ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : มัสตาร์ดทำพิษ
\"คลุก.....คลุก\"เสียงคลุกสลัดน่ะค่ะ ( ฟังออกป่าวเอ่ย )
\"นี่....ลินเมื่อไรพี่จะได้กินเนี่ย ฮะ พี่กับเรียวหิวจะตายแล้วนะ\" หนอยพี่นะพี่อุตส่าห์ทำให้กินทั้งทีรอหน่อยก็ไม่ได้
\"เอ้าเข้าไป บ่นอยู่ได้คอยดูละกัน\"ฉันบ่นกับตัวเองพลางหยิบมัสตาร์ดเทลงไปที่สลัดครึ่งขวด
งานนี้นายเสร็จแน่ทั้งพี่ทั้งเรียวเลย ฮึฮึ
\"อาหารมาส่งแล้วค่ะ\" ฉันมาเสริฟอาหาร
\"อ้าวแล้วลินไม่มากินด้วยกันหรอ\"พี่ฉันถาม
\"คงไม่กินมั้งครับพี่เพราะดูจากสีอาหาร ไม่น่ากินเอาวะเลยอ่ะ\"น่าตัวแสบพูด
\"นี่!!!!!!ลองกินดูรึยังอะ มาพูดมั่วซั่งยั่งงี้ได้ไงอ่ะ\"อารมฉันเริ่มพุ่งแล้วน้าาาาาาาาาาา
\"คร้าบ คร้าบ ลองชิมก่อนก็ได้คร้าบคุณหนู\" นายเรียว!!!!!!อย่ามากวนช้าาาาาาน
\" 55 ไงล่ะอร่อยล่ะสิ \"เอ๊ะนายเรียวกินเข้าไปได้ยังไงอ่ะ กลิ่นมัสตาร์ดฉุนออกขนาดนั้น เชื่อเค้าเล๊ยยยยย
\"เอ่อ.....ลินนี่รู้ใจผมไปทุกอย่างเลยนะ ขนาดผมชอบกินมัสตาร์ดลินก็รู้ด้วย อิอิ\" ฉันทำผิดไปอีกแล้วหรอเนี่ย
\"อ๊ะ !!!! พี่ชินเป็นอะไรไปคะ ทำไมหน้าแดงแบบนั้นล่ะ\"ฉันสงสัย
\"เธอใส่มัสตาร์ดไปกี่ถังเนี่ยห๊าาาาาาาาาาาาาา\" พี่ฉันโวยอีกครั้ง
\"เอ่อ...สงสัยนู๋ใส่มากไปนิดนึงมั้งคะ\"
\"เธอก็รู้ไม่ใช่หรอว่าพี่ไม่กินมัสตาร์ด ยังจะใส่มาอีก โอ๊ยยยย\"
\"สงสัยลินคงจะตั้งใจทำให้ผมกินโดยเฉพาะมั้งครับพี่ชิน\" คนต้นเหตุพูด
\"นายใช้สมองส่วยไหนคิดอ่ะ ว่าช้าาาานทำให้นาย\" ฉันขึ้นเสียง
\"สมองส่วนที่ใกล้ๆหัวใจมันคิดน่ะครับ\" กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ( น้ำเน่า )
\"นาย......นาย หึ่ยยย\"ฉันตะโกนแล้วรีบวิ่งขึ้นห้อง
\"พี่ชินครับตอนเธอโกรธนี่ดูแปลกๆดีนะครับ\" ( แปลกๆแบบผมนี่คือมีเสน่ห์แปลกๆนะครับ )
\"อื่ม......ฉันพึ่งเห็นน้องฉันโกรธก็วันนี้แหละ ปกติเค้าไม่เคยโกรธอะไรง่ายๆแบบนี้นะ\"
\"แต่โกรธมากๆก็ดีนะครับ เลือดจะได้สูบฉีดแรงๆ\" ( โถ่...เรียวนะเรียวคำแก้ตัวแบบนี้ก็ยังคิดได้ )
\"ฮะๆๆๆฉันชอบคุยกับนายจังเลยมีแต่เรื่องหนุกๆ ฮะฮะ\" พี่ชินชมมากไปแล้วคร้าบ
\"งั้นเดี๋ยวพี่ชินขึ้นห้องไปพักผ่อนก่อนเถอะครับ เดี๋ยวผมล้างจานเอง\" ผมอาสา
\"เฮ้อออ...นายอ่ะนะ ฉันชอบจริงเล๊ยยยยยย งั้นพี่ขึ้นไปข้างบนก่อนนะ บาย\"
\"บายครับพี่\"
------------------------------ขณะล้างจาน------------------------------
ผมชอบคิดอะไรตอนที่ผมอยู่คนเดียวเพระมันทำให้ผมไม่เหงา ดังนั้นเวลาว่างๆของผมผมมักจะ
ใช้ในการทบทวนอดีตที่ผ่านมาเพราะหมอบอกว่าการที่สมองถูกกระทบกระเทือนมันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะ
