[Fic D.Gray-man] TNB 2: The Dawn Goddess บุ๊คแมนของเหล่าโนอา ภาค เทพธิดาแห่งรุ่งอรุณ (ฟิคแปล)

ลำดับตอนที่ #20 : Chapter 18: The Archives and the Underground (คลังบันทึกและองค์กรใต้ดิน)

Title: The Noah’s Bookman 2: The Dawn Goddess บุ๊คแมนของเหล่าโนอา ภาค เทพธิดาแห่งรุ่งอรุณ

Story: Saturnalius

Translator: KITDS

Chapter 18: The Archives and the Underground (คลังบันทึกและองค์กรใต้ดิน)

เป็นอีกครั้งที่การสืบหาข้อมูลต้องหยุดลงกะทันหัน หลังจากการสำแดงพลังของเอ็กโซซิสท์ที่ตอนนี้ได้ตายไปแล้ว บุ๊คแมนไม่สามารถกลับไปยังที่ลามันช่าและคุยกับบาทหลวงชราต่อได้ เขาคงแสดงอาการเดียวกันกับคุณพ่อเจมส์ที่ตายไปแล้วของเมืองจนๆ ในอังกฤษ ซึ่งทำให้เกิดเหตุการณ์น่าสลดตามมา

แย่กว่านั้น ตอนนี้เอ็กโซซิสท์ก็ตื่นตัวเต็มที่ ผู้ตรวจสอบพูดถึงราวี่ เขาคิดออกแค่ผู้ตรวจสอบที่ว่านั่นคือเพื่อนเก่าของเขา โฮวาร์ด สองไฝ ลิงก์ มันเป็นระยะเวลาสองเดือนแล้วตั้งแต่เหตุที่บ่อน้ำ เขาก็คงจะซื่อไปถ้าเชื่อว่าเอ็กโซซิสท์ไม่เคยได้ยินเรื่องนั้น จริงอยู่ว่าศาสนจักรมีแนวโน้มที่จะปิดบังข้อมูลของพวกเขา อย่างเช่นเรื่องของ อัลม่า คัลม่า แต่อัลม่าก็ได้หลับใหลนิจนิรันดร์ไปแล้ว แต่โชคยังดีที่ราวี่ยังไม่ใช่แบบนั้น

จนถึงเมื่อสองเดือนก่อน ทุกคนเชื่อว่าเขาตายไปแล้ว พวกเขาไม่เชื่อแล้ว แต่คนร้ายที่เปิดโปงเรื่องของราวี่กลับไม่ใช่คนที่ราวี่คิด รินาลี่ทำตามคำพูดเสมอมา บิดเบือนรายงานและปกปิดตัวตนของบุ๊คแมนหนุ่ม เธอดูลังเลที่จะทำตามคำสั่งด้วยซ้ำ รินาลี่มีศีลธรรมที่บุ๊คแมนหนุ่มสามารถเคารพได้ น่าเสียดายที่เธออยู่ฝั่งตรงข้าม

ทั้งหมดที่เกิดขึ้นต้องโทษเชาจี๋ ถ้าเขาไม่พล่าม ศาสนจักรก็คงไม่ล่าหัวเขา แต่ถ้าเขาไม่พูด อีกาก็คงไม่มาไล่เขาทั่วเมือง และทิกี้ก็คงไม่โผล่มาช่วยเขา จริงอยู่ว่าเดี๋ยวพวกเขาก็เจอกัน ในเมื่อทิกี้ก็ตามรอยบุ๊คแมนผมแดงในแถบนั้นอยู่แล้ว แต่ราวี่คงไม่กลับมากับโนอาง่ายดายขนาดนี้ การเปิดปากของเชาจี๋ก็มีประโยชน์อยู่บ้าง

