[Short Fic] Magic Moment [Kris x Taeyeon] : ตอน 3

ลำดับตอนที่ #1 : [FIC EXO SNSD] “ Your doll ” [Kris x Taeyeon] : INTRO

“ INTRO ”

สองร่างเปลือยเปล่าใต้ผ้าห่มผืนเดียวกันนอนเคียงข้างบนเตียงขนาดคิงไซด์ เจ้าของร่างสูงใหญ่กว่าหกฟุตนอนคว่ำหน้ากับหมอนใบใหญ่ อวดแผ่นหลังเปลือยเปล่า ข้างกายคือร่างขาวผุดผ่องของหญิงสาวหุ่นยวนใจนอนตะแคงข้างหันหลังให้ ผ้าห่มปิดคลุมอกอวบไว้หมิ่นเหม่ ผมยาวสยายสีน้ำตาลเข้มปิดใบหน้าไปกว่าครึ่ง ทั้งคู่ต่างอ่อนเพลียจากศึกรักเร่าร้อนที่จบลงเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา สังเกตได้จากรอยยับย่นบนผ้าปูเตียง

เครื่องมือสื่อสารที่นอนสงบนิ่งอยู่นานหลายชั่วโมง อยู่ๆ ก็เกิดอยากแผดเสียงลั่นปลุกคนที่ยังหลับใหลให้ตื่นจากนิทรา คริสซุกหน้าลงไปกับหมอนแล้วพับมันขึ้นเพื่อปิดกั้นเสียงรบกวน คำรามเสียงต่ำในลำคออย่างหงุดหงิด... เขายังไม่อยากตื่น เมื่อคืนก็เหนื่อยมากพอแล้ว

จนเสียงโทรศัพท์ดับไปนั่นล่ะเขาถึงได้ถอนหายใจโล่งอก... ทว่าหลังจากนั้นไม่ถึงนาทีเสียงเดิมก็ดังขึ้นอีก ชายหนุ่มขยับร่างเปลือยเปล่าที่มีผ้าห่มปิดเพียงท่อนล่างไปคว้าสมาร์ทโฟนสีดำสนิทมากดรับอย่างจำใจ ก่อนดวงตาคมจะปิดสนิทลงอีกครั้ง

“ว่าไงโบอา”  กรอกเสียงงัวเงียที่ค่อนข้างแหบแห้งลงไปในสาย

[ฉันมีเรื่องให้แกช่วยน่ะ รีบกลับมาที่บ้านเลย ด่วนด้วยฉันกำลังจะไปถึง] ควอน โบอา เพื่อนสนิทกรอกเสียงเครียดมาตามสาย คิ้วเข้มเลิกขึ้นสูงอย่างแปลกใจ อาการง่วงงุนเริ่มหายไปทีละนิด ร้อยวันพันปีโบอาแทบไม่มีเรื่องเดือดร้อนมารบกวนเขา แต่วันนี้แปลกออกไป บางทีโบอาอาจกำลังเจอปัญหาใหญ่อยู่ก็เป็นได้

“ช่วยอะไรเหรอ?”

[อย่าเพิ่งถามเลย รีบมาเถอะด่วนด้วยนะ] โบอาบอกแล้วตัดสายไปโดยไม่กล่าวคำลา คริสยกโทรศัพท์ออกจากหูอย่างไม่เข้าใจ คำสบถเบาๆ หลุดจากริมฝีปากสีเข้ม

“บ้าจริง”

