ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : MP:1
เวสลีย์ ของเฟบิว >.,< (อร๊ายย~) แลดูหยิ่งนะเนี่ย ฮุฮุ
1
รุ่งเช้า
"อื้ออ~ ตีห้าเป๊ะ!"โอเค ฉันตื่นเวลาประจำ ฮ้ายย~~ สดชื่นจัง
ฉันเข้าไปอาบน้ำแร่แช่น้ำนม ฮ้าา~~ สบายตัวจัง ว่าแต่คราวนี้คู่หมั้นจะเป็นคนแบบไหนกันนะ คนที่แล้วก็โคตรหื่นเลย เคยฉวยโอกาสหอมแก้มฉันไปทีนึง คราวนั้นฉันร้องไห้พร้อมกับขังตัวเองไว้ในห้องเลยล่ะ(ยังไม่พอเอาแอลกอฮอลมาราดแก้มด้วยความขยะแขยง) ไม่ได้บอกอรุณสวัสดิ์ ราตรีสวัสดิ์ ชาวเกาะเลยประท้วงซะเลย และฉันก็หลุดเป็นอิสระสักที ต้องขอบคุณพวกเขาละเนอะ เอาล่ะได้เวลาขึ้นจากน้ำละ
ฉันแต่งตัวด้วยชุดกระโปรง(ที่ไม่เป็นสุ่มไก่ ไม่มีแผงกอ) สีฟ้าอ่อนๆ โบว์สีชมพูคาดที่เอว และปล่อยผมยาวสยายข้างหลัง
ก็อก ก็อก ก็อก
"องค์หญิง ไมค์ค่ะ"
"อืม..ขอบคุณ"
"อรุณสวัสดิ์ค่ะ วันนี้ยังไงก็ขอรบกวนมาช่วยกันจัดเหมือนทุกทีนะคะ คราวนี้ดิฉันก็จะเข้าร่วมจัดด้วย และคู่หมั้นของดิฉันก็จะมางานนี้ค่ะ ยังไงก็ขอรบกวนด้วยนะคะ"
"เอาไปเก็บนะ เดี๋ยวฉันจะลงไปข้างล่าง"ฉันยื่นไมค์ให้คนใช้แล้วเดินลงมาที่ห้องโถงใหญ่
"อรุณสวัสดิ์ครับ/ค่ะ องค์หญิง"เหล่าบรรดาองครักษ์และสาวใช้กล่าว
"อรุณสวัสดิ์ค่ะ เห็นแอนน์ไหมคะ?"
"ไม่ครับ/ค่ะ" แอนน์หายไปไหนนะ?
"งั้นเปิดประตูวังเถอะค่ะ ชาวบ้านคงพร้อมกันแล้ว"ฉันออกคำสั่ง
"ครับ/ค่ะ"แล้วสาวใช้คนหนึ่งก็เปิดประตูวัง พบว่าชาวเมืองมารอกันแล้ว
"อรุณสวัสดิ์ค่ะ ขอโทษที่ทำให้รอนะคะ"ฉันโปรยยิ้ม และออกมาทักทายข้างๆประตูวัง
"อรุณสวัสดิ์ครับองค์หญิง ผมเซียส นี่ครอบครัวของผมครับ"ชายคนหนึ่งท่าทางอายุรุ่นราวคราวเดียวกับคุณพ่อของฉันตรงเข้ามาทักทาย
"อรุณสวัสดิ์ค่ะ/ครับองค์หญิง"
"อ..อรุณสวัสดิ์ค่ะ"ฉันกล่าวทักทาย
"นี่ภรรยาของผมครับ และลูกอีกสองคน"เซียสผายมือไปทางครอบครัว
"ดิฉันซินธ์ค่ะ นั่นลูกชายและลูกสาวดิฉัน"เธอก้มตัวให้เล็กน้อย
"ไม่ต้องเป็นทางการนักก็ได้ค่ะ เป็นกันเองๆ"
"เป็นพระคุณอย่างมากครับ"แล้วครอบครัวของคุณลุงเซียสก็ก้มหัวให้
"ไม่ต้องก้มหัวก็ได้ค่ะ v_v/"ฉันรีบห้าม
"ผมชื่อออนเดรครับ"ผู้ชายที่ดูอายุเท่าฉันแนะนำตัว
"ไม่ต้องครับก็ได้ นายดูอายุเท่าฉันนี่"
"อ..อืม (- -)(_ _)"ออนเดรพยักหน้า
"หนูชื่อซีค่ะ"เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆน่ารักพูดแนะนำตัวเองพร้อมรอยยิ้มกว้าง
"น่ารักจังเลย พี่ชื่อเอมี่นะ"ฉันพูดพร้อมลูบหัวเด็กผู้หญิงตรงหน้า
"หนูรู้จักพี่ค่ะ พี่บอกอรุณสวัสดิ์กับราตรีสวัสดิ์พวกเราทุกวันเลย"เธอยิ้ม
"ใช่จ้ะ คืนนี้หลับฝันดีไหมจ้ะ"ฉันยิ้มให้
