คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : - Intro + (17%)
บางคนบอกว่า...ฤดูร้อนนั้นแสนดี
บางคนกลับกล่าวว่า...ฤดูร้อนนั้นเลวร้าย
บางคนกลับมองว่า...ฤดูร้อนนั้นช่วงสวยงาม
บางคนกล่าวอีกว่า...ฤดูร้อนนั้นช่างแปลกประหลาด
สำหรับฉันแล้ว...คงเห็นด้วยกับคำกล่าวสุดท้าย ฤดูร้อนนั้นเป็นสิ่งที่ฉันหลงใหล มันสร้างความแปลกประหลาดใจและความรู้สึกที่หลากหลายให้แก่ฉันตลอดสิบกว่าปีที่ผ่านมา แต่มันกลับมีฤดูร้อนหนึ่งเดียวที่ฉันสาบานได้ว่าคงจะไม่ลืมมันเด็ดขาด ...
มันเป็นฤดูร้อนอันแสนสนุก...ที่ฉันได้มาทำงานร่วมกับเพื่อนๆ
มันเป็นฤดูร้อนที่แสนร้อนระอุ...จากแสงแดดที่ส่องลงมาอย่างแรงกล้า
มันเป็นฤดูร้อนที่แสนคุ้มค่า...เพราะฉันไม่ได้ปล่อยเวลาไปกับสิ่งไร้สาระ
มันเป็นฤดูร้อนอันแสนเหน็ดเหนื่อย...ที่ฉันต้องมาทำงานในช่วงวันหยุดนี้
และ... มันเป็นฤดูร้อนที่ฉันได้พบกับคนๆหนึ่ง ในฐานะ.... ประธานนักเรียน
.
.
.
“..ธาน ท่านประธาน ท่านประธาน!!”
เสียงหวานใสเสียงหนึ่งดังขึ้นข้างๆหูของฉันเอง ที่ฉันกล่าวว่ามันเป็นเสียงหวาน ก็เพราะว่าฉันคนนี้กล้าพนันได้เลยว่าเป็นเสียงผู้หญิงที่กำลังเพิ่มระดับเสียงขึ้นเรื่อยๆเมื่อเห็นว่าคนที่ตนเรียกยังไม่ตื่นสักทียังไงละ.. แต่เอ๊ะ! คนที่เด็กผู้หญิงคนนี้กำลังเรียกงั้นหรอ?
เดี๋ยวนะ!!... ‘ท่านประธาน’งั้นหรอ? ก็หมายถึงฉันน่ะสิ! แล้ว..ฉันกำลังทำอะไรอยู่เนี่ย! ขวัญเอย ขวัญมา.. เอ้ย! สติเอ๋ย กลับมาได้แล้ว!!
“หวา!!”
แน่ละสิ! ไม่ต้องถามหรอกนะ ฉันน่ะรีบลนลานตื่นขึ้นมาพร้อมกับหันมองหาต้นเสียงหวานใสเมื่อครู่นั่น จนคนรอบข้างฉันน่ะหัวเราะคิกคักเต็มไปหมดเลยน่ะสิ โธ่เอ้ย! แล้วจะเรียกตัวเองว่าเป็น’ประธาน’ได้ไงละเนี่ย! งี่เง่าซะขนาดนี้เนี่ย...
“คิกๆประธานละก็..แอบหลับหรือหลับตาเหม่อกันแน่คะเนี่ย?”
เด็กผู้หญิงที่ฉันคาดว่าเป็นเจ้าของเสียงหัวเราะเล็กน้อย ซึ่งฉันมั่นใจเลยว่ามันเป็นร่องรอยการกลั้นหัวเราะแน่ๆ แล้วอีกอย่างนะ...ประโยคที่ตามมาต่อท้ายนั่นมันคืออะไรกัน! นี่ฉันหลับไปอีกแล้วหรอ? ให้ตายเถอะ! ฉันว่าฉันไม่ใช่คนขี้เซาเลยนะ ทำไมถึงได้หลับบ่อยจัง.. เธอถามว่า ฉันแอบหลับหรือหลับตาเหม่องั้นหรอ? ฉันตอบอันไหนไป..มันก็ไม่ต่างกันอยู่ดีนั่นละ !
“ไม่ได้ทำทั้งสองอย่างนั่นละ..แค่คิดเรื่องงานเพลินไปหน่อยเฉยๆเองน่า”
ฉันเลือกตอบคำถามด้วยคำตอบที่คิดดีแล้วว่าดีที่สุดออกไป แต่ดูจากสีหน้าเด็กสาวคนนั้น ดูเหมือนว่า...เธอกำลังกลั้นหัวเราะอีกแล้ว! ฉันไม่ได้เล่นตลกนะเฮ้ย!
และฉันก็คิดถูก... เธอไม่เชื่อฉันเลยจริงๆด้วย เฮ้อ! จบกันละกับความน่าเชื่อถือของประธานนักเรียนคนนี้
“คิดเรื่องงานเพลินถึงขึ้นที่หลับตาพริ้มอย่างมีความสุขเลยหรอคะ? ถ้าประธานบอกฉันว่าคิดเรื่องผู้ชายเพลิน..ฉันยังจะเชื่อกว่านี้อีกนะคะ คิกๆ”
ว่าไงนะ...เรื่องผู้ชายเนี่ยนะ ได้โปรดเอาความคิดบ้าๆนั่นออกไปจากหัวเธอเลยนะ! ฉันไม่ได้สนใจใครอยู่ทั้งนั้นแหละน่า และไม่คิดสนใจใครด้วย! ถามจริงเหอะ! เครดิตของฉันนี่มันมีไม่ถึง 1% เลยรึไงกันน่ะ!! ประธานนักเรียนอย่างฉันถึงได้ดู... โอ๊ย! เพิ่งตื่นนอนก็หงุดหงิดเลยแฮะ วันนี้จะมีเรื่องแย่ๆโผล่เข้ามาหารึไง ลางบอกเหตุถึงเป็น...’มีเด็กสาวคนหนึ่งมองว่าฉันเป็นพวกบ้าผู้ชาย’ ทั้งๆที่ความเป็นจริงแล้ว...มันเป็นเท็จร้อยทั้งร้อย!
ความคิดเห็น