ชายหนุ่มดันร่างสูงสง่าของตนขึ้นนั่งบนเตียง อวดแผงอกและหน้าท้องแน่นขนัดด้วยกล้ามเนื้อ สมบูรณ์แบบอย่างที่ผู้ชายหลายคนต้องอิจฉา เหลือบมองเพื่อนนอนที่ยังหลับสนิทแล้วขยับลงจากเตียงด้วยร่างเปลือยเปล่าไร้สิ่งปกปิด มือใหญ่ลูบใบหน้าคมเข้มเพื่อปลุกตนเองให้ตื่นจากอาการง่วงซึม มือเสยผมสีทองสว่างอย่างลวกๆ ก้มหยิบเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้นขึ้นมาสวมใส่ ก่อนเดินออกไปจากห้องของนางแบบสาวอย่างเงียบเชียบ กลับถึงบ้านค่อยโทรกลับมาบอกคงไม่เป็นไร เพราะโดยปกติก็ทำแบบนั้นอยู่แล้ว

.

.

.

BMW สีขาวคุ้นตาจอดรออยู่หน้าบ้านของคริส  โบอาเดินกอดอกวนไปวนมาอยู่หน้าประตูรั้ว ชายหนุ่มปีบแตรใส่สองสามครั้งเพื่อเป็นการทักทาย ใบหน้าสวยของเพื่อนสนิทหันมามองเขาอย่างมีความหวัง คริสชะลอรถจอดต่อท้ายรถของโบอาแล้วผลักประตูรถเปิดออกอย่างรีบร้อน เพราะเป็นห่วงที่คนสุขุมอยู่เสมออย่างโบอามีอาการร้อนรนกระวนกระวายผิดปกติ

                “โบอาเธอเป็นอะไร” คริสชิงถามขึ้นก่อน เขาสังเกตเห็นใบหน้าซูบซีดของโบอา ดวงตาแดงก่ำดูอิดโรยราวกับคนอดนอนมาทั้งคืน โบอายกมือดันแว่นไร้กรอบที่ตกลงมาระสันจมูกให้เข้าที่ ก่อนแหงนหน้าขึ้นมองเขาด้วยแววตาแห่งความคาดหวัง

                “คือ.. ฉันมีอะไรมาฝากแกน่ะ ให้แกดูแลแทนหน่อยสักพัก นะถือว่าช่วยกัน” พูดจบแล้วฉีกยิ้มจนเห็นรอยบุ๋มตรงข้างแก้ม เหมือนกำลังสะกดจิตให้ชายหนุ่มตอบรับอย่างไม่มีข้อแม้ มือบางยกขึ้นตบต้นแขนเพื่อกระตุ้นให้ตอบตกลงเร็วขึ้น คิ้วหนาที่พาดเฉียงเหนือดวงตาคมขมวดเข้าหากันเพราะยังจับต้นชนปลายไม่ถูก แต่รู้ตัวอีกทีก็พยักหน้ารับคำโบอาไปแล้ว

                “อ..อื้อ. ตกลงก็ได้.. แล้วอะไรที่แกจะฝากฉันล่ะ?” ถามพลางยกมือขึ้นเกาศีรษะแกรกๆ

                “อยู่ในรถฉันน่ะ ไปดูกัน” โบอาเดินนำไปที่ BMW คันเก่งของเธอแล้วเดินอ้อมไปเปิดประตูฝั่งตรงข้ามคนขับ ค้อมตัวลงเล็กน้อยแล้วชี้ให้คริสดู

                “นี่ไง ของที่ฉันจะฝากแกไว้น่ะ” คริสสอดมือทั้งสองข้างเข้าไปในกระเป๋ากางเกงยีนส์แล้วก้มมองตามโบอา หัวคิ้วยังขมวดเข้าหากันไม่ยอมคลาย

            ภาพที่เขาเห็นคือ ผู้หญิงรูปร่างเล็กบางนอนหลับตาพริ้มอยู่บนเบาะรถของโบอา เรือนผมสีน้ำตาลประกายทองยาวเคลียกับอกอิ่มที่ดันเสื้อแจ๊คเกตที่ใช้คลุมร่างไว้ให้พอมองออก ผิวขาวจัดราวหิมะ เหมือนไม่เคยต้องแสงแดด ใบหน้าอ่อนเยาว์ที่เขาคาเดาอายุไม่ถูก จมูกเล็กเชิดรั้นขึ้นเล็กน้อย ริมฝีปากอิ่มสีสดเผยอออกน้อยๆ  ทุกองค์ประกอบสะกดสายตาเขาให้หยุดนิ่ง กวาดมองลูบไล้ไปบนผิวกายเนียนละเอียดแทนสัมผัส...