"ได้ยินเสียงพี่แล้วฝันดีทุกคืนเลยค่ะ ถ้าพี่ไปหนูคงฝันร้าย"เธอพูดแล้วทำหน้าเศร้า
"พี่จะรีบกลับมาให้เร็วที่สุดจ้ะ"ฉันยิ้มให้เด็กตรงหน้า
"จริงนะคะ"
"ค่ะ ^^"ฉันยิ้มให้กับเด็กตรงหน้า
"องค์..เอ้ย เธอสบายดีนะ"ออนเดรถามขึ้น
"จ้ะ ฉันสบายดี ขอรบกวนช่าวยจัดงายเหมือนทุกทีด้วยนะ ^^"ฉันยิ้มให้ แล้วจากนั้นครอบครัวเขาก็ขอตัวไปจัดงาน และครอบครัวอื่นๆก็เข้ามาทักทายจนถึงเที่ยง พอจัดเสร์จทุกคนก็รับประทานอาหารที่ในวัง เมื่อทานเสร็จแล้วก็ขอบคุณฉันและกลับบ้านไป จะมาใหม่ตอนหกโมงเย็นโน่น ฉันเลยมานั่นอ่านหนังสือที่สวนกับแอนน์
"แอนน์ช่วยเลือกชุดให้หน่อยได้ไหม *0*"ฉันพูดแล้วทำตาอ้อนๆ แอนน์เป็นสาวใช้ประจำตัว(อายุเท่ากัน)ของฉัน เราสนิทกันเหมือนเพื่อนเลยฉันกะว่าจะขอให้แอนน์ไปเรียนที่ฌน่นกับฉันด้วย
"ได้สิๆ เดี๋ยวฉันจะแปลงโฉมเธอให้สวยไปเลย"แอนน์ตอบมาด้วยสีกน้ายิ้มแย้ม
"ขอเป็นเดรสยาวเหมือนทุกทีนะ และไม่เอารองเท้าส้นสูง"ฉันรีบดักความคิดของแอนน์
"โถ่ ไม่เอารองเท้าส้นสูงก็ได้ แต่เป็นเดรสสั้นนะๆ *0*"แอนน์ทำเสียงอ้อนจนฉันเริ่มใจอ่อน
"ก็ได้.."
ณ ในห้องของฉัน 16.40 น.
ฉันอาบน้ำเสร็จแล้ว และตอนนี้กำลังลองชุดอยู่..บอกได้เลยว่ามันดูหวานแหววมาก เป็นชุดลูกไม้สีชมพูแป๋วแหวว เอ้ย! หวานแหวว ยาวถึงเข่ามันเลยไม่วาบหวิว และสร้อยรูปหัวใจที่มีเพชรแท้ติดอยู่น่ารักมากทีเดียว เมื่อใส่ชุดเสร็จแล้วแอนน์ก็แต่งหน้าและทำผมให้ฉัน
1 ชม.ผ่านไป
ตอนนี้ฉันกับแอนน์ก็แต่งตัว แต่งหน้าทำผมเสร็จเรียบร้อย ฉันแต่งหน้าอ่อนๆ และผมก็ไม่ได้ทำอะไรกับมันมากมาย แค่ลอนตรงปลายนิดหน่อย แล้วใส่ผ้าคาดผมสีขาว
ส่วนของแอนน์ก็ใส่ชุดเหมือนสาวใช้ทุกคนแต่ฉันให้แอนน์ใส่สร้อย ต่างหู และแต่งหน้าได้ ดูน่ารักทีเดียว เอาล่ะตอนนี้ใกล้ได้เวลางานแล้วฉันลงไปรับแขกดีกว่า
ณ ห้องโถงใหญ่
ฉันลงมาแล้วก็พบว่าใครก็ไม่รู้เดินดูรอบๆงานอยู่ ใครละเนี่ย!
"สวัสดี"ฉันย่อเล็กน้อย
"อืม สวัสดี ว่าแต่เธอคือเอมี่ใช่ไหม?"เขาถามทั้งๆที่มองเวทีอยู่
"ใช่..นายคือคู่หมั้นของฉันสินะ"
"อืม ฉันเวสลีย์เรียกเวสเถอะ"เขาสำรวจฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า
"ดูไม่เห็นเหมือนเจ้าหญิงเลยนะ หน้าตาก็..ใช้ได้"เขาพูดและยักคิ้วกวนๆ
"..."เดือดปุดๆ แต่เงียบไว้ดีกว่า
"เวสคร้าบบบ~"ผู้ชายผมแดงตะโกน
"มีอะไร เควน?"เขาหันไปหาผู้ชายผมแดง
"นี่คู่หมั้นนายเหรอน่ารักจัง~"
"ขอบคุณจ้ะ ฉันเอมี่"ฉันย่อให้เล็กน้อย
"ผมเควนติน เรียกเควนนะครับ '[]<"
"ไอ้เควนนนน มาไม่รอกันเลย"ผู้ชายผมเหลือง(น้ำตาล) ผู้ชายใส่แว่นและผู้ชายหน้าตาเหมือนผู้ชายที่ปากเสียที่ชื่อว่า เวดอะไรเนี่ยแหละ
"โอ๊ะ! นี่ใครวะ?"
