คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : [ SF ] เมื่อลีดอยากรุก ! ( Hunho )
[SF] เมื่อลีด…อยากรุก (Hunho)
” ทำอะไรอยู่หนะฮยอง “ แบคฮยอน ชะโงกมาดูในไอแพดที่รุ่นพี่ตัวเล็กกำลังตั้งใจดู
“ การ์ตูนโพโรโร่หนิ ไม่เบื่อบ้างหรอฮยอง ผมเห็นฮยองดูเป็นร้อยรอบแล้วเนี่ย ถ้าชอบขนาดเนี่ย เดี๋ยวผมเต้นให้ดูเอาม่ะ “ แบคฮยอนลุกขึ้นทำท่าตามเจ้าตัวเขียวที่กำลังส่ายตูดดุ๊กดิ๊กอยู่ในไอแพด
“ พอเลยแบคฮยอน “ มือเรียวดึงมือน้องชายตัวดีให้มานั่งข้างๆ “ ก็วันนี้ไม่มีงานหนิ ฮยองเลยเปิดดูคลายเครียดเท่านั้นเอ๊ง
“ แหม่ เท่านั้นเอ๊ง เปิดดูคลายเครียด ผมเห็นฮยองดูทุกวันอ่ะ ไม่ว่าจะว่างหรือไม่ว่าง ย้าาา !! เจ็บนะฮยอง “ แบคฮยอนโวยวายพลางลูบแขนตัวเอง ที่โดนคนตัวขาวหยิก
“ สมน้ำหน้า ล้อเลียนฮยองดีนัก “ คนตัวเล็กหันมาแลบลิ้นใส่น้องชายที่กำลังทำหน้าโอดโอย
“จำไว้เลย “ แบคฮยอนได้แต่ฟึดฟัด “ นี่ฮยอง ผมจะออกไปข้างนอก ฮยองไปด้วยกันป่ะ “
“ ไปกันเถอะ ฮยองอยากอยู่ที่หอมากกว่า ข้างนอกหนาวจะตาย “ ลีดตัวเล็กเอ่ย
“ ฮยองอยู่คนเดียวได้นะ “ ยังไม่วายเอ่ยด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง แต่ดูท่าพี่ชายเค้าคงจะนั่งตาเยิ้มใส่ไอแพดทั้งวันแหง
“ อื้มๆ สบายมาก รีบไปรีบกลับหล่ะ “ ดูขนาดพูดกับน้องกับนุ่ง ยังไม่ละสายตามาจากไอแพดเลย ท่าจะอาการหนักและฮยอง
---------------------------------------------------------------------------------------------------
หลังจากดูโพโรโร่จบ ผมเลยเริ่มหานู่นหานี่ดูไปเรื่อย แล้วมาเจออะไรบางอย่างที่น่าสนใจอย่างจัง
Fic Hunho
มองซ้าย แลขวาไม่มีคนอยู่ แบคฮยอนก็พึ่งออกไป ช้าอยู่ไย เปิดอ่านโลด อิอิ
“ ย้าาาา ไม่ได้น้อมแน้มขนาดนั้นซักหน่อย ฟิคนี้มั่วสุดๆ “
“ รู้ได้ไงเนี่ยว่าเซฮุนชอบทำแบบนี้ แม่นสุดๆ “
“ เค้าไม่ได้ขี้แยซักหน่อย “
“ >////////////< “ ทำไมในฟิคนี่ ผมเสียเปรียบตลอดๆเลยเนี่ย ทำไมๆต้องเป็นฝ่ายรับด้วยเล่า โดนเซฮุนตอดตลอดเลยเนี่ย แฟนคลับลำเอียงอ่า ถึงมันจะจริงก็เหอะ แต่บางทีเซฮุนก็เขินผมเหมือนกันน๊า ไม่ได้การล่ะ อย่างงี้ผมต้องแสดงแสงยานุภาพให้ได้เห็นกันบ้างแล้ว หึหึ
“ พวกผม กลับมาแล้วฮยอง ~~~~ “ น้ำเสียงดี๊ด๊าเสียงชานยอลลอยมาแต่ไกล
“ ไปอาบน้ำ นอนกันได้แล้ว พรุ่งนี้มีงานนะ อย่าลืม “ แต่ก็โดนเสียงของเมเนเจอร์ขัดอารมณ์ ซะก่อน
“ เหนื่อยจังเลยฮยอง “ เอาอีกแล้วๆ น้ำเสียงแบบนี้อีกแล้ว ไม่ได้นะจุนมยอน เราต้องเข้มแข็ง จำไว้ วันนี้เราจะมาทำให้เซฮุนจนมุม เพื่อเรียกศักดิ์ศรีคืนมา
“ เหนื่อยมากไหมครับ “ ผมพยายามทำเสียงให้หวานที่สุดเท่าที่จะทำได้
“ เหนื่อยมากกกกเลยครับ “ น้ำเสียงตอบกลับมาหวานหยด แทนที่เซฮุนจะเขินเป็นผมเนี่ยแหละที่พูดไม่ออก ไม่ได้ๆ วันนี้เราจะเสียดินแดนไม่ได้
