คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : The beginning of the end
“ตามสบายครับรอง”
หมอลู่ หรือที่ชาวบ้านเรียกกันจนติดปากว่าหมอช้างพยักหน้าให้อีกฝ่าย
ดวงตาที่เคยเปล่งประกายระยิบระยับ บัดนี้เหลือเพียงแค่แววตาว่างเปล่า
เมื่อคืนมีรายงานเข้ามาว่าเจอกลุ่มคนผู้ต้องสงสัยพร้อมอาวุธครบมือแถวป่าต้นน้ำซึ้งบริเวณนั้นเป็นที่อยู่ของโขลงช้างป่า
รองสมคิดเลยเรียกกำลังเสริมเข้าตรวจสอบ ซึ่งก็เป็นจริงอย่างที่คิด
คนพวกนั้นเข้ามาลักลอบตัดงาช้างจริงๆ โชคดีที่พวกมันทำไม่สำเร็จ แต่โชคร้ายที่พลายจำปาได้รับบาดเจ็บจากการถูกยิง
เมื่อคืนมันชุลมุนมาก มีการประสานงานกับทางตำรวจให้ช่วยจับกุม กว่าจะจัดการกับคนพวกนั้นและทำการตรวจดูอาการพลายจำปาเสร็จก็เล่นเอาสว่างคาตา
แต่ถึงยังไงซะวันนี้เค้าก็ต้องเข้าป่าไปดูอาการพลายจำปาอีกทีอยู่ดี คิดได้ดังนั้นคุณหมอไฟแรงจึงขับรถออกไปยังสถานที่ที่เจ้าตัวคุ้นเคยและใช้เวลาอยู่ที่แห่งนั้นราวกับว่ามันเป็นบ้านหลังที่สองของตนไปแล้ว
บ้านพักเจ้าหน้าที่
คุณหมอคนเก่งจอดรถไว้หน้าบ้านพัก เดินขึ้นบันไดไปหยุดอยู่ที่หน้าประตูไม้บานหนึ่ง เจ้าตัวถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อนก่อนจะสูดหายใจเข้าเต็มปอดแล้วผลักบานประตูนั้นเข้าไป
ร่างของคนที่นอนสงบนิ่งอยู่บนเตียงทำให้คุณหมอที่ใครๆต่างก็ยกย่องชมเชยว่าเก่งนักเก่งหนาเหมือนจะหยุดหายใจไปชั่วขณะ
ผ่านมาเกือบปีแล้วแล้ว แต่ไม่เคยจะมีซักครั้งที่เค้าไม่รู้สึกอย่างนี้ ความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายได้ไม่ว่าจะด้วยตัวอักษรมากมายเพียงไดก็ตาม
ลู่หานก็แค่...คนอ่อนแอคนนึง
**แค่เปิดเรื่องมาก็เหมือนจะดราม่าแล้ว นี่ไง ใรว่าพี่เขียนดราม่าไม่ได้ ซื้อทิชชู่ตุนไว้เลย ไม่ได้โม้?? (หรา..ชั้นจะคอยดู)
#ฟิคหัวหน้าไค
ความคิดเห็น