มหาเวทย์แห่งพื้นพิภพ

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

บทนำ

“......ปิดผนึก”เสียงสิ้นคำท้ายของการท่องมนต์บทยาวที่ดังลอดเสียงออกตามไรฟันกลุ่มชายปริศนาที่มีผ้าคลุม 6 คนที่ล้อมวงสระน้ำแข็งขนาดเล็กสิ่งมีแท่งน้ำแข็งขนาดใหญ่เกือบเท่าสระน้ำขึ้นมาห่อหุ้มร่างที่ซึ่งเหมือนร่างเนื้อแต่ไม่ใช่

“บัดนี้...ข้าพเจ้าทั้งหลายได้ทำพิธีผนึกจิตวิญญาณ 4 ธาตุ เสร็จสิ้นแล้วพ่ะย่ะค่ะ องค์จักรพรรดิ์”หนึ่งในชายปริศนาเงยหน้ากล่าวขึ้นไปยังอีกด้านซึ่งมีแท่งบันลังค์มีชายฉกรรจ์ซึ่งเป็นทหารล้อมหน้าล้อมหลังเต็ม ซึ่งมีคนประทับบังลังค์นั้นอยู่ ซึ่งเป็นผู้จับตามองมองพิธีเบื้องหน้าอย่างไม่กระพริบตา

“ดี...ข้าหวังว่าคงไม่มีคนใดปลดผนึกได้นะ”องค์จักรพรรดิเอ่ยขึ้น

“พ่ะย่ะค่ะเพราะผู้ที่สามารถปลดผนึกได้ในตำรากล่าวว่ามีเพียง ผู้ที่มีพลังเวทย์แต่เหมือนไม่มีเท่านั้นพ่ะย่ะค่ะ”ชายปริศนาตอบ

“แล้วถ้าหากมีคนเช่นนั้นก็มีโอกาสที่ ผนึกจะถูกเปิดนะสิ”องค์จักรพรรดิ์เอ่ยคื้วขมวดอย่างไม่พอพระทัย

“อย่าได้กังวลพระทัยไปเลยพ่ะย่ะค่ะ...เพราะคนประเภทนั้นไม่เคยปรากฏมาก่อนพ่ะย่ะค่ะและโอกาสที่จะมีก็น้อยด้วยพ่ะย่ะค่ะ”ชายปริศนาก้มโค้งหัวกล่าว

“ขอให้เป็นดังนั้นล่ะกัน...แต่เพื่อเป็นการป้องกันพวกเจ้าจงทำป่าแห่งให้เป็นป่าหวงห้ามที่อันตรายซะ”องค์จักรพรรดิรับสั่งบัญชาอย่างเสียงเข้ม

และนั้นก็เป็นที่มาแห่งป่าหวงห้ามที่อันตราย....

ป่ากันตารัว...

“พ่ะย่ะค่ะ...”ชายปริศนาทุกคนกล่าวก่อนใช้เวทย์มนต์หายตัวไป

ทุกอย่างหายไปเหลือเพียงแท่งน้ำแข็งที่กึ่งกลางจุดศูนย์กลางมีร่างชายผู้นึง...

ผมซอยยาวประกายเป็นสีดำสนิท นัยต์ปิดสนิท

เหมือนรอคอยเวลา...

เวลาที่จะถูกปลดผนึก...

 **********************************************