คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เด็กใหม่
‘กริ้งงงตื่นซะยัยเหลี่ยมขี้เซากริ้งงงๆๆๆๆๆๆกริ้......’
‘ผัวะ!!’
ว่าเสียงฉันถีบนาฬิกา ลงไปดูสภาพมันซักหน่อยหน่อยดีกว่า เฮือก เข็มงี้ออกมาเดินนอกเรือน
เลยอ่ะแหะๆไปอาบน้ำดีว่าเนอะเดี๋ยวค่อยมาเก็บศพมัน
...................................................................................................................................
“นี้ยัยอ้อมกว่าจะเสด็จมาได้นะยะเล่นเอาพวกฉันรากงอกกันเลย”บลูว่าฉัน
“สมน้ำหน้าก็ดูสิตั้งแต่เปิดเทอมมาเดือนเดียวเนี้ยแกทำนาฬิกาพังมา19เรือนแล้ว
นะเฟ้ย”ยัยผึ้งมันจะพูดทำไมนักหนาเนี่ย
“ช่างเถอะนะไปเรียนกัน”ฉันชวนเพราะไม่อยากฟังยัยพวกนี้บ่นแล้วพวกเราก็ไป
เข้าแถวและเข้าเรียนกัน
แนะนำตัวสิ”เมื่อมิซาเอะพูดขึ้นก็มีเสียงฮือฮาขึ้น
“เราชื่อ พรหล้า นามสกุล เขียว นะ ชื่อเล่นชื่อแก้ม ย้ายมาจากต่างประเทศจ้ะ”
ท่าทางจะขี้อายนะนั้น”
“แล้วแก้มเค้าย้ายมาจากประทศอะไรโรงเรียนอะไรเหรอค่ะ”เอยหรือคนที่สวย
ที่สุดในโรงเรียนก็ดาวโรงเรียนแหละถามขึ้น(ขอซักนิดก็ยังดีวะ:เพ้นท์)
"เราย้ายมาจากประเทศลาวอ่ะจ้ะมาจากโรงเรียนวัดลิงขบจ้ะ”ยัยแก้มพูดพลาง
ก้มหน้างุดๆ555+ดูยัยแก้มสิมาจากลาวโหยแล้วจะมีเพื่อนมั้ยนะ
“งั้นเดี๋ยวเธอไปนั่งกับกลุ่มยัยคชาภรณ์ล่ะกัน”มานั่งกับกลุ่มเราก็ดีเหมือนกันจะ
สอนแล้วมันง่วงนิ
‘อ๊อดดดดดดดดดดดดดออดดดดดดดดดด’เสียงกริ่งพักเที่ยงดังแล้วพวกเราเลย
ตื่นทันทีเอ๊ะยัยแก้มก็นอนด้วยนิหน่าอ่ะโด่ไอ้เราก็นึกว่าเป็นเด็กเรียนซะอีก
ดี แล้วจะได้คบกันได้.....หุหุแล้วเราก็ไปกินข้าวกัน
“นี้ฉันได้ยินว่าโรงเรียนข้างๆอ่ะเป็นรร.ชายล้วนเหรอ”แก้มถาม
“ใช้แล้วหล่ะ”
“เออพูดถึงเซนต์บอยนะพวกแกรู้รึป่าวว่าเค้ามีนักเรียนแลกเปลี่ยนมาจาก
เกาเหลาเฮ้ยเกาหลีนะบอกว่าหล่อมากๆได้ข่าวว่าอยู่กลุ่มพี่เฟิร์มด้วยนะ”ยัยผึ้งพูด
พลางกระแซะตัวมาหาฉันตอนพูดถึงนายเฟิร์ม
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉันละ”
“หยุดทะเลาะกันเถอะนะพาฉันทัวโรงเรียนหน่อยสิ”
“ได้ๆ”เสนอหน้าเชียวยัยบลู
แล้วพวกเราก็ไปเดิรอบๆโรงเรียนกันแต่ยัยผึ้งกับยัยบลูก็พูดเรื่องกลุ่มนายเฟิร์มแล้ว
หันหน้ามามองฉันบ่อยๆ...แล้วก็หมดเวลาพักเที่ยงเราก็ไปเฝ้าพระอินทร์จนเลิกเรียน
