รักร้ายๆของยัยหน้าเหลี่ยม

ลำดับตอนที่ #6 : กลับมาอีกครั้ง...

‘กริ้งงงกร้างงงเกร่งงงโกร้งงงงงงงงงงงงงงงงง’

 
“เฮ้ออออโรงเรียนเปิดเทอมแล้ว อะไรกัน!ปิดแป็ปเดียวเอง แง้ๆๆประท้วงงงงๆ

ไม่ย๊อมมคนสวยอยากตาย T^T”

 

“นี่ๆ e-คุณบลูค่ะจะบ่นไปเพื่ออะไรกัน ก็เป็นแบบนี้อยู่แล้วโรงเรียนเรา เซ็งๆๆๆๆๆๆๆ”

 

“ว่าแต่ยัยบลูนะยัยผึ้ง พวกแกก็บ่นเหมือนกันนั้นแหละ โตกันจนจะเหมือนควายอยู่

แล้วทะเลาะกันอยู่ได้พวกแกนี่”

 

แต่มันก็คงจริงอย่างที่ยัยพวกนี้พูด ฉันละเบื่อ ..เอ๋!เหมือนฉันจะลืมอะไรไปอย่าง..

 

อ๋ออออออออออ~ฉันลืมคนอ่านนั้นเอง[ดีจริงนะแก : เพ้นท์] แหมๆ

 

ก็สวัสดีสวีดัดคร่า~กลับมาพบกันนังอ้อมคนเดิ๊มมเดิมหลังจากที่หายไปนาน

มากเหลือเกินพวกข้อความที่เริ่มเรื่องก็อย่าไปสนใจมากล่ะกันค่ะ

คนเขียนรั่วจัดไม่มีอะไรจะเขียน[- -+ : เพ้นท์ ]

 

ที่หายไปนานไม่ใช่ว่าหนีไปไหนหรอกน่ะค่ะ คือปิดเทอม นะเจ้าค่ะ 

ตอนปิดเทอมก็ไม่ได้ไปเที่ยวหรือทำอะไรมาก 

ก็จะมีแต่ทะเลาะกะนายบ้านั้นเป็นกิจวัตรมากกว่า คงรู้ใช่มั้ยค่ะว่าใคร...

ฮึ่ม!โมโหนักเชียว

 

“นี่ เธอ ยัยอ้อมเป็นไรนักหนาห๊า~นั่งยิ้มลอยหน้าลอยตา คิดถึงนายเฟิร์มล่ะเซ่ 

ฮั่นแน่ๆๆๆ5555”

 

เสียงเอยแม่สาวดาวโรงเรียนคนงามเฮ้อออแม่คนนี้เค้า

จะไปเรียนต่อเมืองนอกแล้วนะค่ะ ไปกับพี่กอล์ฟสุดหล่อจากฝั่งเซนต์บอย 

ไอดอลของสาวๆหลายๆคนในโรงเรียน รวมทั้งฉันด้วย><อิจฉาม๊ากกก

 

“ไปทานข้าวกันเถอะค่ะ แนนเริ่มจะหิวแล้ว” ไอ้นี่ชื่อแนน เป็นเพื่อนใหม่ของกลุ่มฉัน

เอง เก็บมาได้แถวสยามเธอมีฝาแฝดด้วยชื่อจู้ แต่นิสัยนี่ แบบว่าฟ้าเหวสุดๆๆๆๆ
 
แนนจะเป็นคนที่ ขาว สวย หมวย น่ารัก หวานๆแบบเพอร์เฟกต์ ชอบสีชมพู
 
คุณหนูติดที่ซุ่มซ่าม แต่เพราะความซุ่มซ่ามนี่แหละทำให้พวกเราได้รู้จักกัน 

คือแนนไปเรียนพิเศษที่เดียวกับพวกเรา แต่คือเธอสะดุดตกบันได 

หัวหิ่มใส่หลังแก้มพอดิบพอดี ยัยแนนรีบขอโทษขอโพยใหญ่ พวกเราเลยได้รู้จักกัน 

ยัยแนนกับยัยจู้พึ่งกลับมาจากต่างประเทศเลยมาเรียนที่โรงเรียนเดียวกับพวกเรา

 

มาพูดถึงบุคลิกของนังจู้กันมั้งดีกว่า

.

