นายแสบแอบป่วนใจ

ลำดับตอนที่ #2 : นายหน้าลิง

2

นายหน้าลิง...

"อึ้บ! ...เฮ้อ~ว้าวถึงญี่ปุ่นซักที อ้ะ...หนาว"มิวจึงรีบหยิบเสื้อกันหนาวจากกระเป๋าเดินทางมาใส่

"...แผนที่"มิวหยิบแผนที่จากกระเป๋ากางเกงมาดู

 
* จากนั้นมิวก็เดินทางไปตามแผนที่...

"อ้ะ!  ขอโทษค่ะ"มีผู้ชายชาวญี่ปุ่นเดินเข้าชนแต่มิวก็ขอโทษเป็นภาษาญี่ปุ่นเพราะไม่รู้จะทำอย่างไร  พอผู้ชายคนนั้นหันมา (อ้ะ!  หล่อจัง)

"ยัยเบ๊อะ! เดินไม่ดูตาม้าตาเรือ"ชายญี่ปุ่นคนนั้นตะคอกด่าใส่มิว  ทำให้มิว...

"ว่าใครเบ๊อะยะ  นายเป็นคนชนฉันนะ คนที่ต้องขอโทษคือนายนะ!!"มิวโต้ตอบ

"ฮะ  สำเนียงไม่ชัดอย่างนี้ไม่ใช่คนญี่ปุ่นนี่!?"

"แล้วจะทำไม ไอ้หน้าลิง!"มิวจ้องหน้าผู้ชายคนนั้นเขม็ง และนายคนนั้นก็รู้สึกโมโหไม่น้อยเลยที่มิวไปด่าว่า 'ไอ้หน้าลิง'

"ฮารุกะ! ฮารุกะ! มาทำอะไรอยู่ตรงนี้ อ้าว...ผู้หญิงคนนี้คือใคร?"มีผู้ชายคนหนึ่งวิ่งมาตระโกนเรียกชื่อผู้ชายหน้าลิง(ก็ฉันจะเรียกเค้าอย่างนี่...เอ ผู้ชายที่เรียกไอ้หน้าลิงคนนี้หน้าสวยจัง เป็นผู้ชายที่หน้าสวยจังแถมตัวสูงอีกต่างหาก)

"ก็...ยัยเบ๊อะที่เดินชนฉันนะสิ"ชายหน้าลิงพูดพร้อมทำหน้าเย้ยมาทางมิว

"อีตาบ้า  นายต่างหากที่วิ่งมาชนฉันนะไอ้หน้าลิง!"มิวหน้าแดงเพราะความโมโห

"ยัยเบ๊อะ  ฉันไม่ได้หน้าลิงซักหน่อย ยัยเบ๊อะ!"

"ก็นายเรียกฉัน'ยัยเบ๊อะ'ก่อนนี้นา และอีกอย่างหน้านายมันบอกความเป็นลิงนี่ ไอ้-หน้า-ลิง ฮะๆ"ผู้ชายคนที่มาเรียกนายหน้าลิงยืนงงที่ทั้งสองต่างไม่ลดราวาศอกกันเลยจนต้อง

"หยุดได้แล้วฮารุกะมายืนเถียงแบบนี้อายคนหน่อยสิ...แล้วอีกอย่างนายเป็นผู้ชายนะมาทะเลาะแบบนี้มันไม่ดีหรอก"ผู้ชายคนนั้นเตือนไอ้หน้าลิง

"เอ่อ!...ก็ได้ ยูตะ"

"เดี๋ยว!!"มิวตะโกน

"ยังจะอะไรของเธออีกล่ะยัยเบ๊อะ"ฮารุกะทำเสียงรำคาญ

"ขอโทษฉันก่อนสิย่ะ...แบร่!"

"งั้น...ผมก็ขออภัยแทนเพื่อนผมด้วยนะครับ พอดีพวกผมมีเรื่องเร่งด่วน" ผู้ชายที่เป็นเพื่อนของไอ้หน้าลิงกล่าวขอโทษ

"ยูตะนายอย่าไปขอโทษผู้หญิงพรรณ์นี้เลยเปลื้องปากเปล่าๆ"หน้าลิงพูดแบบกวนๆ

"เพื่อนนายนี้นิสัยดีนะ  แต่นายนี่ห่วยสิ้นดี"มิวทำท่าเย้ยหยั่นนายหน้าลิง

"ฮึ้ย!...นี้ถ้าไม่ใช่ผู้หญิงละก็"ฮารุกะทำท่ากำหมัดแน่นจะต่อยแต่ก็ว่างมือลง

"ขอโทษฉันมาซะดีๆนะ...เกิดมาเป็นผู้ชายต้องยอมรับผิด!"มิวยักคิ้วพูดยิ้มๆ

"เอ่อ! ฉันผิดก็ได้...ขอโทษ!"ฮารุกะพูดเสียงงุดหงิดเพราะยูตะ

"ก็แค่นี้และ  ฉันไปล่ะ"มิวเดินจากไปอย่างไม่สนใจว่าคนข้างหลังรู้สึกอย่างไร...

"อ้ะ...เดี๋ยวสิยัย..."นายหน้าลิงเรียกแต่มิวก็เดินไปไกลซะแล้ว

"ว้าว! สุดยอดไปเลยขนาดนายยังแพ้เลย...แย่จังน่าขอเบอร์"ยูตะพูดอย่างเสียดาย ทำให้คนข้างๆเกิดน้ำโหขึ้นอีกครั้งเลยลงที่เพื่อน

"อย่ามาพูดถึงผู้หญิงพรรณ์นั้นอีก!"ฮารุกะหรือนายลิง...ลากคอเพื่อนเดินไปอย่าง`รมณ์ เสีย