คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Angle Doll - 2 [BaekSic KrisSeo HunYoon YeolFany]
Angle Doll 2
“ไม่ได้! นายจะออกไปเที่ยวไม่ได้!”
“งั้นก็ทำให้ฉันเปลี่ยนใจสิ”
“ได้! จะดูสิว่านายจะทนการยั่วแบบนี้ได้อีกซักกี่น้ำกัน แพคฮยอน!”
“คุณเจสสิก้า ถึงแล้วครับ!”แพคฮยอนหันหน้ามาแล้วปลุกหญิงสาวที่นอนหลับอยู่ น้ำเสียงของแพคฮยอนบ่งบอกถึงความอัดอั้น
ก็จะให้เขาทนได้ยังไง ในเมื่อหญิงสาวตรงหน้านอนด้วยท่าทางยั่วอารมณ์หมาป่าตัวร้ายอย่างเขายิ่งนัก!
“อืม…ถึงแล้วหรอ”เจสสิก้าลืมตาด้วยท่าทีงัวเงีย โดยไม่รู้ว่ามีสายตาของแพคฮยอนที่จ้องมองทุกท่วงท่าและริมฝีปากชมพูระเรื่อที่เผยออย่างยั่วเย้า
“ใช่! เธอนี่มันหลับง่ายแต่ตื่นยากจริงๆ ระหว่างทางฉันขับรถเร็วจนจะเหาะอยู่แล้วเธอยังหลับไม่รู้เรื่องอีก หึ! แต่ถ้าฉันปลุกแล้วเธอไม่ตื่นล่ะก็เธอก็อาจจะเป็นของฉันตั้งแต่ที่ฉันเรียกเธอครั้งแรกแล้ว!”
“ไอ้หมาแพค! ไอ้หื่น!”เจสสิก้าทนกับคำพูดที่เปิดเฉยของแพคฮยอนไม่ได้จึงหยิกเข้าที่ต้นขา รอยเดิม ที่เดิม ทำให้แพคฮยอนถึงเกือบจะหลุดเสียงร้องออกมาแต่หากเขานั้นกลัวเสียหน้าจึงกลั้นเอาไว้ด้วยสีหน้าเหยเกก่อนจะปั้นหน้าที่กวนฝ่ามือ ฝ่าเท้าของหญิงสาว
“ไอ้หมาแพคอย่างนั้นหรอ หึ! เธอควรจะเรียกฉันว่าหมาป่าดีกว่าเพราะฉันน่ะคอยจะขย้ำลูกแกะตัวน้อยๆอย่างเธอตลอดเวลานั่นแหละ!”คำพูดของแพคฮยอนทำให้หญิงสาวเม้มริมฝีปากสวยเป็นเส้นตรง
“เหอะ! ถึงนายจะเป็นหมาป่าแต่ก็หวังได้ขย้ำลูกแกะอย่างฉันเลย เพราะแกะอย่างฉันน่ะหนังเหนียวซะด้วยสิ!”
“ปากร้ายดีจังเลยนะ คิดว่าฉันจะกลัวหรอ”
“ก็ไม่ได้จะให้กลัวสักหน่อย หรือว่านายกลัวล่ะ หืม…”เจสสิก้ามองแพคฮยอนที่มีเหงื่อผุดตามไรผมและใบหน้า
“ไม่ใช่! ทำไมฉันต้องกลัวผู้หญิงอย่างเธอด้วย ให้ตายเถอะ! ฉันไปเที่ยวดีกว่า”แพคฮยอนเริ่มรู้สึกว่าเถียงไปก็คงไม่ชนะก็เลยขอถอยทัพกลับก่อน
“ไม่ได้! นายจะออกไปเที่ยวไม่ได้!”เจสสิก้ารีบตวาดขึ้น
“งั้นก็ทำให้ฉันเปลี่ยนใจสิ”หมาป่าตัวร้ายหันมายักคิ้วให้หญิงสาวทำให้สติของหญิงสาวของขาดผึง!