เรียกความจำคืนมา แต่ถ้าพยายามบ่อยๆ เรื่องราวต่างๆก็จะโพล่ขึ้นมาในสมองของเราอีกที
แล้วลินนี่ใช่ใครสักคนที่ฉันรู้จักรึเปล่านะ ทำไมหน้าของเธอดูคุ้นจังเลย แล้วเรายังรู้สึกคุ้นเคยกับเธอมากอีกด้วย
เธอจะเคยเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตเรามาก่อนมั้ยนะ.............................................วูบบบบบบบ
\"เรียว......เรียว\"เสียงใครเรียกผมนะ
\"เรียว....นี่พี่ ชินเองน่ะ\"
\"พะ....พี่ ผมเป็นอะไรไปฮะ\"
\"หมอบอกว่าการที่เธอพึ่งหายจากอาการที่สมองถูกกระทบกระเทือนอ่ะนะ ถ้าเร่งงานสมองในการคิดเรื่องต่างๆมากๆก็จะเป็นลมไปแบบนี้ล่ะ\"
\"..........\"
\"แต่ไม่ต้องห่วงนะ หมอเค้ามาฉีดยาให้เธอแล้ว\"
\"ครับพี่ แล้วลินล่ะ ไม่มาด้วยหรอ\"
\"อ้อ.....มะกี้พึ่งออกไปเองอ่ะ ลินเค้ามาเห็นเธอสลบอยู่ที่ครัวอ่ะกรี๊ดลั่นบ้านลยรู้มะ\"
\"...............\"ผมยักคิ้ว เชิงไม่มั่นใจ
\"แล้วเค้าพึ่งออกไปเมื่อกี้นี้เอง บอกว่าจะไปซื้ออะไรมาให้กินน่ะ\"
\"อ๋อ ครับ\"
\"ตอนรอลินนายนอนไปก่อนดีกว่า หมอบอกว่านายต้องพักมากๆ\"
\"ครับพี่ งั้นผมนอนนะครับ\"
\"อือๆนอนไปๆ\"
\"งั้นราตีสวัสดิ์นะครับ\"
\"เออนอนไปเหอะ\"
\"คร้าบ\"
\"ZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZ\"
\"อะไรเนี่ยคุยๆอยู่ก็หลับไปเลยงั้นหรอถ้าทางจะเป็นหนัก\" ( เหอๆ )
\"นี่....ลินเมื่อไรพี่จะได้กินเนี่ย ฮะ พี่กับเรียวหิวจะตายแล้วนะ\" หนอยพี่นะพี่อุตส่าห์ทำให้กินทั้งทีรอหน่อยก็ไม่ได้
\"เอ้าเข้าไป บ่นอยู่ได้คอยดูละกัน\"ฉันบ่นกับตัวเองพลางหยิบมัสตาร์ดเทลงไปที่สลัดครึ่งขวด
งานนี้นายเสร็จแน่ทั้งพี่ทั้งเรียวเลย ฮึฮึ
\"อาหารมาส่งแล้วค่ะ\" ฉันมาเสริฟอาหาร
\"อ้าวแล้วลินไม่มากินด้วยกันหรอ\"พี่ฉันถาม
\"คงไม่กินมั้งครับพี่เพราะดูจากสีอาหาร ไม่น่ากินเอาวะเลยอ่ะ\"น่าตัวแสบพูด
\"นี่!!!!!!ลองกินดูรึยังอะ มาพูดมั่วซั่งยั่งงี้ได้ไงอ่ะ\"อารมฉันเริ่มพุ่งแล้วน้าาาาาาาาาาา
\"คร้าบ คร้าบ ลองชิมก่อนก็ได้คร้าบคุณหนู\" นายเรียว!!!!!!อย่ามากวนช้าาาาาาน
\" 55 ไงล่ะอร่อยล่ะสิ \"เอ๊ะนายเรียวกินเข้าไปได้ยังไงอ่ะ กลิ่นมัสตาร์ดฉุนออกขนาดนั้น เชื่อเค้าเล๊ยยยยย
\"เอ่อ.....ลินนี่รู้ใจผมไปทุกอย่างเลยนะ ขนาดผมชอบกินมัสตาร์ดลินก็รู้ด้วย อิอิ\" ฉันทำผิดไปอีกแล้วหรอเนี่ย
\"อ๊ะ !!!! พี่ชินเป็นอะไรไปคะ ทำไมหน้าแดงแบบนั้นล่ะ\"ฉันสงสัย
\"เธอใส่มัสตาร์ดไปกี่ถังเนี่ยห๊าาาาาาาาาาาาาา\" พี่ฉันโวยอีกครั้ง
\"เอ่อ...สงสัยนู๋ใส่มากไปนิดนึงมั้งคะ\"
\"เธอก็รู้ไม่ใช่หรอว่าพี่ไม่กินมัสตาร์ด ยังจะใส่มาอีก โอ๊ยยยย\"
\"สงสัยลินคงจะตั้งใจทำให้ผมกินโดยเฉพาะมั้งครับพี่ชิน\" คนต้นเหตุพูด
