รูปปั้นที่หน้าห้าง

ข้อมูลเบื้องต้น

* *

เนื้อเรื่อง

           

           ถนนไม่เคยหยุดพักผ่อนเสียที...รถยังคงวิ่งอย่างพลุกพล่านเช่นเดียวกับคน หนึ่งในนั้น ฉันรอคอยผู้หญิงคนหนึ่ง..คนที่มากับกลิ่นเหล้าคละคลุ้ง

            เธอมาแล้ว...

            เธอเป็นผู้หญิงทีสวย..แต่งตัวดี..ถือกระเป๋ามียี่ห้อ..ใช้โทรศัพท์ราคาแพง...

            หยดน้ำตาของเธอทำให้มาสคาร่าเปื้อน..แต่อะไรกันที่ทำให้เธอร้องไห้ทุกครั้งไปที่ฉันเห็นเธอ

             เธอหยุดหน้าฉัน แววตาของเธอช่างสวยงามแบบที่ฉันไม่มี แต่ทำไมฉันกลับรู้สึกว่ามันเศร้าสร้อยเสียเหลือเกิน

             เธอเริ่มพูดกับฉัน "เป็นอย่างเธอก็ดีเนอะ" 

             "ยืนอยู่เฉยๆทั้งวันทั้งคืน"

             เธอยิ้มแบบแสร้งทำ "ไม่มีความรู้สึก"

             "ไม่ต้องร้องไห้.."

            เธอทรุดลงตรงหน้าฉันท่ามกลางผู้คนมากมายที่ไม่คิดจะสนใจเธอ
             
            ฉันอยากยกมือแข็งๆของฉันปลอบเธอ แต่ฉันรู้ว่ามันไม่สามารถเป็นไปได้

             ......เพราะฉันเป็นแค่รูปปั้นเท่านั้นรูปปั้นที่ยืนอยู่หน้าห้างตรงนี้.....

            ฉันไม่รู้ว่าเธอเจออะไรมา ไม่รู้ว่าใครทำให้เธอร้องไห้ทุกวัน

             ................................
             ................................

             เธอยันเข่าลุกขึ้นยืนแล้วเดินจากไปพร้อมกับกลิ่นเหล้าและน้ำตาที่ยังไม่หยุดไหลจากตาของเธอ

             ................................

              ฉันไม่มีความรู้สึก.....แต่ฉันไม่เคยทำให้เธอร้องไห้
              ฉันไม่มีความรู้สึก.....แต่ฉันไม่เคยทำร้ายเธอ
              ฉันไม่มีความรู้สึก.....แต่ฉันรู้ความรู้สึกเจ็บปวดของเธอ..ดี

              ฉันสงสัย....

               มนุษย์มากมายที่เดินไปมา ไม่มีใครเลยหรือ...
               ที่คิดจะปลอบเธอ ... เธอผู้ที่น่าสงสาร...


               ฉันหวังว่าจะมีซักคืนที่เธอเดินมาหยุดตรงหน้าฉัน และ มีซักคนปลอบโยนเธอแทนฉัน

               ฉันหวังว่าจะมีซักคืนที่เธอเดินมาหยุดตรงหน้าฉัน และ ไม่มีหยดน้ำตา ไม่มีกลิ่นเหล้าคละคลุ้ง

               ฉันหวังว่าจะมีซักคืนที่เธอเดินมาหยุดตรงหน้าฉัน และไม่ร้องไห้ ยิ้มให้ฉันอย่างจริงใจ

                .....................ฉันเฝ้าออนวอนต่อสวรรค์ทุกค่ำคืน..................

               ให้เธอคนนั้นมีความสุขอย่างที่คนอย่างเธอสมควรจะมี