดีเหลือเกิน แถมยังสูงเหมือนนายแบบในนิตยาสารไม่มีผิดอีก
*หมอนี่เป็นใครกันนะ*ลุงเบ็นคิด
"ว้า...ร้านเละเทะไปหมดเลย..ผมจะช่วยเก็บกวาดนะครับ"ชายหนุ่มกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูเป็นมิตร
"เอ้อ...พ่อหนุ่นี่เป็นใครกั....."ลุงเบ็นยังพูดไม่ทันจบประโยคแต่ชายหนุ่มดันขัดขึ้นมาก่อน
"ผมว่าเราเก็บร้านกันก่อนดีไหมครับ เรื่องอื่นอย่าเพิ่งไปสนใจมันเลย"ชายหนุ่มพูดพลางหยิบไม้กวาดขึ้นมากวาดเศษแก้วในร้าน ลุงเบ็นพยักหน้าหงึกตาม คว้าถุงกระดาษแล้วเริ่มเก็บเศษแก้วเหมือนชายหนุ่ม ........
"เฮ้อ...เสร็จจนได้นะ...ค่อยดูดีขึ้นมาบ้างนิดนึง เฮอะๆ"ลุงเบ็นกล่าวพร้อมเสียงหัวเราะประจำตัวของลุงเบ็น
".........เรื่องกระจกกับของต่างๆภายในร้านผมจะช่วยออกให้เองนะครับ.."ชายหนุ่มหันไปพูดกับลุงเบ็น
"หืม..อะไรกันพ่อหนุ่ม..เจ้าไม่ได้เป็นคนผิดซะหน่อย จะมาออกค่าใช้จ่ายอะไรให้ลุงกันเล่า"ลุงเบ็นว่า
"......เอ่อ...ครับ ก็ใช่..แต่..."ชายหนุ่มอึกอัก
"....หรือว่าพ่อหนุ่ม...เป็นคนที่พวกแก๊งไซยาไนด์ตามล่าเมื่อกี้หือ..??"ลุงเบ็นพูดพลางพินิจหน้าเนียนใสของชายหนุ่มตรงหน้า
"..ครับ..คนที่พวกมันตามหาคือผมเอง!..ผมเองครับ"ชายหนุ่มบอกกับลุงเบ็นตามจริง
"........"
"เพราะฉะนั้น...ผมเลยจะขอชดใช้ที่พวกมันท..."
"เอาเถอะ!"ลุงเบ็นขัด "ลุงก็ไม่รู้นะว่าเรื่องมันเป็นมายังไง แต่ดูท่าว่านายคงกำลังลำบากสินะ เรื่องค่าชดใช้น่ะ ไม่เอาหรอก..."
"หา!?..เอ่อ..ไม่ได้นะครับ"ชายหนุ่มรีบพูด
"ฟังก่อนซี่..เรื่องเงินน่ะไม่เอาอยู่แล้ว แต่อยากให้พ่อหนุ่มน่ะ มาทำงานที่ร้านชั้นได้ไหม แลกกับค่ากินค่าอยู่ที่นี่เลยเป็นไง"ลุงเบ็นว่าพร้อมรอยยิ้ม
"....ลุงครับ..ผม..."ชายหนุ่มลังเล
"หืม..?"
"..ขอบคุณครับลุง!!"ชายหนุ่มรับคำลุงเบ็น
"ว่าแต่พ่อหนุ่มชื่ออะไรล่ะ"ลุงเบ็นถามพลางลุกขึ้นชงกาแฟ
"ผมชื่อ..เชน..ครับ"ชายหนุ่มตอบพร้อมรับถ้วยกาแฟมาจากลุงเบ็น
"งั้นก็...ยินดีต้อนรับนะพ่อหนุ่ม อ๊ะ!..ไม่ใช่สิ..ยินดีต้อนรับสู่ร้านเบ็น คอฟฟี่นะเชน"

        วันนี้เป็นวันที่อากาศแจ่มใสมาก นับเป็นเรื่องที่ดีสำหรับชาวเมืองเบ็ก ซิตี้ ทุกคนในเมืองต่างกระปรี้กระเปร่า ออกมาพูดคุย หยอกล้อ เล่นกันตามประสาชาวเมืองที่เป็นมิตร แต่แล้วความหายนะก็มาเยือนเมืองเบ้ก ซิตี้.........
