คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เจอรักครั้งแรก
กริ๊งๆๆ(เสียงนาฬิกาของเขา)
“หาวววว เฮ้ยยยเช้าแล้วเหรอนี้”ชายคนหนึ่งพูดแบบเบื่อๆ แล้วเข้าก็ลุกจากเตียงนอน ไปอาบน้ำ แปลงฟัน กินข้าว
เพื่อเตรียมตัวไปโรงเรียนอีกวันหนึ่ง
แล้วเข้าก็เดินไปโรงเรียน กับชุนเพื่อนของเขา
วันนี้น่าเบื่อเหมือนเดิมเลยนะเพื่อน
ใช้แล้วนายก็พูดแบบนี้ทุกวันเลยนี่นา 555
เมื่อมาถึงโรงเรียนแล้ว “ชั้นไปก่อนนะ “
“อ้าแล้วเจอกันตอนเย็นๆนะ” ลืมไปเลย ผม จิน ยาสุจิ อายุ 18 ปีเศษ เป็นเรียน ม.6 โรงเรียนแห่งหนึ่งในฮ่องกง
แล้วนะนิสัยเป็นนักเรียนเกเรและผลการเรียนปานกลาง
อีกไม่กี่เดือนก็จะไปหางานทำแล้วผมยังไม่รู้เลย ว่าผมอยากทำอะไร
เฮ้อ!!จะทำอะไรดีนะ
เข้าเรียน “อ้าวนักเรียนทุกคนวันนี้มีนักเรียนใหม่พึ่งย้ายเข้ามาเรียน เข้ามาสิ เอ้าแนะนำตัว ซิ”
สะ สวัสดีค่ะ ชั้นชื่อ ซานิ ชิกามารุ พึ่งจะย้ายเข้ามาเรียนวันแรก ฝากตัวด้วยนะค้ะ
ผมดูเธอพูด ผมก็คิดว่าเธอ พูดไม่เก่ง ฮึๆๆ แต่ ดูๆไปเธอก็น่ารักดีนะ แต่ผมไม่คิดจะไปสนใจหรอก คนที่พูดไม่เก่งน่ะ
เอ้า! นักเรียทุกช่วยๆกันดูแลเพื่อนใหม่ด้วยนะ ครับ!!/ค่ะ!!
พักกลางวัน ผมก็เห็นเธอ ทำอะไรไม่ค่อยถูก ผมเห็นแล้วก็สงสาร เลยคิดจะเข้าไปช่วยเธอ แต่ผมไม่ค่อยกล้าคุยกับผู้หญิงน่ะเอา ว๊ะ! เอาก็เอา แล้วผมก็เดินเข้าไปช่วยเธอ
อ้าว ซานิมายืนทำอะไรตรงนี่น่ะ
เอ๊ะนี่เธอคือใครน่ะรู้จักชื่อชั้นด้วยเหรอ
ใช่แล้วชั้นชื่อ จิน ยาสุจิ ที่อยู่ห้องเดียวกับเธอไง
“อ๋อจ้ะจิน งั้นฝากตัวด้วยนะ” เธอยิ้มเล็กน้อย
อ้าๆ แล้วไม่ไปซื้อข้าวกินละ
ชั้นกลัวคนน่ะ
ผมได้ยินแล้วผมก็หัวเราะ 555
ขำอะไรเหรอ จิน
“อ๋อป่าวหรอก ไปๆเดี๋ยวชั้นจะพาไปเอง” พูดจบ จิน
ก็จับมือของซานิ ทำให้เธอตกใจจนหน้าแดงและยิ้มแบบเขิลๆ แล้วพาเดินไปซื้อข้าว
เอ้า เธอชอบร้านไหน ซานิ
เอ่อ เอาเป็นร้านนั้นแล้วกันนะ เธอตอบแบบเขิลอาย
เมื่อซื้อเสร็จ “เอ้าเธอไม่มีโต๊ะนั่งเหรอ มานั่งกับชั้นก็ได้นะ”
อะอะอื้มแล้วเธอก็เดินไปนั่ง แต่ก็ไม่ค่อยดีนัก เมื่อเห็นสายตาที่มองมาแบบ ไมปกติ
พวกคนอื่นเขาคิดอะไรกันน่ะ จิน
ชุ้นกู้มู้รู้(ชั้นก็ไม่รู้) จินตอบแบบข้าวอยู่ในปาก
จนเข้าเรียนช่วงบ่าย “ซานิซานิ เราเป็นเพื่อนกันแล้วนะ”
อ๋อ จ้ะๆ
เมื่อเข้าห้องเรียนแล้ววก็แยกกันไปนั่งตามเลขที่ แต่เธอก็หันมาหาผมเป็น ระยะๆ ผมก็งงๆ เลยว่าเธอเป็นอะไร ก็เลยกะจะถามตอนเลิกเรียนตอนเย็น พอเรียนได้สักพักผมก็เริ่มหลับ จนเลิกเรียน
