คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Chapter 6
Chapter 6
รุ่งเช้า ……
Baekhyun part.
ผมค่อยๆลืมตาขึ้น กระพริบตาถี่ เพื่อปรับสายตากับแสงที่ส่องเข้ามาภายในห้องนอนสีพาสเทลตกแต่งอย่างน่ารัก กับร่างอันเปลือยเปล่าของผมที่มีแค่ผมห่มผืนใหญ่คลุมอยู่ ผมมองไปรอบๆแต่ก็ใม่พบเธอ แต่เธอคงไปทำงานแล้วล่ะมั้ง แต่พอมองไปเรื่อยๆ ก็ไปสะสุดกับสิ่งๆ นึงนั้นก็คือเสื้อผ้าผมที่ถูกแขวนไว้อย่างเรียบร้อย แทนที่จะกระจัดกระจ่ายอยู่ต่ามพื้น พร้อมกับโพสอิท 1ใบ “ ตื่นแล้วก็อาบน้ำแต่งตัว ข้าวต้มอยู่ในครัวกินเส้จแล้วก็กลับไปส่ะ ” ทำไมข้อความในโพสอิทมังถึงได้เย้นชาเหลือเกิน หรือเธอจะโกดผมเรื่องเมื่อคืน แต่ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อขึ้นผมรู้ตัวดี ใม่ได้เป้นเพราะผมเมา ที่ผมทำไปก็เพราะรักเธอผมแค่อยากไห้เธอรับรู้ความรู้สึกของผม ตอนนี้ผมควรทำตามที่เธอบอก และต้องรับไปง้อเธอ ผมจะใม่มีทางปล่อยเธอไปเด็ดขาดที่รักของผม .
Baekhyun part end.
You part.
ตอนนี้เป้นเวลาหกโมงเช้า ฉันขับรถออกมาจากคอนโดเพื่อไปหาจียอน ฉันออกมาโดยที่ใม่ได้ปลุกเค้า เพราะฉันไม่กล้าสู้หน้าเค้าเลยตอนนี้ เรื่องเมื่อคืนที่เกิดขึ้นก็คงเป้นเพราะว่าเค้าเมามาก จนเผลอทำอะใรที่น่าเกียจลงไป แต่เอาจิงๆฉันก็รู้สึกแปลกน่ะ คนที่ใม่ใด้เป้นอะไรกัน คนที่มีความรู้ดีๆให้แก่กันแต่ต้องมามีอะไรกัน แบบนี้ ฉันเลยทำตัวใม่ถูก และจากเหตุการที่เกิดขึ้นเมื่อคืนมันทำให้ฉันรู้ว่าฉันคิดยังใงกับเค้า แต่คงเป้นไปใม่ใด้หรอกก็เค้าใม่ใด้บอกนิ้ว่ารักฉัน เพราะความรุ้สึกดีๆของเค้าบางทีอาจจะใม่ชึความรักก็ได้ ตอนนี้ฉันก็มาถึงคอนโดจียอนแล้ว และกำลังจะขึ้นไปหาเธอ You part end.
กริ๊งๆๆๆๆ !! เสียงกริ๊งของห้องจียอนดังขึ้น และเธอก็เดินออกมาเปิดประตูในสภาพที่งั่วเงียเพิ่งตื่น เมื่อเปิดประตูออกมาก็พบกับคุน
“แก ฮือๆๆ อึก “ เมื่อประตูถูกเปิดออกคุนก็โผ่เข้ากอดจียอนทันที จียอนตกใจมากและกอดคุนแน่นที่เห้นคุนร้องให้หนักแบบนี้ เพราะคุนใม่เคยเป้น
“แกเป้นอะไร โอ๋ๆๆใม่ต้องร้องงงน่ะ” แล่วจียอนพละคุรจากอ้อมกอด พาคุนมานั่งที่โซฟา
“แกไปโดนใรมา ทำไมเป้นแบบนี้ แล้วนี้รอยอะไร อย่าบอกนะว่าเมื่อคืนแกกับคุน….. ???” เมื่อคุนนั่งลงจียอนก็ยิงคำตามใส่คุนทันที ที่คุนนั่งลงและเหลือบไปเห้นรอยคิสมาร์คตามซอกคอคุน
“อือๆๆๆ อึก ฮือออๆๆๆ “ คุนใม่ตอบจียอน แต่พยักหน้าแทน และร้องให้หนักกว่าเดิมมม
“มันข่มขืนแกหรอ ฉันจะไปจัดการมัน”จียอนทำท่ายกขึ้นแต่คุนกระชากให้เค้านั่งลงเหมือนเดิม
