คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
สาวสวยตระกูล บดีรักษ์วิกุล v หนุ่มหล่อตระกูล นธารากูล
จ้าวฟ้า & โลเวล
โอเค ? ฉันเข้าใจแล้วว่าตอนนี้ทุกคนคงสับสนและสงสัยไม่ต่างกัน
ฉันชื่อ ‘จ้าวฟ้า’ เป็นทั้งชื่อจริงและชื่อเล่น และเป็นลูกคนที่สามของตระกูล บดีรักษ์วิกุล ซึ่งในตระกูลนี้ล้วนแต่มีลูกสาวทั้งหมดสี่คน ประกอบไปด้วย
‘เมยานี’ หรือ ‘มายา’ พี่สาวคนโตของบ้าน ปัจจุบันอายุยี่สิบสามย่างยี่สิบสี่ ทำงานเกี่ยวกับละคร ภาพยนตร์ เป็นทั้งนักเขียน และผู้กำกับ สิ่งที่เลื่องลือคือหน้าตาอันสละสวย และความเก่ง (ในเรื่องอารมณ์ร้าย)
คนที่สอง ‘พิรุณี’ หรือ ‘พิรุณ’ สาวหน้าตาคมคนที่สองของตระกูล ปัจจุบันอายุยี่สิบสองย่างเข้ายี่สิบสาม บรรจุรับข้าราชการตั้งแต่อายุยี่สิบเอ็ด เป็นตำรวจฝ่ายสืบสวน สิ่งที่เลื่องลือคือฝีมือการต่อสู้ สังเกต และสวยคม
คนที่สาม ไม่ใช่ใครที่ไหนก็คือฉันนี่ไง ‘จ้าวฟ้า’ ที่จริงเป็นชื่อจริง ส่วนชื่อเล่นฉันก็คือ ‘ฟ้า’ แต่ทางบ้านไม่ค่อยชอบ (เพราะทุกคนมีสองพยางค์) ก็เลยเปลี่ยนให้เหมือนชื่อจริงเลย ปัจจุบันอายุยี่สิบเอ็ด ย่างเข้ายี่สิบสอง ตอนนี้ฉันเป็นว่าที่ ‘นักข่าวบันเทิง’ สิ่งที่เลื่องลือคือฉลาด กับสวย
และคนสุดท้ายของบ้าน ‘อิงกาญจน์’ หรือ ‘ข้าวทิพย์’ ปัจจุบันอายุยี่สิบย่างเข้ายี่สิบเอ็ด ปัจจุบันเรียนมหาวิทยาลัย คณะอักษรศาสตร์ ว่าที่ ‘บรรณาธิการหนังสือนิตยสารอาหาร’ สิ่งที่เลื่องลือคือความอ่อนหวาน เมตตา และมีหน้าตาออกน่ารัก
ทุกคนที่ฉันแนะนำให้ฟัง ล้วนโสดดดดดหมดทุกคน ไม่เว้นแม้แต่สาวสวยที่สุดของบ้านอย่างพี่มายา ยังไม่มีแฟนเลยตลอดช่วงอายุยี่สิบสาม (คงไม่ต้องพูดถึงน้องคนอื่นๆ หรอกนะ) จนคุณพ่อเกิดไอเดียพามากินข้าวที่บ้านเพื่อน ซึ่งเป็นตระกูลนธารากูล ตระกูลที่มีแต่หนุ่มหล่อ
ถึงจะพูดอย่างนั้นเถอะนะ แต่ถ้าเรียกให้ถูกต้องเรียกว่าเป็นตระกูลของสัตว์ร้ายเลยก็ว่าได้ ไม่งั้นฉันจะมานั่งจ้องตากับเสือทำไม…เป็นแค่ความหมายของชื่อน่ะ ไม่ใช่เสือจริงๆ อืม จะว่าไปแล้วฉันสะดุดกับพี่สุดของบ้านมากกว่าใคร เพราะเหมือนผู้ใหญ่มากที่สุด ซึ่งข้อมูลก็มีดังนี้
พี่คนโตที่มีชื่อเสียงเรียงนามว่า ‘โลเวล’ หรือความหมายของชื่อก็น่าจะแปลว่า ‘หมาป่า’ เป็นคนที่ดูเงียบที่สุด แต่กลับคอยสังเกตทุกคน เหมือนหมาป่าไม่มีผิดเพี้ยน ยิ่งนัยน์ตาสีฟ้ายิ่งขับความเหมือนเข้าไปอีก ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าครอบครัวนี้จะเป็นลูกครึ่งกันหมด แต่เอาเถอะ หยุดความดูดีไว้เท่านี้ดีกว่า มาดูกันว่าเขาคนนี้จะทำงานเกี่ยวกับอะไร
“ไม่ทราบว่าพี่คนโตอย่างพี่โลเวลทำงานอะไรเหรอคะ”
ฉันถามเขาที่นั่งตรงกันข้ามกับพี่มายา ซึ่งคำถามก็ดูเหมือนจะเรียกความสนใจได้ดี ทุกคนหยุดกินชั่วขณะ ตั้งตารอคำตอบจากปากเจ้าชองฉายา ‘หมาป่าซ่อนเขี้ยว’
“เป็นผู้บริหารของค่าย KL ครับ” ก่อนที่เขาจะตอบ ฉันเห็นว่าเขาเหลือบตามามองทางฉันนิดๆ ก่อนจะวางส้อมกับช้อนไว้ตรงกลางจานลายสวย แล้วตอบด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย...พูดโดยไม่มองหน้าคนถาม
เสียมารยาทจังนะ...
“ค่าย KL เหรอคะ...” ฉันหรี่ตาลงเล็กน้อย จ้องไปยังใบหน้าขาวเนียนของเขาตาไม่กระพริบ
“ครับ...มีอะไรหรือเปล่าครับ”
“ไม่มีอะไรค่ะ”
บ้าน่า!! เป็นผู้บริหารค่ายที่เป็นต้นสังกัดของดารา นักแสดงหลายคน ฉันก็พอรู้ข้อมูลของค่าย KL มาก็ไม่น้อย แต่เพิ่งจะรู้ว่าเป็นเขานี่แหละ
ว้าว...ดีเลย! ถ้าฉันสามารถทำให้พี่มายาเป็นแฟนกับคนนี้ได้ ก็เหมือนยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวเลย หนึ่ง! พี่มายาก็จะมีแฟน สละโสดกับเขาสักที สอง! ฉันจะมีแหล่งข่าวสำคัญไว้สำหรับอนาคตอันไม่ใกล้ไม่ไกลนี้ ดีจริง! >O<
ตะ...แต่ทำไมเหมือนถูกเล็งเอาไว้ ทำไมเขาต้องมองแต่เราด้วยนะ ไม่มั้ง~ ฉันอาจจะคิดไปเองก็ได้ แต่นะบรรยากาศบนโต๊ะอาหารก็เริ่มมีเสียงคุยขึ้นมาบ้าง พอจะกลบความคิดที่ว่าเขาจ้องลดลงได้บ้าง แต่ยังรู้สึกอยู่เลย ละ...แล้วทำไมต้องหนาวสันหลังด้วย >_<
หมาป่านี่มันน่ากลัวจริงๆ (เหรอ)...อึก (กลืนน้ำลายลงคอ)
ความคิดเห็น