“ได้! จะดูสิว่านายจะทนการยั่วแบบนี้ได้อีกซักกี่น้ำกัน แพคฮยอน!”เมื่อสิ้นคำพูดหญิงสาวก็ประกบริมฝีปากบางลงบนริมฝีปากของแพคฮยอน
เริ่มแรกชายหนุ่มตะลึงกับการกระทำของหญิงสาว แต่เมื่อสติกลับมาแพคฮยอนก็เปลี่ยนจากฝ่ายรับเป็นฝ่ายรุกแทน
สัมผัสที่ร้อนแรงทำให้แพคฮยอนถึงกับเรื่องที่หญิงสาวท้าทายเขาไว้
เจสสิก้าใช้มือเรียววาดไล้ไปตามแผงอกที่โผล่พ้นออกมานอกเสื้อของแพคฮยอน ก่อนจะไปอยู่ที่หัวเข็มขัด…
มือเรียวค่อยๆถอดเข็มขัดของแพคฮยอนออกอย่างเชื่องช้าราวกับจงใจยั่วยวน ในเวลานี้หญิงสาวกำลังนั่งอยู่บนตักของชายหนุ่มแลดูเป็นภาพที่ไม่สมควรสักเท่าไร
“อ่าห์…แกะน้อยของฉัน”เมื่อแพคฮยอนพูดออกมาก็ทำให้หญิงสาวที่ซุกหน้าอยู่ที่แผงอกแข็งแรงยิ้มที่มุมปากออกมา
เจสสิก้าจับข้อมือของแพคฮยอนก่อนจะให้ปากดึงเข็มขัดที่ยาวเหยียดออกมาหญิงสาวเอาเข็มขัดพันข้อมือทั้งสองของแพคฮยอนไว้ก่อนจะมัดไว้กับพวงมาลัยรถทำให้ชายหนุ่มไม่สามารถขยับแขนทั้งสองข้างได้
“ทำอะไรของเธอ!”แพคฮยอนที่พึ่งตื่นจากความสุขสมตวาดลั่นรถก่อนจะหันหน้าหล่อเหลามาจ้องหน้าเจสสิก้าอย่างเดือดดาน
“ฉันบอกแล้วไงว่า แกะอย่างฉันไม่ได้ขย้ำได้ง่ายๆ”คำพูดของเจสสิก้าทำให้แพคฮยอนลืมตัวว่าถูกมัดข้อมือไว้แล้วทำท่าจะกระโจนใส่หญิงสาว
“จะไปเที่ยวงั้นหรอ ไปสิ คืนนี้ฉันขอนอนห้องนายละกันนะ”เจสสิก้าพูดก่อนจะใช้มือควานหากุญแจบ้านในกระเป๋ากางเกงของแพคฮยอน
“โธ่เว้ย! คอยดูเถอะ! ถ้าฉันออกไปได้เมื่อไรเธอเละแน่!”แพคฮยอนทำอะไรไม่ได้นอกจากข่มขู่หญิงสาว แต่เจสสิก้านั้นไม่ได้สนใจ เพียงแค่เปิดประตูรถแล้วทิ้งเขาไว้ในรถอย่างเดียวดาย
คอยดูเถอะ! ถ้าเขาออกไปได้คืนนี้ รับรองเลยว่าเธอไม่เป็นของเขาก็บ้าแล้ว!
“คุณคริสคะ มีคนมาค่ะ”
“ฉันรู้แล้ว ดึกป่านนี้แล้วใครมาวะ!”
แอ๊ด!
“ไค…”
“ไง…แล้วแม่สาวน้อยสุดน่ารักนี่ใครล่ะ”
“เฮ้ย! ไอ้ไคหลับตาเดี๋ยวนี้!”
“คุณคริสคะ กาแฟค่ะ”ซอฮยอนยกแก้วกาแฟที่หอมกรุ่นมาวางไว้บนโต๊ะทำงานของชายหนุ่ม
คริสไม่ได้พูดเอาแต่ก้มหน้าทำงานต่อไป แต่ทั้งที่จริงแล้วเขาแอบมองสาวน้อยที่พูดด้วยน้ำเสียงหวานแจ้วเป็นพักๆ จนสังเกตได้ว่าเธอแอบหาวเป็นครั้งคราว
ซอฮยอนที่เดินเอานู่นเอานี่มาให้เขาแล้วทำท่าเหมือนจะรอเขาเข้านอน จึงทำให้คริสอดที่จะมองอย่างเอ็นดูไม่ได้เลยหยุดทำงานแล้วเก็บข้าวของบนโต๊ะให้เรียบร้อยก่อนจะค่อยๆยืดตัวอย่างแสร้งทำว่าง่วงนอน
“ฉันง่วงแล้ว ไปนอนเถอะ”คริสพูดก่อนจะทำท่าหาวเพื่อให้เกิดความแนบเนียน แต่ก็ชะงักลงเมื่อเห็นซอฮยอนยืนมองตาแป๋ว
“มองอะไร ไม่นอนหรอ”คริสถาม
