คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : คืนเข้าหอ...4
โปรโมั่นสุพิเศษส่ท้ายปี!! อีบุ๊ 'วิวาห์พราปรารถนา' ลพิเศษ 35%!! เพาะ 17-31 ธันวาม 2565 นี้เท่านั้น ห้ามพลาเลยน้าา นัอ่านท่านใยัไว้ในรอบรอ สามารถเ้าไปอุหนุนอีบุ๊ันไ้ที่ >> วิวาห์พราปรารถนา
“หวาน เธอหวานเหลือเิน” เสียเ้มแหบแห้ำราม้อยามที่ไ้เยิมลิ้มลอหยาน้ำหวานลิ่นหอมที่ไม่ไ้ทำให้เาผิหวัเลยสันิ รัน้ามมันลับถูใเาเสียเหลือเิน
มุลาส่ายหน้าไปมาบนหมอนนุ่มนเส้นผมระายยุ่เหยิ แม้สมอะพยายามสั่ให้รัเียและ่อ้านสัมผัสร้ายาอเา หาทว่าร่าายลับไม่ฟัเธอเลยสันิราวับว่ามันำลั้อมน์สะที่ายหนุ่มใร่ายไว้บนเรือนายอเธอ สะโพเล็หยัึ้นเพื่อเปิทาให้ลิ้นร้ายไ้สำรวเธออย่าถนัถนี่มาึ้นไปอี อารม์ที่ถูุมานานแทบระเบิออเป็นเสี่ยๆ เพียแ่ปลายลิ้นอเาลาไล้หยอล้ออยู่ที่เสรสั่นระริลาายสาว ร่าบาเบาหวิวราวับะลอยละลิ่วึ้นาเียอย่าไรอย่านั้น
“หึ ยัะปิเสธอีไหม ว่าไม่้อาร” แพทริเอ่ยถามเสียพร่าอย่าเย้ยหยัน เมื่อร่าายอเธออบสนอเาอย่าีเยี่ยม
“ฮึ …อื้ออ”
หิสาวไม่มีเรี่ยวแรพอะ่อ้านำพูออีฝ่ายอีเธอทำไ้เพียสะอื้นออมาเบาๆ หยาน้ำใสเอ่อลอที่วาู่สวยเมื่อวามอึอัที่่อเิึ้นภายในัวเธอทวีวามทรมานมาึ้นไปอี ่อนะ้อราเสียสั่นเมื่อมือหนาเอื้อมึ้นไปอบุมทรวออเธอไว้พลาบีบเล้นหนัหน่วอย่าไม่เรใเ้าอร่าเลยแม้แ่น้อย เลียวลื่นแห่วามปรารถนาสาัเ้าหาเธอไม่ยั้
“ว่ายัไ …ถ้าไม่้อาร ั้นันะหยุ” แพทริเอ่ยยั่วเย้า
ไม่พูเปล่า ใบหน้ามายที่ำลัมอบวามสุให้ับนปาีอยู่่อยๆ ยับถอยห่าราวับะำลัยั่วเย้าให้หิสาวที่ใล้ะไปถึฝั่ฝันเ็มทีแล้วทรมานแทบาใ
“แพทริ… “หิสาวราหาเาเสียสั่น มือเล็รีบรั้บ่าหนาไว้ราวับลัวว่าเาะหายไปริๆ สัาาอเธอร่ำร้อบออยู่ภายในว่าหาเาหยุไปอนนี้เธอ้อายเพราะวามอึอัทรมานนี้เป็นแน่
“ว่าไ” เสียเ้มที่แหบแห้เอ่ยเร่เร้าอยาไ้ยินำอบอเธอเพราะเาเอ็ปวร้าวทรมานนแทบทานทนไม่ไหวแล้วเหมือนัน
“ไ้โปร …ัน้อารุ” มุลาราเสียแผ่วอย่านที่ยอมำนน่อทุสิ่
