ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : #Intro
'อ้๊ยยยยยยย...หล่อออ หล่อมาก!!!!'
เริ่มต้นวันเดิมๆด้วยเสียงกรี๊ดของพวกผู้หญิง ซึ่งถือเป็นเรื่องปกติเพราะผมเข้าใจดีว่าคนหน้าตาดีอย่างผมก็ต้องอย่างนี้แหละ ถ้าถามว่าผมเป็นใคร จะบอกให้ก็ได้ 'นนทพัชตร์ เดอร์ เคอแลนส์' นั้นคือชื่อผม มันฟังดูเยอะแยะอ่านยากใช่ไหมล่ะ ก็ผมน่ะเป็นลูกครึ่งอังกฤษ-ไทยนี่นะ ไม่อยากจะคุยผมเป็นเดือนมหา'ลัยเลยนะ ผมอยู่วิศวะปี4 เรียนได้ที่2ทุกครั้งไม่ใช่ว่าผมไม่ฉลาดพอนะแต่เพราะเพื่อนผมที่ได้ที่1นั้นทำงานได้เรียบร้อยกว่าเลยได้คะแนนตรงส่วนนี้ไปคะแนนสอบก็ได้เท่ากันบ่อยนั้นก็คือสอบทีไรได้เต็มทุกที กลับเข้าสถานการณ์ปัจจุบันดีกว่าตอนนี้ผมกำลังหงุดหงิดมากครับช่วงนี้เป็นหน้าฝนแต่ร้อนโคตรเพราะมียัยดาวมหา'ลัยมากระแซะเอาหน้าอกเบียดกับแขนอยู่นั่นแหละ ถามว่าสนใจไหม ไม่เลยยัยนี่เคยผ่านใครต่อใครมาเยอะละรวมถึงผมด้วยแต่ก็เป็นความสัมพันธ์แบบคืนเดียวจบถ้าถามทำไมไม่คบกันต่อบอกเลยลีลาเด็ดใช้ได้แต่ไม่ชอบใช้ของร่วมกับคนอื่น
"ไนท์คะแพทว่าเราไปหาbreakfastกินกันเถอะค่ะ"
"ไม่ล่ะครับ ผมต้องประชุมกรรมการนักเรียน"
ผมตอบปัดๆไปเพราะเบื่อเต็มทนจะให้ไปนั่งกินข้าวกับยัยนี้ขอไปนั่งฟังประธานกรรมการบ่นยังดีกว่า
"อะไรกันคะครั้งที่แล้วก็ประชุม ครั้งนี้ก็ยังประชุมอีกหรอคะ"
"ครับ..นี่ก็ใกล้เวลาแล้วผมขอตัว"
พอหลบออกมาได้ผมก็ตรงไปห้องคณะกรรมการทันที
แอ๊ด...
"ไงเพื่อนกินข้าวกับดาวมหา'ลัยอร่อยไหม"
เจอหน้าประโยคแรกที่จะทักคือแบบนี้หรอเป็นเสียงเพื่อนผมเองครับชื่อมิกค์กับไมค์ สองคนนี้เป็นแฝดกันเป็นลูกครึ่งอเมริกา-ไทยนิสัยก็เลวๆ ซาดิส ฟันแล้วทิ้งใครได้เป็นแฟนคงช้ำใจตาย วิธีแยกสองคนนี้ก็การแต่งตัวมิกค์จะแต่งตัวเรียบร้อยกว่าก็แค่นั้น
"ยังไม่ได้ไปกูแยกตัวออกมาก่อน"
"อ้อหรอออ เอาเถอะมาเข้าเรื่องกันดีกว่า เห็นกิลบอกว่าจะมีเด็กใหม่ย้ายมาอยู่คณะแพทย์ปี3 เป็นเด็กทุน ชื่อ 'โชติกาล รุ่งเรืองกิจ' จะให้จัดการยังไง"
มิกค์ถามผมพร้อมกับยื่นเอกสารประวัติเกี่ยวกับเด็กคนนั้นให้ผม ถ้าถามว่ากิลเป็นใครก็เพื่อนผมที่ได้ที่1นั่นแหละครับ'กิลลา ล็อตต้า' ลูกครึ่งอิตาลี-ไทย ผมอ่านดูข้อมูลแล้วก็จัดว่าเด็กคนนี้ก็ธรรมดาทั่วไป แต่มีอย่างหนึ่งที่ทำให้ใจเต้นตั้งแต่แรกเห็น ใบหน้าขาวหวานนั้นดึงดูดใจผมมาก
"อืม..ฉันคิดอะไรสนุกๆออกล่ะ"
หึๆผมอยากเจอเร็วๆจังเลยคุณหรอคนสวย...