แต่ผลร้ายจากการพูดมากของเชาจี๋มันค่อนข้างเลวร้าย จากการที่ศาสนจักรส่งหมายฆ่าเขาทำให้การเคลื่อนไหวไปไหนมาไหนของราวี่ชะงักไป เขาสามารถกลับไปยังสภาบุ๊คแมนและบอกพวกเขาว่าบันทึกชิ้นปัจจุบันไม่สามารถดำเนินต่อได้ด้วยเหตุผลด้านความปลอดภัยได้ แต่ถ้าเขาทำแบบนั้น มันจะเป็นการปิดบันทึกชิ้นนี้และพาเขาไปยังจุดหมายใหม่ เขาไม่สามารถอธิบายกับสภาได้สักเท่าไหร่ว่าเขาไปเปิดบันทึกที่ไม่สมบูรณ์ชิ้นเก่าขึ้น มันเป็นเรื่องที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน เขาจะต้องวางหมากดีๆ ถ้าอยากให้ทุกอย่างเป็นไปตามแผน

เจ้าของเส้นผมสีแดงยืนอยู่ตรงหน้าประตูกโถงประวัติ เขาบอกโนอาไม่ได้ว่าเขาไปไหน บอกได้แค่ว่าเกี่ยวกับธุระของบุ๊คแมน หลังจากเรื่องที่ลามันช่าเมื่อไม่กี่วันก่อน ท่านเอิร์ลไม่ค่อยอยากให้เขาไปไหนมาไหนคนเดียวโดยไม่บอกจุดหมาย แต่เขาก็อธิบายสถานการณ์เท่าที่เขาทำได้ ด้วยความลึกลับที่รายล้อมตระกูลบุ๊คแมน เขาไม่สามารถให้รายละเอียดได้มาก แต่เขาก็ให้เหตุผลเพียงพอจนท่านเอิร์ลยอมปล่อยเขามา

เมื่อเข้าไปในคลังบันทึก ราวี่ก็รับหนังสือที่ผู้บันทึกเหตุการณ์ยื่นให้เขา และชายหนุ่มผมแดงก็ลงมือเขียน เขาอธิบายถึงตำนานเมืองชาติอังกฤษและบอกถึงตำนานของเทพธิดาแห่งรุ่งอรุณที่พาเมืองเข้าสู่ความวุ่นวายยุ่งเหยิง เว้นข้อมูลที่โนอามีส่วนเกี่ยวข้องออกไป เขาวาดภาพร่างหยาบๆ ของรูปปั้นบิดเบี้ยวที่เขาเห็นในเมืองนั้น และเขียนรายละเอียดเกี่ยวกับรูปปั้นอื่นๆ ตามตำนานเดียวกันที่เขาพบเจอ เขาเขียนถึงเมืองหนึ่งในเยอรมัน และรายละเอียดเกี่ยวกับลามันช่า เมื่อถึงตอนนั้นเขาก็เริ่มบิดเบือนความจริง เขาเปลี่ยนให้เอ็กโซซิสท์กลายเป็นคนธรรมดา และถูกต้องมนต์ให้กลายเป็นบ้าด้วยตำนานนั้น มันเป็นเรื่องเดียวกับที่เกิดขึ้นในเมืองในอังกฤษ ตามที่เขาเขียนไว้

เขากลับไปใช้นิสัยเดิม บิดเบือนปรุงแต่งประวัติศาสตร์ที่แท้จริงของโลกเพื่อปิดร่องรอยของตัวเอง ไม่สามารถให้สภาหรือผู้บันทึกเหตุการณ์รู้เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นจริงได้ เรื่องที่ว่าโนอาได้เจอตัวเขา และเขากลับไปอยู่กับพวกนั้นโดยไม่ไตร่ตรอง มันเป็นการฝ่าฝืนข้อห้ามเต็มรูปแบบ ปล่อยให้บันทึกชิ้นหนึ่งไปพัวพันกับอีกหนึ่งชิ้น จริงอยู่ว่าตอนนี้เขามีโอกาสได้เติมเต็มบันทึกของโนอาที่สาปสูญ แต่เขาก็ไม่สามารถจบบันทึกชิ้นนั้นได้อย่างเป็นทางการ เขาไม่สามารถเดินไปหาทางสภาแล้วบอกว่าเขาแอบจดบันทึกที่สอง ที่เคยปิดไปแล้วพร้อมกันได้ บุ๊คแมนไม่ได้รับอนุญาตให้เปิดปิดบันทึกแต่ละชิ้นได้ตามใจชอบ

