รักร้ายๆของยัยหน้าเหลี่ยม

ลำดับตอนที่ #3 : คาราโอเกะ

"แล้วฉันจะทำยังไงดีเนี่ย  โถ่ไม่น่าไปท้านายเฟิร์มเล้ยยย"อ้อมบ่นอุบอิบคนเดียว

"นั้นแน่!!ยอมพูดออกมาและว่าไปทำอะไรกับนายเฟิร์มยัยพิมเลยโกรธ"บลูพูด

ตายล่ะฉันลืมไปว่ายัยบลูกับยัยผึ้งมาด้วยบลูได้ยินแล้วอ่ะทำไงดีเนี่ย บลูยิ่งชอบล่อให้

ตอบอยู่เรื่อยเลย เอาวะเป็นไงเป็นกันบอกมันให้หมดเลย

"ต๊ายยเธอช่างไม่ได้ดูตัวเองเลยยยนะเนี่ยเป็นผู้หญิงแต่ไปท้าชกกับผู้ชายเนี่ยยัยอ้อมคิดดี

รึป่าววะ"ผึ้งว่า..ยัยผึ้งเนี่ยดูๆไปคล้ายๆคุณป้าขี้บ่นเลยนะเนี่ย

"ก็ฉันยังไม่ได้ทันคิดนิปากมันพูดออกไปเองแล้วฉันก็ไม่ผิดด้วยเพราะนายนั้นมากวนประสาทฉันก่อน"ฉันเถียงแบบหงอยๆ

" ยังจะอุตส่าห์เถียงอีกนะ"ผึ้งว่า

"เอาก็ได้...นี่ก็จะถึงศาลเจ้าแล้วจะให้พวกฉันไปเป็นเพื่อนมั้ย"บลูถาม(พอดีบ้านของทั้ง

3คนอยู่ ติดกันเลยกลับพร้อมกันได้)

"เอาดิ"ฉันตอบแล้วพวกเราก็เดินเข้าไปในศาลเจ้า

"เฮ้ยๆพวกยัยหน้าเหลี่ยมมาแล้ว"เสียงดังมาจากกลุ่มผู้ชายกลุ่มนึงมีผู้คนประมาณ3คน

"มาแล้วเหรอยัยเหลี่ยม"นายเฟิร์มพูดพลางเดินมาหาพวกฉัน

"ยังไม่มามั้ง"น่านโดนยัยบลูตอบกวนๆจนได้

"เธอไม่ต้องมายุ่งเลยยัยค่อม"นายเฟิร์มว่ายัยบลู

"นีนายอย่ามาว่าเพื่อนฉันดิ"

"ไหนบอกจะต่อยกันไง"ว้าววรุ่นพี่โบวี่พี่คนนี้เป็นถึงนักร้องรร.เลยนิน่าแต่ทำไมถึงต้อง

มาเป็นเพื่อนกับนายเฟิร์มด้วยนะพระเจ้าช่างคิดได้ยังไงให้เทวดามาอยู่กับอสูรได้ล่ะเนี่ย

"ฉันว่าเราไปทำอย่างอื่นกันดีมั้ยอย่าต่อยกันเลยนะอย่างเช่นไปไหว้พระอะไรอย่างเนี้ย"

และแล้วยัยผึ้งก็หลุดมุขคุณป้าอีกครั้ง

"ยัยเอ๋อ/ยัยเชย"ฉันกับนายเฟิร์มว่าพร้อมกัน...เออแล้วทำไมต้องพร้อมกันด้วยอ่ะ

"แต่เราว่าไปคาราโอเกะดีกว่ามั้ยไม่ต้องต่อยกันให้เสียแรง"ตาเถรตกถังขยะ

รุ่นพี่มะเดี่ยวคนนี้เป็นนักเรียนเกียรตินิยมอันดับหนึ่งเชียวแต่ไม่น่าเชื่อจะมาเป็นเพื่อนกับ

นายเฟิร์มกลุ่มนายเฟิร์มนี่ดีจังเลยนะคนนึงเป็นนักร้องอีกคนนึงเป็นนักเรียนเกียรตินิยม

ส่วนนายเฟิร์มเป็นนักกีฬาครบเลยแฮะแล้วฉันจะไปชมนายทำไมเนี้ย

"อืมเราเห็นด้วยนะ"บลูพูด

"เออก็ได้/เออก็ได้"แล้วฉันกับนายเฟิร์มก็พูดพร้อมกันอีกครั้ง

"นายพูดตามฉันทำไม"

"เธอนั้นแหละพูดตามฉันทำไม"