“ซอฮยอนจะนอนที่ไหนล่ะคะ”คำถามที่หญิงสาวตัวน้อยถามทำเอาชายหนุ่มเก๊กไว้แทบไม่ไหวเมื่อนึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้จัดห้องไว้ให้ซอฮยอน
“ห้องฉัน…”คริสเสนอความคิดอย่างลืมตัว
“ได้ค่ะ ซอฮยอนนอนที่ไหนก็ได้”ในเมื่อหญิงสาวพยักหน้าตอบตกลงชายหนุ่มก็ไม่มีอะไรจะแย้ง ได้แต่เดินนำหน้าไปที่ห้องนอนของตนเอง
“ไปอาบน้ำก่อนไป”คริสโบกมือไล่หญิงสาวที่เมื่อครั้งแรกอยู่ในชุดสีขาวบัดนี้เนื่องจากที่หญิงที่นั้นทำนู่นทำนี่จึงทำให้มีสีดำเป็นคราบสกปรกอยู่หลายๆแห่งบนบริเวณเนื้อผ้า
“ค่ะ ซอฮยอนจะไปอาบน้ำ”ซอฮยอนยิ้มแป้นก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำพร้อมกับร้องเพลงคลอเบาๆ
“คุณคริสค้า~”ผ่านไปไม่นานก็ได้ยินเสียงหวานดังเล็ดลอดออกมาจากห้องที่มีประตูบานเล็กๆคั่นไว้
แอ๊ด
ซอฮยอนเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยร่างกายเปลือยเปล่า ทำให้คริสที่นอนอยู่ที่เตียงถึงกับรีบพลิกตัวไปอีกด้านหนึ่งทันที
ให้ตายเถอะ! เป็นครั้งที่สองแล้วนะที่เขาเห็นรูปร่างสมส่วนและยั่วยวนของเด็กสาวผู้ใสซื่อคนนี้
อีกอย่างเขาไม่ใช่พระอิฐพระปูนนะ ต่อให้คนอื่นบอกว่าเขาเย็นยะเยือกขนาดไหนแต่เขาก็ยังมีสัญชาตญาณความเป็นชายอยู่ในตัวอยู่ดี!
“คุณคริสคะ…ทำไมไม่มองซอล่ะ”หญิงสาวผู้ไร้เดียงสาถามชายหนุ่มที่หันหลังให้
“จะให้ฉันมองเธอยังไงเล่า! ก็เธอโป๊อยู่!”คริสตวาดกลับมาทั้งๆที่หันหลังอยู่
“ก็ซอไม่มีผ้าเช็ดตัวนี่นา ขอผ้าเช็ดตัวหน่อยสิคะ”เมื่อหญิงสาวพูดจบชายหนุ่มก็ลุกขึ้นแล้วเดินหันหลังไปทางราวตากผ้าเช็ดตัวก่อนจะส่งให้
“ขอบคุณค่ะ”ว่าแล้วสาวน้อยเจ้าปัญหาก็วิ่งเข้าห้องน้ำไป
แอ๊ด
“คุณคริสคะ ซอไม่มีเสื้อผ้าใส่”ไม่ทันไรซอฮยอนก็เดินออกมาจากห้องน้ำ คราวนี้ใส่แค่เพียงผ้าเช็ดตัวที่มีความสั้นแค่คืบสองคืบเพราะว่าคริวเป็นผู้ชายจะให้ใช้ผ้าเช็ดตัวยาวลากพื้นก็คงไม่ไหว
“โธ่เว้ย! จะอะไรนักหนาวะเนี่ย!”เสียงตวาดของชายหนุ่มทำให้ซอฮยอนสะดุ้งก่อนจะพูดออกมาอย่างแผ่วเบา
“ซอใส่ผ้าเช็ดตัวนอนก็ได้ ไม่อยากจะลำบากคุณคริสคะ”แล้วซอฮยอนก็เดินทำหน้างอลตุ๊บป่องไปทิ้งตัวนอนลงกับเตียงขนาดใหญ่ทั้งๆที่ใส่แค่ผ้าเช็ดตัวผืนบาง
ด้วยความที่ชายหนุ่มเป็นคนง้อคนอื่นไม่เป็นจึงไม่ได้พูดอะไรนอกจากเดินไปที่เตียงก่อนจะทิ้งตัวลงพร้อมกับปิดไฟ เปิดแค่ไฟหัวเตียง
เพราะอุณหภูมิของเครื่องปรับอากาศทำให้หญิงสาวเขยิบตัวมาชิดแผ่นหลังของคริส การกระทำนี้ทำให้คริสสะดุ้งเฮือก สัมผัสนุ่มนิ่มจากทางด้านหลังทำเอาเขาข่มตาหลับไม่ลง
ไม่ได้! เขาจะมาสูญเสียความเยือกเย็นตอนนี้ไม่ได้! คริสคิดในใจก่อนจะพลิกตัวกลับไปเพื่อตั้งท่าจะสั่งสอนหญิงสาวให้รู้จักการกระทำตัวที่ดีของกุลสตรี
จุ๊บ!