เพราะฉะนั้น นี่เลยเป็นอีกครั้งที่เขาปกปิดเรื่องราว และการโต้ตอบ โนอาไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง รวมถึงเอ็กโซซิสท์ด้วย แต่มันก็มีปัญหาหนึ่งที่เขาไม่สามารถปิดได้ ในบันทึกโนอาของเขา เขาได้เขียนถึงเทพธิดาแห่งรุ่งอรุณ ประวัติศาสตร์ที่แท้จริงอย่างละเอียดและความจริงเบื้องหลังตำนาน และอีกครั้งที่เขามาเขียนเกี่ยวกับรูปปั้นพวกนี้ และเรื่องที่พวกมันทำให้คนเป็นบ้า ความเชื่อมโยงมันอยู่ตรงนั้น แต่ในเมื่อสภาและผู้บันทึกเหตุการณ์เชื่อว่าโนอาได้ตายไปแล้วและปิดบันทึกไป ความเชื่อมโยงนั้นก็ขาดลง

การเขียนเรื่องของรูปปั้นลงไปในบันทึกเป็นส่วนสำคัญและให้แพะรับบาปที่ดีว่าทำไมเขาถึงไม่สามารถค้นคว้าเกี่ยวกับตำนานพวกนี้ต่อไปได้

วันเวลาผ่านไป ขณะที่เขาบันทึกทุกรายละเอียด จนในที่สุดเขาก็เสร็จสิ้น คืนหนังสือให้กับผู้บันทึกเหตุการณ์ที่ไม่หลับนอนที่นำหนังสือไปเก็บบนชั้นสูง กำแพงสูงหลายชั้นจนถึงเพดานนั้นเต็มไปด้วยหนังสือไม่ระบุชื่อ แต่ละเล่มมีเรื่องเล่า บันทึก เศษเสี้ยวประวัติศาสตร์ลับที่เขียนขึ้นโดยบุ๊คแมนแต่ละคนตลอดหลายศตวรรษ มีเพียงผู้บันทึกเหตุการณ์เท่านั้นที่รู้ว่าแต่ละเล่มเกี่ยวกับอะไร ประวัติศาสตร์เดียวที่บุ๊คแมนหนุ่มรู้คือสิ่งที่อาจารย์เขาได้สอนมา สืบทอดรุ่นสู่รุ่นจากคนก่อนหน้าเขาอีกที เสริมด้วยประสบการณ์ของเขาเอง

คลังบันทึกเป็นเพียงโถงประวัติที่ยืดยาวไปหลายกิโลเมตรในหลุมใต้อาคารบ้านเมืองด้านบน มีเสาใหญ่เป็นระยะเพื่อค้ำเพดานโค้งด้านบน อุณหภูมิในคลังบันทึกนั้นเย็นสบายตามความลึกที่มันอยู่ใต้ดินลงมา ป้องกันไม่ให้หนังสือเก่าๆ ย่อยสลายจางไป

