[Au Fic KHR]Nutcracker!อลวนวุ่นรักของเล่นตัวดี!

ลำดับตอนที่ #2 : ❥Intro : Because...of Filato !?

© Tenpoints !

เฮ้อ!

เสียงถอนหายใจดังขึ้นภายในห้องเล็กๆ สไตล์แลดูน่ารักตามประสาเด็กผู้หญิงตัวน้อย ภายในห้องมีบรรดาตุ๊กตามากมายอยู่อบห้อง ทั้งบนพื้น บนหิ้ง บนตู้ และบนเตียง อาจเรียกได้ว่า ‘เป็นสวนตุ๊กตา’ เลยทีเดียว ภายในห้องมีเด็กสาวอายุรุ่นราวประมาณ 15 ปี นอนแผ่หลาแล้วพลิกตัวไปมาอยู่บนเตียงโทนสีพาสเทลอ่อนๆ

คิ้วบางของหญิงสาวขมวดเข้าหากันอย่างเห็นได้ชัด มองดูก็รู้แล้วว่าเด็กสาวกำลังหงุดหงิดอะไรบางอย่างอยู่แน่ๆ ดวงตาของเจ้าหล่อนกลอกไปมา แต่ดูเผินๆ ก็คงคิดว่าเจ้าหล่อนต้องมองดูตุ๊กตาภายในห้องเป็นแน่! แต่ความจริงแล้ว...ไม่ใช่เลย!

“ไม่ไหวๆ” เสียงหวานเอ่ยขึ้นเบาๆในเชิงรำพึงรำพันกับตัวเอง พร้อมกับส่ายหัวไปมา แล้วล้มตัวลงนอนอีกครั้ง หลังจากลุกขึ้นมาได้สักพัก แต่คราวนี้เจ้าตัวกลับเอามือขึ้นก่ายหน้าผากแทน

เด็กสาวเด้งตัวขึ้นมาอีกครั้งก่อนที่จะมีสีหน้ายิ้มแย้ม ดวงเนตรของเธอดูเปล่งประกาย และมาพร้อมกับรอยยิ้มเล็กๆที่มุมปาก

“ฉันรู้แล้วละ!!”

และแล้วเด็กสาวก็วิ่งลงบันไดไป ท่าทางของเธอดูกระตือรือร้นและเร่งรีบ ดูได้จากเสียงที่เท้าน้อยๆของเธอกระทบบันไดดังขึ้นมาอย่างถี่ๆ

“อะไรกันจ๊ะ!คาร์ต้า เสียงดังมาเชียวนะ” ผู้เป็นแม่เอ่ยเอ็ดลูกสาวของตนนาม’คาร์ต้า’ที่ป่านนี้อายุ 15 แล้วแต่ยังทำตัวเป็นเด็กเล็กๆอยู่

เด็กสาวทำแก้มป่องบ่งบอกแทนคำพูดว่า ’อะไรกันค่ะ!งอนแล้วนะ’

มันส่งผลให้มารดาของเธออดที่จะยิ้มและขำเล็กๆให้กับท่าทีของลูกสาวของตนไม่ได้ หญิงสาววัยกลางคนละความสนใจและผละออกจากสิ่งที่ตนทำอยู่เมื่อครู่แล้วหันมาเผชิญหน้า(?)กับคาร์ต้า

                   “สรุปว่า...มีอะไรหรือจ๊ะ?”

หญิงสาวกลับมายิ้มแย้มเหมือนเดิมอีกครั้งก่อนจะตอบแม่ของเธอไป

“แม่ค่ะ!แม่บอกว่ามีหนังสือน่าสนใจใช่ไหมคะ?”

“อ๋อ!เรื่องนี้นี่เอง ใช่แล้วละจ่ะ แม่มีของขวัญวันคริสต์มาสให้ลูกไง”

“ว้าว!จริงหรอคะ?” แววตาของเด็กสาวเปล่งประกายมากกว่าเดิมเป็นเท่าตัว เมื่อได้ยินคำว่า’ของขวัญ’กับ’วันคริสต์มาส’  เฮ้อ!เธอเนี่ย เป็นเด็กจริงๆเลยนะ

“อยากเห็นเลยงั้นหรอจ๊ะ? ปกติลูกไม่ชอบอ่านหนังสือนี่นา”

