ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Seventeen ใส - ซ่าส์ - ฮา - แสบ

    ลำดับตอนที่ #3 : พี่มือกลอง [จบ]

    • อัปเดตล่าสุด 15 มิ.ย. 48




          หลังจากที่พวกเราได้เห็นหน้าของพี่ตองกันแล้ว  ช่วงเวลาพักในห้องเรียนของชั้นก็มักมีหัวข้อสนทนา



    เกี่ยวกับพี่ตอง ( ดังชะมัดเลย )



    “  มีใครรู้ประวัติของพี่ตอง 5/10 มั่งง่ะ  “  เสียงของพีซ  สาวซ่าส์ประจำห้องดังขึ้น



    “  เท่าที่รู้ก็ย้ายมาจากโรงเรียนอินเตอร์อ่ะ  “



    “  เป็นนักบาสโรงเรียนด้วย  “



    “  ยังไม่เคยมีแฟน  อันนี้สำคัญมั่กๆ  “



    หลายๆคนในห้องชั้นแย่งกันตอบเลย  มันไปรู้มาจากไหนกันนะ  แต่ที่สำคัญ  ยังไม่เคยมีแฟนนี่สิ  จิงรึป่าวหว่า ??



    “  ยังไม่เคยมีแฟน  จริงเรอะ  “  พีซถามขึ้นอีกรอบ



    “  อืมจริง  พี่ชั้นบอกมา  เค้าอยู่ห้องเดียวกับพี่ตองน่ะ  “  งั้นค่อยน่าเชื่อหน่อย... แต่ชั้นเชื่ออะไรง่ายไปรึป่าวน๊า หุหุ





    ---------------------------------------------------------





    พอถึงเวลาเลิกเรียน   พวกเราทั้งห้องก็ไปรวมกันที่ลานว่างหลังโรงเรียน  เพื่อซ้อมเชียร์  ตามที่พี่กิ่งได้นัดไว้



    “  ฝ้าย  ไปกันได้แล้วเร็วๆ  “  



    “  เดี๋ยวดิ  ชั้นไปห้องน้ำก่อน พวกแกเดินไปก่อนก็ได้ แค่นี้เอง  “



    “  เดินระวังๆนะเฟ้ย  เดี๋ยวจะโดนฉุด  “       -- -- “    ไอโม  นี่มันในโรงเรียนนะ



    “  ไอบ้า  ในโรงเรียนนะเว่ย  จะมีได้ไงล่ะ  “



    “  5 5 5 5 ล้อเล่นๆ  รีบๆมานะ  “  



    “  เชรๆ  “  



    พอเสร็จแล้ว  ชั้นก็รีบเดินไปตามทาง  ไปช้ามีหวังโดนเต้นแน่ๆ  (  เป็นอะไรที่ ‘โหด’ สำหรับชั้นจริงๆ  )



    “  ตุ๊บ !!!!  “



    “  อุ๊ย  ขอโทษค่ะ  “  โอ๊ยยย  เจ็บชะมัดเลย  คนกำลังรีบๆอยู่ด้วย  ว่าแต่ใครฟระสูงโคตรๆยังกับต้นตาล



    “  ไม่เป็นไรคับน้อง  “  เอ๊ะ  เสียงนี่......รู้สึกคุ้นๆแหะ  ชั้นเงยหน้าชึ้นไปมอง  O_O หวาย  พี่ตองนี่นา



    “  ขอโทษจริงๆนะคะพี่  “  ชั้นพูดออกไปแล้วรีบวิ่งไปทันที  ทำไมนะ  ทำไม  ทำไมชั้นต้องเจอกับเค้า



    ในเหตุการณ์แบบนี้ด้วย



    “  ไงฝ้าย  แกมัวแต่งสวยอยู่รึไงฟระ  เป็นชาติๆเลยนะ  “  เสียงมด  พอมาถึงก่ะบ่นเลย



    “  คือว่านะ...ที่มันช้าอ่ะ  เพราะ......  “



    “  เพราะอะไรเจ๊ฝ้าย  แฟนโทรมาหรอจ๊ะ  “  เสียงของน้ำหวาน  



    “  จะบ้าหรอ  ชั้นมีแฟนที่ไหนกันล่ะ  แกก็รู้  “



    “  ถ้างั้นแล้วเพราะอะไรล่ะ  “  เหอะๆ  อยากรู้กันจังนะ



    “  ชั้นเดินชนกับพี่ตองน่ะ  “



    “  ห๊า  O_O !!  เดินชนกับพี่ตอง  “  มันพร้อมใจกันพูดเลย  เสียงของพวกมันเลยดังพอที่จะทำให้คนข้างๆหันมาสนใจได้