"สวัสดี ฉันเอมี่"ฉันย่อ(อีกละ)
"ฉันโอเวน"<<นายผมเหลือง(น้ำตาล)
"สวัสดีครับสาวน้อย ผมชื่อเอสเตอร์เรียกเอสเถอะครับ ^^"<<ผู้ชายที่หน้าเหมือนเวด(แต่นิสัยดีกว่าอย่างเห็นได้ชัด)
"ฉันเพีร์ยซ"<<นายแว่น
"ยินดีที่ได้รู้จัก ขอตัวนะ"ฉันเดินเลี่ยงออกมาที่หน้าประตูเพราะเห็นทุกคนเริ่มทยอยมากันแล้ว และเห็นน้องซีผู้น่ารักน่ะนะ
"สวัสดีค่ะคุณลุงเซียส คุณป้าซินธ์"ฉันย่อ และต้องย่ออีกเยอะ -_-^^
"สวัสดีครับ/ค่ะ องค์หญิง"
"สวัสดีค่ะพี่สาวว ^^"
"สวัสดี"
"สวัสดีจ้ะ ออนเดร น้องซี แต่งตัวมาซะหล่อ สวย เชียวนะ^^"
"เธอก็น่ารักดี -///-"
"พี่สาวน่ารักมากเลยค่ะ ><"
"ขอบคุณจ้า^^"
"เชิญเข้าไปในงานเลยนะคะ"
-----------------------------------------------------------------------------ผ่านไป 1 ชั่วโมง
ฉันเข้ามานั่งภายในงานและมองหาแอนน์อยู่..หายไปไหนเนี่ย -_-^
"สวัสดีน้องเล็ก ^[]^" ฉันหันไปดูพบว่า เขาก็คือพี่ชายคนโตของฉันเอง และพี่สาวอ่ะนะ - -^
"หวัดดี ได้ข่าวว่าได้คู่หมั้นหล่อระเบิด"
"สวัสดีค่ะพี่ใหญ่ สวัสดีค่ะพี่หญิง หล่อก็จริงแต่ปากเสียน่ะค่ะ" ฉันไม่ค่อยถูกกับพี่สาว แต่ฉันรักพี่ชายมากกก ไม่รู้จะบรรยายยังไง
"เป็นไงบ้างหะเรา สบายดีไหม?"<ไม่ต้องถามก็รู้ว่าใคร พี่หญิงไม่มีทางถามแบบนี้แน่นอน
"สบายดีค่ะ หนูจะได้ย้ายไปเรียนที่โรงเรียน P&PHS โรงเรียนเดียวกับพวกพี่ๆน่ะค่ะ"
"ดีจังเลย ทีนี้เราก็จะได้เจอกันทุกวันเลยเนอะ"พี่ลาร์ซ(พี่ใหญ่นั่นแหละ พี่หญิงคือเอน่า และตอนนี้she ไปหาหนุ่มหล่อๆรับประธานแล้ว)เอามือมาลูบหัวเบาๆ
"นั่นสิคะ"ฉันส่งยิ้มบางๆไปให้
"แล้วพี่ใหญ่ล่ะคะสบายดีรึเปล่าเนี่ย เรียนยากไหมคะ?"อันทีจริงฉันก็รู้แล้สแหละว่ายากหรือไม่ยาก พี่ฉันยังเรียน ม.หก อยู่เลย ฉันไปเนื้อหามหาลัยโน่นแล้ว
"พี่สบายดี เรียนยากมากๆเลยแหละ -*-"พี่ลาร์ซขมวดคิ้วเล็กน้อย
"งั้นเดี๋ยวหนูไปหาเพื่อนหนูก่อนนะ" ฉันลุกขึ้นแล้วเดินมองหาแอนน์แต่..ฉันเจอพ่อน่ะสิ ให้ตายเหอะ -*-
"เอมมานี่ก่อน"(เอมคือชื่อที่พ่อ แม่และพี่ใหญ่เรียกได้เท่านั้นคนอื่นห้าม)
"มีอะไรคะพ่อ"
"เจอคู่หมั้นของลูกกับเพื่อนของเขารึยัง" เจอดิ -*-
"เจอค่ะ"
"แล้วเป็นยังไงบ้าง?"ปากเสียค่ะ -*- อยากตอบแบบนี้
"ก็ดีค่ะ"
"พ่อจะบอกว่าห้องของลูกที่โรงเรียนน่ะ พ่อให้ลูกอยู่ห้องเดียวกับเวส"
"อ..อะไรนะคะ หนูไม่เอาหรอก -[]-"
"เถอะน่า มีแยกห้องนอนนะ"
"ไม่เอาค่ะ หนูจะให้แอนน์ไปด้วย และหนูจะนอนกับแอนน์(อย่าคิดไปไกล)"
"ถ้าลูกไม่เอาพ่อจะไม่ให้แอนน์ไป"
"ก..ก็ได้ค่ะ"ขี้โกงงงงงงงงงง -[]-;;;;;;;;;;;;
"คุณลุงครับผมมาแล้ว"นายเวสมาจากไหนไม่รู้ -[]-
"มาแล้วก็ดี.."
