คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Chapter 8: Death and Life and Death again (ความตาย ความเป็น และความตายอีกครั้ง)
Title: The Noah’s Bookman
2: The Dawn Goddess บุ๊คแมนของเหล่าโนอา
ภาค เทพธิดาแห่งรุ่งอรุณ
Story: Saturnalius
Translator: KITDS
Chapter 8: Death and Life and Death again (ความตาย ความเป็น
และความตายอีกครั้ง)
“เขาตายแล้วแน่นอน”บุ๊คแมนหนุ่มนิ่วหน้าพลางคุกเข่าลงข้างๆ
ร่างไร้วิญญาณของคุณพ่อเจมส์
มีชาวบ้านมาพบเขาเมื่อเช้าตอนที่มาเพื่อรับศีลวันอาทิตย์
พวกเขารู้ถึงความสามารถด้านการแพทย์ของราวี่
เพราะชายหนุ่มผมแดงเคยจัดกระดูกให้ชาวบ้านคนนึงเมื่อไม่กี่อาทิตย์ก่อน พวกเขาเลยตามชายหนุ่มมาตรวจดู
ชาวบ้านที่มุงดูอยู่ซึ่งส่วนมากเป็นหญิงสาวเขยิบเข้ามาดูอย่างใจจดจ่อ
“เหมือนจะสักพักแล้วด้วย”
“มีอะไรที่ท่านพอจะทำได้มั้ยคะ? นายท่าน”คาร่าถามด้วยความกังวล
ใครกันที่จะมาทำเรื่องแบบนี้กับบาทหลวงของพวกเขา?
เขาเป็นคนดีแท้ๆ
“เลิกพวก’นายท่าน’อะไรนั่นเถอะ โอเคมั้ย?”ราวี่ขมวดคิ้ว มือสะบัดเป็นเชิงไล่ “ฉันไม่ใช่ขุนนางจริงๆสักหน่อย
เรียกฉันว่าบุ๊คแมนก็พอแล้ว เข้าใจ?”
ชาวบ้านนั้นอยู่ในสภาวะตึงเครียดอยู่แล้ว
หกวันก่อน อีกามาวิ่งไล่ราวี่ตามถนนหนทาง พวกเขายังเชื่อว่าชายหนุ่มตายไปแล้วจนถึงเมื่อวานตอนเช้าเมื่อราวี่กลับมากะทันหันอย่างลึกลับ
แล้วพวกเขาก็ได้เรียนรู้รากเง้าครอบครัวเชื้อสายขุนนางของเขา
ซึ่งมันก็ทำให้หลายคนรู้สึกไม่สบายใจ
พวกเขาถูกสั่งสอนมาตลอดว่าให้ปฏิบัติตัวกับขุนนางเหมือนพวกเขาเป็นพระเจ้า และราวี่ก็ไม่อยากได้อะไรแบบนั้นเลย
เขาแค่อยากถูกปฏิบัติด้วยแบบคนธรรมดาทั่วไป
“สำหรับคำตอบ”ราวี่พูดต่อ
“ทำอะไรไม่ได้แล้วนอกจากฝังเขา ไม่ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น
มันเหมือนจะแก้ไม่ได้แล้ว”ราวี่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
เขาเห็นเหตุการณ์เมื่อคืนตอนที่โร้ดเข้าไปในห้วงความคิดของชายหนุ่มและทำให้เขากลัวกับฝันร้ายของตัวเองจนสิ้นใจ
“แล้ว’เทพธิดาแห่งชีวิต’ล่ะ”คอนเนอร์ ช่างอบขนมเสนอ “โรนัลด์เคยเห็นเวทมนต์ของเธอแล้วนี่”
“นายจำไม่ได้รึไงว่ามันทำให้โฮวาร์ดเป็นยังไง?”คาร่า ภรรยาช่างอบแย้ง และนั่นทำให้ราวี่สนใจ โรนัลด์เคยพูดว่าโฮวาร์ดไม่เป็นตัวของตัวเองหลังจากไปขอเทพธิดาให้พาลูกชายตัวเองกลับมา
แต่ไม่เคยเล่าต่อว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขาหรือทำไมตอนนี้เขาถึงไม่อยู่ที่หมู่บ้านแล้ว
“เขาเดินไปเดินมาเหมือนซากศพมีชีวิต”เธอเล่าต่อ
“จนเขาพาตัวเองไปจมน้ำตายที่ทะเลสาบนั่น”
สิ่งที่เป็นไปได้ก็คือ อาคุม่าในตัวออกมาจากร่างเขาและทิ้งเพียงเปลือกนอกของเขาไว้ที่ทะเลสาบ
และมันก็คงดูเหมือนว่าเขาพาตัวเองไปจมน้ำ
“นั่นฟังดูเสี่ยงมากนะ”ราวี่แทรกขึ้นมาด้วยน้ำเสียงค่อนข้างเรียบ
“นายแน่ใจหรอว่าอยากลอง? อยากให้เขากลับมาขนาดนั้นเลยหรอ?”