เพียเท่านี้ มหาเศรษีหนุ่มาวอัฤษเอ็ทานทน่อไฟปรารถนาแสนเร่าร้อนที่ำลัแผเผาเานแทบมอไหม้่อไปอีไม่ไหวเหมือนัน ายหนุ่มผละาร่าบาเล็น้อยเพื่อปลเปลื้อเสื้อผ้าที่ยัเหลืออยู่บนายแร่ออให้หม่อนะโยนมันทิ้เลื่อนไปทั่วห้ออย่าไม่สนใไยีสันิว่าเสื้อราาแพแสนแพอเาะไปอยู่ส่วนไหน สิ่ที่รึวามสนใอเาเอาไว้มีเพียเรือนายามอพยาบาลสาวที่ำลัพรั่พร้อมอย่าเ็มที่เพื่อเาแล้วเท่านั้น
เมื่อัารับนเอเรียบร้อยแล้ว ายหนุ่ม็ลับลไปทาบทับร่าเล็ไว้อย่าแนบแน่นนิที่ไม่เหลือ่อว่าให้มสััวผ่านไปไ้ มัล้ามเนื้อแ็แร่เสียสีับผิวเนื้อนุ่มเนียนอเธออย่าร้อนแร ่อนที่แนแร่ะแยเรียวาามออห่าาันพร้อมับสะโพหนาที่แทรลาเ้ารอบรอุหลาบแสนามอย่ารวเร็ว
“รี๊! เ็บ ฮึ ันเ็บ”
มุลารีร้อเสียหลเมื่อวามวาบหวามรัวนใที่ทำให้เธออ่อนระทวยเมื่อรู่แปรเปลี่ยนเป็นวามเ็บร้าวราวับร่าายำลัถูี หยาน้ำใสที่เอ่อลออยู่บนวาู่สวยไหลรินลมาที่แ้มเนียน
ทา้านแพทริ ฟอล์เนอร์เอ็เบิาว้าอย่าใไม่าิว่าหิสาวที่ยอมแ่านแลหนี้ หิสาวที่เาเ้าใมาลอว่ายอมเอาัวเ้าแลเพื่อเินอย่ามุลาะยับริสุทธิ์ผุผ่อแบบนี้ วามรู้สึผิเล็ๆ ่อัวึ้นในใเมื่อายหนุ่มระหนัไ้ว่านเอรอบรอเธอรุนแรเินไป หาแ่ส่วนหนึ่อหัวใายหนุ่มลับรู้สึีนัที่ไ้เป็นายนแรอพยาบาลสาวผู้นี้
“พอเถอะ ฮึ ัน ันเ็บ” หิสาวร้ออเว้าวอนเา
มหาเศรษีหนุ่มำ้อบรามแน่นเมื่อสะัั้นอารม์ปรารถนาอเาที่ำลัโหมระหน่ำรุนแรไว้เพื่อให้หิสาวแสนบริสุทธิ์ไ้ปรับัวเสีย่อนเพื่อไม่ให้เธอรู้สึเ็บนเินไป ทั้ที่เาเอ็แสนทรมานอยาะโน้วเ้าหาเธอให้สมับที่ปรารถนามาเป็นอาทิย์ยิ่วามับแน่นอายสาวที่บีบรััวนอเาไว้แน่นยิ่ปวร้าวนแทบทนไม่ไหว
ายหนุ่ม้มลูบับหยาน้ำาบนแ้มเนียนให้อย่าอ่อนโยน มือหนา็บีบเล้นปทุมถันู่ามเพื่อ่วยลทอนวามเ็บปวอหิสาว เรียวปาหนาบูบูื่มที่ลีบปาเล็อย่าเร่าร้อนปลุปั่นวามปรารถนาในร่าบาให้ลุโนระพือหนัึ้นมาอีรั้
มุลาราแผ่วในอเมื่อวามเ็บปวอเรือนายลน้อยลในะที่วามเสียว่านที่หายไปเมื่อรู่ลับเ่นัเ้ามาในห้ววามรู้สึอีรั้ และูเหมือนว่าวามหวามไหวที่่อัวึ้นใหม่ในรั้นี้มันะทวีวามร้อนแรเพิ่มึ้นหลายเท่าัวนั ารรุล้ำที่เ็บปวในราแรึ่อยๆ าหายลายเป็นวามอึอัแทบาใแทนเมื่อเรียวปาร้ายามูึยอทรวสีหวานปลุเร้าเธอไม่หยุหย่อน
“แพทริ …อื้อ” เสียหวานราหาเาอย่าลืมัว
มือเล็ที่ำิผ้าปูเียไว้็่อยๆ ยึ้นมาเาะที่บ่าหนาที่อัแน่นไป้วยมัล้ามอายหนุ่มไว้ ผิวเนื้อเรียบลื่นหาทว่าูแ็แร่นัอบุรุษเพศทำให้มุลารู้สึแปลใหม่ยามที่ไ้สัมผัสนเผลอลูบไล้เรือนายสมบูร์แบบ้วยวามื่นม
