คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro
------ Intro ------
วันนี้เป็นเช้าที่สดใสกว่าวันไหนๆ แน่นอน มันเป็นวันแรกที่เขาเริ่มออกเดินทาง โอเซฮุนคิดไม่ผิดที่เลือกช่วงซัมเมอร์นี้ไปเที่ยวต่างจังหวัดแทนที่จะอุดอู้อยู่ในเมืองนั่งฟังครูบ่นเกี่ยวกับหลักสูตรการเรียนการสอนใหม่ที่จะเอามาใช้ในปีการศึกษาหน้า กับนักเรียนดีเด่นนับร้อยในห้องประชุม
เขาเบื่อโซลเต็มแก่ เมืองหรูหราที่มีเพียงตึกรากับนักท่องเที่ยวมากหน้าหลายตามันไม่ได้ทำให้ปิดเทอมครั้งนี้ผ่อนคลายลงเลย ซ้ำยัง ทำให้วุ่นวายใจไปเสียอีก และแล้วความคิดหลุดโลกก็หลุดออกมาจากหัวสมอง ในคืนนั้นที่มีเพียงแสงไฟในเมืองใหญ่กับเจ้าตัวที่นั่งขดตัวอยู่หน้าโน้ตบุ๊คเครื่องโปรด
มือเรียวคลิกเข้าไปในบทความเกี่ยวกับการพักร้อนในช่วงซัมเมอร์และตัดสินใจติดต่อกับบริษัททัวร์แทบจะทันทีมันอาจจะดูหุนหันพันแล่นไปซักหน่อยแต่หากแลกมากับความสุขเล็กๆน้อยๆก่อนที่ช่วงเวลานี้มันจะหมดไปเขาก็คุ้มที่จะเสี่ยง ขาเรียวก้าวขึ้นรถทัวร์เมื่อคนมากันจนครบ ล้อหมุนแปดโมงครึ่งซึ่งยังไงก็ทันที่เขาจะไม่ตกรถ
โอเซฮุนเพียงแค่ขยับตัวลงไปหยิบแว่นกันแดดสีชามาไว้ในมือและบรรจงใส่มันเข้าไปเนืองจากใบหน้าที่ได้รูปและกรอบแว่นที่พอดิบพอดีกับเจ้าตัวทำให้ไม่อยากที่จะส่งเสริมออร่าให้เขาดูเด่นและแผ่กระจายไปทั่วทัวร์ เหล่าสาวเล็กสาวใหญ่หันมามองเขาเป็นแถบมิวายซุบซิบกันอีก โอเซฮุนทำให้เพียงยิ้มๆเมื่อมีคนเข้ามาถามชื่อเขาก็แค่นั้นเขาไม่คิดจะสนใจใครจริงจังนักหรอก
เด็กหนุ่มกอดอกฟังบรรยายและกำหนดการคร่าวๆของทัวร์นี้ พนักงานสาวยังคงทำหน้าที่ได้ดีเสมอต้นเสมอปลายเมื่อเธอเริ่มบรรยายจนเสร็จก็ยังไม่วางตาจากโอเซฮุนเสียทีร่างสูงเริ่มแปลกใจเมื่อเขาได้รับอาหารว่างก่อนใครอื่นทั้งๆทีที่นั่งเขาอยู่หลังสุด พยายามจะคิดไปในทางหนึ่ง ว่าเธอคงมีมันติดมือหรือไม่คนอื่นก็ได้ไปหมดแล้วถึงเอามาให้เขา
หาแต่มันไม่ได้เป็นเช่นนั้นเมื่อพนักงานสาวพยายามที่จะ...เอ่อ....ให้ท่า(คำนี้คงจะเหมาะกว่า)เขา ทรวงอกที่พยายามยื่นเข้ามาใกล้เกินกว่าคนปกติ เขาทำกัน ซึ่งเซฮุนทำได้เพียงยิ้มๆตามมารยาทและหนหน้าหนีจนสุดท้ายเธอก็เลิกยุ่มย่ามกับเขาซักที เล่นเอาอึดอัดไปหมด
แว่นกันแดดสีชาถูกถอดออก เซฮุนวางวันไว้บนหน้าตัก หนึ่งชั่วโมงผ่านไปรถก็เริ่มเข้าสู่ตัวชนบท เซฮุนมองมันด้วยตาเปล่าไร้สิ่งใดมาบทบัง ความเงียบสงบนี้แหละที่เขาขวนขวายมันมานาน เด็กหนุ่มตื่นตาตื่นใจกับบรรยากาศนี้ไม่น้อยเขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เสียบหูฟังและปล่อยอารมณ์ไปกับบรรยากาศที่ค่อยๆแทรกซึมเข้ามาเรื่อยๆในขณะที่การเดินทางห่างไกลออกไป
อากาศหนาวเย็นของแอร์ทำให้คนตัวขาวเริ่มสั่นขึ้นมาดื้อๆเขาเอื้อมมือขึ้นไปปรับแอร์สุดท้ายแล้วก็ต้องหยิบผ้าห่มขึ้นมาคลุมกายอยู่ดี และ อย่างที่คาดไว้ทุกสายตาก็ยังคงเฝ้ามองมาทางเขาเอาเป็นว่าเซฮุนจะพยายามเมินต่อการกระทำดังกล่าวก็แล้วกัน
โอ เซฮุน หวังว่าทัวร์ครั้งนี้มันจะไม่เบื่อมากอย่างที่เป็นหรอกนะ...
TALK : เป็นยังไงกันบ้างกับอินโทรสั้นๆ นี่พยายามสุดแล้วๆอ่ะ 55555 อย่าเพิ่งรีบเบื่อกันนะ ชอบไม่ชอบอ่านลืมเมนท์บอกเค้าน้ะ รออ่านอยู่ซำเหมอ เลย อยากพูดถึงฟิคเรื่องนี้ในทวิต รบกวนติดแท็ก #ฟิคซมล ด้วยนะคะเจอกันครั้งหน้าน้าาา
รัก @EXOLOVELY_FIC
ความคิดเห็น