“ มาเดี๋ยวฮยองเช็ดเหงื่อให้นะ “ ผมว่าพลางไล้ผ้าเช็ดไปตามใบหน้าลากลงมาถึงแผงอกเบาๆ ( สาบานว่านี่ลีดรุก ไม่ได้ไปยั่วเน่เขาหน่ะ -0- : ไรต์ )
“ ทำไมวันนี้ ฮยองน่ารักจังครับ “ เซฮุนพูด พลางส่งยิ้มพิฆาตมาให้ ยังไม่พอ ยังรั้งเอวผมเข้าไปกอดอีก >,<
“ ปะ…ไปอาบน้ำได้แล้วไป เหม็น! “ เซฮุนหลุดขำนิดๆ ก่อนจะเดินไปอาบน้ำ ไม่วายยังหันมาหอมแก้มผมอีก ทำไงดี ไอคุณหัวใจก็เต้นแรงซะเหลือเกิน ขืนนานกว่านี้ มีหวังสติหลุด ไอ้ที่เตรียมมาพังไม่เป็นท่าแน่ อร๊ายยยยยยย ทำไงดีๆๆๆๆๆๆ จุนมยอนอยากตาย แงๆๆๆ ไม่ได้ๆ เราต้องรุก ใช่ เราต้องรุก >,< เอ่อ … ไอแพด ใช่ ไอแพดอยู่ไหน ตอนนี้ผมวิ่งวุ่นหาไอแพดอยู่ล่ะครับ ไม่รู้เอาไปไว้ไหน อ่าาา นั่นไง น้องไอแพดสุดที่เลิฟ ผมวิ่งคว้าไอแพดมาจิ้มๆ ดูนิยายที่แฟนคลับแต่งต่อทันที อยู่ไหนแล้วเนี่ย ทำไมยิ่งรีบมันยิ่งช้าเนี่ย ! เจอแล้ว ผมกำลังตั้งใจอ่านฉากที่เซฮุนกำลังตอด เอ้ย กำลังจีบ ผมอยู่ ถ้าผมทำตามฉากนี้ล่ะก็ เซฮุนเสร็จผมแน่นอน แค่คิดก็ชนะแล้ว 555
“ อย่างนี้นี่เอง วันนี้จุนมยอนฮยองของผมถึงทำท่าทีแปลกๆ “ ความซวยมาเยือนแล้วครับท่าน ตกลงเด็กบ้านี่ไปอาบน้ำ หรือ วิ่งผ่านน้ำเนี่ย ถึงเร็วขนาดนี้ ผมได้แต่หันหน้ากลับไปช้าๆ
“ เอ่อ…. คือ “ ผมได้แต่อ้ำอึ้งไม่รู้จะพูดอะไรดี จะบอกเจ้าเด็กบ้าว่าอะไรดีเนี่ย คุณพระคุณเจ้าช่วยจุนมยอนด้วย
“ ทำไมไม่ตอบล่ะครับ “ พูดอยากเดียวก็ได้มั้ง ไม่ต้องเลื่อนหน้ามาใกล้ขนาดนี้ก็ได้
“ จุน “ ใกล้ไป
“ มยอน “ ชิดไปม้างงง
“ ฮยอง “ เซฮุนพูด พลางเอาจมูกของตัวเองมาถูกับจมูกกของผม อ๊าคคคค เจอแบบนี้ จุนมยอน ตายอย่างสมบูรณ์แบบ
“ เซฮุนน่าาาา ~ อย่าแกล้งฮยองสิ “ ตอนนี้จุนมยอนอยากจะระเบิดตัวเองจริงๆ แผนเผินที่คิดว่า ลืมหมดแล้วเนี่ย !
“ ถ้าฮยองอยากเรียนวิธีรุกหนะ เดี๋ยวผมสอนใหห้ดีกว่า ไม่ต้องไปอ่านหรอกฟิคเนี่ย “ ระหว่างที่ผมกำลังอึ้ง เซฮุนก็ดึงไอแพดออกจากมือผม พลางดันผมลงบนเตียง เฮ้ยยย มันต้องไม่ใช่แบบนี้สิ
“ ซะ…เซฮุน คะ..คือว่า “ ผมต้องเป็นฝ่ายทำแบบนี้สิ ง่าาา ทำไมพระเจ้าไม่เข้าข้างผมบ้าง ผมแค่อยากรู้ว่ามุมมองด้านบนมันเป็นยังไงแค่นั้นเองน๊าาา
“ เดี๋ยวผมจะสอนทั้งทฤษฎีและปฏิบัติให้ฮยองเอง “ เอาแล้วไง
วันนี้ผมยอมให้หรอกนะ ไม่ใช่ผมไม่มีน้ำยานะ แค่กลัวเซฮุนจะนอยด์แค่นั้นเอง ถ้าผมคิดจะทำจริงๆจังๆล่ะก็เซฮุนตกเป็นของผมแน่ แต่วันนี้ผมขอตัวไปเรียน เอ้ย ขอไปทำธุระส่วนตัวก่อน อย่าแอบดูนะ ลองคิดว่าตอนนี้กล้องเบนไปยังโคมไฟข้างเตียงล่ะกัน บ๊ายบาย
“ อ๊ะ เซฮุน ใจเย็นๆ สิ เดี๋ยวสิ เซฮุน อื้มมมมม “
ตอนนี้เราก็กลับบ้านกลับช่องได้แล้วนะ ปล่อยให้จุนมยอนเรียน เอ้ย ทำธุระไปก่อน แล้วกลับมาพบกันใหม่นะค่า อยากได้คู่ไหน รีเควส ได้เลยจ้า
ความคิดเห็น