ยมทูตที่รัก

ณ นรกใต้ภิภพ ( ทาร์ทาลัส )

 

  ยมทูตหนุ่มตนหนึ่งกำลังเดินไปที่ห้องโถงฟอร์มิเทีย "โอ้ หวัดดีเนียล ยินดีกับตำแหน่งใหม่ด้วยนะ วันนี้มารับงานแรกใช่ไหม? " ยมทูตสูงวัยกล่าว เขาเป็นชายหนุ่มสูงวัยที่ดูแข็งแรกมากทีเดียว เขาสวมเสื้อคลุมสีดำที่เข้ากับปีกสีดำทมึนของเขา ใบหน้าของเขาดูเป็นชายสูงวัยที่ใจดี "ใช่ครับ แฟรงค์" เนียลกล่าว พร้อมยิ้มอย่างร่าเริงให้กับแฟรงค์ เนียลเป็นยมทูตหนุ่มที่มีใบหน้าหล่อเหลา จมูกโ่งสันได้รูป ดวงตาสีมรกต " 55 เอ้านี่ ขอให้โชคดีกับงานแรกนะ" แฟรงค์พูดพร้อมยื่นบัตรผ่านประตูให้เนียล  เนียลเดินไปยังประตูมิติ พร้อมยื่นบัตรส่งให้แครอลยมทูตผู้เฝ้าประตู "ขอให้โชคดี สหาย" แครอลพูดพร้อมเปิดประตูมิติให้ "ขอบคุณครับ"  เนียลรู้สึกตื่นเต้นมาก เพราะนี่เป็นการไปที่โลกมนุษย์เป็นครั้งแรกของเขา เขาเดินเข้าไปในประตูมิติผ่านไปชั่วอึดใจ เขาก็มาปรากฎอยู่ที่สวนสาธารณะแห่งหนึ่ง ที่อยู่ใจกลางกรุงโซล " โอ้ นี่หรอโลกมนุษย์"เนียลกล่าวพร้อมทำตาโต เนียลมองดูนาฬิกาที่ข้อมือ เหลือเวลาอีก 30 นาทีกว่าวิญญานนั้นจะออกจากร่าง เขาจึงเดินเล่นฆ่าเวลาอยู่ที่สวนสาธารณะนั้น ที่นั่นไม่มีใครเห็นเขานอกจากว่าเขาจะต้องการ เขาเดินไปได้สักพักก็ได้ยินเสียงของผู้หญิงคนหนึ่ง เธอกำลังพูดกับอะไรบางอย่างที่อยู่บนต้นไม้ "ไม่ต้องกลัวนะเจ้าตัวน้อย ฉันจะรับเธอเอง" เธอพูดพร้อมกับยิ้มอย่างใจดีให้กับสิ่งที่อยู่บนต้นไม้ ตุ๊บ!!  " เห็นไหม ฉันบอกแล้วว่าจะรับเธอเอง เจ้าเหมียว " หญิงสาวพูดพร้อมกับลูบหัวเจ้าแมว เธอหันมาทางเนียล แล้วเดินทะลุตัวเนียลไป เมื่อเนียลได้เห็นหน้าเธอมันทำให้เนียลรู้สึกเหมือนตกอยู่ภายใต้มนตร์สะกด เธอช่างเป็นผู้หญิงที่สวยจริงๆ ใบหน้าของเธอเรียวสวย จมูกโด่ง ปากเล็กอมชมพูอวบอิ่ม ดวงตาสีทับทิมกลมโต เนียลได้แต่ยืนนิ่ง แล้วคิดถึงแต่หน้าหญิงสาวคนนั้นจนลืมจุดประสงค์ว่าเขามาที่โลกมนุษย์นี้ทำไม ??

 

 

......นิยายเรื่องแรกในชีวิต -0-!!

ไม่รู้จะถูกใจคนอ่านไหม ยังไงๆก็ขอฝากด้วยนะคะ

ถ้าชอบก็คอมเมนต์ให้กำลังใจหน่อยนะ จะได้แต่งต่อ 555