ยัยโก๊ะป๋ำเป๋อกับนายสุดเท่!

ลำดับตอนที่ #2 : เบอร์...? 50%

หลังจากที่แม่โทรมาแจ้งให้ฉันทราบว่า

พวกเขาจะไปทำงาน(ฮันนีมูล!)ที่เกาหลีใต้TOT

แง ทิ้งกันอีกแล้ว
เดี๊ยะร้องไห้ถล่มบ้านเลยT_T

แล้วฉันก็เดินมาที่ลานของมหาวิทยาลัย...

ยอมรับจริงๆว่าดูกี่ครั้งๆก็ไม่เคยชินY_Y
มันใหญ่มากกกกกก(วิบัติเพื่อเสียง)

ตรงกลางเป็นที่สำหรับนั่งเล่น จะมีแป้นบาสอยู่4มุม และมีสแตนอยู่4ที่เช่นกัน มันอยู่มุมเดียวกันนั่นแหละ=w=

ตอนเช้า...ที่คนอื่นๆจะนั่งแชทบีบี กดไลน์เล่น เมาส์แตก ปากระดาษใส่หัวกัน....มันหายไปไหนหมด= =;;

เอ๊? หรือฉันมาเช้าเกินไปหว่า?=O=;;

หมับ!

"ว้าย!>O<"ฉันร้องอย่างตกใจเมื่อถูกสวมกอดจากด้านหลัง
"เซอร์ไพรส์!ฉันเห็นเธอมายืนเอ๋ออยู่ตรงนี้ เลยมากอดให้ชื่นใจหน่อยยย"เสียงทุ้มๆของชายหนุ่มที่ดูขี้เล่นดังที่ข้างๆหูของฉัน

"ปละ...ปล่อยได้แล้วค่ะ^^;"ฉันพยายามแงะมืออันเหนียวนึบนั่นออกจากเอวของฉัน
"หอมจังเลย...กินของน้ำใสบริสุทธิ์"เสียงชายหนุ่มปริศนาดังขึ้นเบาๆ

ก่อนจะได้ยินเสียง...
"ย๊ากกกกกกก!! ไปตายซะเถอะไอ้โรคจิต!!! บังอาจแตะอั๊งเพื่อนของฉัน!!>O<"
พลั่ก!
เสียงถูกเตะ...= =;;

"น้ำฝน...ทำตัวให้เป็นผู้หญิงหน่อยสิจ๊ะ"'น้ำฝน'เพื่อนตายของฉัน เราสนิทกันตั้งแต่มัธยม เธอคนนี้เป็นคนทีห้าวที่สุดในกลุ่มแล้วละ อ๊ะ?คงสงสัยกันละสิทำไมฉันถึงพูดว่า'กลุ่ม' กลุ่มของเรามีสมาชิกสี่คนค่ะ แต่ล่ะคนจะแตกต่างหลากสไตล์กันไป อ๊ะ! เดินมานู่นแล้ว! เพื่อนตายอีกสามคนของฉัน!
"ทางนี้จ้า\>O</"ฉันโบกมือ
"ยัยน้ำฝน ไปเตะสุดหล่อของฉันได้ยังไงกันยะ"
"ยี๋!ยัยสีดำ!หุปปากไปเลย!"
"อ๊าย! ยัยทอมบ้า! ฉันชื่อ'สีน้ำ'ต่างหากเล่า!"'สีน้ำ'เป็นคนที่เอ่อ...แต่งตัวเก่งที่สุดในกลุ่ม เธอคลั่งไคล้หนุ่มหล่อทั่วโลก เธอเองก็แรงพอตัวเหมือนกัน เป็นคู่กัดของน้ำฝน เธอชอบสีทุกชนิด ยกเว้นสีดำ

แล้วก็มีคนมาแยก
"พอๆๆ พอเลยทั้งสองคน กัดกันเป็นหมูเป็นหมาไปได้ เฮ้อ"
"'น้ำตก'อย่ามาขวางฉัน ฉันจะไปต่อยยัยสีดำ!!"'น้ำตก'เรียกว่าเธอคนนี้เป็นเจ๊ใหญ่ประจำกลุ่มเลยก็ว่าได้ คอยห้ามสองคนนี้ทะเลาะกันอยู่เรื่อย จนกลายเป็นกิจวัตรประจำวันของกลุ่มไปเสียแล้ว ถ้าสองคนนี้ไม่ทะเลาะกันวันใดวันหนึ่ง หิมะตกประเทศไทยแน่ๆ ขอแนะนำอย่าง...อย่าให้เธอคนนี้โกรธเด็ดขาด! ไม่งั้น...ตัวใครตัวเราแหละจ้าาา!!
"เลิกทะเลาะกันเถอะจ้ะ วันนี้เราต้องไปรับน้องนะ"ใช่แล้ว!ฉันกับเพื่อนๆอีกสี่คนเข้ามาพร้อมกัน! ถึงแม้จะมีปัญหาเรื่องการประพฤติของน้ำฝนนิดหน่อย(?)^^;
ฉันพยายามพูดไกล่เกลี่ยทั้งสองคน รู้สึกว่าจะเป็นผลเสียด้วย
"โอ้!สาวน้อยทั้งสี่ ถึงแม้จะมีคนหนึ่งหน้าอกแบนไปหน่อย แต่ก็น่ารัก"ชายปริศนาหยอดนิดหน่อย"กระผม นาย ครับ!"นายแนะนำตัวเอง
"ยะ...ยินดีที่ได้รู้จักจ้ะ ฉันชื่อ น้ำฟ้า นะ ^^;"ฉันพูดพร้อมยื่นมือออกไป แต่ทว่า...
หมับ!
ย๊ากกกก นายปริศนาดึงฉันเข้าไปกอดอีกแล้วTOT
"ปล่อยน้ำฟ้านะ!!! ไอ้โรคจิตวิปริต!!!"น้ำฝนชี้หน้าและกำลังจะกระโดดเตะใส่(พอดีเห็นตั้งท่าTOT)
"แหมมมม พูดกับรุ่นพี่อย่างนี้ได้ยังไงกันครับ?"เขาหัวเราะเบาๆก่อนจะดันฉันออก
"คะ...คุณนายเป็นรุ่นพี่เหรอคะ?O_O"ทำไมทำตัวไม่สมกับเป็นรุ่นพี่เลยล่ะคะTOT
"เรียกพี่นายดีกว่าครับ คุณนายมันฟังดูพี่เหมือนผู้หญิงยังไงไม่รู้"
"ค่ะ...พี่นาย"เอ่อ...ทำไมรู้สึกกระดากปากพิกล...= =;; เหมือนตัวเองสนิทกับพี่เขามาเป็นเวลาสิบปี? เรียกพี่เขาสนิทซะ...