Cute girlสาวน่ารักมาจบรักกับนายไม่เอาไหน

ลำดับตอนที่ #4 : อย่ามานอนที่ห้องฉ้าน

แล้วทุกคนที่ฉันเห็นตะกี้ ตอนนี้ก็ได้มานั่งที่โต๊ะอาหารกันหมดแล้ว
ทำไมอะไรนี่คืออะไรกัน ตอนนี้ยังไม่มีใครพูดอะไร จนกระทั่งป๊าทนไม่ไหว
พูดออกมาคนแรก
            “นี่พรีเน่ สวัสดีลุงปลื้มสิลูก”
            “ค่ะ สวัสดีค่ะลุงปลื้ม”
            “สวัสดีจ๊ะ แม้หนูพรีเน่หนูยิ่งโตยิ่งสวยนะจ๊ะเนี่ย”
            “แม้ก็ไม่ขนาดนั่นหรอกค่าลุง”
            “ จ๊า เออนี่คงไม่รู้จักลูกลุงสิท่า นี่ชื่อ ที่รักลูกลุงเอง “
            “ค่ะสวัสดีค่ะ พี่ ที่รัก นี่ชื่อน่ารักจังเลยนะค่ะ”
            ฉันก็พูดไปงั้นแหละ แต่แทนที่จะมีเสียงตอบซักนิดก็ไม่มี คนอะไรฟ่ะ
            “เห้ยไอ่รัก คนเขาสวัสดี ก็สวัสดีตอบสิ”
            “ครับพ่อ สวัสดีครับน้องพรีเน่ ขอบคุณสำหรับคำชม(ตอนเช้ายังหาว่าชื่อเรา
เหมือนผู้หญิงอยู่เลย ดูตอนนี้สิ)”
            “เอาล่ะทุกคน เริ่มทานอาหารกันดีกว่า รูสึกว่าตอนนี้อาหารจะเย็นหมดแล้วนะ”        
            ป๊าพูดขึ้นหลังนายที่รัก แล้วจากนั้นทุกคนก็เริ่มลงมือทานอาหารกันอย่าง
เอร็ดอร่อย และขณะนั้นฉันก็เริ่มทานอาหารเช่นกัน แต่สายตาของฉันไม่ได้อยู่ที่
อาหารแต่ฉันกำลังจับตาดูนายที่รัก ที่ตอนนี้กำลังทานอาหาร ซึ่งตอนนี้ฉันกำลังมี
คำถามมากมายในหัวว่า เขาเป็นลูกลุงปลื้มได้ยังไง แล้วทำไมฉันไม่เคยเจอเขา
ทำไมลุงปลื้มไม่เคยพูดถึง โอ๊ย คิดจนหัวฉันจะแตกอยู่แล้วนะเนี่ย
            และพอทุกคนเริ่มอิ่ม ฉันกับแม่นมก็เริ่มเก็บอาหารที่ ตอนนี้แทบไม่เหลือซาก
เดิมเลย เก็บจนไม่เหลือจานเลยบนโต๊ะ แล้วป๊าก็ชวน ทุกคนไปที่ห้องรับแขก เริ่ม
บทสนทนา
            “เอาล่ะ เราก็ทานอาหารกันอิ่มแล้ว งั้นมาพูดเรื่องนี้กันเลยนะปลื้ม”
            “ได้ ก็คือแบบว่า ฉันน่ะจะเดินทางไปต่างประเทศ แล้วลูกฉันตอนแรกมัน
ก็อยู่กับลุงมันน่ะแหละ แต่ลุงมันเพิ่งเสีย ฉันก็เลยไปรับมันมาอยู่ด้วย แล้วฉันก็เลยจะ
พามันไปอยู่ที่ต่างประเทศแต่มันไม่ยอม ฉันก็เลยอยากจะฝากไอ่รักไว้กันแกหน่อย”
            “จะดีหรอ”
            “ดีสิ หรือจะปล่อยให้ ที่รักอยู่คนเดียว ฉันน่ะไปเป็นปีเลยนะ”
