คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #28 : SENT :: ผจญภัยสุดปลายฝัน ล่าให้มันส์สุดขอบโลก [คุณมีน]
ผจญภัยสุดปลายฝัน ล่าให้มันส์สุดขอบโลก
รู้สึกผิดเกินกว่าจะหาคำขอโทษใดมาบรรยายได้ครับ
ผมทิ้งร้านไปนานมาก ทั้งด้วยงานและเรื่องที่หาใส่ตัว(ฟิคแปล)
แต่ทั้งนั้นทั้งนี้ก็ไม่ใช่ข้อแก้ตัวที่จะนำมาใช้ได้ ขอยอมรับผิดที่อู้งานไปครับ!
แถมกลับมางานก็ไม่ละเอียดอีกต่างหาก orz ขอโทษด้วยจริงๆครับ น้อมรับคำติทุกอย่างเลยครับผม!
1.ชื่อเรื่อง (8 คะแนน/10 คะแนน) –ชื่อเรื่องนี้ก็ขอแบ่งเป็นสองส่วนแล้วกันนะครับ
ในส่วนแรกนั้นผมให้เต็มเลย ตรงกับส่วนเนื้อเรื่องดีครับ
แต่ส่วนหลังยังดูโอเวอร์เกินจริงไปหน่อยน่ะครับ เลยขอหักตรงส่วนนั้นไป
2.เนื้อเรื่อง (25 คะแนน/30 คะแนน) – ตรงส่วนนี้ยอมรับว่าเนื้อเรื่องดำเนินกระชับไวดีครับ
ไม่ค่อยมีส่วนยืดเยื้ออะไรมากเท่าไหร่ จะมีติติงแค่เวลาดำเนินเรื่องเร็วๆ
แบบนี้จะมีปัญหาเรื่องงงช่วงเวลานิดหน่อยครับ
บางช่วงที่เกิดการตัดตอนบางทีก็มีงุนงงอยู่บ้างว่าไปโผล่ตอนจุดไหนแล้ว
และบางทีก็มีเร็วไปบ้างแต่โดยรวมโอเคครับ
ตรงส่วนของเนื้อเรื่อง ความน่าติดตามจัดว่าดีเลยครับ
เนื้อเรื่องแนวผจญภัยที่ดูจะมีอะไรตลอดเวลา แม้ว่าบางทีอ่านไปจะให้ความรู้สึกแปลกๆ
บ้างเหมือนกะจะโผล่ก็โผล่มา
แถมเรื่องนี้คงอย่างที่คุณมีนบอกว่าแต่งสดลงสดเลยมีจุดที่ให้ความรู้สึกเหมือนอยากจะยัดเข้ามาเฉยๆบ้างอยู่
แต่ก็ไม่มีอะไรให้ติมากครับ ผมต้องบอกเลยว่าค่อนข้างชอบเนื้อเรื่องนะครับ ^ ^
บทที่2
ตรงที่มูนมองซันกับโจรแล้วบอกว่า”ได้รู้ว่าซันสูงแค่ไหน “ มันแปลกตรงที่มูนอยู่กับซันมาสองปีแต่เพิ่งรู้ว่าซันสูง?
