ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Seventeen ใส - ซ่าส์ - ฮา - แสบ

    ลำดับตอนที่ #5 : งานกีฬาสี - การปรากฏตัวของหนุ่มๆทั้ง 7

    • อัปเดตล่าสุด 18 ก.ค. 48






    “  Yeaaaa…~ ~ ในที่สุดก็ถึงวันกีฬาสีแล้ว ”  เสียงโมดังมาแต่ไกล



    “  จะได้ดูพี่ตองเล่นบาสแล้ว  ”  จุพูดแล้วทำหน้าเพ้อฝันสุดๆ  ชั้นก็เห็นด้วยนะนี่ อิอิ



    “  ไปที่สีกันเหอะ  พี่ตองตีกลองด้วยนี่  ”  ชั้นพูดขึ้นอยากเห็นใจจะขาดแล้วเอยยยยย ~ ~



        วันงานกีฬาสี  นักเรียนของแต่ละคณะสีก็จะใส่เสื้อประจำคณะมา  และไปอยู่ตามคณะต่างๆรอบๆสนาม  ปีนี้แต่ละสีทุ่มเทมากๆ ประชันกันสุดๆเลย  เพราะว่ามันมีการประกวดไงละ  สีแดงของชั้นได้รางวัลมา  2  ปีแล้วนะ...ปีนี้จะได้อีกรึป่าวหว่า???



    8.10    น. “  น้องๆที่อยู่คณะสีแดงขอให้มาเข้าสีทุกคนด้วยค่ะ  ”  เสียงพี่กิ่งดังขึ้นมา  พวกชั้นมาเข้าสีนานแล้วหล่ะ  มันมีพวกโดดอยู่เหมือนกัน  แต่พวกชั้นเป็นเด็กดี  ต้องเข้าใจ 555 ( ความจริงมาดูพี่ตองต่างหาก )



          



    9.00 น.  พอนักเรียนทุกคนมาที่แต่ละสีครบแล้ว  ก็มีพิธีเปิดงาน  แล้วต่อไปเป็นช่วงเวลาที่ทุกคนรอคอยนั่นก็คือ..........การประกวดเชียร์หลีดเดอและกองเชียร์  โดยจับฉลากการแสดง  ตอนนี้เป็นอะไรที่ลุ้นกันมากๆเลย  แต่ละสีแต่งตัวกันสุดๆ แจ่มๆทั้งนั้น  มีเพลงประจำคณะมาแสดงเป็นเพลงแรก  พวกเราก็ดูเฉพาะเพลงแรกเท่านั้น  ที่เหลือก้มหน้าตลอดคร่ะ  แดดมันร้อนนี่น่า  ไม่รู้จะเผาเด็กรึไงกัน



    “  ต่อไปเป็นคณะ.....สีแดงค่ะ  เชิญค่า  ”  



    วี๊ดวิ๊ว ~ ~ เป็นสีของพวกชั้นแล้ว  หรีดสีชั้นน่าตาดีกันทุกคนเลย  วันนี้ลูกน้ำสวยมั่กๆ  สูง  ขาว  ใส่สีแดงยิ่งดูขาวไปใหญ่เลย  พวกชั้นช่วยกันร้องเพลงประจำคณะ  ตะโกนกันเข้าไป  ที่แน่ๆคือพี่ตองเป็นมือกลองตีได้มันส์จริงๆ ฮ่าๆ  เดินเข้ามาวินาทีสุดท้ายเลย  แต่ก็เท่ห์สุดๆ  



    หลังจากที่ประกวดกองเชียร์เสร็จทุกสีแล้ว

    “  ตอนนี้จะมีแข่งกีฬาอะไรมั่งง่ะ  ”  น้ำหวานพูดขึ้นมา หลังจากที่พักกินน้ำจนหายเหนื่อยกันแล้ว



    “  บาส ม.ปลายไง  ”  แน่นอนว่า เสียงชั้นเองหล่ะ  ฮิฮิ



    “  โหเจ๊ฝ้าย  ทีเรื่องนี้จำแม่นเชียวนะ  ”  ไม่ต้องมาแซวกันเลยยัยลูกน้ำ



    “  แน่นอนอยู่แล้ว  ก็พี่ตองลงแข่งด้วยนี่  ใช่ม่ะล่ะฝ้าย  ”  



    “  ถูกต้องนะค้าบบบบบ  ใช่เลยจุ  ”  



    “  งั้นไปสนามบาสเลยดีกว่านะ  เดี๋ยวคนเต็ม  ต้องยืนคอเป็นยีราฟอีก  ”  หญิงพูด



    “  ง่ะ  ใช่ๆ แกพูดถูก 555+  ไปเลยดีกว่า  ”  โมพูดขึ้น





    ณ  สนามบาส





    “  คนเริ่มมากันแล้วอ่า  ”  เสียงที่ออกแนวบ่นนิดๆของมด



    “  ไปๆงั้นรีบไปหาที่นั่งดีๆกันดีกว่า  ”  ชั้นรีบพูดก่อนมดจะบ่นไปกว่านี้  หุหุ



    แล้วพวกเราก็ได้ที่นั่งตำแหน่งเกือบดีที่สุด ( ที่ดีที่สุดมันเต็มแล้วง่ะ )



