ซาริเน่ เมื่องแห่งมนตรา

ลำดับตอนที่ #1 : การกลับมาของเธอคนนั้น[จบ]

     "กรี๊ด!!! คุณท่านคะ คุณหนู คุณหนู" หญิงสาวผมน้ำตาลโอ๊คกรีดร้องเมื่อเห็นภาพตรงหน้า

    "เซ เซริ เซริจ๊ะ หยุดก่อนนะลูก หยุดก่อน" หญิงสาวอีกคนที่วิ่งมาพยายามทำให้เด็กหญิงที่มีไอสีขาวไหลทะลักออกมาจากตัวสงบลง

..............................................................................................................................................................................................................

     "อะ ฝันนี้อีกแล้วหรอเนี่ย" หญิงสาวผมขาวสะดุ้งตื่นขึ้นมา

     "นี่..กี่โมงแล้วนะ" มือบางควานหานาฬิกาที่หัวเตียง

     "6 โมงแล้วหรอ ตื่นเลยดีกว่า" 

    "เมี้ยว~" แมวน้อยขนฟูสีขาวกระโดดจากหน้าต่างลงมาที่เตียง

    "อ้าว ชาเรีย ตื่นแล้วหรอ แปปนึงนะ" ร่างบางขยับตัวลงจากเตียง

5นาทีต่อมา

     "ชาร์ ไปห้องดนตรีกันนะ" "เซริน่า เดอ เฟียส์" ริมฝีปากบางเอ่ยชื่อตนเองเพื่อเปิดประตูเข้าห้อง

     "เราอยู่กับชาร์แค่ 2 คนนานแค่ไหนแล้วนะ" มือบางหยิบฟลุตสีขาวขึ้นมาพลางกำจี้ขนนกสีฟ้าที่อยู่บนสร้อยคอโดยไม่รู้ตัว
     
     'ถึง..เวลาแล้ว โชค..ชะตาเอ๋ย จง..กลับมา กลับ..มา ทำ.ให้เฟือง..แห่ง..เวลา..เดิ.น อีก..ครั้ง'    เสียงหนึ่งดังขึ้นมาในหัวของเซริ

     "เสียงใครน่ะ"

     'จง..กลับ..มา โชค..ชะตา เอ๋ย'  เสียงนั้นดังขั้นในหัวอีกครั้ง

     "กลับหรอ กลับไปไหนล่ะ แล้วกลับยังไง"

     'เส่น..ฟลุ.ต ขอ.ง เจ้า ปี.ก แห่ง.ภูติ จั.ก จะ พา เจ้า ...กลับ..มา'

     "ท่านเป็นใครน่ะ แต่แค่เล่นฟลุตก็พอแล้วใช่มั้ย ได้" เซริหลับตาลงตั้งสมาธิ จากดวงตาสีน้ำผึ้งก็กลับกลายเป็นสีฟ้าใสทันทีที่ลืมตาขึ้น

ริมฝีปากบางจรดลงที่ฟรุตและเริ่มบรรเลงเป็นเพลง ใต้เท้าของเซริมีวงแหวนสีฟ้าใสปรากฎขึ้น จี้ที่สร้อยคอเริ่มเปล่งแสงสีขาวนวลออก

มา จนห้องถูกแสงสีขาวกลืนหายไป...

     "กรี๊ดดด ! โอ้ย ! " ทันทีที่ห้องกลายเป็นสีขาวร่างของหญิงสาวก็ร่วงหล่นลงไปชนกับอะไรบางอย่าง

     "นี่เซริ เซริ เซรี๊~~ ลืมตาได้แล้วน่า" เซริค่อยๆลืมตาขึ้นตามเสียงใสที่เรียกเธอ แล้วก็ต้องตกตะลึงกับภาพตรงหน้า หญิงสาวที่อยู่หน้า

เธอ ลอยไปลอยมาอยู่ในอากาศเล่นอย่างสบายใจ!!

     " คะ ใครน่ะ รู้ชื่อฉันได้ยังไง แล้ว ที่นี่ที่ไหน"

     "เจอหน้ากันก็รัวคำถามเลยแฮะ เปลี่ยนไปนะเซริ อืมเริ่มจากฉันป็นใครก่อนละกัน อันที่จริง..มันก็น่าน้องใจอยู่นะที่เซริจำฉันไม่ได้ แต่

ก็นะ ไปอยู่ที่นั่นตั้งแต่5ขวบคงจำอะไรไม่ได้หรอกมั้ง รวมทั้งหน้าที่และความสำคัญของตัวเองด้วย" ประโยคสุดท้ายหญิงสาวพูดเบา

เสียจนไม่ได้ยิน

     "เธอเป็นใครหรอ รู้จักฉันได้ยังไงน่ะ" เซริรัวคำถามออกมาอีกครั้ง

    "เฮ่อ เอาล่ะ ฉันชื่อวาดาเน่ แต่เรียกวาเน่เหมือนเดิมนะ เป็ภูติวารี อืม เรื่องนอกจากนี้เดียวเซริก็รู้เองแหละนะ ส่วนที่นี่ที่ไหน ที่นี่ก็

คฤหาสน์ เดอ เฟียส์ นั่นแหละแต่อยู่ในธารศักสิทธิ์ของวาน่า มิติซาริเน่ แค่นี้แหละ"วาดาเน่อธิบายพร้อมทั้งลอยมาหยุดตรงหน้าเซริ

     "เหมือนเดิม? วาน่า? มิติซาริเน่? ภูติ? โอ้ย งงๆๆๆๆ"

     "ที่นี่คือบ้านเกิดของเซริ มันมีความจำเป็นนิดหน่อยที่ต้องให้เซริไปอยู่ในที่แบบนั้น เซริรู้ไว้แค่ วาเน่เป็นภูติของเซริ และก็เป็นเพื่อน

ของเซริตั้งแต่เด็กก็พอแล้วล่ะ เซริ16เเล้วใช่ม้า วาเน่สมัครสอบ โรงเรียนเวทแห่งซาริเน่ ไว้ให้น่ะ อีก1เดือนจะมีการสอบ ก็ไม่ยาก

หรอก เซริผ่านอยู่แล้ว เพียงแต่ ต้องเรียกความจำของเซริหน่อยนะ เซริใช้มนตราชั้นสูงได้ตั้งแต่5ขวบ ตอนนี้เซริคงจำอะไรไม่ได้หรอก

เดียวเราไปฝึกกันดีกว่าเนอะ" 


_________________________________________________________________________________________

ในที่สุดก็จบ1ตอนจนได้ เฮ่อ สั้นไปหน่อย ยังไงก็เม้นหน่อยนะคะ ขอบคุณค่ะ