คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : THE END// NC *^*
รุ่งเช้า -///-
เทา :ฮืออ -[][]- //เช้าที่แสนจะงัวเงีย ผมหันไปมองเซฮุนที่กำลังหลับอยู่ข้างๆแล้วยิ้มกว้างเลย เวลานอนเนี่ยเซฮุนเหมือนเด็กมาก น่ารักมากด้วย ^^ ผมกำลังจะลุกไปอาบน้ำเพื่อที่จะไปโรงเรียน แต่โดนฮุนมันมาโอบเอวผมไว้เนี่ย =..=
เทา :นี่ ปล่อยเลยนะ ฉันจะไปอาบน้ำ สายมาแล้ววว
เซฮุน :ไม่สายหรอก ขอต่อสักหน่อยได้ไหมอ่า -3-
เทา :บ้า ทะลึ่งปล่อยๆๆ // ผมแกะมือเซฮุนสำเร็จ แต่พอลุกขึ้นมาจากเตียง ก็ต้องตกใจเพราะท่อนล่างของผม มันไม่มีอะไรเลยย นอกซะจากเสื้อ ถึงเสื้อตัวนี้มันจะยาวจนปิดไปถึงหน้าขาก็เหอะ แต่มันก็เห็นขาอ่อนของผมซะหมดแล้ว T_T
เซฮุน :แกกำลังยั่วฉันนะ
เทา :ยั่วบ้าอะไรละ ก็เพราะใครละทำให้ฉันต้องมาอยู่ในสภาพนี้เนี่ย // ผมพูดพรางรีบเดินไปอาบน้ำ พออกจากห้องน้ำแล้วผมก็รีบชิ่งไปที่ห้องแต่งตัว
เซฮุน :ให้เวลาแค่สองนาทีนะ
เทา :เอออ จะเร่งอะไรกันนักกันหนาเล่า !
เซฮุน :เหลืออีก ห้าวิ .. ห้า .. สี่ .. สาม..
เทา :เฮ้ยย ทำไมมันเร็วจังละ =[]=
ผมรีบมองไปทั่วห้อง มัวแต่ยืนเอ๋อเร๋อ อยู่หน้ากระจก หาชุดนักเรียนไม่เจอซะงั้นเลย อย่าบอกนะว่าเซฮุนมันแกล้งโผมม TT
แกร๊กก !
เทา :เฮ้ย !! ” ผมร้องออกมาอย่างตกใจสุดขีด มือรีบเอื้อมคว้าผ้าเช็ดตัวหมาดชื้นที่แขวนอยู่บนราวข้างๆพันกายท่อนล่างเอาไว้ทันที
เซฮุน :หมดเวลาแล้ว // เซฮุนชูโทรศัพท์ขึ้นมาให้ดูเป็นหลักฐานว่าหมดเวลาแล้ว
เทา :เอ่อ .. เซฮุนแกออกไปก่อนดิ ฉันยังแต่งตัวไม่เสร็จ แล้วเอาชุดนักเรียนมาด้วย = =
เซฮุน :ไม่สนอ่ะ หมดเวลาแล้ว ไม่ทันเรียนก็ไม่ต้องไปเรียน // เซฮุนพูดแล้วเดินเข้ามาใกล้ตัวผม ผมก็ถอยจนแนบติดผนังราวจิ้งจกแล้วเนี่ย T//T
เทา :ดะ... เดี๋ยวสิ แล้วแกไม่อาบน้ำก่อนเหรอ อาบน้ำจะได้ตัวหอมๆไง แหะๆ// ผมหัวเราะแห้ง เพราะระแวงตานี้เนี่ย ตาก็หันไปเห็นชุดนักเรียนตัวปัญหาพอดี ผมวางเอาไว้หน้ากระจก มันโดนข้าวของอื่นๆบังเอาไว้หมดจนผมไม่ทันได้สังเกต เซฮุนมองตามสายตาผมไป ผมมองตาเขาผ่านกระจกบานใหญ่
ฮึกกทำไมต้องทำสายตาหื่นแบบนั้นด้วยยย
เซฮุน :เทาแกกำลังยั่วฉันอยู่ใช่มะ // สองแขนกักผมเอาไว้
เทา :เปล่าสักหน่อย! ก็ฉันบอกแล้วว่าฉันยังแต่งตัวไม่เรียบร้อย! ไอ้บ้า!//ตะโกนด่าปาวๆแต่ก็มองตัวเองผ่านกระจก หน้าแดงแปร๊ดเชียวเซฮุนอ่า
เทา :ปละ... ปล่อยก่อนสิ ฉันจะได้แต่งตัวไง ^--^ //บอกพลางมือสองข้างก็พยายามดันแขนเขาออกไปพลาง แต่มันก็สู้แรงเขาไม่ได้เลย ขนาดตัวเล็กกว่าผมอีกนะเนี่ย =///=
เซฮุน :ไม่ต้องใส่หรอก //เขาโน้มหน้าลงมากระซิบข้างหู เอาซะผมสะดุ้ง ขนลุกชันขึ้นมาทันทีจนเผลอหุบปากฉับ
ลมหายใจอุ่นร้อนรินรดอยู่ที่ใบหู “ยังไงเดี๋ยวก็ต้องถอด”
ผมอ้าปากจะเถียงเขาอีก แต่ก็ต้องหุบปากฉับ เมื่อจู่ๆลมหายใจที่เคยรดอยู่แค่ที่ใบหูเริ่มเคลื่อนที่ มันเลื่อนลงไปแนวกราม และลงต่ำไปยังซอกคอผมได้ในที่สุด
รู้สึกได้ถึงสัมผัสของจมูกโด่งเป็นสันที่สัมผัสกับผิวที่คอของผมแผ่วเบา แต่แค่นั้นก็ทำเอาผมสะดุ้งโหยง
เทา :ฮุน... ฉันว่า....