"หนูไปก่อนนะคะ.."ฉันขอออกไปตามหาแอนน์ดีกว่า
"เดี๋ยวก่อน..มาฟังพร้อมกันเลย"
"เวสไปยืนข้างๆเอมี่และจับมือกันด้วย"
"อะไรนะ!!"(ฉัน)
"ถ้าไม่ทำก็ไม่ต้องกลับมาที่นี่ตอนเสาร์-อาทิตย์" อะไรเนี่ย!
ฉันกับเวสยอมจับมือกันแต่โดยดี มือเขาอุ่นดีนะ(นุ่มด้วย -////-) แล้วจากนั้นพ่อก็เริ่มแถลงละ กฎของพ่อมีอยู่ว่า... ต้องอยู่ห้องเดียวกัน ต้องเรียนห้องเดียวกัน และฉันต้องไปเยี่ยมประเทศของเวสเดือนละ 3 ครั้ง แต่ที่สำคัญคือ ฉันต้องไปในฐานะนักเรียนสามัญชน -W- สิ่งที่หวังมานาน แต่เรื่องเรียนต่อระดับชั้นจริงๆของฉันกลับมาเรียนตอนเสาร์อาทิตย์อ่ะนะ
ฉันเดินไปยังห้องโถงใหญ่ซึ่งกำลังจะเปิดฟลอเต้นรำ และปกติงานอะไรฉันกับพี่ชายเป็นคนเปิดเองอ่ะนะ อะหื้อ! ใครมาสะกิดไหล่เนี่ย (หันไปดู) อ่อ ออนเดรนี่เอง
"มีอะไรเหรอ?"
"คือ..ให้เกียรติเต้นรำกับฉันได้ไหม - ////-)"ออนเดรหน้าขึ้นสีเล็กน้อยแล้วยื่นมือมาหาฉัน
"อ..อืม ได้สิ ^///^"ฉันเผยยิ้มให้น้อยๆแล้วยื่นมือไปจับกับมือของออนเดร
ระหว่างเต้นรำฉันก็คุยเรื่องธรรมดาทั่วไปจนรู้ว่าเขาเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนที่โรงเรียนที่ฉันจะไปน่ะ แถมเรียนห้องเดียวกันด้วย อย่างน้อยตอนนี้ฉันก็มีเพื่อนแล้วล่ะดีจัง อ๊ะ! เจอแอนน์แล้ว ฉันเห็นเธอคุยกับเวสอยู่
"แอนน์~ มานี่หน่อย ฉันมีข่าวดี อ้าว! มีธุระอยู่เหรอ? โทษทีนะ ถ้าคุยเสร็จก็มาหาฉันนะ"
"ไม่เป็นไร ฉันคุยจบแล้ว มีอะไรเหรอ?"
"รีบเก็บเสื้อผ้าเธอต้องไปกับฉันพรุ่งนี้ และฉันต้องไปในฐานะสามัญชนแหละ เย้ๆ"
"จริงเหรอ ดีจัง~"เราสองครกระโดดกอดกัน..ต่อหน้าเวส
"เฮ้! เธอ ฉันไม่อยากได้คู่หมั้นเป็นเลสเบี้ยนนะ"
"ก็ถอนหมั้นสิ แบร่!"ฉันแลบลิ้นใส่เวสแล้ววิ่งหนีขึ้นห้องไป
TALK1/4/57:
เป็นไงบ้างคะ? เจ้าชายปากร้ายของเฟบิว(ขี้แกล้งด้วย)
เจ้าหญิงน่ารักมากกก >< แล้วเวสกับแอนน์คุยอะไรกานนนน
แล้วความสัมพันธ์ของเจ้าหญิงของเรากับออนเดรล่ะ
เอ...แล้วรีดเดอร์ทุกคนว่าตินนี้สั้นไปหรือเปล่าคะ
แล้วที่โรงเรียนจะมีใครรู้ว่าเอมี่ของเราเป็นเจ้าหญิงไหมเนี่ยยย
แน่นอนว่าต้อง.........ไม่รู้ 555
แต่อาจมีบางคนรู้เนอะ
พอละสปอยล์เยอะไป
ติดตามต่อไปนะค้าาาาาาาา รักคนอ่านนะ ม๊วฟฟฟ
"อื้ออ~ ตีห้าเป๊ะ!"โอเค ฉันตื่นเวลาประจำ ฮ้ายย~~ สดชื่นจัง