หาว!!งืมๆ
ผมมองหาเธอเพื่อจะเข้าไปถามเรื่องตอนเรียน แต่ผมไม่เห็นเธอแล้ว เธอคงกลับไปแล้วสินะ ผมคิดอย่างนั้น ผมก็เลยเดินกับบ้าน แต่จริงๆเธอไปนั่งอ่านหนังสือที่ห้องสมุดนั้นเอง ที่เธอไม่ได้ปลุกจิน เพราะว่า เธอไม่กล้าหรืออาย นั่นเอง
เมื่อเล่าไปถึงก่อนจะมาห้องสมุด เธอได้เดินไปหาจินกะจะปลุก
เอ๊ะ จะปลุกดีไหมนะ ไม่ดีกว่าเดี๋ยวเขาคงจะโกธรแย้ ที่เราไปขัดเวลานอน เธอก็ไม่ได้ปลุกละเดินมาห้องสมุด ในอย่างที่ว่า
ไงจิน เรียนวันนี้เป็นไงบ้าง
อ้าวว่าไง ชุน มีอะไรเหรอ
ได้ข่าวว่ามานักเรียนใหม่ย้ายเข้ามาในห้องนายนี่ เฮ้ยๆเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายเหรอ
เป็น ผู้หญิง
น่ารักหรือป่าวน่ะ แล้วชื่อแซ่ อะไร
ก็งั้นๆแหละ เธอชื่อ ซานิ ชิกามารุ ไม่ต้องไปใส่ใจ ยังไงๆหน้าสู่คนที่นาย เร็งไว้ไม่ได้หรอก
อ้าวงั้นเหรอ โล่งอกไปที ยังไงซะชั้นก็ต้องเห็นหน้าเธอให้ได้ก่อนแล้วค่อยตัดสิน สินะ 5555
ก็คุยกับมาเลื่อยๆ จนมาถึงบ้านของ ชุน
จิน ชั้นไปก่อนนะ กลับบ้านดีๆนะ ระวังเจอผีนะ 5555 แล้วพรุ่งนี้เจอกันอิอิ
ไอ้บ้าเอ้ย ก็รู้อยู่ว่าชั้นกลัวผี อ้า แล้วเจอกัน บาย ชุน
เมื่อเดินมาถึงบ้าน “กลับมาแล้วครับ !! เราจะพุดทำไมเนี่ยก็ เราอยู่คนเดียวนี่นา เรานี่บ้าหรือป่าวว่ะ“
พูดแล้วมันก็ขำ “555 สงสัย จะบ้า นะเนี่ย ยังดีนะที่พ่อกับแม่ที่อยู่ อเมริกาคอย
ส่งเงินมาให้แบบเป็นเดือนไม่งั้นเราตายแน้”
เมื่อพูดจบ เขาก็นไปทำ อาหาร และกินในเวลาต่อมา ขาก็ไม่อาบน้ำ ระหว่างที่อาบ เขาได้ คิดอะไรได้
“ทำไมเราถึงมาสนิทกับเธอคนนั้นได้นะ ซานิ น่ะ ในเวลาแบบนี้ หรือว่าเราจะชอบเธอแล้ว ไม่นะไม่”
อาบเสร็จก็มาเปิด โทรทัศน์ ดูข่าว พบว่า มีข่าวเกี่ยวกับ ตีนผี หรือนักแข่งรถ นอกสนามแข่งโดนจับ
พวกมันทำงานกันเป็นแก๊งๆ ถึงจะถูกจับ2-3คนก็ไม่มีปัญหา พวกมันจะคนมาเก็บคนที่โดนจับ
ผมติดตามข่าวนี้มา 4-5 วันแล้ว ผมก็เลยฉุกคิดอยากเป็ฯตำรวจ เพื่จับพวกมันมาเข้าคุกให้ได้
เมื่อข่าวจบผมก็เตรียมเข้าเข้านอน ไปแปลงฟันขณะแปลงเขาดูกระจกแล้วถามตัวเองว่า "ชั้นหล่อ ไหมน่ะ แล้วเธอจะคิดยังไง ไม่ๆๆ เราคิดอะไรฟ๊ะ ไปดีกว่า" หลังแปลงเสร็จก็เข้านอน
เพื่อจะไปเริ่มต้นวันใหม่ในวันพรุ่งนี้ที่สดใส กับเธอคนนั้น บ้าละ เพื่อวันพรุ่งนี้ที่สดใสกับโรงเรียนน่าเบื่อน่ะสิ
ความคิดเห็น