และนั่นทำให้วามอทนอแพทริ ฟอล์เนอร์หมลไปในทันที ฝ่ามือร้อนเ้าเาะุมฟ้อนเฟ้นที่บั้นท้ายอนามนุ่มมือเบาๆ ่อนที่มันะเลื่อนไปประอสะโพบาให้ลอยึ้นเล็น้อยเพื่อรอรับแรปรารถนาที่เือพล่านอยู่ในายเา ในะที่เมื่ออี้าที่ว่าอยู่็รั้เรียวาามทั้สออเธอึ้นมาพาไว้รอบเอวเปิทาให้่อทารัอเธอเปิว้าึ้นอีเล็น้อยเพื่อที่เธอะไ้ไม่เ็บนเินไป
“มุลา เธอับแน่นเหลือเิน”
แพทริราเสียห้าวยามที่สะโพสอบเลื่อนัวอย่าเนิบ้าและแผ่วเบาแ่็แทบะยับไปไหนไม่ไ้เลยเพราะวามับแน่นอายสาวที่บีรัหนัหน่วนเาแทบะปลอปล่อยออมา้วยวามสุสมทั้ที่ยัไม่ไ้ทำอะไรเลย้วย้ำ
“แพทริ อื้อ แพทริ”
หิสาวเอ็วาบหวามในแทบทนไม่ไหว ้อรวราเรียหาเาอย่าน่าอาย เมื่อารเลื่อนไหวอเาทำให้ายสาวเสียสีไปับวามแ็แร่ร้อนผ่าวอย่าแนบแน่น วามเสียว่านที่มาว่ารั้ใถาโถมเ้าใส่นแทบรับไม่หวาไม่ไหว้อโอบรอบลำอแร่ไว้้วยวามทรมาน
มือหนาร้อนผ่าวอมหาเศรษีหนุ่มเาะุมบั้นท้ายามไว้่อนะยสะโพบาให้ลอยึ้นอบรับารสอใส่รุล้ำอเาไ้อย่าแนบแน่นเป็นที่สุ ริมฝีปาหนา็ามูบเม้มไปทั่วทรวอาวละมุนนผิวเนื้อาวนวลเนียนน่าสัมผัสอเธอเ็มไป้วยรอยีราสีุหลาบาเา ะที่ายท่อนล่า็แทรสอประสานรับับสะโพเล็อนใ้ร่าอย่าถี่ระั้นรัวเร็วมาึ้นามแรอารม์ที่ทะยานึ้นสู ไฟปรารถนาที่อัแน่นอยู่ในายทั้สอลุพรึ่บโหมระหน่ำรุนแรเป็นเท่าทวี เม็เหื่อมามายผุึ้นอาบไปทั่วร่าทั้สอที่ำลัยับายเลื่อนประสานันทั้ที่บรรยาาศภายนอำลัหนาวเหน็บแทบาใเสีย้วย้ำ
“มุลา เธอเป็นอัน …อืม อันนเียว!” เสียเ้มประาศร้าวั้อไปทั่วห้อ
ายหนุ่มไม่อยายอมรับับัวเอเลยว่าเาำลัหวแหนหิสาวใ้ร่าอย่าถึที่สุ เาไม่ลัเลเลยสันิที่ะัารผู้ายทุนที่หาล้าบัอาเ้ามา้อเี่ยวับเธอ ทั้ที่่อนหน้านี้เาพยายามพร่ำบอับนเอมาเสมอว่าที่วาแผนสลับัวเ้าบ่าวและบีบบัับให้เธอแ่านับเาเป็นารทำเพื่อเอร์ราร์ หลานายสุที่รัที่้อารให้พยาบาลสาวผู้นี้มาเป็นแม่ทูนหัวเท่านั้น หาแ่วามรู้สึส่วนลึภายในหัวใแร่ลับร่ำร้อประท้วหนัว่าที่เาทำไปนั้น็เพราะหวแหนและ้อารึรั้ให้เธอมาอยู่ับเา้วยเ่นัน
เาะไม่ยอมให้พยาบาลสาวแสนหวานที่รึารึใเาไว้ั้แ่แรเห็นนนี้เป็นอผู้ายนไหนเ็า!