แล้วอ่านประโยคถัดมา(ที่ผมควรจะไปใส่ไว้ในการใช้ภาษา) มันบอกว่าโจรสูงเท่าอกซันซึ่งเท่ากับความสูงของมูน
อ่านแล้วอาจจะงงได้ครับ ว่ามูนสูงเท่าซัน หรือมูนสูงเท่าลินลี่
3.การใช้ภาษา (28 คะแนน/35 คะแนน) – อย่างแรกก่อนจะเริ่มอ่านคำวิจารณ์
ผมต้องขอโทษที่ตัดตรงส่วนคำผิดตั้งแต่บทที่สามเป็นต้นไปออกครับ ขออภัยจริงๆ
เรามาเริ่มกันเรื่องแรกเลยดีกว่า ตรงส่วนการบรรยายนั้นคุณมีนทำได้ค่อนข้างดี
เห็นภาพค่อนข้างชัดเจนครับ แต่ยังไม่ได้สละสลวยมากเท่าไหร่ครับ
ยังมีความสั้นห้วนอยู่ ในเรื่องคำผิดก็ยังมีประปรายนะครับ ตรงนี้ก็ขอให้ระวังด้วย แล้วก็มีบทบรรยายที่อ่านแล้วความหมายไม่ได้เพี้ยนแต่แปร่งๆ
อยู่ อีกอย่างหนึ่งคือเวลาที่มูนคิด ไม่ต้องบรรยายก็ได้นะครับว่า “ข้าคิด”
เพราะการบรรยายทุกอย่างนั้นเป็นมุมมองความคิดของมูนอยู่แล้วครับ
การใส่”ข้าคิด”ลงไปเลยทำให้ดูแปลกๆ เกินๆ คุณมีนสามารถทำเป็น ‘…’ ได้เลยครับ
เรื่องถัดมา คือเรื่องความสม่ำเสมอของการบรรยายครับ
บางครั้งคุณมีนจะใช้ภาษาสวยๆ ดูโบราณๆ แต่บางครั้งก็ดูปกติ อารมณ์แฟนตาซีปัจจุบันทั่วไป
คือภาษามันไม่สม่ำเสมอน่ะครับ ทางที่ดีควรใช้การบรรยายที่คงที่
จะทำให้ไม่เสียอรรถรสในการอ่านครับผม
เรื่องสุดท้าย คือ
การบรรยายด้วยมุมมองบุคคลที่หนึ่งของคุณมีน
ยังมีบางประโยคหรือบางท่อนที่ให้ความรู้สึกของมุมมองบุคคลที่สามมากกว่าอยู่ครับ คือบางทีมันเหมือนเป็นการเล่าเรื่องของบุคคลที่สาม(หรือก็คือมูน)มากกว่าที่จะเป็นมุมมองของมูนเองน่ะครับ
แต่ถ้าถามผมนะ โดยรวมก็จัดว่าใช้ได้เลยล่ะครับ
บทนำ คำผิด –
ตรงช่วงแรกที่คุณมีนเขียนบรรยายเป้าหมายมีไว้เพื่อมุ่งไป...
สามประโยคตรงนั้น อ่านแล้วมันให้ความหมายเดียวกันนะครับ ตรงนี้ทำให้ดูซ้ำๆ
แล้วก็ดูไม่ค่อยจำเป็นน่ะครับ
บทที่1 คำผิด ปกลุม –
ปกคลุม , ลางสังหรณ์ – ลางสังหรณ์ , ตึก – ดึก , อมพาต – อัมพาต , ข้น – ขึ้น
-
และข้าก็จะดีใจมากเลยล่ะที่เจ้าไม่ยิ้มในเวลาแบบนี้
ตรงนี้
ที่ น่าจะเป็น ถ้า นะครับ
-
ยอมล่ามอนส์เตอร์เป็นสิบๆดีซะกว่านั่งขายของนี่อีก!!!
ประโยคนี้ผมไม่แน่ใจว่าตกคำว่า ยัง รึเปล่าครับ แต่น่าจะเป็น
“ยอมล่ามอนส์เตอร์เป็นสิบๆยังดีซะกว่านั่งขายของนี่อีก!!!”มากกว่าครับ
- กระนั้น
ข้าได้ทราบว่าดาบของข้าถูกยักษ์เหยียบจมดินอยู่นี่เอง
กระนั้น
มีความหมายเหมือนคำว่า ถึงอย่างนั้น ดังนั้น หรือแต่
ซึ่งสำหรับประโยคนี้ดูใช้ผิดความหมายนะครับ น่าจะเป็น “ข้าถึงได้ทราบว่า...”
