ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ยังไม่ไม่ได้คิดชื่อเรื่อง
อข้ามมองถึงตอนสร้างตัวละครเลยแล้วกัน ขี้เกียรพิม นายเอกเราเป็นปุถุชนคนธรรมดานะเออ
"ขอนามของท่าน"เอ็นพีซีสาวที่เป็นคนสร้างตัวละคร รับบทเป็น นางฟ้าผู้แสนใจดี แต่ตอนนี้กำลังเดือดปุดๆ
เมื่อไหร่จะตื่น(วะ)คะ!?
เมื่อคนตรงหน้าที่จะสร้างตัวละคร ทำท่าจะหลับมิหลับแหล่
"…เนมุย"เด็กหนุ่มตอบด้วยสีหน้าง่วงงุน พยายามจะลืมตา แต่เหมือนความพยายามจะไม่สำฤทธิ์ผล
สมชื่อจริงๆ! (ง่วง ภาษาญี่ปุ่น คือ เนมุ่ย แต่ไรท์เปลี่ยนเสียง)
นางฟ้าสาวคิดในใจ
"นามของท่านช่างไพเราะยิ่งนัก มิทราบว่าท่านคือเผ่าพันธุ์อะไรหรือ?"
สิ้นเสียงหญิงสาว ก็มีแผ่นโปร่งใสลอยอยู่ตรงหน้าเนมุย ซึ่งบนแผ่นใสมีชื่อของเผ่าพันธุ์ต่างๆ
มนุษย์
ปีศาจ
เทวดา
ภูติ
แฟรี่
สัตว์(ชื่อของสัตว์ เช่น จิ้งจอก)
"…ปีศาจ"
"เผ่าพันธุ์ของท่านช่างน่าหวาดหวั่นและน่าเกรงขามยิ่ง ส่วนเรื่องราวของปีศาจนั้น ข้ามิอาจรับรู้ได้ ท่านจักต้องไปที่ที่เรียกว่า 'ปีศาจขั้นต้น' ข้าแนะนำท่านได้เพียงเท่านี้ ข้าขอตัว" นางฟ้าสาวแสร้งทำหน้าหวาดกลัว เพราะนางฟ้ากับปีศาจนั้นไม่ถูกกัน ก่อนจะหายตัวไปทันทีหลังพูดจบ
เนมุยมองประตูตรงหน้าที่จู่ๆก็โผล่มาอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย แต่ตนไม่ใช่คนตกใจง่าย จึงผลักประตูและเดินเข้าไป
แสงสว่างจ้ามากจนเด็กหนุ่มต้องหลับตา
เมื่อลืมตามาแล้วนั้น พบว่า ตนอยู่ในเมืองเมืองหนึ่ง ท้องฟ้าเป็นสีดำอมแดง ตึกเป็นโทนมืดทั้งหมด ไม่มีลวดลายอะไร แต่ที่เด่นที่สุดคือ 'น้ำพุโลกันตร์' สีเลือดที่ตั้งอยู่ใจกลางเมือง สาเหตุที่เขารู้ว่าน้ำพุชื่ออะไร เพราะป้ายมันสร้างได้เด่นมากน่ะสิ!