เซฮุน :ชู่ว.... //เขาส่งเสียงให้ผมเงียบ ว่าแต่ผมจะเงียบตามที่เขาบอกทำไมล่ะ!!
ผมปล่อยให้ลมหายใจร้อนๆระคอไปเรื่อย จู่ๆเขาพูดขึ้น “เทาแกตัวหอมจัง”
จู่ๆเขาก็ผละผมออกไป แอบถอนหายใจอย่างโล่งอกเพราะคิดว่าเขาคงแค่หยอกผมเล่น แต่เปล่าเลย เขาช้อนตัวผมขึ้นอย่างรวดเร็ว ผมแอบมึนไปนิดนึงเพราะปรับภาพไม่ทัน มารู้สึกตัวอีกทีก็นอนแผ่อยู่บนเตีย แล้วไอ้ผ้าเช็ดตัวไม่รักดี... ก็แผ่ออกเหมือนกัน ตอนนี้มันปิดส่วนล่างผมแค่วับๆแวมๆเท่านั้น ผมหน้าแดงแปร๊ด ยิ่งเห็นไอ้ฮุนมองตามเรียวขาของผมที่โผล่ออกมายิ่งเขินจนทำ
ตัวไม่ถูก เอื้อมมือลงไปหวังจะพันให้มันเข้าที่เหมือนเดิม แต่ฮุนไวกว่า ออกแรงนิดเดียวเจ้าผ้าเช็ดตัวก็ลงไปนอนจูบพื้นพรม
เทา :อ๊ะ.. //ความหนาวของแอร์ที่เข้าจู่โจมต้นขาทำเอาผมต้องรีบหนีบขาเข้าหากันโดยอัตโนมัติ ฮุนมองพรางหัวเราะหึๆ แล้วเงยหน้าขึ้นสบตาผม
ใบหน้าหล่อเหลาเคลื่อนเข้ามาใกล้อีกครั้ง
เทา : ….
เซฮุน :ฉันสัญญานะว่าจะไม่ทำให้แกต้องเจ็บ...มาก
เจ็บ...มาก!! คืออะไรครับ คือยังไงผมก็ต้องเจ็บใช่มั้ย!!
“....”สายตาที่เต็มไปด้วยความต้องการ แต่แฝงความอ่อนโยนไว้เต็มเปี่ยมของเขาทำเอาผมใจอ่อนยวบ
เซฮุน :นะ... //เขาอ้อน โน้มหน้าลงมาให้หน้าผากแตะกันกับหน้าผากของผม
เทา :สัญญานะ...//ผมพูดขึ้น พยายามที่จะฝังตัวเองลงกับเตียงมากขึ้น เพราะอยากมีระยะห่างกับเขาสักนิด แบบนี้มันทำเอาหัวใจผมเต้นไม่เป็นจังหวะตลอดเลย “...สัญญาว่า... จะไม่ทิ้งฉัน …”
เซฮุน :สัญญาเลย !