.

.

.

.

 

“อ๊ากกกกกก!!!หิวข้าวโว้ยย จะไปรึยังจะนั่งรอให้ข้าวลอยมาหาพวกแกรึไง”

เอิ่มมไม่ต้องมีคำบรรยายใดๆซักคำให้ลึกซึ้ง - -* นี่ละคุณจู้เค้าหล่ะ สันดารเลว เอ๊ย 

บุคลิกไม่ค่อยงาม ต่างจากคุณหนูแนนลิบลับยัยคนนี้จะห้าวๆเถื่อนๆซาดิส ติดดิน ไร้

ซึ้งความน่ารัก ปากหมา วาจาร้าย ความวายสุดยอด><

 

แต่สาวๆติดตรึมม ไปกินข้าวก่อนดีกว่าเดี๋ยวยัยจู้จะกินโต๊ะเก้าอี้ไปซะก่อน

 

“ไปจองโต๊ะก่อนสิยืนเฝ้าฉันอยู่ได้” ฉันตะโกนไปเพราะเริ่มหิวตงิดๆ

 

“ไปเด้ รอแกพูดนานและ พวกเราพร้อมตะลุยว้อยยยย!” ตอนแรกบลูพูดคนเดียว

แต่อันหลังช่วยกันตะโกน

 

คำพูดประจำกลุ่มของพวกเรา^^ จากนั้นพวกเราก็วิ่งแข่งกันไปโรงอาหาร[ต๊องชะมัด]

 

จากนั้นพวกเราก็กินๆๆๆๆกันจนพุงกางกันเลย อ้อมเลยลากแก้มไปซื้อ ขนมต่อ

 

ขณะต่อคิว....

 

“อ้ะ!ขอโทษค่ะ” เด็กสาวหน้าตาพอดูได้แต่ตัวเตี้ยคนหนึ่งเดินชนยัยแก้ม

 

“ไม่เป็นไรค่ะ ที่หลังดูทางด้วยนะค่ะน้อง”ยัยแก้มบ่น

 

“ค่ะ >//< พี่ค่ะพี่ชื่ออะไรเหรอค่ะ?”

 

“ถามทำไมล่ะ??”อ้อมออกอาการหวงเพื่อนทันที แต่ก่อนที่น้องเตี้ยคนนั้นจะตอบ

ก็มีคนมาขัดเสียก่อน

 

“สวัสดีครับแก้ม^^นี่น้องสาวพี่นะครับชื่อกุ๊กกิ๊ก พึ่งย้ายมาวันนี้ ฝากน้องดูด้วยนะครับ”

 

เสียงนายมะเดี่ยวแสนเท่ห์ดังขึ้น

 

“สวัสดีค่ะ”แก้มตอบตามมารยาท

 

“สวัสดี...”ยัยอ้อมพูดด้วยความเซ็ง - -*

 

“เป็นไงมั้งวันแรก?”พี่ชายนายมะเดี่ยวถามน้องเตี้ยเอ๊ยกุ๊กกิ๊ก

 

“ก็สนุกดีค่ะ”ยัยน้องเตี้ยตอบพลางยิ้นน้อยยิ้มใหญ่พลางมองหน้าไอ่แก้มตลอดเวลา   

แปลกๆนะเนี่ย   - -"

 

“ไปชอบใครรึป่าวเนี่ย ยิ้มตลอดเชียวว”

 

“หนูชอบ.....”น้องกุ๊กกิ๊กพูดแล้วจิ้มๆนิ้ว

 

.

..

…

….

…..

……

…….

……..

………

 

“หนูชอบพี่แก้มค่ะ!!!!!!!”

 

“ตึง !”

 

 “ไอ้แก้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม///น้องแก้มม”ฉันและคนอื่นประสานเสียง