คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #26 : SENT :: St.Augarsia มหาสงครามจักรภพ [คุณดรีม]
St. Augarsia มหาสงครามจักรภพ
สวัสดีครับคุณดรีม
ความจริงเราพบกันเป็นครั้งที่สองแล้ว ตั้งแต่คุณดรีมเคยมาแลกแบนเนอร์กัน แต่เหมือนเราจะไม่ได้แลกกัน
แหะๆ ถึงขนาดที่เปิดให้อ่านได้ใหม่นี่เป็นอะไรที่ฟังแล้วตื้นตันในอกมากครับ 555 สำหรับนักวิจารณ์ฝึกหัดอย่างผมแล้วรู้สึกเป็นเกียรติมากจริงๆ
แล้วก็ยินดีด้วยครับ นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกเลยที่เหยียบคะแนนเลข 9 ด้วยคะแนน 90 ทำลายสถิติคะแนนสูงสุดที่ผมให้เลยล่ะครับ
(ผมมันเรื่องเยอะ เรื่องมาก ชอบจับผิดเองด้วยแหละครับ TwT) ถ้าหากคำวิจารณ์มีผิดพลาดอะไรก็ต้องขออภัยด้วยนะครับ
^ ^
1.ชื่อเรื่อง (10 คะแนน/10 คะแนน) – ชื่อเรื่องเหมาะสมกับตัวเอก
ชื่อไทยเองก็ดูดึงดูดสำหรับผู้อ่านแนวแฟตาซีมหากาพย์ หรือพวกสงครามมากครับ
2.เนื้อเรื่อง (29 คะแนน/30 คะแนน) – เรื่องนี้ดำเนินเรื่องได้ดีนะครับ
อ่านแล้วไม่รู้สึกติดขัดอะไรกับเนื้อเรื่อง ค่อยๆไปเรื่อยๆ
ปูทางสูปัญหาใหญ่ที่อยู่เบื้องหน้า สมกับที่เป็นนิยายแนว high fantasy อย่างที่บอก เท่าที่อ่านแล้วเรื่องนี้ไม่สามารถจบได้ภายในภาคเดียว
ดังนั้นเนื้อเรื่องหลายๆ อย่างที่ดูเหมือนออกนอกเรื่อง(อย่างงานประลองที่ไบแซนไทน์)
พอมาพิจารณาดีๆ ก็ดูมีเหตุผลในตัวของมันเอง เช่น การแนะนำตัวละคร
หรือเพิ่มปมปริศนาในเรื่องเข้ามา(เช่น เรื่องของเซฟิเดอร์) อาจจะมีเอื่อยๆ
บ้างในบางช่วง แต่ก็ไม่ทำให้ผู้อ่านรู้สึกเบื่อ
แต่ให้ความรู้สึกที่ว่าอ่านได้เรื่อยๆ มากกว่าครับ
เพราะฉะนั้นเรื่องความน่าติดตามนั้นก็จัดในเกณฑ์ดีเยี่ยมครับผม
ในข้อมูลเบื้องต้น(หรือบทนำ?)
มีจุดที่บรรยายว่าไพนอสนึกถึงอาร์กัส
ซึ่งคำบรรยายอ่านแล้วให้ความรู้สึกว่าทั้งสองคนรู้จักกันมาก่อน
แต่พอมาเจอหน้ากันแล้วคุณดรีมอธิบายว่าไพนอสลืมอาร์กัสไปน่ะครับ
อ่านแล้วรู้สึกขัดกันครับ
แล้วก็มีที่พูดถึงอายุของไพนอสที่บอกว่าเด็กกว่าอาร์กัสสิบกว่าปี
แสดงว่าไพนอสก็อายุเป็นพันๆ ปีแล้วสินะครับ?