เทา :เอ่อ งั้นก็ได้ …
ผมได้ยินแบบนี้ก็รู้อายเป็นเอามากเลย แต่ทำไงได้นะ ผมเต็มใจนี่น่า… ความคิดของผมหยุดชะงักทันทีที่ริมฝีปากถูกครอบครอง
เขาบังคับให้ผมต้องอ้าปากขึ้นนิด ลิ้นของเขาไล่เข้ามาภายในโพรงปาก รุกไล่กับลิ้นของผมที่พยายามจูบตอบอย่างไม่ประสีประสา
เราจูบกันนะ แต่ผมไม่เข้าใจเลยว่าทำไมจูบแบบนี้มันถึงทำให้เกิด... เอ่อ... อารมณ์แปลกๆขึ้นมาได้
จนผมเริ่มจะหายใจไม่ออก ถึงได้ทุบเขาเบาๆ ฮุนผละออกมาพร้อมกับหอบหายใจเบาๆ
เซฮุน :ฉันว่าฉันรักแกเข้าแล้ววะเทา
คำบอกรักที่จู่ๆเขาพูดขึ้นมาทำเอาหัวใจยิ่งสั่นระรัว พร้อมๆกับความเต็มตื้นที่พุ่งวาบเข้ามาในอก
เทา :ฉัน... ฉันก็รักแกเซฮุน
เมื่อเขาโน้มตัวมาใกล้อีกครั้ง และประทับริมฝีปากไปทั่วทั้งคอ
ความรู้สึกเจ็บจี๊ดๆ อยู่ที่คอเพราะตานี้มันมากัดคอผมทำไมเนี่ย เป็นแวมไพร์รึไง = =แต่พอผมเผลอเงยหน้าขึ้นสบตาคนที่กำลังคร่อมตัวผมอยู่นี่ ก็เป็นอันต้องร้อนขึ้นทันใด กำลังจะยกมือขึ้นปกปิดเรือนร่างของตัว แต่เขาก็รวบมือผมไว้ด้วยมือเพียงข้างเดียว และจับมันให้ไปอยู่เหนือหัว
เซฮุน :จะปิดทำไมละ เทาสวยมาก สวยที่สุดเลยด้วย
ผมไม่ตอบอะไรเพราะเขิลมาก หลับตาปี๋ตลอด *___*
ฮุนผละออกมาจากยอดอกของผมอย่างเชื่องช้า ก่อนจะลากริมฝีปากไปทั่วแผ่นอก และหน้าท้อง เขาทำคิสมาร์กไว้หลายแห่งเชียว แต่ตอนนี้ผมก็รู้สึกอ่อนแรงเกินจะขัดขืนเขา
ไม่สิ... ผม... เต็มใจมากกว่า ลึกๆแล้วน่ะ
ริมฝีปากไล่มาถึงหน้าท้องแบนราบ อดไม่ได้ที่ต้องหดเกร็งแล้วแอ่นตัวขึ้นรับสัมผัสวาบหวามนั้นตามสัญชาตญาณ
ยิ่งเกร็งหนักเมื่อรู้สึกได้ถึงมือหนาที่ไล้มาถึงส่วนล่างจนได้
เซฮุน :เทา... ไม่ต้องเกร็งนะ // ฮุนว่าเสียงเบา เขาผละออกไปนิดเพื่อถอดเสื้อผ้าอาภรณ์ของตัวเองออก ผมปรือตามองนิดนึงแล้วก็ต้องหน้าแดงซ่านยิ่งกว่าเก่า
เซฮุน :หึ.. หื่นเหมือนกันนะเรา //เขาแซวเมื่อเห็นผมแอบมอง อดไม่ได้ต้องเอามือฟาดต้นแขนเขาแผ่วเบา
เทา :ไม่ต้องมาแซวเลย //ว่าพลางก้มหน้างุด แต่แล้วก็ต้องตกใจ
ทำไมขนาดมันต่างกันกับของผมนักล่ะ!!
เซฮุน :แน่ะ มองกันแบบนี้ก็เขินเหมือนกันนะ // เขาว่ากลั้วหัวเราะ ก่อนจะก้มลงจูบผมอีกครั้ง สองมือลูบไล่ลงไปเรื่อยๆตั้งแต่ลาดไหล่ เนินอก ไล่มาถึงหน้าท้อง และต่ำลงจนถึงหน้าขาเขาจงใจเว้นพื้นที่ตรงกลางเอาไว้... และนั่นยิ่งทำให้ผม...อารมณ์แบบเดิมพุ่งพล่านขึ้นมาในอกจนผมยังตกใจกับความไวของมันไม่ได้แทบหยุดหายใจ เมื่อเขาชันขาผมขึ้นทั้งสองข้าง และจูบที่ขาอ่อนด้านในของผมเจ็บจี๊ดเล็กๆขึ้นมาแถวบริเวณนั้น ให้ตายเถอะฮุน แกทำคิสมาร์กตรงนั้นด้วยงั้นเหรอ
เซฮุน :ไม่... ไม่ไหวแล้ว... อึก... ถ้าฉันค้างไว้นานกว่านี้ ยิ่งเจ็บนะ....
เขาพยายามอธิบาย ทั้งที่ตัวเองก็หอบหายใจแรงขึ้นเรื่อยๆ
เทา :อ๊ะ.... โอ๊ยยยย!! ผมร้องออกมาดังลั่น รู้สึกได้ว่าอะไรแข็งๆนั่นดันเข้ามาข้างในจนมิด ผมทิ้งตัวลงกับเตียงพร้อมกับหอบหายใจอย่างรุนแรง
เซฮุน :ฉันดีใจที่สุดเลย... ในที่สุดเราสองคนก็ได้เป็นคนๆเดียวกันแล้ว
เทา :เอ่อ พอก่อนนะ ฉันทั้งเหนื่อยและง่วงมากก =[]= /// เอาจริงๆแล้วผมอายมากๆๆๆ และหน้าผมก็ร้อนฉ่ามากเลยด้วย
เซฮุน :ฉันรักแกนะเทา ^^
เทา :อือ ฉันก็รักเซฮุน ^_^
THE END
ความคิดเห็น