ป้ายของน้ำพุนั้น เป็นเสาเล็กๆอยู่เคียงข้างน้ำพุโลกันตร์ ป้ายมีลักษณะสี่เหลี่ยมผืนผ้าและมีปีกสีดำออกมาจากมุมบนของสี่เหลี่ยม ทั้งป้ายมีลักษณะสีน้ำตาลอมดำ ยกเว้นปีกที่เป็นสีดำ
มีผู้คนอยู่ในเมืองแห่งนี้เต็มไปหมด เนมุยสะกิดคนที่เดินผ่านคนหนึ่ง แล้วถามเขาด้วยน้ำเสียงง่วงงุน
"พี่ครับ…'ปีศาจขั้นต้น'อยู่ที่ไหนครับ"
"อ๋อ เดินอ้อมน้ำพุไปอีกหน่อย ก็เจอแล้วน้อง อย่าเพิ่งหลับก่อนถึงตึกล่ะ" ชายหนุ่มที่เขาถาม แซวเล็กน้อย ก่อนจะเดินจากไป
"ขอบคุณครับ…"แล้วก็เดินไปตามทางที่พี่คนที่เขาถามบอก ตึกของปีศาจขั้นต้นก็จะเรียบๆพื้นๆ ไม่มีลวดลายอะไร เขาเดินเข้าไปอย่างช้าๆ และนั่งลงรอคิว เพราะคนในอาคารเยอะมาก
รอเวลาประมาณ ครึ่งชั่วโมง ซึ่งเจ้าตัวก็หลับไปรอบหนึ่ง หลับสนิทขนาดไม่ได้ยินเสียงเรียกของพนักงาน จนคนที่รอคิวข้างหลังต้องสกิดปลุก เนมุยก็ขอบคุณไปรอบหนึ่ง ก่อนเดินอย่างสะลึมสะลือไปที่เคาน์เตอร์เบอร์ 3
"สวัสดีค่ะ ขอทราบชื่อผู้เล่นด้วยค่ะ"พนักงานสาวยิ้มและทักทายอย่างสุภาพ
"…เนมุย"
"ค่ะ ผู้เล่น เนมุย นะคะ เป็นปีศาจขั้นต้น ค่ะ ยืนยันข้อมูล เอาล่ะค่ะ ตั้งใจฟังให้ดีนะคะ เพราะดิฉันจะพูดรอบเดียว"เนมุยขยี้ตาตัวเองแรงๆ ก่อนจะทำหน้าตั้งใจฟัง
"เกมนี้ใช้เวลา 1 ชั่วโมง ในโลกจริง ต่อ 1 วันในเกม ผู้เล่นสามารถเล่นติดต่อกันไม่เกิน 12 วัน หรือคือ 12 ชั่วโมงค่ะ ถ้าเล่นครบ 12 วัน เกมจะดึงผู้เล่นออกมาจากเกมทันทีค่ะ ส่วนรายละเอียดของเกม ลองพูดคำว่า 'ข้อมูลตัวละคร'ดูสิคะ"
"ข้อมูลตัวละคร…"
สิ้นคำพูดของเขา ก็มีแผ่นโปร่งใส่มาอยู่ตรงหน้าเขาทันที
ข้อมูลตัวละคร
ชื่อ : เนมุย
เผ่าพันธุ์ : ปีศาจ
ชนชั้น : ปีศาจขั้นต้น
เลเวล : 1
อาชีพ : -
กิลด์ : -
ปาร์ตี้ : -
คู่หู : -
ฉายา : -
สัตว์เลี้ยง : -
พลังโจมตีทางกายภาพ : 50
พลังโจมตีทางเวทย์ : 100
พลังป้องกันทางกายภาพ : 50
พลังป้องกันทางเวทย์ : 150
ค่าความฉลาด : 50
ค่าความเร็ว : 10
ค่าโชค : 51
ค่าพลัง
พลังเวทย์ 100/100
ค่าความเหนื่อยล้า 10/100
เนมุยมองค่าสถานะตัวเองด้วยความเฉื่อยชา(หรือไม่สนใจ) จนนิ่งซะจนพนักงานสาวนึกว่ากำลังเศร้าอยู่ จึงเอ่ยปลอบใจ
"ไม่เป็นไรนะคะ ถึงความเร็วของคุณจะ…ช้าไปหน่อย แต่คุณต้องเป็นนักเวทย์ปีศาจได้ดีแน่ๆเลยค่ะ!"