“อึก ๆ เปล่า อืออๆ ” คุนพูดทั้งยังร้องให้อยู่
“งั้ลลแสดงว่าแกยอมเค้าอ่ะดิ”จียอนเบิ่งตากว้างรอคำตอบของคุน แล้วคุนก็พยักหน้างึกๆ
“โอ้ยย แล้วแกจะร้องให้ทำใม เนี่ยยย “
“ก็ อึกๆ ฉันรักเค้านิ แต่เมื่อคืนเค้าเมา อือๆๆๆ” คุนพูดพร้อมกับสะอืนร้องให้ออกมา
“งั้ลแสดงว่าที่เค้ามีอะไรกับแกแสดงว่าเค้าเมางั้ลหรอ” คุนพยักหน้า แล้วปล่อยโฮออกมาอีกครั้ง
“ โอ้ยตายล่ะ เพื่อนชั้น เสียท่าให้คนเมา โอ๋ๆใม่ต้องร้องน่ะ ดูสิตาบวมหมดแล้ว ”
“ ช่วงนี้ฉันขอมาอยู่กับแกสักพักน่ะ ฉันยังใม่อยากเจอเค้าตอนนี้”
“อือๆ ก็ใด้ แต่แกจะหลบหน้าเค้าไปแบบนี้ตลอดใม่ใด้น่ะ แกควรจะไปคุยกับเค้าให้รุ้เรื่อง”
“อือ งั้ลชั้นไปร้านก่อนน่ะ ”
“เดี่ยว รอแปปเดี่ยวชั้นมา” แล้วจียอนก็ลุกขึ้นไปหยิบอ่ะไรมาสักอย่าง นั้นก็คือผ้าพันคอ
“เอ้า เดียวเด้กๆที่ร้านจะเห้นเอา”จียอนยืนผ้าพันคอมาให้คุน คุนรับใว้แล้วออกไปทันที
“ย๊าห์ ๆๆยองจีอ่า ใม่เล่นแล้ว”
“555555 อย่าเอาออกดิแกใส่ที่คาดผมโบน่ารักจะตาย” ยองจีระเบิดหัวเราะใส่แจ้คสันที่ใส่ที่คาดผมโบของเธอ
“อายคน เดียวลูกค้าก้อว่าฉันเป้นตุ๊ดพอดี “ แล้วยองจีก็ยังหัวเราะใม่หยุด
ติ๊งต๊องงงงง !!
“Sweet berry Café ยินดีต้อนรับค่ะ” พนักงานกล่าวตอนรับคุน
“พี่มาแล้วหรอค้า ใม่สบายหรอ ทำไมดูโทรมๆ”
“ยองจี ถ้าใครมาหาพี่บอกว่าพี่ใม่อยู่น่ะ “ คุนใม่ตอบคำถามยองจี แล้วเดินเขาออกทำงานไป ปล่อยให้ยองจียืนทำหน้างงยุ
“จีๆๆๆ เจ้แกเป้นไรอ่ะ “ แจ้คสันสะกิดยองจีที่ยืนงงยุ
“ไม่รุ้ดิ ดูแปลกๆว่ะ”
“นั้นดิ” แล้วทั้งสองคนก็หันมามองหน้ากันอย่า งงๆ
ติ๊งต๊องงงงง !!
“Sweet berry Café ยินดีต้อนรับค่ะ” พนักงานกล่าวตอนรับลูกค้าที่เค้ามา
“แจ็คสัน ยองจี มินอาอยู่มั่ย” แบคยอนวิ่งเข้ามาหาแจ้คสันกับยองจีทันทีที่เข้ามาในร้าน
“เอ่อ ใม่อยู่ครับ / ใม่อยู่ค่ะ” ทั้งสองคนหันมามองหน้ากันแล้วตอบออกไป
“งั้ลถ้าเค้ามาบออกด้วยน่ะว่าพี่มาหา” แบคยอนรุ้ว่าคุนอยู่ แต่เค้าก็ใม่ได้เซ้าซี่อ่ะใร เพราะคงรุ้ว่าคุนยังใม่พร้อมเจอหน้าเค้า แล้วก็เดินออกไปจากร้านทันที คุนที่แอบดูสถานการณ์ยุก็เดินออกมา ไปดูที่หน้าประตูร้านเพื่อดูให้แน่ใจว่าเค้ากลับไปแล้วจริงๆ
ณ บริษัทตระกูลปาร์ค
ก๊อกกๆๆ
“เชิญครับ”
“คุนชายยอนค่ะ คุนแบคยอนมาขอพบค่ะ”
“บอกให้เข้ามาใด้ครับ”
“ค่ะ” แล้วเลขาก็ออกไป เชิญแบคยอนเค้ามา
“ใงคับคุนเพื่อนมาหา กูแต่เช้าเลย”
“มีเรื่องมาปรึกษาว่ะ”
“มีใรมึง “ ชานยอนลุงจากที่ทำงานมานั่งที่โซฟารับแขก ใกล้ๆแบตยอน