 ก่อนที่จะคืนสติ

“เฮ่ย?! ผู้หญิงเหรอ? อะไรของแกน่ะคุณหนูควอน”  อุทานเสียงดังจนร่างที่หลับใหลอยู่เริ่มได้สติ เปลือกตาบางกระพริบถี่ๆ ส่ายศีรษะไปมาช้าๆ ก่อนลืมตาขึ้นอย่างงัวเงีย หูแว่วยินเสียงโวยวายของใครบางคนฟังไม่ได้ศัพท์ ดวงตาดำขลับหรี่ลงเล็กน้อยเพื่อปิดกั้นแสงสว่างจ้าของแดดแรกยามเช้า

                “ก็ผู้หญิงไง แกชอบไม่ใช่เหรอ เอาล่ะๆ อย่าเพิ่งโวยวาย เข้าไปในบ้านกันก่อนเถอะ” โบอากอดอกพูดกับคริสอย่างไม่อนาทรร้อนใจ ทั้งที่มันไม่ใช่เรื่องเล็กๆ เลยสักนิด แล้วทำไมต้องเอาผู้หญิง เอ่อ.. ผู้หญิงที่สวยและน่ารักขนาดนี้มาฝากไว้กับเขาล่ะ?

                “เฮ่ย ที่ว่าชอบมันก็ใช่ แต่ที่บอกว่าเอามาฝากมันหมายความว่ายังไง? ฉันยังไม่อยากมีเมียนะเว่ย!” คริสยังคงโวยวายไม่เลิก ดวงตาสีนิลกระพริบปริบๆ ใบหน้าแหงนมองคนที่ยืนคุยกันอยู่นอกตัวรถอย่างสนใจ ผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่คนนี้เป็นใคร ไม่คุ้นตาเอาเสียเลย แล้วเขาคุยอะไรอยู่กับพี่หมอควอนนะ? หน้าเครียดเชียว

                “ไม่ได้เอาน้องมาให้แกทำเมีย เอามาให้ฝากให้แกเลี้ยงไว้ดูเล่นสักพักเท่านั้น ..อ้าว แทยอนตื่นแล้วเหรอ” โบอาท้วงเมื่อเหลือบมาเห็นคนในรถเข้าพอดี คริสมองตามสายตาเพื่อนสนิทโดยอัตโนมัติ

                ดวงตาของนักล่าหนุ่มสบเข้ากับหน่วยตากลมใส เจ้าของของมันเงยหน้าเอียงคอมองเขาอย่างสงสัยใคร่รู้ คริสกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ ติดใจกับแววตาอ่อนเดียงสาที่ส่งมา ทำไมถึงได้ดูบริสุทธิ์ไร้พิษสงขนาดนี้ก็ไม่รู้ เห็นแล้วชายหนุ่มก็ใจอ่อนยวบจากที่คิดจะปฏิเสธโบอาอย่างแข็งขันในทีแรกก็ชักจะเปลี่ยนใจ

                บางที... รับเด็กผู้หญิงน่ารักๆ มาเลี้ยงสักคนชีวิตคงจะมีสีสันมากกว่านี้กระมัง

8888888888888888888888888888888888888888888


คลอดซะทีสำหรับอินโทรของตุ๊กตา อิอิ หวังว่าจะชอบกันนะคะ

ps. เรื่องนี้แทยอนอายุอ่อนกว่าคริสมาก(ลดอายุให้ฝ่ายหญิงนั่่นเอง)

© Tenpoints !