"อ่า…ครับ"เด็กหนุ่มมองคนตรงหน้าด้วยสายตางงเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก
"ต่อเลยนะคะ ทางเกมจะแจก 'นาฬิกาข้อมือผู้เล่น' ค่ะ นาฬิกาจะมีคุณสมบัติพิเศษคือ ไม่มีทางหาย ค่ะ นาฬิกาจะไว้แจ้งเตือนว่า คุณเล่นกี่ชั่วโมงแล้ว แจ้งจดหมายเกี่ยวกับเกม บอร์ดของผู้เล่น รวมหน้าต่างต่างๆ เช่น หน้าต่างภารกิจ หน้าต่างข้อมูลตัวละคร หน้าต่างช่องเก็บของ และหน้าต่างอื่นๆอีกมากมาย โดยผู้เล่นสามารถหารายละเอียดได้ที่ บอร์ดของผู้เล่นค่ะ"
"มาทางข้อมูลที่เกี่ยวกับหน้าต่างข้อมูลตัวละครเลยนะคะ ชนชั้นของปีศาจ มี3 ชนชั้นที่ผู้เล่นในตอนนี้เลื่อนระดับไปถึงได้ค่ะ ได้แก่ ปีศาจขั้นต้น ปีศาจขั้นกลาง และปีศาจขั้นสูงค่ะ สูงกว่านั้นทางเราขอไม่บอกนะคะ เป็นความลับที่ผู้เล่นต้องปลดล็อคมันเอง"
"เลเวล ขั้นสูงสุดของเลเวล คือ 100 ค่ะ พอเลเวลของคุณเนมุยถึงเมื่อไหร่ ผู้เล่นจะต้องมารับภารกิจเลื่อนขั้นที่ตึกนี้ค่ะ"
"กิลด์ คือ สถานที่ขนาดใหญ่ที่ผู้เล่นรวมตัวกัน เรียกว่ากิลด์ค่ะ ตอนนี้มีกิลด์ที่ดังๆอยู่ ผู้เล่นสามารถหารายละเอียดได้ที่ บอร์ดของผู้เล่นค่ะ"
"ปาร์ตี้นะคะ คือ กลุ่มเล็กๆที่ผู้เล่นรวมตัวกัน เพื่อเก็บเลเวลหรือทำภารกิจค่ะ ปาร์ตี้แต่ละปาร์ตี้ มีจำนวนคนสูงสุดคือ 8 คน ค่ะ"
"คู่หู แต่ล่ะคนมีคู่หูแค่คนเดียวเท่านั้นค่ะ โดยคู่หูสามารถเป็นได้ทั้งมนุษย์และสัตว์อสูรค่ะ"
"ฉายา ช่องนี้ แต่ละคนสามารถมีฉายาได้เพียงอันเดียวเท่านั้นค่ะ ถ้าผู้เล่นได้รับฉายาเพิ่มเติม ฉายานั้นจะอยู่ในวงเล็บ ผู้เล่นสามารถเลือกฉายาที่ตนชอบได้ค่ะ แต่ละฉายามีความสามารถต่างกันไปนะคะ กรุณาเลือกให้ดี"
"สัตว์เลี้ยง ช่องนี้มีได้ไม่จำกัดจำนวนค่ะ เป็นได้เฉพาะสัตว์อสูรเท่านั้นนะคะ"
"ส่วนรายละเอียดอื่นๆผู้เล่นสามารถหาได้ที่ บอร์ดของผู้เล่นค่ะ"
รายละเอียดเยอะแยะมากมายเกือบทำให้เนมุยหลับไปอีกรอบ แต่ก็ตั้งสติ และรับนาฬิกาข้อมือผู้เล่นมา
ผู้เล่น เนมุย ได้รับ นาฬิกาข้อมือผู้เล่น ระดับ F
ปลดล็อคหน้าต่าง ข้อมูลผู้เล่น
ปลดล็อคหน้าต่าง ภารกิจ
ปลดล็อคหน้าต่าง ช่องเก็บของ
ปลดล็อคหน้าต่าง สัตว์เลี้ยง
ปลดล็อคหน้าต่าง คู่หู
ปลดล็อคหน้าต่าง กิลด์
ปลดล็อคหน้าต่าง อาชีพ
ปลดล็อคหน้าต่าง ฉายา