แต่ว่าใบหน้าของหญิงสาวก็แนบติดมาด้วยเป็นผลให้ริมฝีปากของคริสแนบเข้ากับหน้าผากของหญิงสาว
คริสรีบผละตัวออกทันที ไม่ทันที่ชายหนุ่มจะได้เอ่ยปากพูดก็ได้ยินเสียงของกริ่งหน้าบ้านดังขึ้นมาก่อน
“คุณคริสคะ มีคนมาค่ะ”หญิงสาวลืมตาขึ้นก่อนจะเปล่งเสียงออกมา
“ฉันรู้แล้ว ดึกป่านนี้แล้วใครมาวะ!”คริสพูดก่อนจะเดินออกมาจากห้องนอนแล้วไปหยุดที่หน้าประตู
แอ๊ด!
“ไค…”คริสเปล่งเสียงเรียกชื่อแขกออกมาก่อนจะตั้งหยุดชะงักเมื่อชายหนุ่มตรงหน้าพูดออกมา
“ไง…แล้วแม่สาวน้อยสุดน่ารักนี่ใครล่ะ”ไคพูดขึ้นก็ที่สายตาจะไปเห็นหญิงสาวร่างบางที่เดินออกมาอยู่ด้านหลังคริส ร่างบางมีเพียผ้าเช็ดตัวผืนบางและสั้นติดตัวมา
“เฮ้ย! ไอ้ไคหลับตาเดี๋ยวนี้!”คริสรีบตวาดลั่นเมื่อเห็นสายตาแทะโลมของเพื่อนที่จ้องไปที่หญิงสาว
“หึ…ไม่เห็นต้องหวงเลย ปกติเราก็ใช้ของร่วมกันไม่ใช่หรอ”ไคพูดก่อนจะยิ้มละมุนไปให้ซอฮยอนที่ยืนนิ่ง
รอยยิ้มนั้นทำให้หญิงสาวหน้าร้อนผ่าว หัวใจเต้นผิดปกติ
“คุณคริสคะ เหมือนว่าซอจะเป็นโรคหัวใจ”ซอฮยอนพูดในขณะที่สายตายังคงจับจ้องไปทางไค
“ฮะ! โรคหัวใจ”คริสตะโกนอย่างตกใจก่อนจะเดินเข้าไปใกล้เพื่อดูอาการ
“รอยยิ้มของคุณไค ทำให้หัวใจของซอฮยอนเต้นแรงค่ะ ทำยังไงดี ซอจะตายแล้วใช่มั้ยคะ”หญิงพูดอย่างเหม่อรอยเพราะยังตกอยู่ภวังค์ของรอยยิ้มของไค
“ฮ่าๆ…เด็กแกตลกดีนะ พูดถึงขนาดนี้แล้วเรามาคบกันเลยมั้ยสาวน้อย”ไคซึ่งเชี่ยวชาญเรื่องหญิงสาวสามารถบอกได้เลยว่าแม่สาวน้อยคนนี้หลงเสน่ห์เขาให้แล้วเสียแล้ว จะว่าไปเขาก็สนใจเธอคนนี้อยู่เหมือนกันน่ารัก สดใสเหมือนกับใครบางคนที่เขาเคยเจอมา…
“พอได้แล้วไอ้ไค!”หึ! เขาเป็นเพื่อนคริสมานานทำไมจะไม่รู้ว่าตอนนี้คริสกำลังหงุดหงิด
กลับมาครั้งนี้ก็มีเรื่องสนุกๆให้ทำซะแล้วสิ…
“ยัยเหม่ง! เธอเอาขามาก่ายฉันทำไม!”