เริ่มต้นวันเดิมๆด้วยเสียงกรี๊ดของพวกผู้หญิง ซึ่งถือเป็นเรื่องปกติเพราะผมเข้าใจดีว่าคนหน้าตาดีอย่างผมก็ต้องอย่างนี้แหละ ถ้าถามว่าผมเป็นใคร จะบอกให้ก็ได้ 'นนทพัชตร์ เดอร์ เคอแลนส์' นั้นคือชื่อผม มันฟังดูเยอะแยะอ่านยากใช่ไหมล่ะ ก็ผมน่ะเป็นลูกครึ่งอังกฤษ-ไทยนี่นะ ไม่อยากจะคุยผมเป็นเดือนมหา'ลัยเลยนะ ผมอยู่วิศวะปี4 เรียนได้ที่2ทุกครั้งไม่ใช่ว่าผมไม่ฉลาดพอนะแต่เพราะเพื่อนผมที่ได้ที่1นั้นทำงานได้เรียบร้อยกว่าเลยได้คะแนนตรงส่วนนี้ไปคะแนนสอบก็ได้เท่ากันบ่อยนั้นก็คือสอบทีไรได้เต็มทุกที กลับเข้าสถานการณ์ปัจจุบันดีกว่าตอนนี้ผมกำลังหงุดหงิดมากครับช่วงนี้เป็นหน้าฝนแต่ร้อนโคตรเพราะมียัยดาวมหา'ลัยมากระแซะเอาหน้าอกเบียดกับแขนอยู่นั่นแหละ ถามว่าสนใจไหม ไม่เลยยัยนี่เคยผ่านใครต่อใครมาเยอะละรวมถึงผมด้วยแต่ก็เป็นความสัมพันธ์แบบคืนเดียวจบถ้าถามทำไมไม่คบกันต่อบอกเลยลีลาเด็ดใช้ได้แต่ไม่ชอบใช้ของร่วมกับคนอื่น
"ไนท์คะแพทว่าเราไปหาbreakfastกินกันเถอะค่ะ"
"ไม่ล่ะครับ ผมต้องประชุมกรรมการนักเรียน"
ผมตอบปัดๆไปเพราะเบื่อเต็มทนจะให้ไปนั่งกินข้าวกับยัยนี้ขอไปนั่งฟังประธานกรรมการบ่นยังดีกว่า
"อะไรกันคะครั้งที่แล้วก็ประชุม ครั้งนี้ก็ยังประชุมอีกหรอคะ"
"ครับ..นี่ก็ใกล้เวลาแล้วผมขอตัว"
พอหลบออกมาได้ผมก็ตรงไปห้องคณะกรรมการทันที
แอ๊ด...
"ไงเพื่อนกินข้าวกับดาวมหา'ลัยอร่อยไหม"
เจอหน้าประโยคแรกที่จะทักคือแบบนี้หรอเป็นเสียงเพื่อนผมเองครับชื่อมิกค์กับไมค์ สองคนนี้เป็นแฝดกันเป็นลูกครึ่งอเมริกา-ไทยนิสัยก็เลวๆ ซาดิส ฟันแล้วทิ้งใครได้เป็นแฟนคงช้ำใจตาย วิธีแยกสองคนนี้ก็การแต่งตัวมิกค์จะแต่งตัวเรียบร้อยกว่าก็แค่นั้น
"ยังไม่ได้ไปกูแยกตัวออกมาก่อน"
"อ้อหรอออ เอาเถอะมาเข้าเรื่องกันดีกว่า เห็นกิลบอกว่าจะมีเด็กใหม่ย้ายมาอยู่คณะแพทย์ปี3 เป็นเด็กทุน ชื่อ 'โชติกาล รุ่งเรืองกิจ' จะให้จัดการยังไง"
มิกค์ถามผมพร้อมกับยื่นเอกสารประวัติเกี่ยวกับเด็กคนนั้นให้ผม ถ้าถามว่ากิลเป็นใครก็เพื่อนผมที่ได้ที่1นั่นแหละครับ'กิลลา ล็อตต้า' ลูกครึ่งอิตาลี-ไทย ผมอ่านดูข้อมูลแล้วก็จัดว่าเด็กคนนี้ก็ธรรมดาทั่วไป แต่มีอย่างหนึ่งที่ทำให้ใจเต้นตั้งแต่แรกเห็น ใบหน้าขาวหวานนั้นดึงดูดใจผมมาก
"อืม..ฉันคิดอะไรสนุกๆออกล่ะ"
หึๆผมอยากเจอเร็วๆจังเลยคุณหรอคนสวย...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น