Is LUV

 





" พ่อคะ ปล่อยหนู"

" ไม่ ! แกเดินเข้าไปในโรงเรียนเดี๋ยวนี้" พ่อหันมาดุฉันด้วยสายตาที่ค่อนข้างเกรี้ยวกราดแล้วพยายามลากฉันเข้าไปในประตูโรงเรียน ทำให้ทุกคนที่เดินผ่านไปผ่านมาแถวนั้นหันมามองฉันเป็นตาเดียว

"ไม่คะ ! หนูบอกพ่อแล้วว่าหนูจะไม่เรียนอีกแล้วพอกันที"

"เข้าไปเดี๋ยวนี้เลยนะมามิพ่อบอกให้เข้าไปไง" พ่อหันมาดุฉันด้วยน้ำเสียงที่ดุกว่าเดิม

"มีอะไรกันหรอคะเสียงดังกันเชียว"  เสียงของบุคคลที่สามดังมาจากข้างหลังฉันแล้วเจ้าของเสียงนั้นก็เดินเข้ามาหาฉันกับพ่อ

"สวัสดีคะคุณอธิคม นี่หนูมามิใช่มั๊ยคะน่ารักกว่าในรูปอีกนะคะ" นี่คงเป็นคุณครูของฉันสินะถึงได้รู้จักฉันดีขนาดนี้

"สวัสดีครับคุณครูนี่มามิลูกสาวผมเองครับ สวัสดีคุณครูสิลูก"  พ่อสวัสดีคุณครูแล้วหันมาทำเสียงเข้มใส่ฉันเป็นเชิงให้สวัสดีคุณครูบ้าง

"สวัสดีคะ"   ฉันสวัสดีคุณครูด้วยใบหน้าที่บูดบึ้งซึ่งทำให้คุณครูถึงกับหัวเราะออกมา

" สวัสดีลูก ครูเป็นครูประจำชั้นของหนูนะจ้ะ J "   คุณครูหันมาพูดกับฉันด้วยใบหน้ายิ้มแย้มดูจากลักษณะคร่าวๆแล้วคุณครูของฉันน่าจะยังอายุไม่ถึง 30 แน่เลย

" งั้นพ่อไปก่อนนะลูก " พ่อหันมาพูดกับฉันและลูบหัวเป็นเชิงบอกลา

" ฝากลูกผมด้วยนะครับคุณครู ผมไปก่อนสวัสดีครับ "  หลังจากที่พ่อคุยกับฉันเสร็จแล้วพ่อก็หันไปพูดกับคุณครูแล้วรีบเดินไปที่รถโดยไม่รอให้คุณครูได้ตอบอะไร

" พ่อ พ่อคะ "  ฉันตะโกนไล้หลังพ่อแล้วกำลังจะวิ่งตามไปแต่ดันถูกคุณครูจับแขนเอาไว้

" จะไปไหนศุภิสรา เข้าไปในโรงเรียนเดี๋ยวนี้ " คุณครูสาวหันมาพูดและทำหน้าดุใส่ฉัน

" ยุ่งน้า "  ฉันสะบัดมือออกจากข้อมือของคุณครูสาวแล้วเดินหนี้เข้าไปในโรงเรียน

" ศุภิสรา กลับมาเดี๋ยวนี้นะ "  คุณครูสาวเรียกให้ฉันเดินกลับไปหาเธอแต่ไม่หรอกฉันยังไม่ชินกับบรรยากาศแบบนี้อ่ะ คิคิ จะพยายามทำตัวให้น่ารักนะคะ J