“ทำไม ฉันจะทำอ่ะ อีกอย่างนายเป็นตุ๊ดนี่ ไม่เห็นจะเป็นอะไร”
“เธอไม่เข็ดสินะ…”
“คะ ใครเป็นตุ๊กตาของนายกัน!”ยุนอาเถียงด้วยหน้าดำหน้าแดงอย่างไม่ยอมแพ้ แต่ตัวของหญิงสาวนั้นร้อนผ่าวไม่รู้ว่าเพราะความโกรธหรือเขินกันแน่
“เธอไง…”ยิ่งเซฮุนเห็นหญิงสาวตัวสั่นราวกับลูกนกตัวน้อยๆก็ยิ่งอยากแกล้ง จึงยื่นหน้าเข้าไปใกล้อีกก่อนจะใช้ลมหายใจร้อนๆเป่ารดข้างแก้มเนียน จนแก้มเนียนที่มีสีแดงแต่งแต้มอยู่ก่อนหน้านี้หน้าแดงทวีคูณขึ้นอีก
ยุนอาขนลุกไปทั้งตัวก่อนจะใช้มือเรียวดันชายหนุ่มออก
“ถะถอยออกไปเลยนะ ตาบ้า!”ยุนอาขัดขืนเล็กน้อยเพราะตอนนี้อ้อมแขนแกร่งของเซฮุนกอดรัดเธอจนแทบหายใจไม่ออกอยู่แล้ว
“ไม่”เซฮุนเหมือนกับกำลังสนุกกับเกมส์สุนัขกับแมว โดยมียุนอาเป็นแมวตัวน้อยๆที่อยู่ในตรอกทางดันไม่มีทางเลือกนอกจากยอมให้สุนัขเจ้าเล่ห์รังแก
“ปล่อยนะ!”ยุนอาเริ่มมีน้ำโหเล็กน้อยเมื่อชายหนุ่มรังแกไม่หยุด ดิ้นไปก็ออกไม่ได้เธอจึงหยุดดื้นลงในที่สุดทำให้ตัวเองอยู่ในอ้อมกอดของเซฮุนอย่างใกล้ชิด
“ไม่ดิ้นแล้วหรอ กำลังสนุกเชียว”ชายหนุ่มก้มหน้าลงมามองใบหน้าเล็กเรียวที่แนบอยู่กับแผงอก
“ก็นายไม่ปล่อย จะดิ้นไปทำไมให้เสียแรง อีกอย่างนายไม่ทำอะไรบ้าๆแน่นอนเพราะในใจของนายมีแต่นายแพคฮยอนอะไรนั่น!”พูดแล้วเธอก็แอบอิจฉานายแพคฮยอนนั่นอยู่เหมือนกันที่ได้รับความสนใจจากชายหนุ่ม…
เอ๊ะ! เธอจะอิจฉาทำไมกัน ให้ตายเถอะยัยยุนอาเอ้ย! หญิงสาวนึกโกรธตัวเองในใจ
“ฉันบอกแล้วไงว่าฉันไม่ใช่ตุ๊ด!”เซฮุนตะคอกใส่หน้าหญิงสาวอย่างเกรี้ยวกราด
“นายเป็น!”ยุนอายังคงไม่ยอมแพ้
“จะให้ฉันพูดอย่างไงเธอถึงจะเชื่อว่าฉันไม่ได้เป็น! หึ!แต่อย่างเธอคงต้องให้พิสูจน์ด้วยการกระทำมากกว่าคำพูดล่ะมั้ง”พูดจบชายหนุ่มก็ซุกหน้าลงที่ซอกคอขาว การกระทำของเซฮุนทำเอายุนอากรีดร้องออกมาอย่างตกใจและกลัว
“กรี๊ด! ปล่อยนะไอตุ๊ด ปล่อย!”ยุนอาใช้มือเรียวที่วางทาบอยู่บนแผงอกแกร่งกระหน่ำทุบลงไปอย่างรุนแรง
“หยุดทำร้ายร่างกายฉันได้แล้วยัยเหม่ง! ฉันหยุดแล้วไงเนี่ย!”เซฮุนทนไม่ไหวจึงผละออกมาแล้วตวาดให้ร่างบาง
“หึ! ที่นายหยุดเพราะว่าทำไม่ลงล่ะสิ รสนิยมของนายคงจะเป็นพวกหล่อ ล่ำ ล่ะสิ ไม่เห็นต้องใช้ข้ออ้างว่ากลัวฉันทำร้ายร่างกายเลยสักนิด!”คำพูดของยุนอาทำให้เซฮุนนึกอยากจะปิดปากช่างฉอเลาะของหญิงสาวคนนี้ไว้จริงเชียว เมื่อกี้นี่ร้องบ้านจะแตก ตอนนี้นี่ด่าเอาด่าเอา
“ปากเธอนี่มัน! ช่างเถอะพูดเธอก็ไม่เข้าใจอยู่ดี ก็เพราะเธอมันเป็นแค่ตุ๊กตาตัวหนึ่งอยู่ดี”คำพูดจี้ใจดำทำให้หญิงสาวเม้มริมฝีปากเป็นเส้นตรงอย่างโกรธ
“ไอ้บ้า! ไอ้ตุ๊ด!”ยุนอาตะโกนไล่หลังไปให้ชายหนุ่มที่กำลังจะเดินไปเข้าห้องน้ำ เซฮุนไม่พูดอะไรเพียงแค่ยักไหล่ก่อนจะเดินไปอย่างไม่สนใจ
ซักพักเมื่อเซฮุนเดินออกมายุนเอาก็เดินเข้าไปอาบน้ำแทน
“ให้ตายสิ! ฉันอยากจะรู้จริงๆว่าหมอนี่จะเป็นตุ๊ดแต๋วจริงรึเปล่า”หญิงสาวนั่งอยู่บนโถส้วมก่อนจะนั่งคิดแผนการแล้วคิดอีก
แอ๊ด
ร่างบางเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมเสื้อยืดที่คอกว้างและกางเกงสำหรับใส่นอนที่สั้นและหลวมของเซฮุน
เซฮุนที่นอนอ่านหนังสืออยู่เปรยตามองเล็กน้อยแต่ก็เก๊กท่าไม่สนใจไว้
ในเมื่อยุนอาเห็นท่าทีว่าชายหนุ่มไม่สนใจจึงเดินไปนั่งที่เตียงแล้วใช้มือเรียวปัดผมที่ยาวสลวยไปไว้ข้างๆพร้อมกับหย่นไหล่ให้เสื้อคอกว้างล่นลงมาเผยให้เห็นไหล่ขาวเนียนน่าสัมผัสพร้อมกับยกขาขึ้นตั้งขึ้นทำให้กางเกงล่นลงไปถึงขาอ่อนขาวเรียว
เซฮุนลอบมองเล็กน้อยก่อนจะหันหน้าไปอีกทาง ยัยเหม่งเอ้ย! มานั่งยั่วกันแบบนี้เขาทนไม่ไหวจะทำยังไง!