\"นายใช้สมองส่วยไหนคิดอ่ะ ว่าช้าาาานทำให้นาย\" ฉันขึ้นเสียง
\"สมองส่วนที่ใกล้ๆหัวใจมันคิดน่ะครับ\" กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ( น้ำเน่า )
\"นาย......นาย หึ่ยยย\"ฉันตะโกนแล้วรีบวิ่งขึ้นห้อง
\"พี่ชินครับตอนเธอโกรธนี่ดูแปลกๆดีนะครับ\" ( แปลกๆแบบผมนี่คือมีเสน่ห์แปลกๆนะครับ )
\"อื่ม......ฉันพึ่งเห็นน้องฉันโกรธก็วันนี้แหละ ปกติเค้าไม่เคยโกรธอะไรง่ายๆแบบนี้นะ\"
\"แต่โกรธมากๆก็ดีนะครับ เลือดจะได้สูบฉีดแรงๆ\" ( โถ่...เรียวนะเรียวคำแก้ตัวแบบนี้ก็ยังคิดได้ )
\"ฮะๆๆๆฉันชอบคุยกับนายจังเลยมีแต่เรื่องหนุกๆ ฮะฮะ\" พี่ชินชมมากไปแล้วคร้าบ
\"งั้นเดี๋ยวพี่ชินขึ้นห้องไปพักผ่อนก่อนเถอะครับ เดี๋ยวผมล้างจานเอง\" ผมอาสา
\"เฮ้อออ...นายอ่ะนะ ฉันชอบจริงเล๊ยยยยยย งั้นพี่ขึ้นไปข้างบนก่อนนะ บาย\"
\"บายครับพี่\"
------------------------------ขณะล้างจาน------------------------------
ผมชอบคิดอะไรตอนที่ผมอยู่คนเดียวเพระมันทำให้ผมไม่เหงา ดังนั้นเวลาว่างๆของผมผมมักจะ
ใช้ในการทบทวนอดีตที่ผ่านมาเพราะหมอบอกว่าการที่สมองถูกกระทบกระเทือนมันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะ
เรียกความจำคืนมา แต่ถ้าพยายามบ่อยๆ เรื่องราวต่างๆก็จะโพล่ขึ้นมาในสมองของเราอีกที
แล้วลินนี่ใช่ใครสักคนที่ฉันรู้จักรึเปล่านะ ทำไมหน้าของเธอดูคุ้นจังเลย แล้วเรายังรู้สึกคุ้นเคยกับเธอมากอีกด้วย
เธอจะเคยเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตเรามาก่อนมั้ยนะ.............................................วูบบบบบบบ
\"เรียว......เรียว\"เสียงใครเรียกผมนะ
\"เรียว....นี่พี่ ชินเองน่ะ\"
\"พะ....พี่ ผมเป็นอะไรไปฮะ\"
\"หมอบอกว่าการที่เธอพึ่งหายจากอาการที่สมองถูกกระทบกระเทือนอ่ะนะ ถ้าเร่งงานสมองในการคิดเรื่องต่างๆมากๆก็จะเป็นลมไปแบบนี้ล่ะ\"
\"..........\"
\"แต่ไม่ต้องห่วงนะ หมอเค้ามาฉีดยาให้เธอแล้ว\"
\"ครับพี่ แล้วลินล่ะ ไม่มาด้วยหรอ\"
\"อ้อ.....มะกี้พึ่งออกไปเองอ่ะ ลินเค้ามาเห็นเธอสลบอยู่ที่ครัวอ่ะกรี๊ดลั่นบ้านลยรู้มะ\"
\"...............\"ผมยักคิ้ว เชิงไม่มั่นใจ
\"แล้วเค้าพึ่งออกไปเมื่อกี้นี้เอง บอกว่าจะไปซื้ออะไรมาให้กินน่ะ\"
\"อ๋อ ครับ\"
\"ตอนรอลินนายนอนไปก่อนดีกว่า หมอบอกว่านายต้องพักมากๆ\"
\"ครับพี่ งั้นผมนอนนะครับ\"
\"อือๆนอนไปๆ\"
\"งั้นราตีสวัสดิ์นะครับ\"
\"เออนอนไปเหอะ\"
\"คร้าบ\"
\"ZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZ\"
\"อะไรเนี่ยคุยๆอยู่ก็หลับไปเลยงั้นหรอถ้าทางจะเป็นหนัก\" ( เหอๆ )
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น