คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : OS เขาคือหมาป่า 4 [END]
OS เาือหมาป่า 04 [END]
ผมลับถึบ้านไ้ั่วโมว่าแล้ว
แ่บ๊อบยัไม่ลับมา ผมเป็นห่วเาเหลือเิน ลัวว่าเาะเป็นอะไร
ำถามมามายเิึ้นในหัวแ่มันไม่เท่าับวามเป็นห่วที่เิึ้นในใอนนี้หรอ
เมื่อไหร่ะลับมานะ
แร...ุ้บ
เสียบาอย่าเิึ้นที่ประูรั้วหน้าบ้าน
ผมที่่อนหน้านี้นั่อยู่บนโฟาึรีบวิ่ออไปู
“บ๊อบบี้ ผมเรียเสียเบา”ภาพรหน้าปราภาพหมาัวสีน้ำาลทีุ่้นเยนอนหอบหายใอยู่่อนที่ะลายร่าเป็นร่าสูทีุ่้นา
ผมวิ่เ้าไปประอร่านั้นให้เินเ้ามาในบ้านใ้วามพยายามอย่ามาในารพาร่าที่แสนหนัอึ้ออีนไปห้อนอนั้นสออบ้าน
เพราะมันสบายว่าโฟา้านล่าที่เล็และแบ
ยัีที่บ๊อบบี้ยัมีสิยู่บ้าึทำให้มันทุลัทุเลน้อยล
สภาพอนรหนร้าูไม่ีเลย
ที่แนวามีรอยเี้ยวอสัว์่อน้าลึ แ่เลือแห้ไปแล้ว
ที่หน้ามีรอย้ำสอสามรอยรวมถึมุมปา้วย หัวิ้วแและยัเป็นแผลสอยู่
ูรวมแล้ว สภาพ่อน้าแย่
“ไหวไหม”มือผมสัมผัสที่แ้มเาเบาๆ
“สบาย”เาอบ พลาเหลือบมอมาทาผม
“ทำแผล ใ่ ้อทำแผล่อน”ผมวิ่ไปหยิบผ้าสะอามาสอผืนับะละมัใส่น้ำสะอามาเ็แผลอเา
มือบิน้ำออหมาๆ แล้วเ็เลือที่แห้รันั้นออเบาๆ มันน่าะเ็บมาแน่ๆ
ผม่อยๆเ็ราบเลือทั่วหน้านหม เหลือแ่แผลที่ะ้อล้าและใส่ยา
ผม้อไปเอาอุปร์ทำแผล่อน
หมับ
“ไม่้อแล้ว”บ๊อบบี้ว้า้อมือผมเอาไว้่อนทำให้ผมไปนั่อยู่บนพื้นที่ว่า้าๆเาบนเียผม
“แ่แผลนาย...้อทำแผล่อนนะ”ผมพู ิ้วมวแน่น้วยวามไม่เ้าใ ะมาื้ออะไรอนนี้เนี่ย
“เี๋ยวมัน็หายเอ”บ๊อบพู ทำให้ิ้วผมลายลเล็น้อย
แ่มัน็ไม่ทำให้วามเป็นห่วลลอยู่ีแหละ
“เ็บไหม”มือเบาที่แผลรมุมปาออีน
“ไม่เ็บ”เาพู พลาุมมือผม นิ้วยาวไล้ผ้ามืออผมเบาๆ
“อ๊ะ..”ผมเผลร้อออมาเบาๆ ำไ้ว่าฝ่ามือเ็บเพราะล้มลเพราะเหุาร์นั้น
แ่ทำไม่อนหน้านี้ไม่มีวามเ็บเอย
อาเป็นเพราะในอนนั้นในหัวิแ่เรื่อบ๊อบล่ะมั้
“นายมีแผลนี่”
“ไม่เป็นไรน่า
นายเ็บว่าั้เยอะ”ผมพู
พร้อมยิ้มบาให้นรหน้าเพื่อให้เาลายวามัวล
“...อโทษนะ”เาพูออมมาเบาๆ ลิ้นหนาเลียสัมผัสแผลอผม สัมผัสแะื้อไว้วนรฝ่ามือ
พร้อมับหัวใระุวูบเพราะารระทำออีน
“อโทษทำไม”ผมพู วามรู้ีเิึ้นรฝ่ามือ วามเ็บไม่่อยมีอีแล้ว
มีแ่วามอบอุ่นเ้ามาแทนที่เมื่อปาสัมผัสเ้าที่ฝ่ามือเบาๆอย่าทะนุถนอม
“ที่ทำให้มาเออะไรแบบนี้...มีอะไระถามไหม”บ๊อบบี้พูาเรียวสบาผมเนิ่นนาน ผมหลุบาล่ำ
ในหัวิประมวลำถามที่เิึ้นมามายที่อยาะถามออไป
“บ๊อบ...บาบิ...”ผมพึมพำออมาเบาๆ วาสบเ้าเ้าอวาเรียวเล็
แล้ว็้อผะเมื่อวาอเาเปลี่ยนสี่ ลายเป็นสีเียวับบาบิ
วาสีเียว...