ฉันเข้าไปอาบน้ำแร่แช่น้ำนม ฮ้าา~~ สบายตัวจัง ว่าแต่คราวนี้คู่หมั้นจะเป็นคนแบบไหนกันนะ คนที่แล้วก็โคตรหื่นเลย เคยฉวยโอกาสหอมแก้มฉันไปทีนึง คราวนั้นฉันร้องไห้พร้อมกับขังตัวเองไว้ในห้องเลยล่ะ(ยังไม่พอเอาแอลกอฮอลมาราดแก้มด้วยความขยะแขยง) ไม่ได้บอกอรุณสวัสดิ์ ราตรีสวัสดิ์ ชาวเกาะเลยประท้วงซะเลย และฉันก็หลุดเป็นอิสระสักที ต้องขอบคุณพวกเขาละเนอะ เอาล่ะได้เวลาขึ้นจากน้ำละ
ฉันแต่งตัวด้วยชุดกระโปรง(ที่ไม่เป็นสุ่มไก่ ไม่มีแผงกอ) สีฟ้าอ่อนๆ โบว์สีชมพูคาดที่เอว และปล่อยผมยาวสยายข้างหลัง
ก็อก ก็อก ก็อก
"องค์หญิง ไมค์ค่ะ"
"อืม..ขอบคุณ"
"อรุณสวัสดิ์ค่ะ วันนี้ยังไงก็ขอรบกวนมาช่วยกันจัดเหมือนทุกทีนะคะ คราวนี้ดิฉันก็จะเข้าร่วมจัดด้วย และคู่หมั้นของดิฉันก็จะมางานนี้ค่ะ ยังไงก็ขอรบกวนด้วยนะคะ"
"เอาไปเก็บนะ เดี๋ยวฉันจะลงไปข้างล่าง"ฉันยื่นไมค์ให้คนใช้แล้วเดินลงมาที่ห้องโถงใหญ่
"อรุณสวัสดิ์ครับ/ค่ะ องค์หญิง"เหล่าบรรดาองครักษ์และสาวใช้กล่าว
"อรุณสวัสดิ์ค่ะ เห็นแอนน์ไหมคะ?"
"ไม่ครับ/ค่ะ" แอนน์หายไปไหนนะ?
"งั้นเปิดประตูวังเถอะค่ะ ชาวบ้านคงพร้อมกันแล้ว"ฉันออกคำสั่ง
"ครับ/ค่ะ"แล้วสาวใช้คนหนึ่งก็เปิดประตูวัง พบว่าชาวเมืองมารอกันแล้ว
"อรุณสวัสดิ์ค่ะ ขอโทษที่ทำให้รอนะคะ"ฉันโปรยยิ้ม และออกมาทักทายข้างๆประตูวัง
"อรุณสวัสดิ์ครับองค์หญิง ผมเซียส นี่ครอบครัวของผมครับ"ชายคนหนึ่งท่าทางอายุรุ่นราวคราวเดียวกับคุณพ่อของฉันตรงเข้ามาทักทาย
"อรุณสวัสดิ์ค่ะ/ครับองค์หญิง"
"อ..อรุณสวัสดิ์ค่ะ"ฉันกล่าวทักทาย
"นี่ภรรยาของผมครับ และลูกอีกสองคน"เซียสผายมือไปทางครอบครัว
"ดิฉันซินธ์ค่ะ นั่นลูกชายและลูกสาวดิฉัน"เธอก้มตัวให้เล็กน้อย
"ไม่ต้องเป็นทางการนักก็ได้ค่ะ เป็นกันเองๆ"
"เป็นพระคุณอย่างมากครับ"แล้วครอบครัวของคุณลุงเซียสก็ก้มหัวให้
"ไม่ต้องก้มหัวก็ได้ค่ะ v_v/"ฉันรีบห้าม
"ผมชื่อออนเดรครับ"ผู้ชายที่ดูอายุเท่าฉันแนะนำตัว
"ไม่ต้องครับก็ได้ นายดูอายุเท่าฉันนี่"
"อ..อืม (- -)(_ _)"ออนเดรพยักหน้า
"หนูชื่อซีค่ะ"เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆน่ารักพูดแนะนำตัวเองพร้อมรอยยิ้มกว้าง
"น่ารักจังเลย พี่ชื่อเอมี่นะ"ฉันพูดพร้อมลูบหัวเด็กผู้หญิงตรงหน้า
"หนูรู้จักพี่ค่ะ พี่บอกอรุณสวัสดิ์กับราตรีสวัสดิ์พวกเราทุกวันเลย"เธอยิ้ม
"ใช่จ้ะ คืนนี้หลับฝันดีไหมจ้ะ"ฉันยิ้มให้
"ได้ยินเสียงพี่แล้วฝันดีทุกคืนเลยค่ะ ถ้าพี่ไปหนูคงฝันร้าย"เธอพูดแล้วทำหน้าเศร้า
"พี่จะรีบกลับมาให้เร็วที่สุดจ้ะ"ฉันยิ้มให้เด็กตรงหน้า
"จริงนะคะ"
"ค่ะ ^^"ฉันยิ้มให้กับเด็กตรงหน้า