ราวี่อยู่ในส่วนที่ค่อนข้างปัจจุบันของคลังบันทึก ชั้นหนังสือเต็มไปเพียงบางส่วนเมื่อบุ๊คแมนพากันกลับมาจากหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายและจดลงหนังสือเปล่าตามชั้น หนังสือเปล่าที่ใหม่กว่าขึ้นชั้นเตรียมรอเรื่องราวของพวกมันเอง หนังสือสร้างขึ้นในอีกส่วนหนึ่งของโถง ส่วนที่เขาไม่เคยไปเลย มันมีอะไรอีกมากเกี่ยวกับโถงที่ราวี่และคงไม่ได้รับอนุญาตให้รู้ กระทั่งในตระกูลส่วนมากก็ไม่รู้ว่าภายในทำงานกันยังไง มันเป็นของมันแบบนั้น มันไม่ใช่เรื่องของเขา

เขาเลี้ยวไปยังทางเดินหนึ่ง ผู้บันทึกเหตุการณ์กำลังยุ่งกับการปัดฝุ่นจากชั้นหนังสือเก่า พวกมันดูคร่ำครึ จากสันปกบอกได้ว่าน่าจะราวๆ คริสตศักราชที่ 500 ตัวสันยังอยู่ดีและดูคล้ายหนังสือประดับปกที่ใช้กับเอกสารตัวเขียนสีวิจิตร* หนังสือหุ้มด้วยหนังเนื้อหนา แต่งสีด้วยเงินและทอง แต่ละเล่มหน้าตาเหมือนกันจนเครื่องประดับบนหนังสือเสียเสน่ห์อันเป็นเอกลักษณ์ไป

ราวี่เดินผ่านหนังสือพวกนี้ทุกครั้งที่มา และเดินคิดไปพลางว่าพวกมันเก็บงำความลับอะไรไว้ มันมีประวัติศาสตร์โลกมากมายที่เขาไม่รู้ สายของเขามักเกี่ยวข้องกับกรีกโรมันโบราณ ผสมกับอียิปต์นิดหน่อย เรื่องราวที่เล่าถึงความจริงเบื้องหลังความเชื่อปรัมปราและตำนานต่างๆ ความจริงของชีวิตเหล่าจักรพรรดิและฟาโรห์ ประวัติศาสตร์ส่วนมากลืมเลือนยุคยิ่งใหญ่ในอดีต ทิ้งไว้เพียงในสมองของสายตระกูลบุ๊คแมนบางสายและในคลังบันทึก

ที่สุดทางเดินเป็นหนังสือในยุคนั้น กระดาษปาปิรุสเย็บเล่มด้วยใยกกเส้นหนาซึ่งน่าจะเขียนด้วยหมึกและแปรงชั้นยอด มันคงเป็นดิกชันนารี่รวมตัวอักษรภาพเฮียโรกลิฟที่เขียนถึงเรื่องราวที่ถูกลืมเลือนเกี่ยวกับการเดินทางและเผชิญหน้าสิ่งต่างๆ ตอนที่เขาเด็กกว่านี้ เขามักจะอยากดึงหนังสือเก่าๆ พวกนี้ออกมาจากชั้นแต่ก็กลัวว่ามันจะสลายคามือ แล้วไม่นานเขาก็ได้เรียนรู้ว่าการกระทำแบบนั้นเป็นสิ่งต้องห้ามชัดเจน

[เข้ามา สภาจะพบเจ้าตอนนี้] ผู้บันทึกเหตุการณ์กล่าวด้วยภาษาที่มีแต่บุ๊คแมนที่เข้าใจ เขาแต่งตัวสุภาพ ฮู้ดดึงปรกหน้าและไม่มีลวดลายใดบนใบหน้าเขา เสื้อคลุมยาวลากพื้น บริเวณไหล่แต่งด้วยดื้นเงินและเพชรพลอย สีเสื้อคลุมสีดำขาวแสดงถึงสถานะผู้บันทึกเหตุการณ์ระดับสูง หนึ่งในผู้อาวุโสและจัดว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญในศาสตร์ของตนเอง