“อืม...ลัวไหม”บ๊อบบี้ึผมให้ล้มลไปนอน้าๆ
แนให่โอบเ้าที่เอวอผมแล้วึผมให้ผมบลรอเาพร้อมับถามำถามนั้นเบาๆ้าหู
“ไม...ไม่ลัวบ๊อบหรอ
บ๊อบใี บาบิ็น่ารั ถึะหื่นไปหน่อยเถอะ”ผมพูออมา้วยเสียอู้อี้เพราะอนนี้หน้าอยู่รออีน
ผมถูหน้าเบาๆับอนั้น แนยึ้นมาออบอีน
“ไม่ลัวหมาแล้วเหรอ”บ๊อบพูพร้อมับหัวเราะออมาเบาๆ ทำให้ผม้อผละอมาาออบ๊อบแล้วเยหน้าึ้นไปมออีน
ริมฝีปายยิ้มว้าให้ไป พร้อมับอบำถาม
“ไม่ลัวแล้ว
อนนี้รัหมา้วย หมาที่ื่อบ๊อบบี้”
EN…ยั
ยัไม่บ
อีนินะ..
“ไออ้วน
เร็วๆเี๋ยวไปเรียนสาย”บ๊อบบี้พูเร่ผมในะที่อนนี้ผมำลัอาบน้ำอยู่ในห้อน้ำ
“อย่าเร่ิไอหมา
อาบน้ำอนเ้ามันหนาวนะโว้ย” ผมะโนลั่นออมาาห้อน้ำ
ใระไปเหมือนอีนล่ะ เป็นหมาแล้วร่าายโรอุ่น ทน่อสภาพน้ำเย็น
ยิ่่วปลายเือนมราเ้า่วุมพาอี อุหภูมิยิ่ลล่ำเป็นธรรมา
ใรมาให้เรื่อทำน้ำอุ่นเสียอนนี้เล่า
โทรหา่าไปละอีสอสามวัน่าะเอามาเปลี่ยนให้
ผมทำใอยู่นานว่าะไ้อาบน้ำ
เอาวะัปันอเมริายัโนแ่แ็แล้วยัไม่ายเลย น้ำเย็นแ่นี้ไม่ถึายหรอมั้
ิไ้็เปิฝับัวในห้อน้ำ า้ายยื่นเ้าไปรับน้ำ
อย่าแร้อทำือสร้าวามิน ่อไปะไ้ไม่หนาว
“ไอ้เหี้ยยยยยยยยยยยย
หนาววววววว!!!”ทันทีที่เท้าสัมผัสับสายน้ำที่ไหลออมา
ผม็ะโนออไปสุเสีย ือู้อมาเออะไรแบบนี้ไหม
ทำไมพระเ้าทำร้ายผมแบบนี้รับ
หมับ
สัมผัสเิึ้นที่้าเอวทำให้ผมสะุ้ออมา
หันไปมอเ้าอสัมผัส ปาเรียมะ่น่าละับไล่็แทนที่้วยริมฝีปาออีนสะ่อน
“อื้อ..ร้อท้วออมาเบาๆเมื่อไ้รับสัมผัสาบ้วนั้น
บ๊อบบี้ึผมให้มาเผิหน้าแน้ายโอบเอวผมหลวมๆพร้อม้วยแนวาประอท้ายทอยผมให้เ้าที่
ริมฝีปาหนาทาบทับลบนฝีปาอิ่มอผมปาให่บเม้มเบาๆเป็นัหวะ
ลิ้นเลียไล้วนอยู่รอบริมฝีปา ฟันมบเม้มปาล่าผมเบาๆทำเอาาผมอ่อนแร