แต่ในคำบรรยายของข้อมูลเบื้องต้นหรือบางส่วนในตอนหลังๆ
กลับให้ความรู้สึกว่าไพนอสเป็นเซนต์หนุ่ม วัยรุ่น ผ่านโลกมาน้อยยังไงไม่รู้น่ะครับ
แต่ตรงนี้ผมอาจจะสงสัยไปเองนะ แหะๆ
3.การใช้ภาษา (29 คะแนน/35 คะแนน) – (ตรงนี้ผมขอวิจารณ์แค่ห้าตอนนะครับ
เผอิญว่าเวลาน้อยหน่อยช่วงนี้ แล้วผมดูแล้วคำผิดไม่ค่อยมีด้วย) ภาษาจัดว่าลื่นไหลดีมากครับ
สวยงามแบบที่หาเจอได้ไม่บ่อยนักสำหรับนิยายในปัจจุบัน
แต่ผมว่าบางคำมันจะยากไปสำหรับบางคนนะครับ (ในความรู้สึกผมคือคนไทยสมัยนี้ภาษาไทยอ่อนลง
ศัพท์ยากๆ ไม่ค่อยรู้กัน) ถึงภาษาจะยังมีประโยคที่ดูเรียงแปลกๆ บ้าง
แต่อ่านแล้วก็ยังสละสลวยดี ความหมายเองก็ไม่ได้ผิดพลิ้วหรืออะไร
แต่ก็ยังมีข้อติอยู่เล็กน้อยครับ
เรื่องแรกคือยังมีการพลาดเรื่องเคาะเว้นวรรคอยู่นิดหน่อย(นิดหน่อยจริงๆ ผมเองก็ลืมยกขึ้นมา
ขอโทษด้วยครับ)
เรื่องที่สองคือการบรรยายยังมีการผสมปนกันระหว่างการบรรยายบุคคลที่สาม(มุมมองเล่าเรื่องของนักเขียน)
กับบุคคลที่หนึ่ง(มุมมองของตัวละคร)อยู่ประปรายทีเดียวนะครับ
ตรงนี้แก้ผมว่าภาษาจะสวยกว่านี้ครับ เรื่องที่สามคือเวลาตัวละครคิดอะไรแนะนำให้ใส่เครื่องหมายอัญประกาศเดี่ยว
( ‘…’ )ครอบไว้ด้วยจะดีกว่านะครับ
เรื่องที่สี่คือเวลาปรับมุมมองของตัวละครครับ
บางทีเป็นมุมมองที่บรรยายไพนอสแต่บางทีเป็นอาร์กัส
อ่านแล้วก็มีสับสนบ้างอะไรบ้างอยู่ครับ เรื่องที่ห้า การดึงอารมณ์ของเนื้อเรื่อง
อาร์กัสที่ดูจะแฝงความเศร้าลึกเอาไว้เต็มเปี่ยม
สามารถดึงอารมณ์ให้ผู้อ่านเศร้าตามได้ดีกว่านี้น่ะครับ (ตรงนี้ขออนุญาตไปอธิบายต่อในหัวข้อของตัวละครนะครับ)
หรืออย่างฉากต่างๆ ที่ดูตื่นเต้น น่าประหลาดใจ หรือตกตะลึงในความงาม
ตรงนี้ก็สามารถบรรยายได้ดีกว่านี้ (ในตอนจบเองก็น่าจะดึงอารมณ์เศร้าและเจ็บปวดได้ดีกว่านี้เช่นกันครับ)
เรื่องสุดท้าย คือการใช้คำบรรยายซ้ำๆ เช่น ดวงตาสีเขียวมรกตของอาร์กัส
ซึ่งตรงนี้ผมว่ามันเปรียบได้หลายอย่างน่ะครับ เขียวใบไม้ก็ได้ แต่เท่าที่สังเกต
คุณดรีมจะเปรียบเป็นมรกตทุกครั้งไป เป็นต้นครับ
ตรงนี้ผมว่าเปลี่ยนเรื่องความหลากหลายของคำก็เป็นความคิดที่ดีนะครับ
จะทำให้ภาษาดูไม่ซ้ำซากจำเจ
บทนำ คำผิด
บทที่1 คำผิด อาวุธมืด –
อาวุธมีด(?) , กัลปวสาน – กัลปาวสาน
บทที่2 คำผิด -
บทที่3 คำผิด -
ในบทนี้ช่วงที่ซิเนตัสคุยกับเซนริว
ตอนแรกบรรยายว่าเซนริวคุยกับทหารรับใช้(ย่อหน้าแรก)
แต่พออ่านถัดมาแล้วย้อนกลับไปอ่าน ดูให้ความรู้สึกว่าคุยกับซิเนตัสมากกว่าครับ
แล้วก็ที่คุณดรีมมีบรรยายไว้ว่า “... เซนริว
สามารถเปลี่ยนอารมณ์ได้ชนิดที่หน้ามือเป็นหลังมือเพราะเขาเป็นลูกครึ่งเทวดากับมนุษย์...”