ชาวบ้านพากันเงียบไปพักหนึ่ง
การจะพาหลวงพ่อกลับมามีความเสี่ยงสูง และถึงเขาจะเป็นที่รักในหมู่ผู้คน
แต่คงไม่มีใครจะเสี่ยงชีวิตเพื่อเขา ยกเว้นไว้แต่คนหนึ่ง วาเนสซ่า เธอเป็นสาววัยราวสิบหกปีเจ้าของผิวนุ่ม
ริมฝีปากอิ่มสีแดงและผมหยักศกสีน้ำตาล เธออายุครึ่งหนึ่งของบาทหลวง
แต่เขาก็เอาเธอมาแต่งเป็นภรรยา ราวี่เคยมั่นใจว่าวาเนสซ่าเกลียดเจมส์เมื่อเธอไม่เคยดูมีความสุขเลยเวลาอยู่กับเขา
แต่หญิงสาวก็เอาแต่สะอื้นเบาๆอยู่ที่ริมฝูงชนไม่หยุดตั้งแต่พบร่าง เธอยังไม่ได้พูดอะไรออกมาสักคำ
แต่สีหน้าที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดรวดร้าวก็บอกทุกอย่าง
ว่าเธออาจจะคิดที่จะเสียสละเพื่อเขา ผู้หญิงโง่งม บุ๊คแมนหนุ่มคิด
“สงสัยเราจะต้องฝังเขาแล้ว”แซนดี้ ภรรยาช่างปะรองเท้าทำลายความเงียบ
“เราคงจะไปตามบาทหลวงที่หมู่บ้านข้างๆมาสวดให้เขาได้”ทุกคนพยักหน้าเมื่อมันฟังดูเป็นแผนการที่ดี
.....
ความเงียบหม่นหมองครอบงำหมู่บ้าน
ราวี่ยกเลิกคลาสเรียน ให้เวลาผู้คนไว้ทุกข์ และมันยังให้เวลาเขาสำรวจรอบหมู่บ้านได้อย่างอิสระ
ฝนเริ่มตกช่วงสาย ก่อเงาครึ้มตามถนนหนทาง ราวี่สวมเสื้อคลุมมีฮู้ดสีเขียวเพื่อกันฝน
เขาเดินผ่านชาวบ้านโดยที่พวกเขาไม่ทันสังเกตและแอบฟังบทสนทนา
ไม่มีอะไรที่น่าสนใจเว้นแต่เรื่องของเทพธิดาแห่งชีวิตที่ถูกพูดถึงขึ้นมาบ้าง แต่ก็แค่พูดถึง
ไม่มีอะไรมากกว่านั้น ไม่มีใครอยากจะเสียสละเพื่อพานักบวชกลับมา
แต่มันยังมีอย่างอื่นอีก
บางคนเริ่มพูดเปรียบเปรยถึงค้างคาวที่มาวางยาเด็กๆของพวกเขา ชายฉกรรจ์บางส่วนรวมตัวกันพูดเรื่องที่จะต้องจัดการกับค้างคาว
ราวี่คิดว่าเป็นค้างคาวดูดเลือด ในเมื่อมันมาอาศัยอยู่แถวนี้เพราะปศุสัตว์ในเมืองข้างเคียง
ราวี่เลยปล่อยผ่านไป แต่แล้วเขาก็ได้ยินคนพูดถึงอีก เรื่องของค้างคาว