    “  เบาๆดิ  พวกแกนี่  “



    “  เออๆ  โชคดีจังนะเจ๊ฝ้าย  “  โชคดีงั้นหรอไอโม



    “  แกพูดไรกับพี่ตองมั่งอ่ะ  “  เสียงไอหญิง



    “  ก็บอกว่าขอโทษค่ะ  ขอโทษจริงๆนะคะ  แล้วก็วิ่งมานี่แหละ  “



    “  พี่ตองล่ะ  พูดว่าไงมั่ง  “  เสียงไอจุ  พวกเพื่อนชั้นนี่สนใจกันจริงๆ



    “  ก็พูดว่า  ไม่เป็นไรคับน้อง  “



    “  แค่นี้อ่ะหรอ  “  เออ  แค่นี้แหละจะเอาขนาดไหนล่ะโม



    “  อืม  แค่นี้แหละ  พอใจยัง  “



    “  อืมๆ พอก่ะได้  “



    “  น้องๆกลุ่มนั้นน่ะ  อยากออกมาเต้นหรอจ๊ะ  ไม่เห็นร้องเลยนะ  “  เสียงของพี่ฟ้า  ดุเป็นบ้าเลย



    “  ค่า  ร้องแล้วค่า  “  แน่นอนว่าพร้อมใจกับตอบ  หุหุหุ



    “ หนูมาลีมีลูกแมวเหมียว  ลูกแมวเหมียว ลูกแมวเหมียว



       หนูมาลีมีลูกแมวเหมียว  เรียก เหมียว เหมียว  ก็มา  “  เพลงของสีชั้น  น่ารักชะมัดเรย   -- * --  หนูมาลี  เบื่อๆๆๆๆๆ



    เวลาผ่านไปประมาณ 1 ชั่วโมง กว่าๆ



    “  เอาล่ะค่ะ  วันนี้พอแค่นี้ก่อนล่ะกัน  กลับบ้านได้ค่ะน้องๆทุกคน  พี่ขอบใจมากนะจ๊ะที่ให้ความร่วมมือ  “



    “  เย้  ปล่อยซะที  นั่งแหกปากตั้งนาน  คอแห้ง  “  ไอมด



    “  จะกลับเลย  หรือว่าไปต่อ  “  เสียงน้ำหวาน  รีบพูดขึ้นมาเลย



    “  ไปร้านหน้าโรงเรียน  ไปม่ะ  “  มดหันมาถามพวกเรา



    “  ไปสิๆ  วันนี้ไม่มีการบ้าน  ว่างงงง  “   หญิงรีบพูดเลย  มันชอบจริงๆเรื่องกินนี่อ่ะ



    “  เครๆ  ไปกัน  “  พวกเราเดินไปด้วยกันทั้งแก๊งค์นั่นแหละ  7  คน



    เวลาผ่านไป  3 นาที  พวกเราก็มาถึงร้าน  สั่งอาหารเรียบร้อย



    “  พี่ตอง  !! นั่นพี่ตองใช่ป่ะ  “  โมพูดตาไวชะมัด



    “  ใช่ๆ  พี่ตองมากะใครง่ะ  “  เสียงของจุ



    “  ผู้ชายซะด้วย  ทอมจริงๆรึป่าวเนี่ย  “  เสียงน้ำหวาน  ชอบจับผิดจิงๆ



    “  เค้าอาจเป็นเพื่อนกันก็ได้นะ  น้ำหวาน  “  โมพูด



    “  พี่ชายไง  ที่ย้ายมากับพี่ตองน่ะ  เพื่อนกันแน่นอน  “  เสียงชั้นเอง  ต้องคิดดีๆไว้ก่อนสิ  หุหุ



    “  ชั้นก็ว่างั้นแหละ  ฝ้าย  “  ใช่เลยหญิง  ^_^



    กินกันได้สักพัก  ทั้งป๊าและม๊าก็โทรมาตามลูกๆกันใหญ่  หวงลูกสาวกันจริงๆเลย  















    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×