ตรงนี้ผมอ่านแล้วแปลกๆ ที่บรรยายว่าเป็นคนอารมณ์แปรปรวนเพราเป็นลูกครึ่ง?
ตรงนี้ตัด “เพราะ” ออกจะดูฟังไม่แปลกนะครับ เหมือนอธิบายว่า เขาเป็นลูกครึ่ง บลาๆ
แล้วก็สรุปว่า อาจจะเพราะอย่างนี้จึงหยิ่งยโส เนี่ยก็โอเคแล้วนะครับ
- ถ้าเขาไม่ถูกผนึกพลังการเคลื่อนย้ายตัวเองตามกฎของเซนต์สมัยก่อน
ข้าคงไม่ต้องพึ่งเจ้าหรอก ไพนอส!
ตรงนี้
ตอนแรกบรรยายเป็นบุคคลที่สาม(เขา) แต่ตอนหลังเป็นบุคคลที่หนึ่ง(ข้า) ครับ
- เหตุใด?
สหายของเขาถึงปล่อยเขาให้อยู่กับพวกนางตามลำพัง ...
ตรงนี้ผมว่าเอาเครื่องหมายปรัศนี (?) ไปไว้หลัง “ลำพัง” ดีกว่าครับ
มันดูขาดตอน
บทที่4 คำผิด เรือนราง – เลือนราง
บทที่5 คำผิด -
4.ตัวละคร (12 คะแนน/15 คะแนน) – ตัวละครในเรื่องนี้มีมิติดีมากครับ
เกือบทุกตัวมีเอกลักษณ์ของตัวเอง ไพนอสที่ดูใจร้อน หุนหันพลันแล่นและให้ความรู้สึกวัยรุ่นในฐานะที่เป็นตัวเอกที่เด็กที่สุดของเรื่อง
หรือเซเมียร์ ที่ดูหน้าด้านหน้าทน เจ้าเล่ห์ เจ้าแผนการ รักสนุก
มีการบรรยายที่เห็นภาพ สามารถวาดภาพตัวละครได้ดี ที่ดีงามคือหนุ่มหน้าตาดีเยอ----
อะแฮ่ม ผิดเรื่องไปหน่อยครับ 5555
ก็ตรงส่วนนี้ทำให้จดจำตัวละครได้ดีในระดับหนึ่งครับ
แต่ตัวละครเรื่องนี้ชื่อยากแถมเริ่มเยอะ ตรงนี้ผู้อ่านก็คงจำได้ไม่หมด
แต่คุณดรีมดูยังไม่เน้นบทของตัวละครเหล่านั้นเท่าไหร่ก็ปล่อยผ่านไปได้ครับ (แต่หลังๆ
ฉากสงครามนี่เยอะใช่ย่อยนะครับ)
เรื่องติเกี่ยวกับหัวข้อนี้เรื่องแรกคือเรื่องที่ผมจะพูดต่อจากส่วนการบรรยายครับ
ตัวละครอื่นนอกจากตัวของอาร์กัสนั้นทำได้ดี ไม่สิ ดีมากเลยล่ะครับ คือตัวของอาร์กัส
หากดูโดยไม่เก็บรายละเอียดมากนักจะให้อารมณ์ของชายหนุ่มที่มีความสุขุมนุ่มลึก เนื่องจากประสบการณ์มากมายที่หล่อหลอม
ความขี้เล่น ความน่าเชื่อถือและที่สำคัญที่สุดคืออารมณ์ด้านลบที่เขาซ่อนไว้ภายใต้หน้ากากยิ้มๆ
แต่ในเนื้อเรื่องอาร์กัสจะดูเป็นคนอารมณ์แปรปรวนครับ เดี๋ยวดี เดี๋ยวขี้รำคาญ เดี๋ยวกวนประสาท
เดี๋ยวนิ่ง ซึ่งในส่วนนี้ทำให้เสน่ห์ของตัวละครนี้ลดลงไปมากครับ เพราะผู้อ่านชินกับการอารมณ์แปรปรวนนี้แล้ว
พอบทโศก เลยดึงความเศร้าออกมาได้ไม่ดีเท่าที่ควร
เรื่องที่สองคือการกระจายบท
ซึ่งหากอ่านจากชื่อเรื่อง และดูจากการแนะนำตัวละครแล้ว
