วัยร้ายวุ่นวายรัก

ลำดับตอนที่ #2 : พักเที่ยง

"เนออน ตื่นได้แล้วลูก นี่มันสายแล้วนะ"แม่ของฉันมาเคาะห้องก่อนที่จะพูด แล้วก็เดินลงไปนั่งทานข้าว"คะๆ"ฉันตอบสั้นๆก่อนจะไปอาบน้ำ แต่งตัว แล้วเดินลงมาข้างล่าง"แม่คะวันนี้มีอะไรทานคะ"ฉันถามแม่ขณะที่เดินลงมาจากบันได"แม่ทำข้าวต้มกุ้งให้น่ะ"แม่ฉันพูดก่อนที่จะไปตักข้าวต้มกุ้งมาให้"เนออนลูกช่วงนี้แม่ไม่อยู่บ้านนะ เพราะแม่ต้องไปดูงานที่อังกฤษนะลูก"แม่ฉันเอ๋ยขึ้น ที่จริงฉันก็ไม่ตกใจหรอกนะกลับไอ้แม่จะต้องไปอังกฤษเพราะว่าแม่ของฉันก็ต้องไปดูงานที่ต่างประเทศบ่อยๆฉันเลยชินกับการที่ต้องอยู่คนเดียว"แล้วแม่ไปนานเท่าไรคะ"ฉันถามแม่"ประมาณ1เดือนน่ะลูก"แม่ฉันตอบพร้อมกับวางข้าวต้มลงที่ตรงหน้าฉัน แต่ฉันก็ไม่ได้พูดอะไรแล้วก็นั่งทานข้าวต้มต่อ"แม่คะ สายแล้วนะคะเนออนขอตัวนะคะแม่"ฉันพูดก่อนจะรีบวิ่งออกจากบ้านเพราะเวลานี้สายมากแล้ว"จ๊ะ ลูก"แม่ฉันตะโกนบอก  ฉันขึ้นมินิบัสของอีรอสเพื่อไปม. ที่ฉันต้องมาขึ้นมินิบัสไปอีรอสก็เพราะว่าแม่ฉันเคยบอกว่าจะให้จ้างคนขับรถ ให้ขับรถไปส่งฉันอีรอสแต่ฉันปฏิเสธไป แล้วแม่ฉันก็เลยซื้อรถให้ฉันคันนึงเพื่อที่จะขับรถเพื่อไปอีรอสแต่ฉันก็ไม่ขับไปเพราะมันยุ่งยากชะมัด ฉันเลยตัดสินใจที่จะขึ้นมินิบัสไปเอง นี่มันก็ถึงอีรอสแล้วนิฉันสะพายกระเป๋าก่อนที่จะลงมาจากมินิบัส แล้วฉันก็รีบวิ่งไปที่ห้องของฉัน ฉันรีบเปิดประตูห้องเข้าไปแต่พบว่าอาจารย์ประจำคลาสยังไม่มา แล้วฉันก็รีบเดินไปนั่งที่ข้างๆของยัยเรนโบว์"วันนี้ดอมินิคยังไม่มาหรอ"นี่ยัยเรนโบว์ถามแปลกๆนะ ถ้ามาก็คงเห็นแล้วละ"แล้วเธอเห็นนายดอมินิคมั๊ยละ"ฉันถามยัยเรนโบว์ไปก่อนที่จะได้รับคำตอบที่คาดหวังไว้"ไม่เห็น" "นั้นไงถ้าเธอเห็นนายดอมินิค ก็แสดงว่านายดอมินิคนั้นมาแล้ว แต่ถ้าเธอไม่เห็นก็แสดงว่ายังไม่มา"ฉันตอบไปก่อนที่จะหยิบนิตรยาสารแฟชั่นเล่มล่าสุดขึ้นมาอ่าน"Hi"เสียงคุ้นๆนี่ ฉันเอะใจเลยรีบหันไปดูเจ้าตัวของเสียงแล้วฉันก็พบว่านั้นคือนายไฟน์นอล"ดอมินิคมายัง"ยัยเรนโบว์รีบเดินเข้าไปถาม"มาแล้ว แต่เห็นไปคุยกับปาร์ตี้เด็กห้อง2อ่า"นายไฟน์นอลพูดจบ ยัยเรนโบว์ก็รีบวิ่งไปหาทำยังกับว่า2คนนี้เป็นแฟนกัน แล้วฉันก็ไม่สนใจอะไรทั้งสิ้นฉันเลยก้มลงมาอ่านนิตรยาสารต่อ"เนออน"มือใครก็ไม่รู้มาสกิดฉันแล้วก็พูดชื่อฉัน ฉันอยากรู้เลยหันไปข้างหลัง"มีไรนายไฟน์นอล"ฉันถามพร้อมกับเอานิตรสารเก็บลงในกระเป๋า"เที่ยงนี้เธอว่างมั๊ย"นี่นายถามแปลกๆนะ ถ้าฉันไม่โดนอาจารย์ใช้หรือว่าโดนทำโทษฉันก็ต้องว่างอยู่แล้ว"ว่างสิ มีไร"ฉันตอบไป"งั้นหลังจากทานข้าวเสร็จไปจิบกาแฟกับฉันมั๊ย"มันก็ดีนะ ฉันไม่ได้ไปนั่งจิบกาแฟมานานแล้ว"อืม ก็ได้"ฉันตอบไปพร้อมกับหันหน้าจากนายไฟน์นอล
..................................................................นี่มันก็เที่ยงแล้วนิ ฉันหันไปมองหน้านายไฟน์นอลก่อนจะรีบจับมือไปนั่งทานอาหาร "งั้นเดี๋ยวฉันจะไปซื้อกะเพราหมูนายเอาอะไรละ"ฉันถามนายไฟน์นอล"อะไรก็ได้"นายไฟน์นอลตอบกลับมาพร้อมกับยื่นแบงค์500มาให้ฉัน"เนออน เธอไปซื้อน้ำอัดลมมาให้ฉันนะส่วนข้าวเธอจะเอาอะไรมาก็ได้ฉันกินได้ส่วนที่เหลือฉันทิป"อืมได้"ฉันตอบก่อนจะวิ่งไปซื้อกะเพราะไก่ไข่ดาวให้นายไฟน์นอลแล้วก็กะเพราะหมูของฉันแล้วฉันก็เดินไปซื้อน้ำอัดลมให้นายนั้นส่วนฉันก็กินน้ำส้มดูแลสุขภาพไปเท่านั้น ก่อนที่ฉันจะจ่ายเงินค่าน้ำก็นึกขึ้นได้ว่ายัยเรนโบว์ไปไหนตั้งแต่เช้า ฉันรีบจ่ายเงินแล้วก็รีบเดินมาที่โต๊ะ"นาย รู้มั๊ยว่ายัยเรนโบว์ไปไหนแต่เช้า"ฉันถามนายไฟน์นอลเพราะรู้ว่านายดอมินิคเป็นเพื่อนก็นายไฟน์นอลแล้วนายไฟน์นอลก็อาจจะรู้ก็ได้"ฉันไม่รู้"อ้าวทำไมเป็นไงไปได้ละ ฉันทำหน้างงสุดขีดถึงขีดสุดท้ายที่จะงงแล้วก็นั่งทานข้าวต่อ"หมดละ ไปจิบกาแฟกัน"ฮะอะไรนี่นายทานหมดแต่ฉันยังไม่หมด"โอเค ก็ได้"ฉันเสียดายข้าวกะเพราหมูมาก เพราะนั้นคืออารจานโปรดของฉันแต่ฉันก็ยอมเพราะฉันจะได้ไปนั่งจิบกาแฟฟรีๆ  เฮ้อ...ถ้าเป็นแบบนี้ทุกวันก็คงดีเนาะ