ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
ณ ผับแห่งนึง
"น..นี้ฉันมาอยู่ที่ไหนเนี่ย" ฉันพูดขึ้นมาด้วยอาการเวียนหัวสุดๆ เหมือนถูกใครกระทืบมา รอบๆตัวฉันมีแต่กลิ่นเหล้าฟุ้งไม่หมด เพลงดังกระหึ่มจนแทบ
ไม่ได้ยินเสียงพึมพำของตัวเอง
ฉันมองไปรอบๆด้วยความมึนงง สายตาฉันไปหยุดอยู่กับผู้ชายคนหนึ่งที่ดูคุ้นตา เมื่อดวงตาของฉันเริ่มคุ้นชินกับแสงทำให้ฉันมองเห็นได้ชัดขึ้น
ผู้ชายคนนั้นคือพี่ชายฉันเอง ในขณะที่ฉันยังไม่ได้พูดอะไรสายตาก็เหลือบไปเห็นคนที่นั่งอยู่ข้างพี่ชาย เขากำลังโอบไหล่พี่ชายฉัน..เขา..โอบ..พี่ชายฉัน...!!!
ฉันตกใจสุดขีดแต่ไม่ทันไร พี่ชายก็สังเกตเห็นฉันและเริ่มพูดด้วยน้ำเสียงเบิกบานเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น "อ้าวหมี่หยกตื่นแล้วหรอมาเลยพี่จะ
แนะนำให้รู้จักกับเพื่อนพี่เขาชื่อ.." ไม่ทันที่พี่ชายฉันจะได้พูดจบฉันก็ลุกขึ้นและเดินออกไปจากบริเวณนั้นทันที พี่ชายของฉันเป็นเกย์หรอไม่จริงน่า!
พี่ชายฉันพยายามตะโกนไล่หลังแต่ฉันก็ไม่สนใจหรอกเขาทำให้ฉันผิดหวังในตัวเขามาก ฉันพยายามหาทางออกไปจากที่นี้...ป้ากกก!!! ฉันโดนชน
เข้าอย่างจัง ยังไม่ทันไรที่ฉันจะได้หายมึนหัวฉันก็ลงไปนอนกองกับพื้น แล้วยังมีใครไม่รู้มาทับฉันอีก นี้มันวันอะไรกันเนี่ยยยยย!! =0=
"เป็นอะไรรึเปล่าครับ" เจ้าของเสียงก็คือคนที่ทับฉันนั้นแหละเขายื่นมือเข้ามาช่วยฉัน ฉันจ้องหน้าเขาก่อนจะยื่นมือไปจับแล้วพยายามพยุงตัวเอง
ขึ้นมา ฉันเริ่มวีนเขา แต่เขาก็พูดขึ้นมาอีก "อ..เอ่อ ผ..ผม ขอโทษ ด..ด้วยนะครับบ" นี้นายเป็นผู้ชายรึเปล่าเนี่ยเสียงสั่นขนาดนี้!! แถมกับหน้าตาที่
ดูแล้วน่ารักมากก ถ้านายไม่ใส่เสื้อผ้าผู้ชายฉันก็ไม่แน่ใจว่านายเป็นผู้ชายนะเนี่ยยยย "นายหนีอะไรมาทำไมต้องรีบจนชนฉันขนาด..."
ฉันชงักไปเมื่อเห็นผู้ชายล่ำ ดำ บึกบึน ดูแล้วน่ากลัวจ้องมาที่คนที่ชนฉัน นี้มันเรื่องอะไรกันเนี่ยยยยย!!
"น..นี้ฉันมาอยู่ที่ไหนเนี่ย" ฉันพูดขึ้นมาด้วยอาการเวียนหัวสุดๆ เหมือนถูกใครกระทืบมา รอบๆตัวฉันมีแต่กลิ่นเหล้าฟุ้งไม่หมด เพลงดังกระหึ่มจนแทบ
ไม่ได้ยินเสียงพึมพำของตัวเอง
ฉันมองไปรอบๆด้วยความมึนงง สายตาฉันไปหยุดอยู่กับผู้ชายคนหนึ่งที่ดูคุ้นตา เมื่อดวงตาของฉันเริ่มคุ้นชินกับแสงทำให้ฉันมองเห็นได้ชัดขึ้น
ผู้ชายคนนั้นคือพี่ชายฉันเอง ในขณะที่ฉันยังไม่ได้พูดอะไรสายตาก็เหลือบไปเห็นคนที่นั่งอยู่ข้างพี่ชาย เขากำลังโอบไหล่พี่ชายฉัน..เขา..โอบ..พี่ชายฉัน...!!!
ฉันตกใจสุดขีดแต่ไม่ทันไร พี่ชายก็สังเกตเห็นฉันและเริ่มพูดด้วยน้ำเสียงเบิกบานเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น "อ้าวหมี่หยกตื่นแล้วหรอมาเลยพี่จะ
แนะนำให้รู้จักกับเพื่อนพี่เขาชื่อ.." ไม่ทันที่พี่ชายฉันจะได้พูดจบฉันก็ลุกขึ้นและเดินออกไปจากบริเวณนั้นทันที พี่ชายของฉันเป็นเกย์หรอไม่จริงน่า!
พี่ชายฉันพยายามตะโกนไล่หลังแต่ฉันก็ไม่สนใจหรอกเขาทำให้ฉันผิดหวังในตัวเขามาก ฉันพยายามหาทางออกไปจากที่นี้...ป้ากกก!!! ฉันโดนชน
เข้าอย่างจัง ยังไม่ทันไรที่ฉันจะได้หายมึนหัวฉันก็ลงไปนอนกองกับพื้น แล้วยังมีใครไม่รู้มาทับฉันอีก นี้มันวันอะไรกันเนี่ยยยยย!! =0=
"เป็นอะไรรึเปล่าครับ" เจ้าของเสียงก็คือคนที่ทับฉันนั้นแหละเขายื่นมือเข้ามาช่วยฉัน ฉันจ้องหน้าเขาก่อนจะยื่นมือไปจับแล้วพยายามพยุงตัวเอง
ขึ้นมา ฉันเริ่มวีนเขา แต่เขาก็พูดขึ้นมาอีก "อ..เอ่อ ผ..ผม ขอโทษ ด..ด้วยนะครับบ" นี้นายเป็นผู้ชายรึเปล่าเนี่ยเสียงสั่นขนาดนี้!! แถมกับหน้าตาที่
ดูแล้วน่ารักมากก ถ้านายไม่ใส่เสื้อผ้าผู้ชายฉันก็ไม่แน่ใจว่านายเป็นผู้ชายนะเนี่ยยยย "นายหนีอะไรมาทำไมต้องรีบจนชนฉันขนาด..."
ฉันชงักไปเมื่อเห็นผู้ชายล่ำ ดำ บึกบึน ดูแล้วน่ากลัวจ้องมาที่คนที่ชนฉัน นี้มันเรื่องอะไรกันเนี่ยยยยย!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น