ยุนอาลอบถอนหายใจออกมา ดูเหมือนว่าหมอนี่จะเป็นตุ๊ดจริงๆเพราะขนาดเธอสวยขนาดนี้ยังเมินซะได้
แต่คนอย่างยุนอาน่ะหรอจะยอมล้มเลิกแผนการ ว่าแล้วยัยกวางตัวแสบก็ทิ้งตัวลงนอนพร้อมกับเอาขาเรียวก่ายไว้ที่สะโพกของเซฮุน
“ยัยเหม่ง! เธอเอาขามาก่ายฉันทำไม!”เซฮุนสะดุ้งเฮือกเมื่อขาเรียวยาวที่เปลือยเปล่ามาก่ายเขาอย่างพาดพิง
“ทำไม ฉันจะทำอ่ะ อีกอย่างนายเป็นตุ๊ดนี่ ไม่เห็นจะเป็นอะไร”หญิงสาวที่ได้ชื่อว่ากวนและแก่นไม่แพ้ใครตอบหน้าตาย
“เธอไม่เข็ดสินะ…”เมื่อสิ้นคำพูดเซฮุนก็พลิดตัวขึ้นมาคร่อมร่างบางไว้ภายใต้ร่างสูง
ยุนอาพูดอะไรไม่ออก ทั้งๆที่เธอคิดไว้แล้วว่าเขาเป็นเกย์แต่ทำไมหัวใจถึงได้เต้นแรงขนาดนี้
“ว่าไง…คิดดีรึยังที่มายั่วกันถึงขนาดนี้”เซฮุนจ้องเข้าไปในดวงตากลมโตที่สั่นระริกอย่างหยั่งเชิง เมื่อร่างบางไม่ตอบเขาจึงทาบทับริมฝีปากบางลงไปบนริมฝีปากสวยของยุนอา
“อื้อ…”ร่างบางไม่ได้ขัดขืน ได้แต่ปล่อยให้ขายหนุ่มฉกชิมความหวานไปอย่างง่ายดาย
เซฮุนผละริมฝีปากออกก่อนจะกระซิบที่หูของหญิงสาวอย่างแผ่วเบา
“อย่าปลุกหมาป่าในตัวฉัน แล้วก็ล้มเลิกความคิดที่ว่าฉันเป็นตุ๊ดนั่นซะ อย่าหาว่าฉันไม่เตือนนะ…กวางน้อย”เซฮุนพูดก่อนจะเอื้อมมือไปปิดไฟพร้อมกับห่มผ้านอน
เหลือเพียงแม่กวางน้อยที่สัมผัสริมฝีปากของตัวเองไปมาอย่างสับสน…ขอทีเถอะ อย่าให้ยุนอาคนนี้หลงรักตุ๊ดเลย…
“ชานยอลนายเข้ามาได้ยังไง!”
“ผมก็เข้ามาได้สิ นี่บ้านผมนะ”
“นายมันไอ้เด็กลามก! หื่นกาม! บ้า…ว้าย!”