"องค์..เอ้ย เธอสบายดีนะ"ออนเดรถามขึ้น
"จ้ะ ฉันสบายดี ขอรบกวนช่าวยจัดงายเหมือนทุกทีด้วยนะ ^^"ฉันยิ้มให้ แล้วจากนั้นครอบครัวเขาก็ขอตัวไปจัดงาน และครอบครัวอื่นๆก็เข้ามาทักทายจนถึงเที่ยง พอจัดเสร์จทุกคนก็รับประทานอาหารที่ในวัง เมื่อทานเสร็จแล้วก็ขอบคุณฉันและกลับบ้านไป จะมาใหม่ตอนหกโมงเย็นโน่น ฉันเลยมานั่นอ่านหนังสือที่สวนกับแอนน์
"แอนน์ช่วยเลือกชุดให้หน่อยได้ไหม *0*"ฉันพูดแล้วทำตาอ้อนๆ แอนน์เป็นสาวใช้ประจำตัว(อายุเท่ากัน)ของฉัน เราสนิทกันเหมือนเพื่อนเลยฉันกะว่าจะขอให้แอนน์ไปเรียนที่ฌน่นกับฉันด้วย
"ได้สิๆ เดี๋ยวฉันจะแปลงโฉมเธอให้สวยไปเลย"แอนน์ตอบมาด้วยสีกน้ายิ้มแย้ม
"ขอเป็นเดรสยาวเหมือนทุกทีนะ และไม่เอารองเท้าส้นสูง"ฉันรีบดักความคิดของแอนน์
"โถ่ ไม่เอารองเท้าส้นสูงก็ได้ แต่เป็นเดรสสั้นนะๆ *0*"แอนน์ทำเสียงอ้อนจนฉันเริ่มใจอ่อน
"ก็ได้.."
ณ ในห้องของฉัน 16.40 น.
ฉันอาบน้ำเสร็จแล้ว และตอนนี้กำลังลองชุดอยู่..บอกได้เลยว่ามันดูหวานแหววมาก เป็นชุดลูกไม้สีชมพูแป๋วแหวว เอ้ย! หวานแหวว ยาวถึงเข่ามันเลยไม่วาบหวิว และสร้อยรูปหัวใจที่มีเพชรแท้ติดอยู่น่ารักมากทีเดียว เมื่อใส่ชุดเสร็จแล้วแอนน์ก็แต่งหน้าและทำผมให้ฉัน
1 ชม.ผ่านไป
ตอนนี้ฉันกับแอนน์ก็แต่งตัว แต่งหน้าทำผมเสร็จเรียบร้อย ฉันแต่งหน้าอ่อนๆ และผมก็ไม่ได้ทำอะไรกับมันมากมาย แค่ลอนตรงปลายนิดหน่อย แล้วใส่ผ้าคาดผมสีขาว
ส่วนของแอนน์ก็ใส่ชุดเหมือนสาวใช้ทุกคนแต่ฉันให้แอนน์ใส่สร้อย ต่างหู และแต่งหน้าได้ ดูน่ารักทีเดียว เอาล่ะตอนนี้ใกล้ได้เวลางานแล้วฉันลงไปรับแขกดีกว่า
ณ ห้องโถงใหญ่
ฉันลงมาแล้วก็พบว่าใครก็ไม่รู้เดินดูรอบๆงานอยู่ ใครละเนี่ย!
"สวัสดี"ฉันย่อเล็กน้อย
"อืม สวัสดี ว่าแต่เธอคือเอมี่ใช่ไหม?"เขาถามทั้งๆที่มองเวทีอยู่
"ใช่..นายคือคู่หมั้นของฉันสินะ"
"อืม ฉันเวสลีย์เรียกเวสเถอะ"เขาสำรวจฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า
"ดูไม่เห็นเหมือนเจ้าหญิงเลยนะ หน้าตาก็..ใช้ได้"เขาพูดและยักคิ้วกวนๆ
"..."เดือดปุดๆ แต่เงียบไว้ดีกว่า
"เวสคร้าบบบ~"ผู้ชายผมแดงตะโกน
"มีอะไร เควน?"เขาหันไปหาผู้ชายผมแดง
"นี่คู่หมั้นนายเหรอน่ารักจัง~"
"ขอบคุณจ้ะ ฉันเอมี่"ฉันย่อให้เล็กน้อย
"ผมเควนติน เรียกเควนนะครับ '[]<"
"ไอ้เควนนนน มาไม่รอกันเลย"ผู้ชายผมเหลือง(น้ำตาล) ผู้ชายใส่แว่นและผู้ชายหน้าตาเหมือนผู้ชายที่ปากเสียที่ชื่อว่า เวดอะไรเนี่ยแหละ
"โอ๊ะ! นี่ใครวะ?"