เป็นเด็กเรียนกันจริงๆทั้งห้องเนี่ยมียัยขี้มูกหัวเห็ดนั่งเรียนอยู่คนเดียว(หัวหน้าห้อง)
ฉันลืมบอกไปว่าเอยเป็นรองหัวหน้าห้องที่ดีมากชวนเพื่อนคุยตลอด(เข้าทางฉันไง)
“นี้!!!วันนี้เราต้องมีการรับน้องให้ยัยแก้มนะไปไหนกันดี”ฉันพูดแล้วพวกเรา
สามคน ฉัน+บลู+ผึ้งก็หันมามองหน้ากันพลางยิ้มแล้วพูดออกมาพร้อมกันว่า
“บ้านแก้ม!!!!!!!!!!!ฮ่าๆ”โหยัยแก้มอ้าปากเหวอเลยอ่ะอะไรจะปานนั้นแล้ว
พวกเราก็เดินทางไปบ้านแก้มกันแต่ทว่า
“พวกเธอจะไปไหนกัน”นะ...นายเฟิร์มนายนี้มันจองล้างจองผลาญกันจริงๆ
“ไปไหนแล้วเกี่ยวอะไรกับนายล่ะ”
“ไม่มีอะไรหรอกแค่อยากไปด้วย”เอ๊ะแล้วนายหน้าหล่อนี่ใครเนี่ย
“นายเป็นใครอ่ะ”ยัยบลูถามฉันแอบเห็นยัยนี้มองหน้าเค้าแล้วน้ำลายเยิ้มด้วยอ่ะ
“ผมคิมคิบอมนักเรียนแรกเปลี่ยนมาจากเกาหลีครับ”
“แล้วทำไมพูดไทยชัดจังเลยวะ”ยัยบลูรีบวางฟรอม
“แม่ผมเป็นคนไทยนะครับ”โหยนายนี้พูดเพราะชะมัดไม่เข้าใจทำไมคนดีๆต้องมา
อยู่กลุ่มนายเฟิร์มด้วย
“เลิกแนะนำตัวกันได้แล้วฉันได้ยินว่าเธอจะไปบ้านเพื่อนเธอใช่มะงั้นพวกฉันไป
ด้วยแล้วกันได้มั้ย”นายนี่พูดแล้วหันไปมองหน้าเชิงถามแก้ม
“ก็ได้ค่ะ”แล้วยัยแก้มไปให้มันมาด้วยทำไมเนี่ย
แล้วพวกเราก็ไปบ้านแก้มกัน
----------------------------------------------------------------------------------
“ยัยแก้มบ้านหรือวังวะนี่ย” โหใหญ่มากกกกกกกกอ่ะทุกคนกำลังตะลึงบ้าน
แก้มก็อยู่หมู่บ้านเดียวกับพวกเราแต่อยู่ท้ายซอยเลยเพราะบ้านใหญ่
"ตอนแรกฉันนึกว่าแกอยู่กะต๊อบซะอีก" อ้อมบ่น
“บ้านฉันอาจจะวังเวงหน่อยนะพ่อแม่ไม่อยู่อ่ะ”แก้มพูด
“แล้วท่านไปไหนกันล่ะ”
“อ่อคุณพ่อกับคุณแม่ทำงานที่ต่างประเทศนะ”
“โหเธอรวยมากเลยรู้และเวลามีอะไรใช้ยัยแก้มจ่าย”เป็นเพื่อนที่น่ารักกันจริงสง
สารยัยแก้มจังเลยแต่ฉันเห็นด้วยกับผึ้งมากกว่าแล้วพวกเราก็เล่นกัน
จน2ทุ่มแล้วแยกย้ายกันกลับบ้านอีกเช่นเคย
-----------------------------------------------------------------------------------------------------*******************************************************************
เรากลับมาแล้วนะจ้าทุกคนกลับมาตั้งแต่วันที่25แล้วแต่เหนื่อยอ่ะนะเลยพักนานไป
หน่อยจะเปิดเทอมแล้วคงไม่ได้มากนะหรือไม่ก็ไม่ได้แต่งเลยนะขอโทษด้วย
ความคิดเห็น