“อ๋า!เปล่าสักหน่อยนะคะ แค่ตอนนั้นขี้เกียจเฉยๆ แหะๆ”แล้วเด็กสาวก็หัวเราะแห้งๆออกมา ที่ถูกแม่ของตนจับได้

“หนูจะเอาไปเล่าให้ตุ๊กตาของหนูฟังน่ะคะ”

“นี่สินะ!หตุผลที่แท้จริงน่ะ”ผู้เป็นแม่ยังไม่วายหยอกล้อลูกสาวของตนต่อไปเรื่อยๆ จนสังเกตเห็นว่าเด็กสาวเริ่มจะงอนขึ้นมาอีกรอบแล้วสิ!

ผู้เป็นแม่เดินลงไปด้านล่างท่ห้องใต้ดิน โดยบอกให้เด็กสาวรอก่อน แต่มีหรือ?ที่เด็กสาวจะยอมอยู่เฉยๆ เธอก็ตามแม่ลงไปด้วย! แม่เห็นดังนั้นก็ได้แต่ยิ้มในปฏิกิริยาของคาร์ต้าเท่านั้น

สักพักทั้งสองก็กลับออกมาพร้อมกับหนังสือเล่มไม่เล็กไม่ใหญ่ แต่ค่อนข้างหนาเล็กน้อยที่อยู่ในมือของเด็กสาวตัวน้อย เธอเอาแต่จ้องหนังสือตาไม่กระพิบ มันดูท่าทางจะเก่ามาก แต่ยังอยู่ในสภาพดี

“เป็นไงมั่งจ๊ะ?ชอบไหม?” ผู้เป็นแม่เอ่ยถามหลังจากที่เห็นท่าทีของลูกสาว

                    “ก็ชอบน่ะคะ ว่าแต่...มันเกี่ยวกับอะไรหรอคะ?” ดูยังไง เธอก็ไม่ต่างจากเด็ก 8 ขวบสักนิด!ทั้งแววตาอยากรู้อยากเห็นนั่น และท่าทางต่างๆ จะมีใครเคยคิดไหมว่า...เด็กอายุ 15 จะเป็นได้ขนาดนี้!! เด็กสาวกอดหนังสือแน่นและยังไม่ยอมละสายตาออกจากมันจนกระทั่งเข้ามานั่งเล่นกับแม่ในห้อง

“มันมีชื่อว่า ‘Tales Of Filato’  จ่ะ”

“Tales of Filato ?” คาร์ต้าทวนชื่อหนังสือนั่นอีกครั้งด้วยความสงสัยก่อนจะเงยหน้าสบตาแม่ของตน

“จ่ะ!มันก็เป็น...หนังสือรวมนิทานนั่นแหละนะ”

“หลังสือรวมนิทานงั้นหรอคะ? ยอดไปเลยค่ะ! อย่างนี้หนูก็มีเรื่องเล่าเยอะแยะเลยสิคะ!”เด็กสาวพูดอย่างไม่ผิดหวัง ก่อนจะลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว

“น่าจะอย่างนั้นแหละ!แม่รับรองเลยว่า...ลูกไม่มีทางเบื่อมันแน่ๆ” ผู้เป็นมารดาเอ่ยบอกลูกสาว แต่อีกนัยหนึ่ง คำพูดของแม่ครั้งนี้ ดูมีอีกความหมายแฝงอยู่ด้วย

แต่เด็กสาวอย่างคาร์ต้าไม่สนใจอยู่แล้ว เธอไม่รอช้า ขอบคุณแม่แล้วรีบกลับขึ้นไปที่ห้องอีกครั้ง

แอ๊ด!ปัง!

เสียงเปิดและปิดประตูดังขึ้นตามลำดับ บ่งบอกว่าเจ้าตัวดูท่าจะดีใจและตื่นเต้นกับหนังสือเล่มนี้ไม่น้อยเลย

“เอ...มนจะเป็นยังไงน้า?จำไม่ได้เหมือนกันแฮะว่านิทานที่แม่เคยเล่าให้ฟังมีอะไรบ้าง? คงต้องอ่านใหม่ตั้งแต่ต้นเลยนะเนี่ย คิกคิก” ดูท่าว่าความหนาของหนังสือจะไม่ใช่ปัญหาสำหรับเด็กสาวคาร์ต้าผู้นี้เสียแล้ว เธอยังหัวเราะอย่างชอบใจอีกด้วย!