มันจะต้องเป็นค้างคาวตัวใหญ่ที่ทำให้ทั้งเมืองพูดถึงในช่วงที่เศร้าหมองกันขนาดนี้
แซนดี้กับโรนัลด์ได้ออกเดินเท้าหลังจากที่พูดคุยกันก่อนหน้าเรื่องศพของบาทหลวงเจมส์
ด้วยความหวังที่จะได้รับความช่วยเหลือจากบาทหลวงหมู่บ้านข้างเคียงมาช่วยสวดส่ง
พวกเขาเพิ่งกลับมาได้ไม่นานมานี้ และไม่ได้กลับมาเพียงกับบาทหลวง แต่รวมถึงเอ็กโซซิสท์อีกหนึ่งคน
ราวี่ไม่รู้จักเอ็กโซซิสท์คนนี้
เขาตัวสูงผอม อายุประมาณ16 ผิวซีดกับผมสีบลอนด์สว่าง เขาพูดเสียงเบาด้วยสำเนียงเยอรมัน
เสื้อคลุมเขาดูปกติแต่ยาวจนเกือบถึงข้อเท้า มือพันด้วยผ้าพันแผลเหมือนได้รับบาดเจ็บมา
การเคลื่อนไหวของเขาเก้ๆกังๆ ราวกับยังไม่คุ้นชินกับอินโนเซนส์
เขาสะพายธนูมาด้วยหนึ่งคันแม้จะไม่มีลูกธนูหรือกระบอกใส่มาด้วย
ราวี่ยืนอยู่ด้านหลังชาวบ้านที่มายืนเคารพศพและแฝงตัวอยู่ในผู้คน
เขาไม่ได้ใส่ใจในพิธีเท่าไหร่และสนใจจะมาดูเอ็กโซซิสท์คนใหม่นี้มากกว่า เขามองมาทางราวี่หลายครั้งแต่ก็ไม่ได้ทำท่าเหมือนจะเข้ามาหาหรือคุยกับเขาเลย
เอ็กโซซิสท์หนุ่มออกจากงานไปเร็วพอๆกับที่มา
เดินออกจากงานเพื่อกลับไปยังที่ที่เขาจากมา ราวี่มองตามเขาจนเขาออกจากหมู่บ้านไป
ราวี่ไม่ได้มีเหตุผลอะไรให้ตามตัวอีกฝ่ายเลยตัดสินใจกลับมาที่บ้าน
“ราวี่ปอน~”
ราวี่ยังไม่ทันถึงบ้านตอนที่เสียงหนึ่งเรียกความสนใจเขา
ชายหนุ่มหันไปเห็นท่านเอิร์ลในร่างอ้วนกลม เธอดูคล้ายกับพ่อขุนนางคนก่อน
แต่แทนที่จะเป็นกางเกงสูท เธอสวมกางเกงที่คล้ายกับกางเกงบลูมเมอร์แทน หมวกที่เธอสวมนั้นใบใหญ่ตกแต่งด้วยดอกไม้กับขนนก
มันดูเป็นผู้หญิงมากกว่าคนก่อนที่เป็นหมวกทรงสูงแบบผู้ชาย และมันก็แอบดูตลกเมื่อขอบปีกวางอยู่บนหูยาวใหญ่ของเธอพอดี
“มาเถอะ~”เธอยื่นมือมาหาเขา “ถึงเวลาสร้างอาคุม่าแล้ว~”
......
