ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ยัยโก๊ะป๋ำเป๋อกับนายสุดเท่!

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

    • อัปเดตล่าสุด 1 มิ.ย. 56


    สวัสดีค่ะ
    ฉันชื่อ น้ำฟ้า ค่ะ>_<

    เป็นเด็กดีเด่นประจำมหาวิทยาลัยค่ะ
    เพราะฉันแต่งตัวถูกต้องตามระเบียบทุกอย่างเจ้าค่ะ>w<

    เสื้อแขนยาวสีขาว...
    ผู้หญิงคนอื่นๆเขาจะใส่สายเดี่ยวTwT
    กระโปรงขุมเข่า...
    ผู้หญิงคนอื่นเขาจะฉีกกระัโปรงให้เหนือเข่าTOT

    แต่กับฉัน....
    ใส่เสื้อแขนยาวสีขาวและกระโปรงขุมเข่าเจ้าค่ะ!>O<
    ฉันเลยได้เป็นนักเรียนดีเด่น

    ตอนนี้ฉันกำลังเดินไปโรงเรียนอยู่ค่ะ

    พ่อกับแม่ของฉันหนีไปฮันนีมูนกันอีกแล้วT_T
    โดยให้เหตุผลว่า
    'พ่อกับแม่จะไปฮันนีมูน...เอ๊ยไม่ใช่! ไปทำงานที่เชียงใหม่สักอาทิตย์นะจ้ะ'

    แงTOT
    ฉันก็อยากจะไปเที่ยวเหมือนกันนะ!

    แต่ฉันมีข้อเสียอย่างคือ...-_-;;
    'ว้ายตายแล้ว! น้ำฟ้า! ทำแก้วโปรดของแม่แตกได้อย่างงายยย>_<'
    'น้ำฟ้า!! น้ำมันหกใส่เอกสานงานพ่อหมดแล้ว!TOT'

    ถูกต้องค่ะ!
    ฉันซุ่มซ่ามT_T

    แต่พ่อกับแม่ไม่ค่อยดุฉันเท่าไหร่

    ถ้าฉันร้องไห้เมื่อไหร่ล่ะก็นะคะ...
    เหอะๆๆ

    เปลี่ยนไปเป็นคนละคนกันเลยทีเดียว!
    จากเงียบๆติ๋มๆซุ่มๆซ่ามๆ

    กลายเป็น...
    สาวน้อยสุดเซ็กซี่ อารมณ์เวี่ยง ไม่ไว้หน้าใครทั้งน้านนน~>O<


    ฉันไม่เชื่อพ่อกับแม่
    แต่พอเอาวิดีโอที่พ่อกับแม่เสี่ยงตายอัดไว้...

    ชัดเลย...T_T
    ดูก็รู้ว่าไม่ใช่ตัดต่อ!

    ตอนนี้ถึงหน้ามหาวิทยาลัยแล้ว...

    ตึกๆๆ

    ปรี๊น~!

    ว้ายยยย!!

    อยู่ดีๆรถปรื้นตกใจหมด

    แว่นฉันเกือบตกแน่ะ

    อ๊ะ!ลืมบอกไป

    ฉันใ่ส่แว่นตากลมๆโตๆ เอาไว้น่ะ=w=

    พอดีสายตาสั้น~

    ฉันลูบอกตัวเองเบาๆ

    ฮู่...

    เกือบไปแล้วมั้ยล่ะ....

    แต่ฉันผิดเองแหละT_T

    เดินไม่ระวังเอง

    ฉันจึงเดินเข้ามหาวิทยาลัยไป...

    แต่ว่า...วันนี้รับน้องนี่ฟ่า!!!

    หลายๆคนคงคิดว่า สอบเข้ามหาลัยปุ๊ปแล้วรับน้องเลยสิท่า...

    แต่ว่า...

    วันนั้นรุ่นพี่ดันไม่มาT_T

    เลยเลื่อนออกไปก่อน

    วันนี้นี่แหละที่จะรับน้องและรู้พี่รหัสของตัวเอง...

    กริ๊ง~

    ไม่ต้องแปลกใจนะคะว่าทำไมเสียงโทรศัพท์ฉันถึงบ้านๆ
    กลัวตัวเองตั้งเพลงเพี้ยนๆให้โทรศัพท์มือถือของตัวเองน่ะเซ่!

    ถ้าเป็นอย่างนั้นฉันอายเขาตายเลย

    "ฮัลโหล"
    (ถึงมหาวิทยาลัยแล้วใช่มั้ยจ้ะลูก>_<)
    เสียงหวานๆแบบนี้ต้องเป็นแม่ของฉันแน่นอน!
    "ค่ะ แม่"
    เสียงฉันก็หวานเหมือนแม่นั่นแหละ แต่ฉันหวานกว่าเฉยๆ-..-
    (เอ่อ...พอดีพ่อกับแม่มีงานด่วนที่เกาหลีใต้น่ะจ้ะ เลยจะเลื่อนกลับบ้านเป็นเดือนของเดือนหน้านะจ้ะ ไม่โกรธแม่นะ)
    งะ...เล่นมุขนี้ฉันจะโกรธลงได้ยังไงT_T
    ฉันเป็นคนขี้ใจอ่อนน่ะเซ่!!
    "สะ...ซื้อของฝากมาให้หนูก็พอค่ะแม่Y_Y"
    (ลูกแม่ใจดีที่สุดเลย เจอกันเดือนของเดือนหน้านะจ้ะ รักนะ จุ๊บๆ^3^)
    ติ๊ด!

    ทีหลังฉันคงต้องไปเรียนคอร์สพิเศษใจแข็งบ้างแล้วล่ะ!V_V


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×