ก่อนเราจะรักกัน

ลำดับตอนที่ #2 : ตอน ทำไมคิระต้องหน้าแดงด้วย

ที่โรงเรียนตอน 10.30น.
ฉันของเน็กโกะ
"เฮ้อ!~ ~ " ฉันถอนหายใจ "เมื่อไรจะเลิกเรียนซะที เซ็ง!~ ~" ฉันพูดขึ้น "นี่นั่งอยู่เงียบๆไม่ได้รึไง เฮ้อ!~ ~ ฉันล่ะเบื่อเธอจริงเลย"คิระพูด "กำ ก็นายมันเด็กเรียนนี่ ไม่เหมือฉัน ฮึ!" ฉันอารมย์เสียใส่มัน
พักเที่ยง11.30น.
"เย้ๆ หมดเวลาเรียนแล้ว แค่แปบเดียวเอง แต่ก็ยังดี" ฉันดีใจ "ป่ะ เพื่อนเราไปกินข้าวกัน" "ฮึ"พวกนั้นเมินหน้า
(กำ ฉันลืมไป เพื่อนมันโกรธฉันอยู่ ฉันจะทำไงดีอ่ะ) พอเวลาพักเที่ยงเริ่มหมดลง  "เฮ้อ! วันนี้เบื้อจริงๆเลย ฉันไปเข้าห้องดีกว่า" (จริงๆแล้วไปนอนมากกว่า ไม่ได้ไปอ่านหนังสืออยู่หรอก:ผู้แต่ง) "งืมๆ ฉันนอนไปนานไหมเนี่ย" ฉันตื่นนอนขึ้นพร้อมกับพูดว่า "ห๊ะ! พวกนายมองไรกันว่ะ!~ ~ ~ " ไอ้พวกนั้นวิ่งนั่งที่กันหมด งงเลย มันอะไรกัน พอนั่งที่ก็คุยอะไรก็ไม่รู้ (แล้วจะรู้ไหมเนี่ย:ผู้แต่ง) พอคุยแล้วก็หัวเราะ โอเคพอก่อน รีบๆเรียนให้มันจบไปเลย
เลิกเรียน3.30น.
เย้หมดเวลาเรียนแล้วกลับบ้านดีกว่า 55+สมไอ้คิระมันเป็นเวรแถม เวรมันก็ไม่เคยมีใครทำเวรด้วยมีแต่โดนเรียนทั้งนั้นมันเลยได้ทำคนเดียว 55+ สะใจ กลับบ้านดีกว่า "นี่ๆ เธออ่ะ มาช่วยครูถือของหน่อย" (อ่ะซวยจริงวันนี้) "ค่ะ หนูจะช่วยค่ะ" และแล้วเวลาก็ผ่านไปย่างรวดเร็ว ตอนนี้เวลา5.00น. (หากลับบ้านไม่ทันแล้ว) ฉันเลยวิ่งแบบไม่ลืมหูลือตาเลย ก็เลยเดินไปชนใครเข้า และล้มแบบ ฉันนั่งคร่อมเค้า (อย่าคิดลึกนะค่ะ:ผู้แต่ง) "โอ๊ย! เจ็บว่ะ"(ฉันว่าไอ้นี่มันนักเลงเก่าแน่เลย) ปรากฏว่า ฉันเดินชนกับ ไอ้เฮงซวยคิระ กำ ฉันนั่งคร่อมมันอยู่ด้วย แล้วอยู่ดีๆ คิระก็หน้าแดงแบบดูง่ายๆเลย "นี่นาย"ฉันเอยขึ้น "ทำไมนายหน้าแดง" "เธอน่ะ เดินไม่ดูคนรึไง ห๊ะ!" "นาย อย่างมาทำเป็นเปลี่ยนเรื่องเลย" "ฉันไม่ได้เปลี่ยนเรื่องนะเธอคือต้นเหตุ ฉันเลยปวดท้องเลย" "อืม โทษที นายงั้นฉันกลับล่ะ" แล้วฉันก็เดินกลับบ้าน
พอถึงบ้าน
"แม่จ๋า หนูไปช่วยอาจารย์มาจ้า ก็เลยกลับช้า"ฉันพูด แล้วก็ขึ้นไปบนห้องของฉัน (แล้วทำไมคิระต้องหน้าแดงด้วยล่ะ)แล้วฉันก็นอนบนเตียงนอนของฉันแล้วก้หลับ แบบไม่รู้ตัว
ฉันของคิระ
"อืม วันนี้เน็กโกะน่ารักมากๆ โดยไอ้ตอนที่เดินชนเรา ดีนะที่เปลี่ยนเรื่องทัน แต่ทำไม่เราต้องหน้าแดงด้วยล่ะ"






โทดทีค่ะ ตอนนี้ไมมีเวลามาอัพ และเรื่องก็ไม่ค่อยหนุกอ่ะ อยากขอโทดนะค่ะ แต่ก็ไงถ้าขาดอะไร ก็แสดงความคิดเห็นได้นะค่ะ หนูจะได้ไปแก้ไขค่ะ ขอบคุณที่มาอ่านค่ะ