    “  นั่นๆนักกีฬาสีแดงมาแล้ว ”  มดพูดขึ้นอีกรอบตาดีจริงๆเลย



    “  ไหนพี่ตองล่ะ  เห็นกันมั่งม่ะ  ”  ชั้นถามเพื่อนๆ



    “  นั่นไงๆ คนรองท้ายน่ะ  “  น้ำหวานพูด วันนี้เพื่อนชั้นตาดีกันจริงๆ



    “  !!! กรี๊ดดดดดดดดดด !!! ~ ~  ”  พอพี่ตองเดินออกมาเท่านั้น  เสียงกรี๊ดก็ดังขึ้นรอบๆสนามเลย  ขนาดนักเรียนที่อยู่สีอื่นๆยังกรี๊ดตามไปด้วย



    “  ใส่ชุดนักบาสแล้วโครตเท่ห์เลยอ่ะแก  ”  ใช่ ชั้นเห้นด้วยนะหญิง



    “  หุ่นพี่แกดีโครตๆ 5 5 5  ”  เสียงโม  มันพิจารณามากมาย



    “  โน่นสีฟ้ามาแล้ว  จะได้ดูการแข่งแล้ว โฮะโฮะ  ”  ไอจุ  ตาดีเป็นคนที่ 3 ล่ะ



    และการแข่งขันก็เริ่มขึ้น  พร้อมกับเสียงกรี๊ดเสียงเชียร์ทั่วสนามบาส  โดยส่วนมากสีฟ้าจะเป็นฝ่ายครองลูกนะ  แต่พี่ตองก็แย่งมาได้ทุกทีแถมยังชูตเข้าอีกต่างหาก  หุหุหุ เก่งจริงๆเลย  ก็เป็นนักบาสจากโรงเรียนเก่านี่น่า  เรียกเสียงกรี๊ดได้เป็นอย่างดี...ครึ่งแรกจบลงด้วยคะแนน  สีแดง  22  :  สีฟ้า  16  เป็นที่น่ายินดีนัก หุหุ



    “  พี่ตองเก่งมากเลยแก  แย่งได้เกือบทุกลูกเลย  ”  ลูกน้ำพูด ชั้นเห็นด้วยจริงๆ



    “  ชร่ายยย ชูตเข้าเกือบทุกลูกด้วย ” พูดอีกก็ถูกอีกโม



    “  สีฟ้ามองตาค้างเลยง่ะ  พวกแกเห็นป่ะ  ”   -- * --   ดูมัน ไอจุ พูดซะดังเลย



    “  เอ้ยแก เบาๆดิแถวนี้ก็มีสีฟ้านะ  เดี๋ยวโดนรุมหรอก  ไม่ช่วยนะยะ ฮ่าๆ  ”  ชั้นก็ว่างั้นแหละโม





    สักพักชั้นก็ได้ยินเสียงกรี๊ด  เสียงคนพูดกันงึมงำ แถวหน้าโรงเรียน  หลายๆคนเริ่มหันไปมอง  บางคนเดินไปดู  เหมือนว่าจะมีคนเข้ามาในโรงเรียนอ่ะนะ  แต่มันเป็นเรื่องปกตินี่น่า เห็นกันอยู่บ่อยๆ  แต่ทำไมคราวนี้เป็นแบบนี้หว่า

    “เค้ารุมอะไรกันฟระ  แต่มีคนเข้ามาอ่ะ  ”  ชั้นชักสงสัย





    “  ไม่รู้ดิ  เหมือนจะเดินมาทางนี้นะ  ”  มดพูด รอบรับแล้ว ตาดีจริงๆ



    “  จิงง่ะ ดีสิ ชักอยากจะเห็นแล้ว  ”  เสียงลูกน้ำ





    ตั้งแต่พวกเค้าเดินเข้ามา  ดูเหมือนว่านักเรียนในโรงเรียนเราจะสนใจเป็นพิเศษเลย  มีนักเรียนเราหลายคนเดินเข้าไปดูแถมโทรเรียกเพื่อนมาอีกต่างหาก  ไม่มีความเกรงกลัวอาจารย์เหลืออยู่เลย  อะไรจะเป็นได้ขนาดนั้น  เริ่มมีคนเดินเข้ามาดูเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ  จนกลายเป็น ‘ นักเรียนมุง ’ ( เอามาจากไทยมุงน่ะ )  การเดินทางแถวนั้นติดขัดอย่างแรง  เหมือนถนนบางสายใน กทม. เลยทีเดียว  -- -- “  อารายกานนี่



    “  ใกล้ถึงที่นี่แล้ว ”  น้ำหวานที่ชะเง้อดูจนคอจะเป็นยีราฟพูดขึ้นมา



    “  ดี ชั้นจะได้เห็นซักที  ”  เสียงชั้นเอง



    “  มาแล้วๆๆๆๆ ถึงแล้ว ”  ใครคนหนึ่งพูดขึ้นมา  ไม่สิ ตะโกนเลยมากกว่า  เค้ากล้าจริงๆเลย  เกือบทุกคนในสนามหันไปมองเป็นตาเดียวกัน



    “  อ่ะโห....O__@  ”  หลายๆคนพึมพำขึ้นมา  รวมทั้งพวกชั้นก็เป็นไปกับเค้าด้วย

      

       อะไรกันนี่ . . . . . . . !!!?!!?!?

































    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×