ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    วัยร้ายวุ่นวายรัก

    ลำดับตอนที่ #9 : ความจริง+ความบังเอิญ

    • อัปเดตล่าสุด 19 พ.ย. 54


    "ฮัลโหล"นั้นยัยเรนโบว์โทรมานิ ฉันรีบรับสาย เพราะส่วนใหญ่ยัยโบว์จะไม่ค่อยโทรหาฉัน ส่วนมากก็จะเอาเวลาไปนั่งอ่านหนังสือที่ห้องสมุด มีแต่ฉันที่เอาแต่โทรหายัยนั้น ((อิอิ)) "ว่าไงจ๊ะ"ฉันพูดเสียงหวาน"มาหาที่ร้านเลดี้หน่อยดิ มีเรื่องจะบอกน่ะ"ยัยนั้นพูด"จ้า"ฉันพูดจบคำสั้นๆแล้วรีบเปลี่ยนชุดจากเสื้อยืดกางเกงขาสั้นเป็นกาเกงยีนเอวสูงขาวเดฟกับเสื้อแขนสั้นเท่าไหล่สีเหลืองเขียนว่า Happy ด้วยตัวหนังสือสีขาว ออกเหลี่ยม ก่อนจะหยิบกระเป๋าสะพายสีขาวก่อนออกจากห้องนอน ฉันรีบลงมาข้างล่างปิดประตูบ้านแล้วเดินไปใส่รองเท้าผ้าใบสีชมพูสลับกับสีดำ ก่อนจะเดินไปเปิดรถมินิคูเปอร์สีเหลืองคู่ใจ แล้วขับออกจากบ้านไปที่ร้านกาแฟ เลดี้ ที่อยู่ในอีรอส     "มาแล้วจ้า"ฉันพูดหลังจากยืนอยู่หน้าโต๊ะสองคนนั้น"นั่งก่อนสิครับ"ฉันแปลกใจมากๆเลยนะ ที่ยัยโบว์มากับนายดอมินิค"จะสั่งอะไรก่อนมั๊ย"ยัยโบว์ถามฉัน"อ๋อ ไม่เป็นไร ฉันว่าพอเสร็จแล้วจะไปรับ ของขวัญ อยู่ที่ร้าน BogGy (บ็อกกี้) น่ะ"ฉันพูดก่อนจะตั้งหน้าตั้งตา ฟังสองคนนนั้นพูด"คือว่า ฉันกับดอมินิค เรากำลังคบกันอยู่น่ะ"ฮ่ะ ยัยโบว์กับนายดอมินิคกำลังคบกันงั้นหรอ ฉันงงมาก ขนาดพูดกับตัวเองแต่สีหน้านี่ งง มากๆเลยล่ะจนแสดงออกมาเลยล่ะว่าฉันคิดไรอยู่"ไม่ต้อง งง หรอกน่า"ยัยโบว์พูดแล้วยิ้มน่ารักๆ"แต่มันเป็นไงอ่า"ฉันพูดขณะที่หน้ายังงงอยู่"ก็ก่อนที่ฉันจะมาเรียนที่นี่ตอนปีหนึ่งน่ะ ฉันเรียนอยู่ที่ Hi Way ฉันก็คบกับนิคได้6เดือนแล้วล่ะ แล้วที่ฉันบอกเธอว่าฉันไปเข้าห้องสมุดน่ะ ฉันไม่ได้ไปหรอกจ้า"ยัยนั้นโกหกฉันหรอ"แล้วเธอไปไหนหรอ"ฉันยัง งงๆ อีกอยู่ เฮ้อ"ฉันก็เอาเวลาไปใช้อยู่กับนิคน่ะ ตั้งแต่ที่ห่างกันมาตั้ง1ปีกับ2เดือน ฉันยังไม่ได้คุยกับนิคเลย เบอร์นิคก็เปลี่ยนใหม่ทั้งๆที่ยังไม่ได้บอกฉัน"ยัยนั้นพูดจบก็หันหน้าไปมองนายดอมินิค"เน เราขอโทษน่ะ ที่เราไม่ให้โบว์บอกเน เรากลัวว่าเนจะไม่ให้โบว์ได้มาพบเรา แล้วก็เรื่องนี้เราอยากให้เธอได้รู้ตอนนี้ เพราะตอนนี้เราเป็นแฟนกันแล้ว"นายนั้นอธิบายซะละเอีอดเลย จากสีหน้าที่งงก็เปลี่ยนมาเป็นรอยยิ้มที่มีความสุขของฉัน"ดีเลย ฝากดูแลโบว์ด้วยนะ ฉันไปละ บาย"ฉันพูดก่อนจะลุกขึ้นแล้วโบกมือบ๊ายบาย2คนนั้นก่อนออกไปจากร้าน แล้วเดินขึ้นรถ ฉันขับรถได้ไม่นานรถก็ดันมาหยุดตอนที่อยู่หน้าสวนสาธารณะข้างหน้า ตายแล้ว! น้ำมันหมด เอาไงดีฉันให้พี่วาเลี้ยงเจ้าของขวัญแล้วบอกว่าจะไปรับตอน4โมงเย็นแล้วนี่ก็กำลังจะ4โมงแล้วเอาไงดี อยู่ๆก็มีรถสปอร์ตสีดำขับเข้ามาแล้วมาจอดที่หน้าฉันที่ยืนอยู่ข้างๆรถ แล้วกระจกฝั่งที่นั่งข้างคนขับก็ลดลง "มาเราไปส่ง"นั้นเสียงนายไฟน์นิ"ไม่เป็นไร"ฉันพูดก่อนจะเดินไปนั่งที่สวนสาธารณะ แล้วก็งงว่าทำไมนายนั้นรู้ว่ารถฉันน้ำมันหมด "ไปเหอะ"เสียงนายไฟน์พูดก่อนจะมาดึงแขนฉันขึ้นรถ"จะไปส่ง เนจะไปที่ไหน"นายนั้นถามฉัน ทั้งๆที่ฉันยังหน้าบึ้งอยู่"ร้านบ็อกกี้"ฉันพูดแค่นั้นแหละ แล้วนายนั้นก็รีบขับรถพาฉันไปยังร้านบ็อกกี้ทันที แล้วฉันก็เห็นประทุนสีขาว นั้นรถนายน็อตนิ มาร้านนี้ทำไมน่ะ ฉันรีบเข้าไปเอาเจ้าของขวัญในร้าน"ขอบคุณนะคะ พี่วา วันหน้าจะมาให้เลี้ยงอีกนะคะ"ฉันพูดจบก็มีมือของผู้ชายมาสกิดที่ไหล่ฉัน ฉันหันซ้ายแล้วก็พบว่า"น็อต มาทำอะไรหรอ"ฉันถามนายน็อต"มาซื้อชุดตัวใหม่ให้น้องหมาของเราเองละ"เฮ้ย นายนั้นก็เลี้ยงหมาเหมือนกันหรอเนี้ย"แล้วนี่หมาของเนหรอ"นายนั้นถามฉัน ขณะที่ฉันรับหมามาจากพี่วา"อืม"ฉันพูดสั้นๆก่อนจะเดินไปที่น้องหมาตัวหนึ่ง ที่ฉันรู้สึกว่าฉันชอบมัน"ชอบตัวนี้หรอ"นายนั้นถามฉัน"อืม มันน่ารักดีนะ"ฉันพูดจบก็เห็นมันมองหน้าฉัน"เอาตัวนี้ครับ"นายนั้นพูดแล้วชี้ไปที่น้องหมาที่ฉันอยากได้พอดี"คะ"พี่วาพูดก่อนจะเดินไปที่เคาเตอร์"เราซื้อให้ เนนะไปเลือกเสื้อผ้าเลยมั๊ยละ"นายนั้นซื้อให้ฉันหรอขอบคุณมากๆนะ"อืม"ฉันพูดแล้วเดินไปที่ชุดของน้องหมา"เราเอาชุดนี้นะ"ฉันพูดก่อนจะหยิบชุดสีขาวที่มีกระโปรงเป็นสีชมพู"เอาตัวเดียวหรอ"นายนั้นพูดเหมือนอยากให้ฉันเอาอีกงั้นละ แล้วนายนั้นก็เดินไปเลือกชุดของน้องหมามาได้ตั้ง6ชุดน่ะ"เอาหมดนี่กี่บาทครับ"นายนั้นบ้าเปล่า ขนาดของขวัญยังมีชุดแค่4ตัวเองนะ"ทั้งหมด 3940บาทคะ"พี่ว่าพูดก่อนจะรับเงินจากนายน็อต "อ่ะ นี่เอาไปซะ"ฉันได้น้องหมาสองตัวพร้อมกับสายที่ใส่คอของน้องหมาตัวใหม่สีชมพูลายกระดูกสีดำ น่ารักมากๆ ฉันเดินแล้วลากหมาตัวนึงอีกตัวก็อุ้ม เดินออกมาจากร้านแล้วเอาน้องหมาไปไว้ในรถของนายน็อต แล้วเดินมาที่รถของนายไฟน์"ไปเถอะ เราไปกับน็อตก็ได้"ฉันพูดก่อนแล้วเดินไปที่ของรถนายน็อตที่อยู่ข้างหน้า"เนจะตั้งชื่อมันว่าอะไรละ"นายน็อตถามฉัน"อืมม ขนมพายละกันน่ารักดี"ฉันพูดแล้วนายนั้นก็ขับรถไปส่งฉันที่บ้าน ฉันดีใจมากๆๆๆๆเลยล่ะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×