"นั่นมันพวกไหนน่ะ..น่ากลัวชะมัด.." ซุบซิบๆ
"อย่าไปจ้องพวกนั้นเชียวนา นั่นมันแก๊งไซยาไนด์นี่!!"
"ว่าไงนะ?!..ไซยาไนด์เหรอ.." ฮือฮา
"เฮ้ย..เค้าบอกว่านั่นมันแก๊งไซยาไนด์ล่ะ"
         แก๊งไซยาไนด์ เป็นแก๊งที่ใหญ่ที่สุดในแถบนี้ มีข่าวลือต่างๆนาๆเกี่ยวกับแก๊งนี้มากมาย ว่ากันว่าถ้าแก๊งนี้บุกไปเยือนเมืองไหน เมืองนั้นจะต้องเรียบเป็นหน้ากลอง ไม่เคยมีใครกล้าหือกับแก๊งไซยาไนด์เลยแม้แต่คนเดียว แก๊งไซยาไนด์ถูกปกครองโดยผู้นำกลุ่มหลายระดับ แต่ละระดับมีหน้าที่แตกต่างกันไป ไซยาไนด์มีทั้งผู้ปกครองเบื้องหน้าและผู้ปกครองเบื้องหลับที่ว่ากันว่าร้ายกาจสุดๆ แต่ยังมีผู้ปกครองเบื้องหน้าของเหล่าแก๊งไซยาไนด์อยู่อีกหนึ่งคน นามของคนผู้นี้มีชื่อว่า "เชน" เขาสามารถปกครองกลุ่มคนเป็นพันๆได้เพียงตัวคนเดียว และทุกคนในแก๊งไซยาไนด์ต่างเคารพและเชื่อฟังเขาเป็นอย่างดี...
           โครม!!เพล้ง!! แก๊งไซยาไนด์อาละวาดทำลายข้าวของของชาวบ้านแถบนี้พังเป็นแถบ
"เฮ้ย!!แกคิดจะทำอะไรน่ะ" ลุงเบ็นเจ้าของร้านกาแฟตะโกนถาม
"หลบไปไอ้แก่!!" ผลัวะ!!!ลุงเบ็นหน้ากระเด็นไปตามแรงฝ่ามือที่โดนตบ
"เฮ้ย!!นี่แกทำร้ายแม้กระทั่งคนแก่ด้วยเหรอวะ?!"ชาวบ้านผู้ชาย2-3คนตะโกนออกปากถาม
ชายร่างใหญ่ในชุดดำเดินทะมึนเข้ามาหาชาวบ้านแถบนั้นทันที
"...พวกแกเห็นผู้ชายผมดำ สูงประมาณ180ซม.ผิวขาว หน้าตาดีๆหน่อย ผ่านมาทางนี้มั่งหรือเปล่า"
"..เอ่อ..มะ..ไม่..เห็นเลยครับ.."
"..ผมไม่เคยเจอเลยครับ...."
"ไม่...ไม่ครับ..ไม่เห็น"

ชายร่างใหญ่ได้ยินดังนั้นจึงกวักมือเป็นสัญญาณพาพรรคพวกกลับไปค้นหาที่อื่นต่อ แก๊งไซยาไนด์จึงพากันเดินกลับไป
"พวกมันมาล่าใครกันนะ"
"ไม่รู้สิ..เหยื่อรายนี้น่าสงสารนะ"
"เฮ้อ..แต่ดีแล้วล่ะที่พวกมันไปได้ซะที" ชาวบ้านต่างพึมพำถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกันต่างๆนาๆ
"ลุงเบ็นเป็นยังไงมั่งครับ"ชาวบ้านถาม
"เอ้อ..ไม่เป็นไรมากหรอก..แผลแค่นี้เอง"ลุงเบ็นว่าพลางเช็ดเลือดที่ปากออกด้วยแขนเสื้อ
"ให้ดิฉันไปส่งไม๊คะลุงเบ็น"
"ไม่ล่ะๆ(^^)]ลุงจะกลับไปจัดร้านต่อด้วย พวกเทอก็รีบๆกลับบ้านกันซะเถอะ เดี๋ยวพวกมันก็กลับมาอีกหรอก" ลุงเบ็นตอบอย่างห่วงใย