            “ อะอะ อยู่ก็ได้ แล้วจะมาอยู่วันไหนล่ะ”
            “วันนี้ ก็เดี๋ยวฉันจะไปขึ้นเครื่องแล้วตอน 4 ทุ่ม แล้วเดี๋ยวฉันจะพยายามกลับมา
ทุกเดือน ฉันฝากที่รักเดี๋ยวนะ ตอนนี้ก็ 2 ทุ่มแล้ว ถ้าไปตอนนี้ก็คงจะถึงเวลาพอดี
งั้นฉันไปก่อนนะเพื่อน”
            “เห้ย เดี๋ยวสิ”
            แล้วลุงปลื้มก็ขับรถออกไป สงสัยคงรีบฝากรีบไป
            “เฮ้อ แล้วเอาไงต่อดีหลานชาย งั้น นีไปจัดห้องให้ ที่รักหน่อย”
            “ค่ะ คุณผู้ชาย”
            ไม่ต้องแปลกใจว่า คนชื่อ นี เป็นใครที่ไหน เพราะนั้นคือ ชื่อเล่นของแม่นมของ
ฉันเองค่า
            “ตอนนี้พ่อมีงานต้องเคลียร์ เดี๋ยวพรีเน่พาที่รัก เดินชมบ้านนะ พ่อไปล่ะ”
            “ไรอ่าป๊า ”        แล้วป๊าก็เดินไปที่ห้องทำงานทันที
            “แล้วเอาไงต่อดีล่ะคุณหนู จะพาผมไปเดินชมบ้านมั้ย”
            “เดินเองสิย่ะ ฉันจะไปนอนแล้ว นายก็รอแม่นมฉันจัดห้องเสร็จก็แล้วกัน”
            “เห้ยนี่บ้านเธอนะ”
            “ก็บ้านฉันน่ะสิ ฉันจะไปอาบน้ำ บ๊าย”
            “งั้นฉันก็จะตามเธอไปทุกที่”
            “ถ้ามีปัญญาก็เชิญตามสบาย”
            พอฉันพูดจบ ฉันก็เดินขึ้นห้องทันที โดยมีนายนั่นเดินตามหลังนี่คิดจะตามจริงๆ
หรอเนี่ย แต่ก็ช่างเถอะ ไปอาบน้ำดีกว่า แล้วฉันก็เดินเข้าห้องตรงไปที่ห้องอาบน้ำทันที
แล้วฉันกำลังจะออกจากห้องน้ำ (หวังว่านายคงไม่มาอยู่ในห้องนอน ซึ่งเป็นที่ส่วนตัวของฉันนะ) แต่สิ่งที่เขาเรียกว่า มนุษย์เพศชาย กำลังนอนอยู่บนเตียงของฉัน
            “นะ นี่นายกล้าเข้ามาในห้องนอนฉันเลยหรอ”
            “ก็เธอบอกว่า ตามสบายไง ฉันก็ตามสบาย”
            “นี่นาย โง่จริงๆเลย”
            “เธอหาว่าฉัน โง่ ได้ไง”
            “ฉันไม่หาว่านายโง่ก็ได้ แต่ป่านนี้แม่นมคงจัดห้องเสร็จแล้วนายก็ไปที่ห้องนาย
สิ”
            “เสียใจด้วยนะ พอดีจริงๆแล้ว ฉันก็อยู่หน้าห้องน่ะแหละ แต่พอดี แม่นมของเธอมาบอกว่า ยังไม่สามารถนอนได้คืนนี้ ฉันก็เลยถือวิสาสะเข้ามานอนในห้องเธอ ฉันขอนอนด้วยคนนะ งั้นฉันไปอาบน้ำก่อน”
            “เห้ย นายจะนอนที่นี่ไม่ได้นะ กลับมาก่อน นี่นายไปนอนที่อื่น อย่ามานอนที่นี่นะ”