"สวัสดี ฉันเอมี่"ฉันย่อ(อีกละ)
"ฉันโอเวน"<<นายผมเหลือง(น้ำตาล)
"สวัสดีครับสาวน้อย ผมชื่อเอสเตอร์เรียกเอสเถอะครับ ^^"<<ผู้ชายที่หน้าเหมือนเวด(แต่นิสัยดีกว่าอย่างเห็นได้ชัด)
"ฉันเพีร์ยซ"<<นายแว่น
"ยินดีที่ได้รู้จัก ขอตัวนะ"ฉันเดินเลี่ยงออกมาที่หน้าประตูเพราะเห็นทุกคนเริ่มทยอยมากันแล้ว และเห็นน้องซีผู้น่ารักน่ะนะ
"สวัสดีค่ะคุณลุงเซียส คุณป้าซินธ์"ฉันย่อ และต้องย่ออีกเยอะ -_-^^
"สวัสดีครับ/ค่ะ องค์หญิง"
"สวัสดีค่ะพี่สาวว ^^"
"สวัสดี"
"สวัสดีจ้ะ ออนเดร น้องซี แต่งตัวมาซะหล่อ สวย เชียวนะ^^"
"เธอก็น่ารักดี -///-"
"พี่สาวน่ารักมากเลยค่ะ ><"
"ขอบคุณจ้า^^"
"เชิญเข้าไปในงานเลยนะคะ"
-----------------------------------------------------------------------------ผ่านไป 1 ชั่วโมง
ฉันเข้ามานั่งภายในงานและมองหาแอนน์อยู่..หายไปไหนเนี่ย -_-^
"สวัสดีน้องเล็ก ^[]^" ฉันหันไปดูพบว่า เขาก็คือพี่ชายคนโตของฉันเอง และพี่สาวอ่ะนะ - -^
"หวัดดี ได้ข่าวว่าได้คู่หมั้นหล่อระเบิด"
"สวัสดีค่ะพี่ใหญ่ สวัสดีค่ะพี่หญิง หล่อก็จริงแต่ปากเสียน่ะค่ะ" ฉันไม่ค่อยถูกกับพี่สาว แต่ฉันรักพี่ชายมากกก ไม่รู้จะบรรยายยังไง
"เป็นไงบ้างหะเรา สบายดีไหม?"<ไม่ต้องถามก็รู้ว่าใคร พี่หญิงไม่มีทางถามแบบนี้แน่นอน
"สบายดีค่ะ หนูจะได้ย้ายไปเรียนที่โรงเรียน P&PHS โรงเรียนเดียวกับพวกพี่ๆน่ะค่ะ"
"ดีจังเลย ทีนี้เราก็จะได้เจอกันทุกวันเลยเนอะ"พี่ลาร์ซ(พี่ใหญ่นั่นแหละ พี่หญิงคือเอน่า และตอนนี้she ไปหาหนุ่มหล่อๆรับประธานแล้ว)เอามือมาลูบหัวเบาๆ
"นั่นสิคะ"ฉันส่งยิ้มบางๆไปให้
"แล้วพี่ใหญ่ล่ะคะสบายดีรึเปล่าเนี่ย เรียนยากไหมคะ?"อันทีจริงฉันก็รู้แล้สแหละว่ายากหรือไม่ยาก พี่ฉันยังเรียน ม.หก อยู่เลย ฉันไปเนื้อหามหาลัยโน่นแล้ว
"พี่สบายดี เรียนยากมากๆเลยแหละ -*-"พี่ลาร์ซขมวดคิ้วเล็กน้อย
"งั้นเดี๋ยวหนูไปหาเพื่อนหนูก่อนนะ" ฉันลุกขึ้นแล้วเดินมองหาแอนน์แต่..ฉันเจอพ่อน่ะสิ ให้ตายเหอะ -*-
"เอมมานี่ก่อน"(เอมคือชื่อที่พ่อ แม่และพี่ใหญ่เรียกได้เท่านั้นคนอื่นห้าม)
"มีอะไรคะพ่อ"
"เจอคู่หมั้นของลูกกับเพื่อนของเขารึยัง" เจอดิ -*-
"เจอค่ะ"
"แล้วเป็นยังไงบ้าง?"ปากเสียค่ะ -*- อยากตอบแบบนี้
"ก็ดีค่ะ"
"พ่อจะบอกว่าห้องของลูกที่โรงเรียนน่ะ พ่อให้ลูกอยู่ห้องเดียวกับเวส"
"อ..อะไรนะคะ หนูไม่เอาหรอก -[]-"
"เถอะน่า มีแยกห้องนอนนะ"
"ไม่เอาค่ะ หนูจะให้แอนน์ไปด้วย และหนูจะนอนกับแอนน์(อย่าคิดไปไกล)"
"ถ้าลูกไม่เอาพ่อจะไม่ให้แอนน์ไป"
"ก..ก็ได้ค่ะ"ขี้โกงงงงงงงงงง -[]-;;;;;;;;;;;;
"คุณลุงครับผมมาแล้ว"นายเวสมาจากไหนไม่รู้ -[]-
"มาแล้วก็ดี.."