ราวี่เดินผ่านประตูเข้าไป ตัวห้องกว้างขวาง เสาขนาดใหญ่สูงจนแตะเพดานโค้ง เชิงเทียนประดับอยู่สองฝากประตูและที่อีกฟากของห้อง ฝั่งตรงข้ามประตูเป็นป้ายสัญลักษณ์ขนาดใหญ่สีแดงดำแต่งลวดลายสัญลักษณ์ของตระกูลบุ๊คแมน สมาชิกสภาทั้ง5นั่งอยู่เบื้องหน้าป้ายนั้น ทั้งหมดแต่งตัวคล้ายผู้บันทึกเหตุการณ์อาวุโส แต่สีชุดเป็นแดงดำ พวกเขานั่งอยู่หลังโต๊ะไม้ประดับเงินขนาดใหญ่ โต๊ะตัวนั้นเป็นสิ่งที่เก่าแก่ที่สุดในตระกูล คงอยู่มานานนับพันปีและยังคงใช้อยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน

[ได้เวลาพอดี] สมาชิกสภาสูงสุดเชิญให้ราวี่ขยับไปข้างหน้า [เรามีหน้าที่ที่เหมาะกับความสามารถพิเศษของเจ้า]

[ข้าก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมเจ้าถึงยังซ่อนมันไว้ใต้ผ้าปิดตานั่นอยู่] สมาชิกสภาหญิงทางด้านซ้ายเอ่ยขึ้น

ราวี่เพียงยักไหล่ตอบ จริงอยู่ว่าเขาไม่จำเป็นต้องใส่ผ้าปิดตา และดวงตาปริศนาข้างซ้ายของเขานั้นคือตัวแปรที่ทำให้เขาได้มาเป็นบุ๊คแมน [ภาพที่รับเข้ามามันมากเกินไป] เขาตอบ ด้วยตาข้างเดียวเขาก็เห็นชัดเจนและบันทึกเหตุการณ์ได้ละเอียดระดับนาที เขาไม่จำเป็นต้องใช้ดวงที่สองเพื่อรับข้อมูลเข้ามาเพิ่ม มันไม่ใช่ปริมาณธรรมดาด้วย มันบอกถึงเรื่องราวในระดับที่ต่างกันออกไป

คำตอบตามปกติของเขา สมาชิกสภาหญิงนิ่วหน้าเล็กน้อย เขามักจะตอบเหมือนเดิมเสมอ และเธอก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเธอต้องถามทุกครั้ง แต่มันก็เป็นแบบนั้น บางทีเธออาจจะอยากให้เขาเปลี่ยนใจ เพื่อจะได้บันทึกประวัติศาสตร์ในมุมมองแบบที่ไม่มีใครทำได้ [เข้าใจได้]

[ไม่ว่าเจ้าจะอยากใช้ทัศน์พิเศษหรือไม่] ชายผู้ดำรงตำแหน่งสภาสูงสุดเอนตัวมาเท้าโต๊ะ มือทั้งสองประสานเข้าหากัน [บันทึกชิ้นถัดไปก็เหมาะกับความสามารถนั้น]

ราวี่ซุกมือลงกระเป๋า ในใจคิดว่าบทสนทนานี้จะดำเนินต่อไปทางไหน เขาได้รับความสามารถมากมายตลอดหลายปีที่ผ่านมา ได้รับชื่อเสียงค่อนข้างดังว่าสามารถรับมือกับบันทึกที่กินเวลานานได้ ส่วนมากก็เป็นเพียงคำลวง ในเมื่อเขาปรุงแต่งบันทึกกว่าค่อนเกี่ยวกับโนอา นามแฝงชื่อก่อนที่กินระยะเวลาเกือบสองปีนั้นเป็นเรื่องที่ถูกบิดเบือนออกไป

แต่เขาก็ยังได้ชื่อเสียงว่าสามารถรับมือกับเรื่องลึกลับเหนือธรรมชาติได้ด้วย หลักฐานนั้นไม่ใช่แค่เพียงบันทึกของโนอา บันทึกสองชิ้นก่อนหน้านั้น นามแฝงที่20 และ 25 ทั้งสองชิ้นนั้นเกี่ยวข้องกับเรื่องผีเฮี้ยนหลอกหลอนที่กลายเป็นเพียงของปลอม

