คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : รุ่นพี่คนนั้น...
“ยิ้มเป็นบ้าไรคนเดียวฮะแจจุง?” ผู้ชายหน้าหมีนามว่า ชอง ยุนโฮ ถามเพื่อนสนิทตั้งแต่อนุบาลยันปัจจุบันนักศึกษาปี2 อย่างคิมแจจุงที่นั่งยิ้มหวานอยู่ที่โต๊ะตัวประจำของกลุ่มนี้
“ให้ทายยยยย ว่าเราไปเจออะไรมา ^^” คิมแจจุงยิ้มหวานให้ชองยุนโฮ โดยไม่รู้เลยว่าเพื่อนสนิทคนนี้ได้คิดเกินเลยไปถึงไหนต่อไหนกับเขาตั้งนานแล้ว
“อะไร เจอหมีรึไง” ปาร์คยูชอนเพื่อนสนิทของทั้งคู่โพล่งขึ้นมา นอกจากสถานะเพื่อนสนิทแล้ว ปาร์คยูชอนคนนี้ยังได้ควบตำแหน่งผู้กุมความลับเรื่องหัวใจของชองยุนโฮอีกต่างหาก
“พ่อง - -‘” แม้จะเป็นเพื่อนสนิทกัน แต่แจจุงและยูชอนก็กัดกันได้ทุกวัน
“แล้วไปเจออะไรมาล่ะ จะเล่ามั้ยเนี่ย?” ลีซองมิน กระต่ายน้อยประจำกลุ่มผู้คอยเป็นกรรมการหยุดศึกระหว่างแจจุงและยูชอนเป็นประจำถาม
“ก็.....”แจจุงบิดม้วนไปมาไม่ยอมตอบ โดยปล่อยให้เพื่อนๆนั่งลุ้น
“คืองี้นะ เราลากมันไปหาน้องเรียวอุคที่ชุมนุม แล้วมันก็เลยไปปิ๊งประธานชุมนุมนั้น ก็เลยมาเพ้อ แค่นี้ล่ะจบและ” เยซองที่เอือมกับอาการเขินๆของแจจุงจึงสรุปความให้
“ว้าววว / ห๊ะ?! / ไม่นะ!” เสียงของซองมินยูชอนและยุนโฮตามลำดับ ยูชอนหันไปหรี่ตาให้ยุนโฮทันที ในกลุ่มนี้มีเพียงยุนโฮและยูชอนเท่านั้นที่รู้ว่ายุนโฮนั้นคิดอย่างไร จึงไม่แปลกที่ซองมินจะแสดงความตื่นเต้นดีใจอยู่คนเดียว
“พี่เค้าหล่อมากมั้ยแจจุง อยากเห็นมั่งอ่ะ ><” ซองมินพูด
“แรด” คำสั้นๆแต่มีความหมายออกมาจากปากของเยซอง
“หนอยยยยย ใครจะแรดนะแต่ไม่แสดงออก ค่อยๆอ่อย ทำเป็นไร้เดียงสา แต่ลีลาเด็ดอยู่บนเตียงเหมือนน้องเรียวอุคของนายหล่ะ หยีๆๆๆๆๆ” คู่ของซองมินกับเยซองก็ไม่แพ้ใคร ปากร้ายกันทั้งคู่ กัดกันไม่เว้นวัน แต่ก็สนิทกันมากที่สุด
“เฮ้ย อย่ามาลามปามถึงน้องเรียวอุคนะเว่ย” เยซองชี้หน้าซองมินอย่างเอาเรื่อง
“จะทำอ่ะ จะทำไม แบร่ๆๆๆๆๆๆ” ซองมินแล่บลิ้นอย่างล้อเลียน
“ชั้นก็จะช่วยไอน้องคยูให้มาฉุดแกไปเลยไง” เยซองพูดแล้วยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ใครๆก็รู้ว่าน้องคยูฮยอนเฟรชชี่สุดหล่อ แห่งมหาวิทยาลัยแห่งนี้ พยายามตามจีบซองมินมาตั้งแต่เข้ามาในโรงเรียน แต่ซองมินกลับไม่เล่นด้วย และพยายามที่จะหลีกเลี่ยงอย่างที่สุด
“ถ้าทำอย่างนั้นนะ แกได้ตายก่อนไปขอน้องเรียวอุคทำเมียแน่” ซองมินแยกเขี้ยวแล้วทำหน้ามุ่ยทันที ก็มันน่ารำคาญมากแค่ไหน อุตส่าห์ปฏิเสธไปตั้งแต่แรกเริ่มก็ยังจะดันทุรังมาตามตื้อกันอยู่ได้
“แล้วพี่คนนั้นคือใครหรอแจจุง?” อาจจะเป็นเพราะแจจุงยังเพ้อถึงรุ่นพี่คนนั้นโดยที่ไม่ได้ใส่ใจอะไรเลย ทำให้ไม่รู้เลยว่าเสียงของยุนโฮนั้นหมองลงไปขนาดไหน
“อันนี้เราก็ไม่รู้เหมือนกัน”แจจุงก็เพิ่งรู้ตัวว่าตัวเองกำลังเพ้อคนที่เขาไม่รู้จักอะไรเลย