"ใครจะพูดตามใครก็ช่างเถอะฉันอยากร้องเพลงแล้ว"รุ่นพี่โบวี่แย้งขึ้นพราะรำคาญ

"ไปสิ"แล้วพวกเราทั้งหมด6คนก็ไปคาราโอเกะกัน

*******************************************

"เอาเพลงอะไรดีอ่ะแล้วใครจะร้องเป็นคนแรกดีจ้ะ"ผึ้งถามเสียงหวาน

"เดี๋ยวฉันร้องเอง"รุ่นพี่โบวี่พูดแล้วมองหน้าผึ้ง..ผึ้งเพลอมองดวงตาที่ดูมีเสน่ห์คู่นั้น

อย่างคลั้งใคล้จนเธอเองแทบคิดว่าคนอะไรหล่อปานเทพบุตร(sorryนะจ้ะบี:เพ้นท์)

"คะ...ค่ะ"ผึ้งเขินจนพูดอ่าง

~~คอยห้ามใจที่ไร  มันก็ยังทนไม่ไหว

    ทุกครั้งที่เราใกล้ชิดกัน ฉันเพ้อฝันไปถึงไหน   ฮึมม์

    *อย่าไปอยู่ใกล้เธอ  เตือนหัวใจตัวเอง

        อย่ามัวฝันถึงเธอ   แล้วฉันจะทำได้ไหม

     อย่าคอยส่งยิ้มให้เธอ

        เธอคงไม่สนใจ   ฉันสักนิดเลย (สนใจจะตายแล้วค่ะ:ผึ้ง)

        ~  **แล้วฉันจะฝืน ฝืนหัวใจ ตัวเองได้ไหม~

           แล้วฉันจะฝืน  ความรู้สึกของฉันได้ยังไง

       ไม่อาจจะฝืนความรัก ที่มันเอ่อล้น

            ฉันนั้นต้องฝืนทนกล้ำกลืน  อยู่กับความขื่นขม

           ที่เธอมองว่าฉัน  ไม่มีตัวตน

            ถึงจะยากเย็นเพียงใด   ฉันก็คงต้องฝืนต่อไป  ~~

   "แปะๆแปะๆ"เพื่อนๆพร้อมใจกันปรบมือแต่มีอยู่คนเดียวที่ปรบมือไม่หยุด

     "พอแล้วยัยผึ้งแกจะปรบไปถึงไหนฮึ"ฉันถาม

     "เอ่อ...ไม่ปรบแล้วๆ"ผึ้งพูดแล้วหน้าแดง

      "แหมแอบชอบพี่เค้าละสิ"ฉันกระซิบที่หูของยัยผึ้ง

"ใครว่าล่ะ!!"ผึ้งเพลอตะคอกออกมา

"มีอะไรกันเหรอครับ"พี่โบววี่ถามแล้วยื่นหน้าเข้าหายัยผึ้ง

"ว้ายยย"ผึ้งตกใจ

"ฮ่าๆๆ"เพื่อนทั้งหมดพร้อมใจกันหัวเราะ

"หยุดหัวเราะได้แล้วนะ"ผึ้งอายตาหูแดงหมดแล้ว

"พอๆสงสารน้องเค้า"พี่มะเดี่ยวช่วยพูด

แล้วพวกเราก็ร้องเพลงกันจนใกล้2ทุ่มจึงแยกย้ายกัน

"ให้พวกพี่ไปส่งมั้ย"พี่โบวี่ถาม

 "ไม่ต้องหรอกค่าพวกเราบ้านอยู่ติดกันยังไงก็ไปด้วยกันได้อยู่แล้ว"ฉันตอบ

  "ใช่สิเธอมีหน้าตาเป็นอาวุธอยู่แล้ว"เฟิร์มพูด

   "เอ๊ะนายนิ"

  "อย่าทะเลาะกันเลยนะฉันอยากกลับบ้านแล้ว"ยัยผึ้งก็ขัดอีกตามเคย

    "อืมๆ"แล้วพวกเราก็ย้ายกันกลับบ้านตัวเอง

******************************************

 "ฉันว่านะพี่โบววี่ก็นิสัยดีนะใช่มั้ยจ้ะผึ้ง"บลูถามแล้วหันหน้าไปหาผึ้ง

     "มาแซวกันสิ"

   "จ้า"

  เมื่อถึงบ้านพวกเราก็แยกย้ายกันเข้าบ้านตัวเองกันบ้านของพวกเราที่จริงติดกันอยู่4หลัง

แต่อีกหลังนึงไม่มีคนอยู่เพราะเจ้าของเค้าย้ายไปต่างประเทศเลยว่างอยู่ตอนนี้

"ฉันว่านายเฟิร์มก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรนะ"ฉันพึมพัมแล้วก็หลับไป

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

คุยกั๊บผูเขียน

ขอบคุณทุกคนน้ะที่มาอ่าน
ป.ล.แล้วก็ขอโทษนะบีแต่เราสะใจว่ะฮะฮ่า