คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Master 4
Key
“มองคนสวย”
“ฮิ้วววว!!” เสียงจากทั้งกลุ่มผมและกลุ่มเขาโห่ขึ้นมาพร้อมกัน
“ออมม่าเขินเว้ยพวกเรา” ไอคชา ปากเก็บไปให้ร้านทอดมั้ย มั้ยต้องเอาปากเป็ดๆมาจิกกัดชาวบ้าน
“สงสัยจะมีพี่เขยแล้วเว้ยเฮ้ย เฮ้ยๆ โทรหามะม๊าแปป” ไอนี่ก็อีกคน ไอจูเนียร์น้องรัก ผมแถมตบไปให้มันทีนึง
“คุณนายรองขายออกแล้ว กิ๊บกิ้ววว” เสียงแรกของแบม เสียงหลังก็พี่ชายมันละน้ะ
เฮ้ออ.. ผมจำได้ว่าไอนั่นชื่อมินโฮ เรียนอยู่ห้องเดียวกับผม แต่ผมไม่ค่อยยุ่งอะไรกับคนอื่นนักเรียน แค่งานกรรมการนักเรียนทุกวันนี้ก็ยุ่งพออยู่แล้ว ผมกินข้าวเสร็จก็เดินขึ้นไปเรียนจนกระทั่งเลิกเรียน ผมเดินไปเอารถที่จอดไว้หลังโรงเรียน กลุ่มผมน้ะมีรถทุกคนละครับยกเว้นแบมๆ นั่นมันเด็กม.ต้นนะคุณ ไม่ไว้ใจมันหรอก
“เจ้จ๋า.. น้องเนียร์กลับด้วย” ผมหันไปมองน้องชายสุดที่รัก - -..
“ไม่ได้เอารถมาแล้วมาเช้ามายังไง”
‘’ผมมาพร้อมคชา ขี้เกียจขับ’’
‘’เข้าห้างก่อนนะ’’
“โอเค ผมต้องไปสอนเด็ก”
เมื่อขึ้นรถเรียบร้อยผมก็ขับออกไป สักพักผมหันไปมองน้องชายที่นั่งฟังเพลง จนกระทั่งติดไฟแดง ผมนั่งฟังเพลงรอไฟเขียว แหม ช่างตรงกับเพลงจริงๆ
มันเป็นประจำตรงสี่แยกนี้ ที่รถมันติดเหลือเกิน
แต่ใครๆก็คงต้องผ่าน บังเอิญวันนั้นได้เหลือบไปเห็น
แววตาของเด็กน้อยนั่งมองเหม่อ อยู่ริมข้างฟุตบาท
เลยสะกิดใจ ค่อนข้างห่วงเขาเป็นอะไร จึงได้ทักไป
ให้ช่วยไหม ได้ฟังเขาตอบ น่าแปลกใจ
ก็อยากให้ไฟแดงนานกว่านี้หน่อย
เผื่อว่าจะได้ขายมาลัยให้หมด
ถ้าหากว่าวันนี้มีไปเขียวบ่อย ก็คงขาดทุน
ไม่มีใครอยากซื้อมะลิบานๆ
ผมหันไปมองหน้าน้องผู้หญิงที่เดินขายพวงมาลัยจนกระทั่งมาขายรถทางด้วยซ้ายของผม ผมพยายามมอง เฮ้ยย นั่นมันไอผู้ชายเมื่อกลางวันนี่หว่า ผมมองกระทั่งน้องขายให้มันเสร็จผมเลยเปิดกระจกไปเรียกน้อง ผมซื้อเพลงมาลัยน้องมาหมด แล้วผมก็ขับรถต่อไปถึงห้างที่เป็นธุรกิจของครอบครัวผม เดี๋ยวคนในกลุ่มผมก็ตามมากันแหละครับ เพราะต้องมาคุยเรื่องที่ที่น้องแบมมันเสนอจะเปิดร้านกาแฟ
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Jr.