วาเนสซ่าคุกเข่าอยู่ที่พื้น
โคลนเปื้อนเปรอะที่ชายกระโปรง เธอร้องไห้มานานจนตาช้ำ มือทั้งสองประสานเข้ามากัน
ภาวนาร้องขอปาฏิหาริย์ เธอเป็นเด็กสาวคริสเตียนเคร่งศาสนา ตลอดชีวิตที่ผ่านมาเธอถูกสอนมาตลอดว่าห้ามขอพรต่อพระเจ้าจอมปลอม
แต่ตอนนี้เธอก็อยู่ตรงนี้อย่างไร้ทางเลือก สวดภาวนาต่อเทพธิดาท่ามกลางสายฝน “ได้โปรดเถอะค่ะ
เทพธิดาแห่งแสงสว่าง ได้โปรดพาสามีสุดที่รักของฉันกลับมาด้วย”
ประตูสู่โนอาอาร์คปรากฏขึ้นพร้อมกับท่านเอิร์ลที่โผล่มาอย่างยิ่งใหญ่มายืนอยู่บนหินหลุมศพใกล้ๆกัน
เธอถือร่มสีชมพูคันประจำ แต่ก็ไม่มีฝนหยดใส่เธอเลยราวกับว่าเธอสามารถบังคับให้มันเบนไปตกรอบตัวเธอได้
ราวี่เองก็เดินทางผ่านประตูเข้ามา แต่การปรากฏตัวของท่านเอิร์ลนั้นเรียกความสนใจจนเขาสามารถแอบมาได้โดยที่อีกฝ่ายไม่ทันสังเกต
เขายืนอยู่ข้างกายท่านเอิร์ลและใช้ความสามารถที่จะซ่อนตัวแม้จะอยู่ในที่โล่งเพื่อสังเกตการณ์
ดวงตาของวาเนสซ่าเบิกกว้างด้วยความตกใจ
เธอคิดว่าเรื่องราวของชาวบ้านจะเป็นแค่เรื่องเพ้อฝันและนิทานหลอกเด็ก แต่ตอนนี้เทพธิดาก็ยืนอยู่ตรงหน้าเธอ
ตัวจริงเสียงจริงและไม่ถูกฝนสักเม็ด
“แน่นอนจ้ะที่รัก~”ท่านเอิร์ลยิ้มกว้างจนถึงหู และเรียกโครงกระดูกสีดำมาข้างกาย “สิ่งที่เธอต้องทำมีเพียงเรียกหาเขา
เรียกชื่อเขา เพื่อพาเขากลับมา~”
วาเนสซ่าไม่เข้าใจว่าชาวบ้านจะทำมันเป็นเรื่องใหญ่ทำไม
มันดูง่าย และดีพอที่จะพาที่รักของเธอกลับมา “เจมส์ที่รัก! กลับมาหาฉันเถอะค่ะ!”
สายลมพัดแรงผ่านผืนป่าเหมือนดวงวิญญาณถูกฉีกกระชากกลับมาจากโลกหลังความตายเข้ามาสู่โครงกระดูกสีนิล
มันเคลื่อนไหวขยับนิ้วมือเล็กน้อย “วา... วาเนสซ่า? เกิด...อะไรขึ้น?”
“เจมส์ที่รัก!”เธอร้อง “คุณกลับมาหาฉันแล้ว! เพียงคืนเดียวคุณก็จากฉันไป
ฉันทนเสียคุณไปไม่ได้!”
“ฉัน... ถูกฆ่า”เขาตอบ “ด้วย...