“อ่าว” ยุนโฮและยูชอนร้องขึ้นพร้อมกัน เพราะลุ้นว่าใครกันนะที่กล้ามาเป็นคู่แข่ง(?)หัวใจกับยุนโฮคนนี้
“ยุนโฮ ยูชอน เยซอง ซองมิน ฮยอกแจช่วยเราหน่อยสิ เราอยากรู้จักพี่คนนั้น นะนะนะ” แจจุงเขย่าแขนยุนโฮที่นั่งอยู่ใกล้กว่า อ๊ะ อ๊ะ ดูเหมือนว่าเรากำลังลืมอีกคนหนึ่งของกลุ่มนะ นั่นคือฮยอกแจ ก็เพราะเขาเป็นคนเงียบๆไม่ชอบพูด แต่ชอบมาอยู่ในวงที่คนชอบพูดเพราะฟังเรื่องคนอื่นมันสนุกกว่าเล่าเรื่องตัวเองให้ฟังตั้งเยอะ จึงมักไม่มีบทบาทในการสนทนาซักเท่าไหร่
“ได้สิ เพื่อนกัน ช่วยกันได้อยู่แล้ว” ยุนโฮพูด เรียกรอยยิ้มกว้างชวนฝันของแจจุงได้อีกครั้ง แต่ยิ่งแจจุงยิ่งกว้างเท่าไหร่ก็เหมือนมีดกรีดแผลในใจให้ยุนโฮได้มากเท่านั้น
“ขอบคุณมากนะ รักยุนโฮที่สุดเลยยยยยย” แจจุงพูด และนั่นก็เหมือนการย้ำความเจ็บปวดของยุนโฮอีกครั้ง
‘ถ้านายรู้สึกเหมือนอย่างที่นายพูดก็คงดีน่ะสิ’ ยุนโฮคิด ภายใต้รอยยิ้มธรรมดา อย่างที่เพื่อนเค้าทำกัน
“เชี่ย ยุนโฮ ชั้นไม่เข้าใจแกเลยแม้แต่หนึ่งในสองร้อยล้านส่วน” ยูชอนพูด ระหว่างที่ตัวเองขอตัวมาเข้าห้องน้ำและลากยุนโฮเข้ามาด้วย
“อะไรวะ?” ยุนโฮถาม
“ก็แกไปช่วยแจจุงทั้งๆที่พอสุดท้ายแล้ว แกนั่นแหล่ะจะเป็นคนเสียใจและคิดว่าไม่น่าช่วยมันเลย” ยูชอนขึ้นเสียงขึ้นอีกนิดอย่างหัวเสียกับความโง่ของเพื่อนตัวเอง
“ชั้นไม่เสียใจหรอก ชั้นอยากให้แจจุงมีความสุขมากกว่า” ยุนโฮพูด ทำให้ยูชอนถึงกับต้องเอามือโปะหน้าผาก
“แกหยุดพระเอกได้แล้วโว๊ยยยยยยยยยย” ยูชอนส่ายหัวไปมา
“ชั้นพูดจริงๆนะ” ยุนโฮพูด เขารู้ดีว่าเขาจะต้องเสียใจกับความรักที่ไม่สมหวัง แต่สำหรับเขาแล้วรอยยิ้มและความสุขของแจจุงมันเป็นอะไรที่มีค่ามากกว่านั้นมาก
“เออ อยากโง่ทำอะไรอย่างงั้นก็ตามใจ” ยูชอนพูด เขารู้ว่ายุนโฮแอบชอบแจจุงมาตั้งแต่ยังไม่เข้ามหาวิทยาลัยและจวบจนทุกวันนี้ เขาเชียร์ยุนโฮมาโดยตลอด แต่ด้วยความสุภาพบุรุษเกินไป ไม่กล้าเกินไป สนิทกันเกินไป และโง่เกินไป ทำให้ยุนโฮไม่กล้าบอกรักแจจุงและแจจุงก็ไม่เคยรู้ถึงความรักของยุนโฮเลย
“แล้วแกจะไม่ช่วยสืบหรอว่าพี่เค้าเป็นใคร?” ยุนโฮถาม เพราะพวกเขาสัญญากับแจจุงไว้แล้วว่าจะช่วยสืบและให้แจจุงได้ทำความรู้จักกับพี่คนนั้น
“สืบ แต่สืบเพื่อหาข้อเสียมาไฟท์ ให้แจจุงเลิกชอบหมอนั่นซะ และให้หันมาหานายแทน เข้าใจมั้ย” ยูชอนพูดอย่าแน่วแน่ ก็เขาน่ะ ยุนแจชิปเปอร์แค่ไหน แล้วอยู่ดีๆจะปล่อยให้หมาคาบไปแด_ได้ไงล่ะ ยูชอนก็ไม่ฟินสิ
“เออตามใจแกแล้วกัน” ยุนโฮพูด
“เออ แล้วคอยดูนะไอ่พระเอก เดี๋ยวพระรองที่หล่อกว่าพระเอกคนนี้ จะพานางเอกมาให้สมใจ”ยูชอนเก๊กหล่อ แต่กลับให้ความรู้สึกน่าเตะมากกว่าสำหรับยุนโฮ ยุนโฮจึงหัวเราะเบาๆแล้วไล่เตะยูชอนจนถึงโต๊ะอีกครั้ง
-----------TBC-----------
เรื่องนี้เป็นยังไงมั่งอ่ะคะ?
คือแพลนไว้ว่านี่ต้องเป็นเรื่องเศร้าแต่ไม่ถึงกับปวดตับ ก็เลยแทรกอะไรฮาๆไปบ้าง
แสดงความเห็นกันหน่อยนะคะ ><
ความคิดเห็น