ชาวบ้านเริ่มทยอยกลับบ้านกันไปเรื่อยๆจนหมด ลุงเบ็นจึงเดินกลับเข้าร้านที่มีสภาพเละเทะไปหมด เศษก้วแตกกระจายเต็มพื้น กระจกร้านแตกเป็นรู เคาท์เตอร์หักไปเป็นแถบ ลุงเบ็นยืนมองสภาพร้านของตัวเองแล้วถอนหายใจ...ลุงเบ็นเอื้อมมือจะหยิบเศษแก้วที่แตกอยู่ขึ้นมา แต่แล้ว...หมับ!มีมือยื่นมาหยิบขึ้นมาก่อน เป็นมือของชายหนุ่มรูปงามอายุประมาณ 18-20 ปีผมสีดำดก ตัดกับนัยตาสีฟ้า ผิวขาวราวกับหิมะนั้นช่างดูดีเหลือเกิน แถมยังสูงเหมือนนายแบบในนิตยาสารไม่มีผิดอีก
*หมอนี่เป็นใครกันนะ*ลุงเบ็นคิด
"ว้า...ร้านเละเทะไปหมดเลย..ผมจะช่วยเก็บกวาดนะครับ"ชายหนุ่มกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูเป็นมิตร
"เอ้อ...พ่อหนุ่นี่เป็นใครกั....."ลุงเบ็นยังพูดไม่ทันจบประโยคแต่ชายหนุ่มดันขัดขึ้นมาก่อน
"ผมว่าเราเก็บร้านกันก่อนดีไหมครับ เรื่องอื่นอย่าเพิ่งไปสนใจมันเลย"ชายหนุ่มพูดพลางหยิบไม้กวาดขึ้นมากวาดเศษแก้วในร้าน ลุงเบ็นพยักหน้าหงึกตาม คว้าถุงกระดาษแล้วเริ่มเก็บเศษแก้วเหมือนชายหนุ่ม ........
"เฮ้อ...เสร็จจนได้นะ...ค่อยดูดีขึ้นมาบ้างนิดนึง เฮอะๆ"ลุงเบ็นกล่าวพร้อมเสียงหัวเราะประจำตัวของลุงเบ็น
".........เรื่องกระจกกับของต่างๆภายในร้านผมจะช่วยออกให้เองนะครับ.."ชายหนุ่มหันไปพูดกับลุงเบ็น
"หืม..อะไรกันพ่อหนุ่ม..เจ้าไม่ได้เป็นคนผิดซะหน่อย จะมาออกค่าใช้จ่ายอะไรให้ลุงกันเล่า"ลุงเบ็นว่า
"......เอ่อ...ครับ ก็ใช่..แต่..."ชายหนุ่มอึกอัก
"....หรือว่าพ่อหนุ่ม...เป็นคนที่พวกแก๊งไซยาไนด์ตามล่าเมื่อกี้หือ..??"ลุงเบ็นพูดพลางพินิจหน้าเนียนใสของชายหนุ่มตรงหน้า
"..ครับ..คนที่พวกมันตามหาคือผมเอง!..ผมเองครับ"ชายหนุ่มบอกกับลุงเบ็นตามจริง
"........"
"เพราะฉะนั้น...ผมเลยจะขอชดใช้ที่พวกมันท..."
"เอาเถอะ!"ลุงเบ็นขัด "ลุงก็ไม่รู้นะว่าเรื่องมันเป็นมายังไง แต่ดูท่าว่านายคงกำลังลำบากสินะ เรื่องค่าชดใช้น่ะ ไม่เอาหรอก..."
"หา!?..เอ่อ..ไม่ได้นะครับ"ชายหนุ่มรีบพูด
"ฟังก่อนซี่..เรื่องเงินน่ะไม่เอาอยู่แล้ว แต่อยากให้พ่อหนุ่มน่ะ มาทำงานที่ร้านชั้นได้ไหม แลกกับค่ากินค่าอยู่ที่นี่เลยเป็นไง"ลุงเบ็นว่าพร้อมรอยยิ้ม
"....ลุงครับ..ผม..."ชายหนุ่มลังเล
"หืม..?"
"..ขอบคุณครับลุง!!"ชายหนุ่มรับคำลุงเบ็น
"ว่าแต่พ่อหนุ่มชื่ออะไรล่ะ"ลุงเบ็นถามพลางลุกขึ้นชงกาแฟ
"ผมชื่อ..เชน..ครับ"ชายหนุ่มตอบพร้อมรับถ้วยกาแฟมาจากลุงเบ็น
"งั้นก็...ยินดีต้อนรับนะพ่อหนุ่ม อ๊ะ!..ไม่ใช่สิ..ยินดีต้อนรับสู่ร้านเบ็น คอฟฟี่นะเชน"