ด้วยฝีมือของเขา”เขาพยายามจะชี้มือแต่ร่างกายเขาไม่ขยับตามที่ต้องการ เขาควบคุมมันไม่ได้
วาเนสซ่ามองตามและเพิ่งสังเกตเห็นราวี่ที่ยืนอยู่ข้างท่านเอิร์ลเป็นครั้งแรก
แขนทั้งสองของชายหนุ่มกอดอกอยู่ใต้ผ้าคลุม ใบหน้าของเขาเรียบเฉยไร้อารมณ์ต่างจากปกติที่ดูเป็นมิตร
เจมส์พูดถูกมาโดยตลอด บุ๊คแมนไม่ใช่คนอย่างที่เขาแสดงให้เห็น
“เจมส์พูดถูก! เธอมันเป็นปิศาจ!”หญิงสาวคว้ามือกระดูก เตรียมจะพามันวิ่งไปกับเธอ
“เราต้องไปเตือนทุกคน! พวกเขาต้องฟังเธอแล้วตอนนี้!”เธอดึงแขนโครงกระดูกแต่มันไม่ขยับและลอยนิ่งอยู่แบบเดิม
“ฉันเริ่มเหนื่อยกับโบสถ์ที่เข้ามาขัดขวางบันทึกของฉันแล้วนะ”ราวี่หรี่ดวงตาที่เผยให้เห็นเพียงข้างเดียวมองไปยังร่างกระดูกของเจมส์
ชาวบ้านพากันตื่นตัวตั้งแต่เขากลับมาเช้าวันก่อน
เขาคิดว่ามันเป็นเพราะอีกาแต่เหมือนจะมีอะไรมากกว่านั้น บางสิ่งที่ไม่มีใครพูดถึง
ไม่ใช่ทุกคนที่จะเชื่อเรื่องนั้น คนที่เขาคุยด้วยบ่อยๆก็จะอยู่รอบตัวเขา ผู้หญิงและเด็กๆด้วย
แต่มันก็ยังมีคนที่เว้นระยะห่างกับเขา ส่วนมากเป็นผู้ชายในหมู่บ้าน ตอนนี้ทุกอย่างเริ่มมีเหตุมีผล
ข่าวลือ
“ผู้หญิงหน้าโง่~”ท่านเอิร์ลเอ่ย ภาพลักษณ์ชั่วร้ายขึ้น เพียงแค่ท่านเอิร์ลสะบัดมือและสั่งอย่างไร้เสียง
โครงกระดูกก็เคลื่อนไหว มือจับปากของวาเนสซ่าและง้างมันออก
“หยอดนะ! จาทาอาไร?!”เธอกรีดร้องและพยายามจะแงะมือนั้นออกจากปาก
แต่กระดูกก็แข็งแรงกว่าเธอมากเกินไป “ช่วยด้วย! ช่วยด้วยยย!”
.....
เสียงร้องขอความช่วยเหลือก้องทั่วเนินเขาไปจนถึงหมู่บ้าน
ผู้คนยังเศร้าโศกกับการจากไปของเจมส์ พวกเขาทนเสียอีกคนไปไม่ได้
“นั่นเสียงเหมือนวาเนสซ่าเลย!”หญิงสาวคนหนึ่งกู่ร้องขึ้นมา ชายหลายนายหยิบจับเครื่องมือและมุ่งไปยังป่า
พวกเขาแอบลังเลเมื่อครั้งที่แล้วเป็นการเผชิญหน้ากับจำพวกปิศาจ แต่ก็เลือกจะไป
และระหว่างที่บุ๊คแมนเคยช่วยปกป้องหมู่บ้านจากปิศาจตัวนั้น แต่คุณพ่อเจมส์ช่วยกำจัดความลังเลในใจพวกเขา
พวกเขากลัวถึงความเป็นไปได้ที่ว่าชายที่สอนลูกๆเขาอยู่จะเป็นปิศาจจริงๆ
แต่ยังไงก็มีบางส่วนในกลุ่มที่ไม่ได้เชื่อแบบนั้น
อย่างโรนัลด์ที่เคยคุยกับราวี่หลายครั้ง เขาไม่เชื่อเรื่องไร้สาระที่ว่าราวี่เป็นปิศาจ
มันน่าขัน ราวี่เป็นคนที่เป็นมิตรที่สุดที่เขาเคยพบมา
เมื่อกลุ่มคนไปถึงก็พบกับราวี่ที่คุกเข่าอยู่ข้างวาเนสซ่า
ท่านเอิร์ลได้กลับไปตั้งแต่งานของเธอจบลง ราวี่ขออยู่ต่ออีกสักพักเพื่อปิดเรื่องราวและตำนานของหมู่บ้าน
เขาไม่ชอบบันทึกอะไรครึ่งๆกลางๆ และในจังหวะที่เขาเปิดบันทึกขึ้นมาถึงสองเรื่องในเวลาเดียวกัน
บันทึกของหมู่บ้านแห่งนี้จะสรุปปิดได้เร็วกว่าเรื่องราวของโนอามาก
“ปิศาจอีกตัว”ราวี่โกหกไป
เขาอุ้มร่างของหญิงสาวไว้ในอ้อมแขน ประคองศีรษะเหมือนเธอถูกอะไรกระแทกมา “มันโจมตีตอนที่เธอสวดมนต์กับรูปปั้นอยู่”
“เธอไม่ได้สวดมนต์ขอพรเทพธิดาแห่งชีวิต”ชายคนหนึ่งแย้งขึ้นมา
“แกพาเธอมาที่นี่!”