เนมุยมึนเล็กน้อยกับการแจ้งเตือน ก่อนจะสงสัยเกี่ยวกับอาชีพ
ทำไมพนักงานไม่บอกเราล่ะ…
อ๋อ บอร์ดผู้เล่น เกือบลืม แต่ช่างมันเถอะ ตอนนี้เดินสำรวจเมืองก่อนแล้วค่อยนอน…
เดินสำรวจเมือง…เด็กหนุ่มครุ่นคิดเล็กน้อย ก่อนจะเปิดบอร์ดผู้เล่นมา และพิมพ์ตรงช่องค้นหาว่า
แผนที่
ทันใดนั้นก็มีกระทู้มากมายเด้งขึ้นมา เขาเลือกที่จะจิ้มลงไปที่ 'แผนที่ปีศาจ'
ทันทีที่จิ้ม เสียงระบบก็ดังขึ้น
ปลดล็อคหน้าต่าง แผนที่
เขาปิดบอร์ดผู้เล่น และดูแผนที่ เพื่อที่จะหาจุดหมายที่เขาต้องการ
อาคารภารกิจ
เขายืนทำหน้าง่วงๆอยู่หน้าอาคาร และเดินเข้าไป สาเหตุที่เขามาที่นี่ก่อน เพราะ เขาว่าจะสำรวจเมืองไปทำภารกิจไป
คุณได้รับภารกิจ ตัดเสื้อ ที่ร้านคุณแมวีล
คุณได้รับภารกิจ แยกตำรา ที่ร้านคุณภาลพ
คุณได้รับภารกิจ แพ๊คของ ที่ร้านคุณชวาล
เขาเลือกมาสามภารกิจ และเปิดแผนที่เพื่อไปทำภารกิจแรก ตั้งใจไว้ว่าจะออกนอกลู่นอกทางนิดหน่อย(?)
สถานที่ที่เขาจะไปอันดับแรก สถานที่ยอดนิยมไม่ว่าใครก็ต้องเคยไป
ตลาด นั่นเอง!!
"เร่เข้ามาเร่เข้ามา ที่นี่มีอาวุธดีๆมากมายเลยนะคร้าบบบ"
"ขายเกราะสำหรับอาชีพลุยๆจ้าาา"
"เครื่องประดับสีสันแวววาวและสวยงาม ต้องร้านนี้เท่านั้น!"
ฯลฯ
เนมุยมึนไปเล็กน้อย และมองสิ่งรอบๆตัวจนไม่ทันระวัง…
ปึก!
ทั้งๆที่เขาเป็นฝ่ายชนกลับล้ม… เนื่องจากคนที่เขาชนนั้นสวมเกราะและรูปร่างสูงใหญ่กว่าเขามาก แต่คนที่ชนกลับไม่มองหน้าคนโดนชนเลยแม้แต่นิดเดียว
เพราะเขาก้มหัวอยู่
"…ขอโทษครับ"หลังจากเอ่ยคำขอโทษก็เดินผละไปแบบสไตล์เจ้าตัว
ทิ้งสายตาคมกริบไว้เบื้องหลัง…
ไม่มีของน่าสนใจหรือเพราะเราไม่มีเงิน เลยไม่ได้ซื้ออะไรติดกลับมาจากตลาดเลย นอกจากการสำรวจอย่างเดียว
กริ๊ง…
เสียงกระดิ่งหน้าประตูดังขึ้น เมื่อเนมุยเปิดประตูเข้าไป
"ยินดีต้อนรับจ้ะ รับเสื้อผ้าแบบไหนจ้ะ พ่อหนุ่มหน้าง่วง"หญิงวัยกลางคนเอ่ยทักทายเขา
"มาทำภารกิจครับ…"
"โอ้ งั้นตามข้ามาเลย"ร่างท้วมๆเดินนำไป
"ข้ามีรายการสั่งตัดเสื้อมากมาย จนทำคนเดียวไม่ไหว โชคดีจริงๆที่พ่อหนุ่มมาช่วย นี่คืองานที่เจ้าต้องทำทั้งหมด"ฝ่ามือหยาบกร้านยื่นใบรายการมาตรงหน้าเขา
คุณกำลังทำภารกิจ ตัดเสื้อ ที่ร้านคุณแมวีล
