พรมลิขิต????

สวัสดีค่าาา????????ฝากนิยายเรื่องแรกด้วยนะค้าา

.

.

.

.

.

   แนะนำตัวละคร

   1.ฟิโรเล่ หรือ น้ำดอกไม้ 

เธอคือเจ้าหญิงเเห่งรัตติกาลที่สวยและมีอำนาจที่สุด เธอเย็นชาและดุร้ายมากเวลาใครมาขัดใจ แต่เธอก็มีมุมอ่อนหวาน แต่มุมนั้นได้ตายไปพร้อมกับแม่ของเธอ จากนั้นเธอก็ไม่ยิ้มอีกเลย แต่เธอดื้อ ซนเงียบๆ อายุ 118 

  2.คิน หรือ เป้ 

หนุ่มหล่อที่สุดในจังหวัดแทบชายแดน บ้านรวย ทำธุระส่งเพชรพลอย เป็นที่ชื่นชอบสาวๆหลายคน แต่ภาคิน ไม่สนใจใครสักคน มีแต่สาวน้อยในความฝันเท่านั้น อายุ19

  3.เอสเตอร์ 

แวมไพร์ที่หล่อเหลา มีพระกำลังที่มากมาย เป็นองศ์รักษ์ส่วนตัวของฟิโรเล่ เอสเตอร์มีแวมไพร์สาวหมายปองจับต้องตาแต่เขาไม่สนใจ เพราะเขาหลงรักเจ้าหญิงของเขา อายุ 121

.

.

.

.

.

.

 ฟิโรเล่มานั้งที่สวนสาธาณะที่นี้ทีไร จะคิดถึงแม่ของเธอเสมอ สวนแห่งนี้เธอเคยมาเดินเล่นกับแม่ของเธอ

"โอ๊ยยย! ไอบ้าที่ไหนมาโยนกระป๊องใช่หัวช๊านนนนนน"ฟิโรเล่อุทานมาเสียงดัง

"ฉันเองทำไม.ยัยเจ้าหญิงน้ำแข็ง"ภาคินตอบกลับทันที

"ไอบ้า! นายไม่เห็นคน นั่งหังโด่งอยู่ตรงนี้หรือไงห่ะ!"

"ใครใช่ให้เธอมานั้งตรงนี้ละ"ทำเป็นไม่รุ้ร้อนรุ้หนาว

ฟิโรเล่ไม่มีอารมณ์เถียงกับภาคินเลยเดินหนีภาคิน ภาคินก็รีบเดินมาดึงข้อมือฟิโรเล่

"เดียว!ใครใช่ให้เธอ เดินหนีทั้งที่คุยกันไม่จบ"

"มันก็เรื่องของนาย ฉันจะกลับบ้าน ไม่คุยไม่คงอะไรทั้งนั้น ไร้สาระ"

"ได้ไร้สาระงั้นหรอ แต่ที่เรื่องไอ้เอสเตอร์มันไม่ไร้สาระหรือไง อ้อหรือว่า ที่รีบกลับบ้าน รีบไปหาเอสเตอร์งั้นสิ่"

"ใช่ ถึงฉันจะไปหาหรือไม่ไปมันก็ เรื่องของฉันนายไม่มีสิทธิ์ยุ่ง"

ภาคินโกรธจัด ทำไมผู้หญิงที่เขาหลงรักมาตั้งแต่เด็กต้องมีผู้ชายอื่นมายุ่ง ความโกรธ ทำให้ภาคิน ลงริมฝีปากปะกบกันอย่างลงตัว ***

"เพี้ย!! นายมันบ้า ภาคิน ฉันเกลียดนาย เกลียดนายที่สุด!"ฟิโรเล่โกรธจัด

แล้ววิ่งหายไป หลังต้นไม้ใหญ่

"นี่เราทำอะไรไปภาคิน. ไอ้โง่เอ่ย"