อาร์กัสดูจะเป็นพระเอกของเรื่องมากกว่า แต่ในเรื่องดูเป็นไพนอสมากกว่า
ด้วยการดำเนินเรื่องที่เน้นไปทางไพนอสเยอะกว่าครับ
ตรงนี้ผมไม่แน่ใจว่าเป็นความตั้งใจของคุณดรีมหรือเปล่า
นอกจากนี้ผมยังเจอการบรรยายลักษณะที่เน้นไปที่สีดวงตามากกว่าอย่างอื่น
พอเจอสีผมออกมาหน่อยจะมีสับสนบ้างว่าเป็นสีผมของใครครับ การบรรยายลักษณะนั้นควรจะบรรยายให้ทั่วถึง
แต่ใส่ให้อยู่ในจังหวะที่พอเหมาะ พยายามอย่าใส่ลักษณะมากเกินไปครับ
เดี๋ยวผู้อ่านจะลืมชื่อตัวละครเอา (สารภาพว่าตอนแรกๆ ลืมชื่อของไพนอสครับ แหะๆ
จำหน้าตาได้แต่ลืมชื่อ 555)
แล้วก็อีกเรื่องคือการเลือกเปรียบเทียบสีครับ
อย่างดวงตาของซิเนตัส คุณดรีมมีบรรยายว่าเป็นสีน้ำเงิน แล้วมีตอนหนึ่ง(ราวตอนที่สามมั้งครับ)ที่บรรยายว่าสีน้ำทะเล
ซึ่งในความจริงแล้วเป็นคนละสีกันนะครับ น้ำเงิน อาจจะเปรียบกับแซฟไฟร์ ไพลิน
หรือน้ำทะเลลึก เพราะน้ำทะเลลึกจะเป็นที่น้ำเงินสวย ในขณะที่น้ำทะเลเฉยๆ
ถ้าพูดขึ้นมาผมจะนึกถึงสีน้ำเงินอมเขียวของน้ำทะเลที่ไม่ได้ลึกมากเสียมากกว่าครับ หรืออย่างการบรรยายสีผมของอาร์กัสที่มีทั้งสีน้ำตาลแก่
หรือสีขี้เถ้าแก่ ซึ่งถ้าพูดถึงสีขี้เถ้า
ผมก็คงนึกถึงสีเทามากกว่าน้ำตาลเช่นกันครับ ตรงนี้ก็ลองตรวจสอบดูหน่อยนะครับ ^ ^
5.การจัดรูปแบบ (10 คะแนน/10 คะแนน) – ไม่มีข้อติอะไรครับ
รวมคะแนน 90 คะแนน/100 คะแนน
ผมเป็นนักวิจารณ์ฝึกหัด
อาจจะมีผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยนะครับ ^ ^
ผมเป็นคนเกณฑ์สูงครับ
สารภาพตามตรงเลย แล้วก็ค่อนข้างจู้จี้จุกจิก เรื่องมากอีกหน่อย แหะๆ
อาจจะยาวไปบ้าง
แต่ทุกอย่างผมตั้งใจวิจารณ์ทุกรายละเอียดเท่าที่ผมสามารถทำได้ครับ
ถ้ามีส่วนไหนก็ผมอ่านแล้วเข้าใจผิดไปก็ต้องขออภัยด้วยเช่นกันครับ
ขอบคุณที่ใช้บริการร้านวิจารณ์ของผมนะครับ ^ ^
RECEIVE’
ชื่อของท่าน :
นามปากกา :
วันที่รับงาน :
ความรู้สึกต่องานวิจารณ์ :
รบกวนแปะแบนเนอร์และโหวตให้ด้วยนะครับ :
เพิ่มเติม (คำติชม ฯ) :
ขอบคุณที่ไว้ใจผมให้ทำงานวิจารณ์ชิ้นนี้นะครับ
หากมีข้อสอบถามอะไรเพื่อพัฒนาผลงานท่านสามารถสอบถามผมได้
ถ้าผมตอบได้ก็จะช่วยเต็มที่ครับ แล้วก็หากมีผลงานชิ้นใหม่ ยินดีต้อนรับที่ NighTime’ รับวิจารณ์นิยายนะครับ ^ ^
ความคิดเห็น