[เราจะให้เจ้ากลับไปจัดการเรื่องเหนือธรรมชาติอีกครั้ง] สมาชิกสภาสูงสุดกล่าวต่อ [มันเป็นบันทึกคู่ แต่เราเชื่อว่ามันเกี่ยวข้องกัน ข้ามั่นใจว่าเจ้ารับมือมันได้]

ราวี่ไม่เคยบันทึกทีเดียวสองชิ้นมาก่อน แบบนี้มันจะเป็นการสืบข้อมูลของสองเหตุการณ์ในเวลาเดียวกัน สองเหตุการณ์ที่เชื่อว่าเชื่อมโยงกัน บันทึกคู่จัดว่าเป็นบันทึกแบบที่ยากที่สุด เมื่อบุ๊คแมนต้องเข้าหาทั้งสองฝ่าย เรียกความเชื่อใจจากพวกเขา และบันทึกทั้งสองเรื่องราวในเวลาเดียวกันโดยไม่สับสน

[มันไม่ใช่บันทึกธรรมดา] สมาชิกสภาทางขวาเสริมขึ้นมา [เราจะเปิดบันทึกชิ้นเก่าของเจ้าขึ้น]

ราวี่เกือบจะหลุดท่าทีนิ่งสงบ และจ้องสภาตรงหน้าอยู่พักหนึ่ง [ชิ้นไหน?]

[บันทึกเพียงชิ้นเดียวที่ไม่สมบูรณ์ของเจ้า] เขาตอบ [ดูเหมือนว่าตระกูลโนอาบางส่วนจะกลับมาอีกครั้ง เจ้าได้บอกไว้ว่านางชื่อ โร้ด คาเมล็อต คนที่เราเชื่อว่าถูกสังหารไปตั้งแต่สงครามศักดิ์สิทธิ์ลับ]

ราวี่กัดริมฝีปากไม่ใช่เผยยิ้ม มันเข้าทางเขาพอดี เขาไม่ต้องฝ่าฝืนข้อห้ามของตระกูลมากไปกว่านี้ เขาสามารถอยู่กับครอบครัวโนอาและบันทึกเรื่องราวที่ไม่จบลงได้ นามแฝงที่ 5 เองก็ไม่จบ แต่มันก็ไม่เคยเริ่มด้วยเช่นกัน

[มันเป็นเรื่องที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน] สมาชิกสภาหญิงบอก [ไม่เคยมีครั้งไหนที่เราเปิดบันทึกที่ปิดไปแล้ว แต่สถานการณ์นี้มันพิเศษออกไป เหมือนว่าโร้ด คาเมล็อตจะกลับมา และเธอมาครองตำแหน่งค่อนข้างสำคัญในสภาอังกฤษของพ่อเธอคืน จากจุดยืนของเจ้ากับตระกูลโนอา เจ้าเป็นบุ๊คแมนที่เหมาะสมที่สุดสำหรับบันทึกชิ้นนี้แล้ว]

[เจ้าต้องเข้าใจว่าเราไม่ชอบให้บันทึกสำคัญแบบนี้ลอยนวลไป] สมาชิกสภาสูงสุดเสริม [เจ้าไม่ใช่คนแรกที่สืบค้นเรื่องนี้ แต่เจ้าเป็นเพียงคนเดียวที่สามารถนำเรื่องราวกลับมาได้]

มันเป็นครั้งแรกที่ราวี่รู้ว่ามีคนอื่นด้วย ท่านเอิร์ลและโนอาคนอื่นๆ ไม่เคยพูดถึงบุ๊คแมนคนอื่นมาก่อน แต่มันก็อธิบายว่าทำไมพวกเขาถึงรู้ว่าเขาเป็นใครตอนเจอกันครั้งแรก โดยเฉพาะท่านเอิร์ลและโร้ด