“ลองสุ่มดูดีกว่า”

ว่าแล้วมือบางของเด็กสาวก็คลี่หน้าหนังสืออย่างรวดเร็ว เธอเปิดไปเรื่อยๆจนกระทั่งหยุดที่หน้าหน้าหนึ่ง

“Tha Nutcracker !?” เด็กสาวผู้ช่างสงสัยทวนชื่อเรื่องนั่นอีกครั้ง ก่อนที่รอยยิ้มจะผุดขึ้นบนใบหน้าหวานอีกครั้ง

“ชื่อไม่คุ้นเลยแฮะ แต่ก็น่าสนใจเหมือนกัน! วันนี้เอาเรื่องนี้แหละนะ”หญิงสาวพูดไปพร้อมกับยิ้มให้กับตัวเอง กอดหนังสือไว้แน่นแล้วล้มตัวลงนอนเพื่ออ่านหนังสือ

ฟิ้ว!

เสียงลมหนาวพัดผ่านบานหน้าต่างเข้ามาในห้องทำให้ผ้าม่านไหวไปกับสายลม เด็กสาวรับรู้ถึงอากาศหนาวที่เคลื่อนที่มาถึง ก็ลุกขึ้นมาปิดหน้าต่าง โดยเปิดหนังสือค้างไว้ที่หน้า Nutcracker…

“ว้าว!หิมะตกลงหรือเนี่ย!มิน่าละ อากาศเลยหนาวขนาดนี้ พรุ่งนี้ก็คริสต์มาสอีฟแล้ว ตื่นเต้นสุดๆเลย! คอยดูสิ!วันนี้จะอ่านนิทานเรื่องนี้ให้จบไม่ยอมนอนเลย!”

พูดไม่ทันขาดคำ...เมื่อเด็กสาวอ่านประโยคแรกเสร็จ ...กาลครั้งหนึ่ง ยังมีเมืองเมืองหนึ่งที่มีชื่อว่า ‘เมืองขนมหวาน’ …

ไม่ต้องสงสัยว่าทำไมถึงหยุดเพียงแค่นี้...นั่นก็เพราะคาร์ต้านั้น หลับไปแล้ว...

เด็กสาวหลับท่ามกลางเหล่าตุ๊กตาตัวน้อย ตัวเล็ก และตัวใหญ่ ความจริงในห้องของเธอไม่ได้มีแค่นี้ยังมีของเล่นนานาชนิดทีเดียว! เด็กสาวหลับตาพริ้มอย่างไร้เดียงสาไปพร้อมกับหิมะแรกฤดูหนาวทิ่เริ่มตก และ...หนังสือ’Tale Of Filato’ เปิดหน้าของนิทานเรื่อง Nutcracker ที่วางทับบนตัวเด็กสาวเอาไว้ แต่ในขณะนี้...หนังสือเล่มนั้นได้เรืองแสงเล็กๆพร้อมละอองแสงระยิบระยับเล็กๆ โดยที่คาร์ต้านั้น ไม่ได้รู้ตัวเลยว่า...’เรื่องราวที่ไม่น่าเบื่อ’ จะทำให้เกิดความทรงจำที่ฝังลึกไปอีกนาน

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

  Talk ! : ฮู่!ปั่นบทนำเสร็จสักที > < !!ไม่ทราบว่ามันยาวพอรึเปล่าเอ่ย? ฮะๆ
แบบว่า...กว่าจะนั่งนึกอิมเมจของหนูน้อย'คาร์ต้า'ได้เนี่ย...นานเหมือนกัน อยากบอกว่าคิดสดๆร้อนๆเลย!
ของเฟอร์คราวนี้ก็คงเป็นแนวน่ารักกุ๊กกิ๊กเหมือนเดิมมั้งเนี่ย? เรื่องราวของนัทแครกเกอร์ก็เป็นเรื่องราว
ในช่วงคริสต์มาสเหมือนกันนะ! รู้สึก่าจะเข้ากับเทศกาลดี ฮา... :D

ก่อนจากกัน....อย่าลืมเม้นท์นะคะ!มันคือกำลังใจของไรท์เฟอร์คนนี้เชียวนะเออ! ^ ^

ยังไงก็ฝากฟิคครั้งนี้ด้วยอีกครั้งนะคะ!