สะโพแร่สอบเ้าหาร่าเล็อย่าถี่ระั้นรัวเร็วึ้นามแรอารม์ที่รุนแรเป็นเท่าทวี ไฟปรารถนาระพือหนัลามเลียไปทั่วร่า แผเผาายทั้สอให้หลอมรวมแนบแน่นนแทบลายเป็นนเียวัน
ัหวะารสอแทรที่อ่อนโยนทะนุถนอมในราแรแปรเปลี่ยนเป็นระแทระทั้นรุนแรึ้นนพยาบาลสาวรวราแทบไม่เป็นศัพท์ มือทั้สอที่โอบเาะบ่าหนาไว้เร็แน่น่อนเล็บสีสวยะิลบนเนื้อแร่เพื่อหวัลทอนวามเสียว่านที่ทรมานเธอแทบาใ
“พะ แพทริ อื้อ… ไม่ ไม่ไหวแล้ว” มุลาเอ่ยบอเสียสั่นยามที่เรือนายอมหาเศรษีหนุ่มโน้วเ้าหาอย่าร้อนแรรวเร็วนแทบมอไม่ทัน ร่าบอบบาบิเร็สั่นสะท้านอย่าหนั วามอึอัในร่าายอเธอสะสมเพิ่มมาึ้นนแทบะถึีสุออารม์เ็มทีแล้ว
“ระ รอัน อืม ไปพร้อมันนะมุ” แพทริำรามลั่น
ายหนุ่มเลื่อนายรัวเร็วึ้นไปอี เาเอ็ทานทน่อไปไม่ไหวอีแล้วเมื่อผนันุ่มบีบรััวนอย่าหนั มือหนาันเรียวาามให้อ้าว้าึ้นไปอี่อนที่ลาายแร่ร้อนผ่าวะโหมระหน่ำสอประสานลึล้ำแนบแน่นพร้อมับแนแร่ที่เลื่อนึ้นไปโอบอร่าบาไว้แน่น่อนที่ร่าทั้สอะระุเร็ไหวสะท้านอย่ารุนแร ปลปล่อยไฟปรารถนาร้อนแรให้แ่ันหลเหลือไว้เพียวามสุสมยิ่ว่ารั้ใในีวิที่ล้นทะลัอุ่น่านไปทั้หัวใ
**********************************************************************************************************
สวัสี่ะนัอ่านที่น่ารัทุท่าน
โปรโมั่นสุพิเศษส่ท้ายปี!! อีบุ๊ 'วิวาห์พราปรารถนา' ลพิเศษ 35%!! เพาะ 17-31 ธันวาม 2565 นี้เท่านั้น ห้ามพลาเลยน้าา นัอ่านท่านใยัไว้ในรอบรอ สามารถเ้าไปอุหนุนอีบุ๊ันไ้ที่ >> วิวาห์พราปรารถนา
***อย่าลืม อมเม้นท์ ส่ำลัใ และปุ่ม 'Favorite' หรือ ปุ่มิาม ที่หน้าแรเพื่อรับารแ้เือนทันทีที่อัพอนใหม่ัน้วยนะะ***
รันัอ่านทุท่าน่ะ
ความคิดเห็น