ราวี่มองชายคนนั้นอย่างไม่อยากจะเชื่อ
เขาไม่เคยคุยกับอีกฝ่ายมาก่อน เขาเป็นเจ้าของร้านตัดเสื้อหรืออะไรสักอย่าง
ไม่มีใครแน่ใจเท่าไหร่ “ฉันตามเธอมาที่นี่”ราวี่ตอบกลับ “อยากจะดูให้แน่ใจว่าเธอจะไม่ทำเรื่องที่เสียใจทีหลัง
ฉันรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับโฮวาร์ด มันก็ไม่ใช่เรื่องที่จะให้มันเกิดซ้ำสองนี่ เข้าใจมั้ย?”
“อย่ามาโกหกหน่อยเลย!”ช่างตัดเสื้อตะโกนอีกครั้ง
“เดี๋ยวก่อนนะ”โรนัลด์เดินออกมาอยู่ตรงหน้าฝูงชน
“คุณบุ๊คแมนไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากช่วยพวกเราตั้งแต่เขามาที่นี่
เขาช่วยลูกๆฉันไว้ด้วย”
“เจ้าพวกนั้นไม่เคยโผล่มาก่อนจนเขามาที่นี่!”ช่างตีเหล็กเสริม ราวี่เองก็ไม่เคยคุยกับเขาเหมือนกัน ชายหนุ่มไม่มีลูกหรือภรรยา
และเขาไม่ได้สนใจจะอ่านเขียนด้วย “ออกไปให้พ้นทางก่อนเราจะเหมานายเข้าไปด้วย”
“คุยกันมีเหตุผลหน่อยน่า เจเรมี่”โรนัลด์แย้ง
“เราไม่มีหลักฐานอะไรว่าเขาเป็นคนพามันมาที่นี่ และฉันก็ไม่เชื่อด้วย”
หนึ่งในนั้นเหวี่ยงพลั่วในมือและราวี่แทบจะไม่ทันสังเกตมันด้วยซ้ำเมื่อโรนัลด์ยืนบังพอดี
แต่บุ๊คแมนหนุ่มที่ดึงเสื้อช่างปะรองเท้าหลบวงเหวี่ยงนั้น ทำให้โรนัลด์ถูกมันเฉี่ยวจนมึนหัวและสลบไป
ชายอีกคนจับตัวราวี่ไว้ และเขาก็เป็นแค่ไม้ซีกเทียบกับพวกเขา แต่นั่นไม่ใช่สาเหตุที่เขาจะสู้ไม่ได้ ราวี่นั้นเก่ง แต่พวกเขามีจำนวนได้เปรียบ ตอนนี้มันเป็นเขาคนเดียวสู้กับคนทั้งโลก
TBC…
ll TALK WITH TRANSLATOR ll
สวัสดีครับ ไม่ได้พบกันนาน
ตอนนี้ค่อนข้างยาวเลยทีเดียวเทียบกับตอนอื่นๆ
รู้สึกแปลนาน หรือผมงงๆอะไรเองรึเปล่าก็ไม่รู้555
ก็หวังว่าจะชอบกันนะครับ ตอนต่อไปจะพยายามเข็นออกมาให้เร็วที่สุดนะครับ
^ ^
ไว้พบกันใหม่ตอนหน้าครับ
- พาร์ท
Killer in the Dark Shadow
ความคิดเห็น