คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : CHAPTER ONE.
2ปีก่อนหน้านั้น
ช่วงเวลาพลบค่ำ
บนทางหลวงชนบทสายนึงที่การจราจรค่อนข้างโล่ง Ferrari California T สีแดงสดคันนึงกำลังแล่นไปเรื่อยๆเพื่อนให้ถึงจุดหมายปลายทาง
ทางที่เค้าเลือกแล้วว่าจะเดิน
ลู่หาน
สัตวแพทย์หนุ่มอายุ25ที่เพิ่งเรียนจบได้ไม่นานตัดสินใจทิ้งการเป็นเจ้าของคลินิกรักษาสัตว์ที่พ่อแม่เตรียมเอาไว้ให้ในเมืองกรุง
มาเป็นคุณหมอรักษาสัตว์ป่าที่จังหวัดเล็กๆในภาคอีสานแห่งนี้
คุณหมอหนุ่มค่อยๆขับรถไปเรื่อยๆอย่างไม่รีบเร่ง
เนื่องด้วยถนนสายค่อนข้างมืด เพราะเป็นถนนที่ตัดผ่านเขาทั้งลูก จะหาไฟข้างทางซักดวงก็นานๆจะเจอที
และในบรรยากาศวังเวงแบบนี้คงไม่เหมาะเท่าไหร่ถ้าคนไม่ชินทางอย่างเค้าจะเหยียบคันเร่งแซงรถสิบล้อข้างหน้าไป
และอีกครึ่งชั่วโมงถัดมา
ลู่หานก็พาตัวเองมายืนเก้ๆกังๆอยู่หน้าอาคารกลางเก่ากลางใหม่หลังนึงในอุทยานฯ
“มาทำธุระอะไรคะ”
หญิงวัยกลางคนที่น่าจะเป็นแม่บ้านทักเค้า นั่นทำให้คนที่กำลังระแวงกับบรรยากาศถึงกับสะดุ้ง
คุณหมอหนุ่มได้แต่ขอบคุณตัวเองในใจที่ไม่เผลอร้องกรี๊ดออกมา
“อ่า สวัสดีครับ
คือผมมารายงานตัวน่ะครับ แต่กะเวลาพลาดไปนึดนึงเลยมาถึงค่ำไปหน่อย”
ลู่หานยกมือไหว้คุณป้าแม่บ้านคนนั้นอย่างเก้ๆกังๆเพราะมือไม่ค่อยว่าง
“คุณหมอลู่หานใช่มั้ยจ๊ะ”
“ครับ ผมลู่หานครับ”
“หัวหน้าเข้าป่าไปแล้วล่ะคะ
เพิ่งมาถึงเหนื่อยๆ ยังไงคุณหมอพักผ่อนก่อนดีกว่านะคะ ป้าเตรียมที่พักไว้ให้แล้ว
เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยพบหัวหน้าก็ได้” คุณป้าพูดยิ้มๆ
ก่อนจะเดินนำเค้าไปอีกทางซึ่งน่าจะเป็นที่ซุกหัวนอนของเค้าในคืนนี้และอีกหลายๆคืนตราบเท่าที่เค้ายังอยู่ที่นี่
“นี่กุญแจบ้านนะคะ
ป้าทำความสะอาดไว้ให้เรียบร้อยแล้ว พักผ่อนได้ตามสบายเลยนะคะ
ส่วนหลังข้างๆนั้นบ้านพักหัวหน้าเค้าค่ะ เดี๋ยวคุณหมอก็คงได้เจอ”
“ผมนี่แย่จังเลยนะครับ
มาครั้งแรกก็สายซะแล้ว” คุณหมอหนุ่มกล่าวอย่างรู้สึกผิด ป้าแม่บ้านไม่ได้กล่าวว่าอะไร
เธอเพียงแต่ยิ้มและส่ายหน้า
“ถึงคุณหมอจะมาถึงเร็วกว่านี้ก็ไม่ได้เจอหัวหน้าหรอกค่ะ”
“ทำไมหรอครับ”
“หัวหน้าแกก็เป็นคนอย่างนี้แหละค่ะ
แกเข้าป่าของแกเป็นเรื่องปกติ กว่าจะกลับออกจากป่าก็สว่างโน่นหล่ะ
คุณหมอพักผ่อนเถอะค่ะ ป้าไปก่อนนะคะ ต้องการอะไรก็เรียกป้าได้
ป้าพักอยู่หลังเขียวๆรนั่นแหละค่ะ”
“ขอบคุณมากนะครับคุณป้า”
ลู่หานยืนมองป้าแม่บ้านเดินจากไปก่อนจะเดินกลับทางเดิมเพื่อไปเอารถมาจอดไว้ใกล้ๆกับบ้านพัก
"ไว้พรุ่งนี้เจอกันนะครับ คุณหัวหน้า"
#ฟิคหัวหน้าไค
เมื่อไหร่เค้าจะได้เจอกันคะสังคม ลุ้นไม่ไหวแล้ว//แกเขียนเองป่ะ? สังคม
ปล.เผื่อใครงง นับจากตอนนี้เป็นต้นไปนี่เป็นพาร์ทของอดีตทั้งหมดเลยคะนะ ไอ้ตอนเปิดเรื่ีองนั้นเป็นตอนท้ายๆเป็นพาร์ทปัจจุบันค่ะ เริ้บๆ
ความคิดเห็น