“พี่รีบไปใส่เสื้อผ้าก่อนที่ผมจะทนไม่ไหวเถอะ…”
เสียงน้ำในห้องน้ำไหลอย่างต่อเนื่องเมื่อร่างบางเปิดน้ำชำระร่างกายของตนเอง
ทิฟฟานี่หยิบผ้าเช็ดตัวผืนสีชมพูมาห่อหุ้มร่างกายเอาไว้ก่อนจะก้าวขาเรียวออกจากประตูห้องน้ำ
“ชานยอลนายเข้ามาได้ยังไง!”หญิงสาวพูดอย่างตกใจเมื่อเห็นชายหนุ่มหน้าทะเล้นยืนพิงผนังอยู่
“ผมก็เข้ามาได้สิ นี่บ้านผมนะ”ชายหนุ่มพูดก่อนจะยิ้มที่มุมปากและแกว่งกุญแจในมือไปมา
ชานยอลลากสายตาคมไปทั่วร่างบางของทิฟฟานี่ เพราะสายตาของชานยอลทำให้ทิฟฟานี่หน้าแดงก่ำเพราะความโกรธ
“นายมันไอ้เด็กลามก! หื่นกาม! บ้า…ว้าย!”ทิฟฟานี่ยกมือขึ้นชี้หน้าและด่าทอชายหนุ่มสารพัด ทำให้ปมที่ผ้าเช็ดตัวคลายตัวออกและร่วงลงมานอนแอ้งแม้งบนพื้น
ชานยอลตาโตอย่างตกใจ จดจ้อง โดยเฉพาะเลือดกำเดาที่ไหลออกมาจากจมูกโด่งอย่างต่อเนื่อง
“พี่รีบไปใส่เสื้อผ้าก่อนที่ผมจะทนไม่ไหวเถอะ…”ชานยอลพูดขึ้นทำให้ทิฟฟานี่รีบก้มตัวเก็บผ้าเช็ดตัวแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำทันที
ชานยอลยืนรอทิฟฟานี่ในขณะที่เช็ดเลือดกำเดาตัวเองไปด้วย ให้ตายเถอะ! ทำไมในหัวของเขาถึงมีแต่ภาพเมื่อครู่นี้ตลอด แล้วเลือดกำเดามันจะหยุดได้ไงล่ะ!
แอ๊ด
เมื่อบานประตูเปิดออก ทิฟฟานี่ก็มองชานยอลด้วยสายตาขุ่นมัว
“นายมันบ้าที่สุดเลย!”ทิฟฟานี่พูดก่อนจะถลาตัวเข้ามาทุบแผงอกของชายหนุ่ม
“พี่อย่าตีผมสิ…ผมลืมไปหมดแล้ว”ชานยอลร้องห้ามหญิงสาวก่อนจะปฎิเสธออกมาทั้งๆที่ดวงตาคมไม่ยอมสบกับดวงตากลมโตที่จ้องเข้ามา
“ฮือ…นายลืมไปให้หมดเลยนะ ถ้าไม่ลืมพี่นี่แหละจะเอาสมองนายออกมา นายจะได้จำไม่ได้ คอยดูสิ!”ทิฟฟานี่ที่ดูเหมือนจะดุ เด็ดขาด และเป็นผู้ใหญ่กว่าชานยอลตอนนั้น บัดนี้ได้เป็นเหมือนกับสาวน้อยที่ร้องโอดครวญอย่างน่าสงสาร
ให้ตายเถอะ…ยิ่งผู้หญิงคนนี้งอแงยิ่งน่ารักเข้าไปใหญ่ น่ารักจนเขาอดใจไม่ไหว จนเผลอก้มตัวไปประทับริมฝีปากของหญิงสาวที่งอแงอยู่ตอนนี้
“อ่อยอ๊ะ!”ทิฟฟานี่ที่โดนปิดปากด้วยริมฝีปากนุ่มยังคงดิ้นรนหนีริมฝีปากร้อนๆที่พยายามแทรกแซงเข้ามา
“อย่าดิ้นสิครับ พี่น่ารักเกินไปผมเลยอดใจไม่ไหว…”ชานยอลผละริมฝีปากออกมาเพื่อให้หญิงสาวได้พักหายใจก่อนจะประทับริมฝีปากลงไปอีกครั้ง อีกครั้งและอีกครั้ง…
“พอได้แล้ว นายทำแบบนี้กับพี่ไม่ได้นะ…”ทิฟฟานี่บอกเสียงสั่น ถึงเธอจะมีอายุมากกว่าชายหนุ่มแต่ว่าประสบการแบบนี้เธอก็ไม่เคยมี
ชานยอลถอนริมฝีปากออกอย่างอ่อยอิ่งแต่มือที่ไล้ไปตามขาเรียวยังลูบไล้อยู่ไปมา
“พี่ทิฟฟานี่…อย่าให้ใครทำแบบนี้กับพี่นะครับ”ชานยอลเปล่งเสียงต่ำออกมา
“คะใคร…จะไปลามกเหมือนนายกันล่ะ!”ทิฟฟานี่พูดก่อนจะใช้มือเรียวฟาดไปที่แผงอกกว้าง
“ไม่มีก็ดีแล้ว…คอยดูสิถ้ามีผมนี่แหละจะจัดการทั้งพี่ทั้งไอ้ผู้ชายคนนั้นเลย!”