[แต่การสืบข้อมูลเรื่องของโร้ดไม่ใช่หน้าที่เดียวของเจ้า] สมาชิกสภาหญิงเอ่ย [เราเชื่อว่าท่านหญิงคนหนึ่งที่มีสายสัมพันธ์แน่นแฟ้นกับราชวงศ์อังกฤษอาจจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ด้วย มีรายงานมาว่าโร้ดพบปะกับท่านหญิงเอเวอลีน แอทเทนโบโรห์ในงานเลี้ยงหนึ่งเมื่อไม่นานมานี้และโอกาสอื่นๆ ด้วย ในขณะที่เราให้บุ๊คแมนคนหนึ่งบันทึกเรื่องราวใต้ดินของอังกฤษ พวกเราต้องการอีกมุมมองหนึ่งด้วย]

สมาชิกสภาสูงสุดพยักหน้า [ใช้เส้นสายของเจ้าที่มีต่อโร้ด คาเมล็อตเข้าหาเอเวอลีน แอทเทนโบโรห์และบันทึกข้อมูลเกี่ยวกับโลกใต้ดินที่แอทเทนโบโรห์มีส่วนข้องเกี่ยวเสีย]

บันทึกชิ้นนี้มันน่าสนใจขึ้นเรื่อยๆ เลย สภายังไม่สังเกตว่าราวี่รู้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างสองสาวและเรื่องที่โร้ดกลับมาแล้ว แต่ความเกี่ยวข้องกับโลกใต้ดินเป็นเรื่องที่เขาเพิ่งได้ยิน แต่มันก็ทำให้เขาสนใจ เขาคิดว่าบุ๊คแมนเจ้าของนาม ‘เอโลอีส’ ที่เขาเจอในงานเลี้ยงเต้นรำนั้นกำลังบันทึกเรื่องของโลกใต้ดินอยู่ เขาแค่ต้องเขียนบันทึกชิ้นนี้ให้ดีกว่าเธอ

[ดำเนินการต่อด้วยนามแฝงเก่าของเจ้า] สมาชิกสภาหญิงเอ่ย [มันจะทำให้การติดต่อง่ายขึ้น]

[รับทราบ] ราวี่น้อบรับพร้อมโค้งเคารพ

TBC…

ll WORDS FROM WRITER ll

ตอนนี้ได้รับแรงบันดาลใจมาจากการดูช่องสารคดีประวัติศาสตร์ติดต่อกันเป็นเวลานาน

ll LITTLE TALK WITH TRANSLATOR ll

สวัสดี สวีดัด ครับผม ตอนนี้แอบรายละเอียด (น้ำ) เยอะนิดหน่อยครับ 555555 แต่ผมชอบนะ แปลมันส์มาก เป็นพรืดเลย ยอมรับว่าตาลายสุดๆ 55555

ทีนี้ โนอาจะไม่ใช่แค่โนอากับเอ็กโซซิสท์ แต่จะมีอีกหลายเรื่องเข้ามาพัวพันเลยล่ะครับ โลกใต้ดินเกี่ยวข้องยังไงกับท่านเอิร์ลกัน? แล้วโร้ดมีส่วนอะไรกับเรื่องนี้แค่ไหน? เอาเป็นว่า ไว้พบกันใหม่ตอนหน้านะครับผม!

แล้วก็ อย่าลืมนะครับ ! ตอนนี้ยังเปิดพรีออเดอร์เล่มแรกอยู่นะครับผม สนใจคลิกลิงก์เลย >> CLICK 

ปล. ขอขยายระยะเวลาจองพรีออเดอร์ออกไปอีก 1 เดือนนะครับ เผอิญ เดือนนี้ผมค่อนข้างยุ่งนิดนึง

ด้วยรัก

พาร์ท

Killer in the Dark Shadow

TF:)