ฟิคบารามอส:ปีสาม

ลำดับตอนที่ #4 : ความลับของนักเรียนใหม่

ตอนที่ 4 ความลับของนักเรียนใหม่

หลังจากที่แคทซานดราจัดเก็บของเรียบร้อยแล้ว ก็เดินลงไปข้างล่างเพื่อไปรับประทานอาหาร

“ เออ เฟลิโอน่า เดี๋ยวฉันลงไปทานข้าวก่อนนะคะ “ เสียงจากสาวแห่งสโนว์แลนด์

“ครับๆ “ เสียงตอบรับจากเจ้าตัวยุ่งที่กำลังจัดของให้เข้าที่

ในขณะที่เฟรินจัดไปเรื่อยๆนั้น ก็พบกระดาษจดหมายของ แคทซานดรา ทำตกไว้อยู่หน้าตู้เสื้อผ้า เฟรินจึงหยิบขึ้นมาเพื่อจะได้เอาไปคืนแคทซานดรา แต่เมื่อเหลือบเข้าไปในจดหมายก็เห็นคำๆหนึ่งที่เขียนไว้ในจดหมายคือ คำว่า คาโล  วาเนบลี เดอะ ปรินซ์ ออฟ คาโนวาล เธอจะไม่ใส่ใจเลยถ้าในจดหมายนั้นไม่มีชื่อของคนๆนั้นอยู่ เธอจึงเปิดจดหมายอ่าน

ถึง แคทซานดรา ราคอฟ เดอะ วิทช์ ออฟ สโนว์แลนด์

           ข้าคิดว่าเจ้าน่าจะถึงที่เอดินเบิร์กเรียบร้อยแล้ว จงอย่าลืมตามหาคนที่ชื่อ คาโล วาเนบลี เดอะปรินซ์ ออฟ คาโนวาล บุตรแห่งมหาภูตแห่งสโนว์แลนด์ เมื่อพบแล้วจงอย่าลืมสัญญาที่ให้ไว้ แล้วเจ้าจะได้อำนาจอย่างที่เจ้าต้องการ

                                                          ผู้ที่เจ้าให้สัญญาไว้

เมื่อเฟรินก็ถึงกับงงว่าอะไรคือสัญญาที่ให้ไว้ กับคนที่ส่งจดหมายมา แล้วไปเกี่ยวอะไรกับคาโล เธอรู้ว่า คาโล เป็นลูกของภูตแห่งสโนว์แลนด์ กับคิง

บาโร

แล้วทำไม ผู้หญิงคนนี้มาที่นี้ เพื่อ ตามหาคาโลแล้วสัญญาที่ว่ามันคืออะไรกันแน่

เมื่อเธอเก็บของเรียบร้อยแล้วก็เดินลงมาข้างล่างที่ห้องโถงใหญ่

 “ เฮ้ย คิล เห็น ไอ้น้ำแข็งแห้งไหม “ เฟรินถามคิล

“ เห็นตั้งแต่ตอนเช้าแล้ว สงสัยประชุมมั้งเห็นว่า ประชุมเรื่องเปิดเทอมพรุ่งนี้ “

คำตอบจากเพื่อนรักซึ่งกำลังนั่งเช็ดดาบคู่ใจอยู่

“เออๆ “ เสียงตอบรับจากเฟริน

“ เออ มีอะไรจะเล่าให้ฟังอะ เกี่ยวกับนักเรียนใหม่ “ จากนั้นเจ้าตัวยุ่งก็เล่าให้เพื่อนรักฟัง

“ ฮั่นแน่ะ หึง คาโลมันหรอ มันรู้คงดีใจตายเลย โอ้ยๆๆ “ คำสันนิฐานของเพื่อนรักเป็นเหตุให้เพื่อนรักต้องลงไปนั่งอยู่พื้นเนื่องจากโดนเท้าเข้าไปเต็มๆๆ

“ บ้า “ คำตอบหลังจากถีบเพื่อนเรียบร้อยแล้ว

ขณะที่กำลังจะเดินหนี ก็มาชนกับคนที่พูดถึงเมื่อกี้

“ อ้าวนี่ไงเฟริน คนที่แกตามหา เฮ้ยๆๆๆ” ตุบ เสีบงจากการปาของใส่เพื่อนรักของเฟริน

“ ไม่หาแล้ว “ คำตอบที่ดูออกจะงอนนิดๆส่งไปให้เจ้าชายผู้ไม่รู้เรื่องอะไรเลยเพราะเพิ่งเดินเข้ามา

คนตัวโตวิ่งตามไป เมื่อใกล้จะถึงก็ใช้มือใหญ่จับข้อมือบางเอาไว้ 

“ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะเว้ย” เสียงต่อต้านจากเจ้าตัวยุ่ง

“ ไม่ “

“ปล่อยฉันนะ” เจ้าตัวยุ่งโวยวาย

“แล้วไม่ไปประชุมแล้วหรอ ฮะ เห็นประชุมจนจะนอนที่นั่นแล้วไม่ใช่หรือไง “

“นายงอนหรอ “ คำถามตรงๆจากเจ้าชายน้ำแข็ง

“ ชิ” แล้วเฟรินก็สะบัดข้อมือหลุดแล้ววิ่งหนี แต่คนตัวโตกว่ากลับ เข้าไปกอดที่ด้านหลังแทน ทำให้คนตัวเล็กกว่าถึงกับงง ก่อนที่จะดิ้นไปมา

“ อย่างอนซิ  ฉันรู้ว่านายเหงาตั้งแต่ย้ายห้องออกไป”

“ ก็อยากให้ฉันไปนักไม่ใช่หรือไง “คำพูดจากเจ้าตัวยุ่งซึ่งบัดนี้เริ่มทำตัวเหมือนผู้หญิง ขณะที่พูดก็เริ่มหยุดดิ้นเพราะยังไงคนตัวโตกว่าก็ยังคงไม่ปล่อย

“ ฉันขอโทษนะ เฟริน ที่จริงฉันก็อยากให้นายอยู่กับฉัน อยู่ข้างกายฉัน”

ร่างบางหยุดดิ้นแล้วแล้วหันหน้ามาฟังคนพูด

“ อือ “เสียงตอบจากร่างบางซึ่งขณะนี้ขอบตาเริ่มร้อน เมื่อเห็นอย่างนั้นคนตรงหน้าจึงดึงร่างบางมากอดไว้ก่อนที่จะประทับรอยจูบลงหน้าผากแล้ว มอบจุมพิตแห่งคาโนวาล จูบแห่งรักชั่วนิรันดร์แด่หญิงสาวตรงหน้า