“อย่าพูดเหมือนกับว่าหึงได้มั้ย! เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย”ทิฟฟานี่แย้งออกมาเมื่อชายหนุ่มตรงหน้าพูดเหมือนกับแสดงความเป็นเจ้าของ
“ก็หึงไง! ไม่หึงผมจะพูดหรอ”ชานยอลตวาดดังลั่นก่อนจะก้าวเข้ามาหาทิฟฟานี่อย่างช้าๆ ยิ่งก้าวเข้ามาทิฟฟานี่ก็ต้องเดินถอยหลัง
ตุ้บ!
ร่างบางของทิฟฟานี่ล้มลงกับเตียงเพราะถอยหลังไปโดยไม่ได้มองหลัง ทำให้ชานยอลได้โอกาสคร่อมตัวของเธอไว้
ชานยอลรดใบหน้าหล่อเหลาของตนเองลงมาใกล้ทำให้ทิฟฟานี่หลับตาทันที ลมหายใจร้อนๆของชายหนุ่มยังคงระใบหน้าของหญิงสาวอยู่ ไปอยู่ที่ข้างหู หน้าผาก แก้มใส ริมฝีปากและลำคอขาวผ่อง…
ทิฟฟานี่ขนลุกเกรียวถึงแม้เขาจะไม่ได้สัมผัสแตะต้องเธอแต่แค่ลมหายใจที่ร้อนระอุก็ทำให้ลมหายใจและหัวใจของเธอเต้นผิดปกติ
“พี่นี่…เหมือนเด็กจริงๆ”ชานยอลพูดข้างหูของหญิงสาวอย่างจงใจยั่วเย้า
“พี่รู้ตัวมั้ยว่าการที่พี่น่ารักอย่างนี้มันน่าแกล้งมากแค่ไหน…”ว่าแล้วชานยอลกับใช้ริมฝีปากงับเบาๆที่ใบหูทำให้ทิฟฟานี่ลืมตาและหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่
“ยะ…อย่าแกล้งพี่สิชานยอล”ทิฟฟานี่ร้องห้ามด้วยน้ำเสียงสั่นสะท้านมันสร้างความพอใจให้กับจอมหื่นอย่างชานยอลเป็นอย่างมาก
“ไม่แกล้งก็ได้…ฟู่ว~”ชานยอลที่สนุกสนานกับการแกล้งหญิงสาวทำท่าผละตัวออกแต่ก็ยังไม่วายเป่าลมที่หูของทิฟฟานี่
“ผมหยุดแกล้งก็ได้แต่ว่าคืนนี้ขอนอนห้องพี่นะครับ…”คำขอของชายหนุ่มทำให้ทิฟฟานี่ถึงกับผวา เธอจะเชื่อใจชายหนุ่มลามกคนนี้ได้หรอนี่!
“ไม่เอา…นายกลับห้องนายไปเลย ไม่อย่างนั้นพี่จะไม่พูดกับนายเลย!”ทิฟฟานี่ขู่ให้ชานยอลกลัว
ชานยอลลอบยิ้มออกมาก่อนจะตีหน้าเศร้า
“ก็ได้…ถ้าพี่ไม่คุยกับผม ผมคงจะขาดใจตาย ฝันดีนะครับ…พี่คนสวย”ว่าแล้วชานยอลก็หมุนตัวแล้วเดินออกไป
ทิ้งให้ทิฟฟานี่หน้าดำหน้าแดงกับการกระทำและคำพูดของชายหนุ่มที่อายุน้อยกว่าเธอ ทิฟฟานี่สะบัดศรีษะไปมาก่อนจะมุดตัวเข้าไปอยู่ในผ้าห่มพยายามข่มตาหลับโดยไม่นึกถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมา
เพียงแค่นึกหัวใจมันก็เต้นแรงอย่างบอกไม่ถูก…
[8/7/2012]
ไรเตอร์จะโดนปาหินมั้ยเนี่ย หายไปนานมาก…ฮา ขอโทษจริงๆนะค่ะ T T' วันนี้กลับมาอัพ ยอลฟานี่ ให้ ขอทดเเทนด้วยความหื่นของยอลนะค่ะ >//< หรือไรเตอร์หื่นเเทน ขอเม้นหน่อยให้กำลังใจกันหน่อยนะ
ความคิดเห็น