ผมนั่งมองพี่ชายผมที่นั่งมองแต่พวงมาลัย ผมเห็นพี่มินโฮซื้อพวงมาลัยไปกว่าครึ่งแล้วชี้ให้เด็กน้อยหันมาขายพี่ผมต่อ สุดท้ายน้องเขาก็ขายหมด พี่ผมน้ะรักเด็ก แม่พระดีๆนี่เอง ผมนั่งรอจนกว่าสมาชิกกลุ่มจะครบ ที่เรามาคบกันได้น้ะหรอครับ ม๊าเล่าให้ฟังว่า ตอนที่พ่อแม่แต่ละคนรุ่งเรืองทางด้านธุรกิจ พวกเขาต่างมาเลือกซื้อบ้านจัดสรร บ้านที่พวกเราอยู่กันนะตอนนี้ก็นั่นละครับ เป็นโครงการสร้างวังย่อมๆ เอ้ย บ้านหลังใหญ่ๆนั่นเอง แล้วทุกคนดันมาซื้อพร้อมกัน รวมทั้ง ครอบครัวพี่แจ็คสัน พวกเราสนิทกันมาตั้งแต่เด็กๆ แต่ที่พี่แจ็คสันไม่มาอยู่ด้วยกันเพราะพี่มันไม่อยากโดนเรียกว่าเคะ 55555555555 ผมละฮาพี่มัน กัดกับยองแจตั้งแต่เด็กยันโต ถ้าเป็นแฟนกันนี่ลูกคงดกน่าดู
“พี่จ๋า พี่จ๋าว่าเอาทำเลไหนดี” ผมหันไปมองไอตัวเล็กหันไปถามคชา
“ตรงไหนดีๆ ระหว่างโรงเรียนเรากับร้านคุณนายรองมั้ยละ”
“ผมว่าก็ดีนะ เวลาฉุกเฉินจะได้ไปมาสะดวก” แล้วเจ้แกก็หันไปสั่งคุณดาว เลขาน้ะครับ
“งั้นพรุ่งนี้เราไปหาอินทีเรียมาตกแต่งเลยมั้ย”
“ก็ดีนะ แล้วที่ไหนดีละ”
“พี่รู้ๆ” พวกผมหันไปมองไอพี่แจ็คสันที่เดินมาจากทางไหนไม่รู้ พร้อมกับเพื่อนๆทั้งกลุ่ม
“ไอพี่สั้น สอสระเอือกจุงเบย”
“น้องยองแจพูดไม่เพราะเลย”
“มีไรแจ็ค มีอะไรเสนอก็เสนอ”
“เสนอเหรอ อ๋อๆ” ผมหันไปมองไอพี่สั้น ก่อนที่พี่มันจะผลักเพื่อนทั้งสามคนออกมาจนอีกคนเกือบจะมาชนผม
“แจบอมหรือเจบี มาร์คต้วน และมินโฮ ไอสามหน่อเนี้ยว่าที่ลูกผู้บริหารอสังหาริมทรัพย์ ให้มันหาให้สิ” ผมผลักไอพี่เจอะไรนะ เจบีมั้ง ออก พระมารดาพี่แกสิหน้าจะชนกันอยู่แล้วยังไม่เอาออกไปอีก
“เอ่อ ขอโทษครับ” พึ่งจะรู้สึกผิดรึไงพ่อคู๊ณณณ
“ไม่เป็นไรครับ” แล้วผมก็เดินไปหลบหลังเจ๊ ก็ดูพี่มันสิ จ้องจนแทบจะกลืนผมลงท้องอยู่แล้ว ต้องให้พี่ผมรับหน้าซะแล้ว
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ทักทายครับทักทาย
วันนี้ไรท์ลงให้2ตอนนะครับ ฝากติดตามด้วยนะ
ความคิดเห็น