"หนูไปก่อนนะคะ.."ฉันขอออกไปตามหาแอนน์ดีกว่า
"เดี๋ยวก่อน..มาฟังพร้อมกันเลย"
"เวสไปยืนข้างๆเอมี่และจับมือกันด้วย"
"อะไรนะ!!"(ฉัน)
"ถ้าไม่ทำก็ไม่ต้องกลับมาที่นี่ตอนเสาร์-อาทิตย์" อะไรเนี่ย!
ฉันกับเวสยอมจับมือกันแต่โดยดี มือเขาอุ่นดีนะ(นุ่มด้วย -////-) แล้วจากนั้นพ่อก็เริ่มแถลงละ กฎของพ่อมีอยู่ว่า... ต้องอยู่ห้องเดียวกัน ต้องเรียนห้องเดียวกัน และฉันต้องไปเยี่ยมประเทศของเวสเดือนละ 3 ครั้ง แต่ที่สำคัญคือ ฉันต้องไปในฐานะนักเรียนสามัญชน -W- สิ่งที่หวังมานาน แต่เรื่องเรียนต่อระดับชั้นจริงๆของฉันกลับมาเรียนตอนเสาร์อาทิตย์อ่ะนะ
ฉันเดินไปยังห้องโถงใหญ่ซึ่งกำลังจะเปิดฟลอเต้นรำ และปกติงานอะไรฉันกับพี่ชายเป็นคนเปิดเองอ่ะนะ อะหื้อ! ใครมาสะกิดไหล่เนี่ย (หันไปดู) อ่อ ออนเดรนี่เอง
"มีอะไรเหรอ?"
"คือ..ให้เกียรติเต้นรำกับฉันได้ไหม - ////-)"ออนเดรหน้าขึ้นสีเล็กน้อยแล้วยื่นมือมาหาฉัน
"อ..อืม ได้สิ ^///^"ฉันเผยยิ้มให้น้อยๆแล้วยื่นมือไปจับกับมือของออนเดร
ระหว่างเต้นรำฉันก็คุยเรื่องธรรมดาทั่วไปจนรู้ว่าเขาเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนที่โรงเรียนที่ฉันจะไปน่ะ แถมเรียนห้องเดียวกันด้วย อย่างน้อยตอนนี้ฉันก็มีเพื่อนแล้วล่ะดีจัง อ๊ะ! เจอแอนน์แล้ว ฉันเห็นเธอคุยกับเวสอยู่
"แอนน์~ มานี่หน่อย ฉันมีข่าวดี อ้าว! มีธุระอยู่เหรอ? โทษทีนะ ถ้าคุยเสร็จก็มาหาฉันนะ"
"ไม่เป็นไร ฉันคุยจบแล้ว มีอะไรเหรอ?"
"รีบเก็บเสื้อผ้าเธอต้องไปกับฉันพรุ่งนี้ และฉันต้องไปในฐานะสามัญชนแหละ เย้ๆ"
"จริงเหรอ ดีจัง~"เราสองครกระโดดกอดกัน..ต่อหน้าเวส
"เฮ้! เธอ ฉันไม่อยากได้คู่หมั้นเป็นเลสเบี้ยนนะ"
"ก็ถอนหมั้นสิ แบร่!"ฉันแลบลิ้นใส่เวสแล้ววิ่งหนีขึ้นห้องไป
TALK1/4/57:
เป็นไงบ้างคะ? เจ้าชายปากร้ายของเฟบิว(ขี้แกล้งด้วย)
เจ้าหญิงน่ารักมากกก >< แล้วเวสกับแอนน์คุยอะไรกานนนน
แล้วความสัมพันธ์ของเจ้าหญิงของเรากับออนเดรล่ะ
เอ...แล้วรีดเดอร์ทุกคนว่าตินนี้สั้นไปหรือเปล่าคะ
แล้วที่โรงเรียนจะมีใครรู้ว่าเอมี่ของเราเป็นเจ้าหญิงไหมเนี่ยยย
แน่นอนว่าต้อง.........ไม่รู้ 555
แต่อาจมีบางคนรู้เนอะ
พอละสปอยล์เยอะไป
ติดตามต่อไปนะค้าาาาาาาา รักคนอ่านนะ ม๊วฟฟฟ
To Be Con..
ขอขอบคุณโค้ดธีมของตอนนี้จาก..
ขอขอบคุณโค้ดธีมของตอนนี้จาก..
เหมียว
หง่าว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น