หรืออะไรแนวๆ นี้มากกว่าครับ
บทที่2 คำผิด และก็ –
แล้วก็ , เจ้าค่ะ – เจ้าคะ (ใช่เหมือน คะ – ค่ะ เลยครับ มีเสียงสูงต่ำ) , ระ – และ
, คนามือ – คณามือ , เขม็น – เขม็ง , น่าตา – หน้าตา
4.ตัวละคร (11 คะแนน/15 คะแนน) – สำหรับตัวละครในเรื่องนี้
ทำได้ดีในระดับหนึ่งครับ ซันเป็นตัวละครที่สุภาพ ซื่อ แต่ก็แฝงความกวนเล็กๆ
ไว้ในความซื่อนั้น ตัวนี้สามารถแสดงอารมณ์และนิสัยออกมาได้มั่นคง ในขณะที่มูนจะดูอารมณ์แปรปรวน
ภายนอกดูเป็นคนนิ่งๆ เงียบๆ (ที่มีหลุดยิ้มในสถานการณ์แปลกๆ?)
แต่ที่แสดงออกมาในการบรรยายนิสัยของมูนยังดูไม่คงที่เท่าไหร่ครับ เดี๋ยวดูขรึมๆ
เย็นๆ เดี๋ยวดูจู้จี้จุกจิก เดี๋ยวขี้รำคาญ
อ่านแล้วยังจับนิสัยของเจ้าตัวไม่ได้เท่าไหร่ครับ
ตรงนี้ก็อยากให้ปรับปรุงเล็กน้อยนะครับผม ^ ^
แล้วก็ส่วนของตัวละคร
ผมรู้สึกว่าตัวรอง(คนในแฟมิลี่)โผล่กันมาพรวดพราดและแนะนำตัวรวดเดียวหมด
ซึ่งยากที่จะจำได้หมดมากครับ
ยอมรับเลยว่าตอนแรกอ่านที่เด่นและจำได้ชัดเจนสุดคือเลโก้ที่กัดกับมูนบ่อยๆ
5.การจัดรูปแบบ (7 คะแนน/10 คะแนน) – โดยส่วนตัวผมว่าธีมหน้านิยายไม่เข้ากับเนื้อเรื่องเท่าไหร่ครับ
และด้วยความที่เป็นธีมโปร่งทำให้อ่านตัวอักษรยากด้วยครับผม
ส่วนในหน้านิยายนั้นถือว่าจัดระเบียบเรียบร้อยดี
อาจจะมีตอนขึ้นช่วงใหม่ที่คุณมีนเคาะแค่ครั้งเดียวและระยะห่างระหว่างบรรทัดไม่ได้กว้างมากนักทำให้เหมือนไม่ได้เคาะและดูเหมือนอ่านต่อกัน
ตรงนี้ผมแนะนำว่าใส่อะไรคั่น (เช่น ...)
หรือเคาะสักสองสามที(ตามแต่วรรคบรรทัด)กำลังดีครับ
รวมคะแนน 79 คะแนน/100 คะแนน
ผมเป็นนักวิจารณ์ฝึกหัด
อาจจะมีผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยนะครับ ^ ^
ผมเป็นคนเกณฑ์สูงครับ
สารภาพตามตรงเลย แล้วก็ค่อนข้างจู้จี้จุกจิก เรื่องมากอีกหน่อย แหะๆ
อาจจะยาวไปบ้าง
แต่ทุกอย่างผมตั้งใจวิจารณ์ทุกรายละเอียดเท่าที่ผมสามารถทำได้ครับ
ถ้ามีส่วนไหนก็ผมอ่านแล้วเข้าใจผิดไปก็ต้องขออภัยด้วยเช่นกันครับ
ขอบคุณที่ใช้บริการร้านวิจารณ์ของผมนะครับ ^ ^
RECEIVE’
ชื่อของท่าน :
นามปากกา :
วันที่รับงาน :
ความรู้สึกต่องานวิจารณ์ :
รบกวนแปะแบนเนอร์และโหวตให้ด้วยนะครับ :
เพิ่มเติม (คำติชม ฯ) :
ขอบคุณที่ไว้ใจผมให้ทำงานวิจารณ์ชิ้นนี้นะครับ
หากมีข้อสอบถามอะไรเพื่อพัฒนาผลงานท่านสามารถสอบถามผมได้
ถ้าผมตอบได้ก็จะช่วยเต็มที่ครับ แล้วก็หากมีผลงานชิ้นใหม่ ยินดีต้อนรับที่ NighTime’ รับวิจารณ์นิยายนะครับ ^ ^
ความคิดเห็น