"ข้าชื่อ แมวีล เจ้าล่ะ"แมวีลเอ่ยถามเขา
"เนมุยครับ…"เนมุยยื่นมือไปรับใบรายการ
มีแผ่นโปร่งใสเด้งขึ้นมาตรงหน้าเขา
เสื้อปีศาจเริ่มต้น 50 ตัว
กางเกงปีศาจเริ่มต้น 50 ตัว
คนที่มาช่วยถึงกับเงียบไปพักใหญ่
หญิงวัยกลางคนยิ้มลำบากใจ"ข้าต้องขอโทษด้วยจริงๆ แต่พอดีช่วงนี้มีปีศาจเยอะมาก เสื้อผ้าเลยเยอะตามไปด้วย"
เด็กหนุ่มส่ายหน้า"…ไม่เป็นไรครับ รบกวนฝึกวิธีเย็บผ้าให้ผมด้วย…"
"โอ้ นั่นคือสิ่งที่ข้าต้องทำ ขอบใจเจ้ามากนะ เนมุย"ดวงตาสีดำฉายแววยินดี แมวีลยิ้มจนแก้มอูมๆนั่นใหญ่ยิ่งขึ้นไปอีก
ผู้เล่น เนมุย ได้รับทักษะ เย็บผ้า ระดับ 1
ผ่านไปห้าวัน…
ผู้เล่น เนมุย ทำภารกิจ ตัดเสื้อ ที่ร้านคุณแมวีล สำเร็จ
รับค่าประสบการณ์ 50 หน่วย
ผู้เล่นเนมุย เลื่อนเลเวลเป็น 2 ค่ะ
ของรางวัลอื่นๆรับได้ที่ คุณแมวีล ค่ะ
เนมุยเปิดดูข้อมูลตัวละครตนเอง
ข้อมูลตัวละคร
ชื่อ : เนมุย
เผ่าพันธุ์ : ปีศาจ
ชนชั้น : ปีศาจขั้นต้น
เลเวล : 2
อาชีพ : -
กิลด์ : -
ปาร์ตี้ : -
คู่หู : -
ฉายา : -
สัตว์เลี้ยง : -
พลังโจมตีทางกายภาพ : 50
พลังโจมตีทางเวทย์ : 100
พลังป้องกันทางกายภาพ : 50
พลังป้องกันทางเวทย์ : 150
ค่าความฉลาด : 50
ค่าความเร็ว : 15
ค่าโชค : 51
ค่าพลัง
พลังเวทย์ 100/100
ค่าความเหนื่อยล้า 70/100
ทักษะ
ทักษะ เย็บผ้า ระดับ 50
เนื่องจากเขาเย็บผ้าเป็นจำนวนมาก ระดับทักษะจึงขึ้นเยอะ และที่ความเร็วเขาเพิ่มขึ้น ก็เนื่องมาจาก ต้องลุกเดินไปที่หลังร้านเพื่อเอาผ้าบ่อยๆ ทำนานๆไปก็เริ่มเชี่ยวชาญระดับความเร็วในการเย็บและเดินจึงเพิ่มขึ้น
…ถึงจะเพิ่มมานิดหน่อยก็เถอะนะ แต่ก็เอาเถอะ เขาไม่ได้ซีเรียสเรื่องพวกนี้เท่าไหร่
"ขอบคุณมากนะ เนมุย เจ้าพึ่งได้จริงๆ"นัยน์ตาสีดำฉายยแววทั้งภาคภูมิใจและชื่นชม
ปลดล็อคหน้าต่าง ความสนิท
แมวีล สนิทกับคุณ 50 %
"ครับ คุณป้าแมวีล"เนมุยเดินเข้าไปโอบกอดแมวีล เขากับเธอสนิทจนเรียกป้ากับหลานได้แล้ว
"เอาล่ะ ถึงเวลาของรางวัลแล้ว… ป้ารับรองเลยว่าหลานต้องชอบมากแน่ๆ"
มือหยาบกร้านยื่นสิ่งสิ่งหนึ่งมาตรงหน้าร่างสูง ดวงตาสีดำสนิทเบิกกว้าง มีประกายระยิบระยับอยู่ในดวงตา สัมผัสได้ถึงความโปรดปรานต่อสิ่งของตรงหน้า
หมอน!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น