มือับแน้าน้ายอีนแน่น
มือวาปะลายไปทั่วนไปสัมผัสเ้าที่ลอนหน้าท้อออีน
็ัมือลับมา้วยวามใ
ิบหาย
ใรสั่ให้มึแ้ผ้ารับ
เหมือนอีนะรับรู้ถึวามในี้ไ้
ึถอนูบออมา ริมฝีปาหนายยิ้มำผม ที่อนนี้ำลัหน้าแอยู่แน่ๆ
ผมไ้แ่เบือนหน้าหนี ไม่ล้า้มหน้า
ไม่ล้ามอ่ำเพราะลัวสายาะไปเอับอะไรเ้า
“ไอ้หมาลาม
ออไปเลยนะ”ะโนไล่อีน เพราะอนนี้มัน็ล่อแหลมันทัู้่
“ไม่ออ
อาบไปเถอะ เี๋ยวสาย สัาะไม่ทำอะไร”อีนพูพร้อมับันผมเ้ารับน้ำาฝับัว
ทำเอาผมร้อ้าออมา
“เี่ยยย
เย็นนน” ผมพูพร้อมับับฟันแน่น
แ่มันลับมีวามรู้สึบาย่ามาแทนที่เมื่อบ๊อบเลื่อนแนมาอผมเอาไว้
ทำเอาวามเย็นหายไป พร้อมับวามอุ่นเ้ามาแทน เมื่อสอแนำลัอผมอยู่
สันรามมำลัเยมาที่ไหล่ผมอยู่
“ไ
ไม่หนาวแล้วอ่าิ”เาว่าพลาระับอ้อมอให้แน่นึ้น
“...”ผมพยัหน้าหึหยัพร้อมับับมืออีนแน่น
มันอุ่นริๆนะ ถึน้ำมันะเย็น็เถอะ
“ฮันบิน”
“หื้ม”เสียระิบัึ้น้าหูทำให้ผมบรับในลำอออไป
“...รันะ...”เสียแหบระิบ้าหูพร้อมับบเม้มหูผมเบาๆทำเอาผม้อย่นอหนีสัมผัสนั้น
“อื้อ...รัเหมือนัน”
“แล้ว็ฮันบิน..”
“...”
“ินให้มันน้อยๆหน่อย
ูิพุออละเนี่ย”นัวให่ว่าพูออมา
พร้อมับบีบเบาๆที่ท้อ
“ไอ้เหี้ยบ๊อบบบบบบ!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
หวัว่าไ้ีัน่อในห้อน้ำอียาวล่ะรับ
END บแล้วาาาาาา
ลั้นใไม่ให้ัทอยู่นานแล้ว็ทำไ้ แ อยาเียนสเปั ว่าะมีNCหน่อยๆ เพราะ่วุมภาพันธ์ อหมามันเป็น่วิสัะ้วยสิ... อ้อนวอันสิ ฮึ!!!!!! #ทำหน้าเหนือ เรื่อนี้เอาวามัไรส่วนัวมาใส่ั้50%แน่ะ ถ้าะถามว่าวามัไรอี50%ไปไหนล่ะ เป็นเรื่อที่ใ้เวลาแ่สั้นที่สุเพราะแรบันาลใมาาัวเอ (ฮา) #เาือหมาป่า
ความคิดเห็น