“ สมมุติน่ะเว้ย สมมุติ มึงเกิดใปมีอะไรกับคนที่ ไม่ได้เป้นอะไรกันมันผิดป่ะว่ะ”
“ผิดดิ มึงถามทำใมว่ะ “
“เปล่า” แล้วแบคยอนก็นั่งก้มหน้าลง “
“ไอแบคกุเป้นเพื่อนมึงกี่ปีล่ะ มึงอย่าคิดว่ากุดูใม่ออกว่ามึงกำลังโกหกกุยุ เพราะฉะนั้นเล่ามาส่ะดีๆ”
“คือเมื่อคืนคือกุกับ เอ่อ กับ กับมินอา มีอะไรกันว่ะ แต่พอตอนเช้าเค้ากลับหนีหน้ากุ กุไปหาที่ร้านก็ใม่ยอมออกมาพบกู”
“เชี่ย แต่เมื่อคืนมึงเมานิ “
“แต่ตอนกุทำกุรู้สึกตัวดี และกุก็ตั้งใจด้วย”
“งั้ลมึงก็ขืนใจเค้าอ่ะดิ o.o “ ชานยอนพุดแล้วทำหน้าตกใจ
“เปล่าน่ะเว้ย ตอนกุทำเค้าก็ไม่ได้ขันขืนกุน่ะ ดูเหมือนเค้าจะเต็มใจด้วย”
“งั้ลก็เธอก็คงตกใจมั้ง ทำใรใม่ถูกไรงี้ เลยหลบหน้ามึงอ่ะ ปล่อยเธอใว้แบบนั้นสักพักแล้วค่อยหาเวลาไปคุนกับเธอแล้วกัน”
ชานยอนตบบ่าแบคยอนเบาๆ เชิงให้กำลังใจ
“คงงั้ลมั้ง เดียวกุกลับก่อนน่ะ”
“เออๆ โชคดี” แล้วแบคยอนก็เดินออกไป
ณ ร้านอาหารชื่อดังแห่งหนึ่ง
“มีใรถึงได้นัดฉันออกมา คิดถึงอ่ะดิ” ชานยอนทัคทายจียอนทันที่ทีมาถึง
“บ้า ใครจะคิดถึงนายห้ะ ไอหูกางงง”
“แล้วตกลงมีไร”
“นายคงจะรุ้แล้วสิน่ะว่าเพื่อนนายทำไรเพื่อนฉัน”
“รู้ แต่จะไห้ทำใงก็เรื่องมันเกิดขึ้นแล้ว และดูเหมือนตั้งสองคนจะชอบกันด้วย”
“แล้วนายใม่คิดจะให้เพื่อนนายรับผิดชอบเพื่อนฉันหรอ “
“ไอแบคมันรู้น่า ว่ามันควรทำยังใง ผมกับคุนก้อแค่อยู่เฉยๆก็พอ หิวแล้วสั่งใรมากินเถอะ ”
“ได้นายเลี้ยงล่ะกัน “
“แต่เธอนัดฉันมาเธอต้องเลี้ยงดิ” แล้วทั้งสองคนก็เถี่ยงกันยันกลับบ้าน
วันต่อมา....
“แกเจ้ เค้าไปไรอ่ะ เห้นนั่งเหม่อแบบนี้มาทั้งวันล่ะ “ แจ้คสันถามเอ่ยถามยองจีเมื่อเห้นความผิดปกติของคุน
“ทะเลาะกับพี่แบคแหง๋ๆ”
“รุ้ใงว่ะ “
“โง่จิงไอหวังมึง กุมึงใม่เห้นหรอว่าพี่แค่พยายามหลบหน้าพี่แบคอ่ะ “
“เออว่ะ ฉลาดและแสนรู้จิงๆเลยยองจีอ่า”ว่าจบแจ้คสันก็ลูบหัวยองจีเบาอย่ากับลูกหมาแสนน่ารัก
“ฉันคนย่ะ ใม่ใช่หมา เอามือแกออกไปเลยครัช คุนหวัง”
สามวันผ่านไป…….
แบคยอนแว่ะมาหาคุนทุกวัน แต่คุนก็ไม่ยอมออกมาเจอเค้าสักครั้งจนกระทั่งวันนี้
“Sweet berry Café ยินดีต้อนรับค่ะ” พนักงานกล่าวตอนรับลูกค้าที่เค้ามา
“อ้าว ฮยองมาหาเจ้ อีกแล้วหรอครับ วันนี้เจ้ยังใม่มาเลย “
“อ่อ “ ในขณะที่แบคยอนกำลังออกจากร้านแต่คุนก็เข้ามาพอดี
“แบคยอน” คุนตกใจเป้นอย่างมากที่วันนี้แบคยอนมารอคุนอยุ เมื่อคุนเห้นเค้าก็พยายามจะเดินหนีทันแต่แบคยอนมาขวางเอาใว้
“คุณ เป้นอะไร ทำใมต้องหลบหน้าผมด้วย” แบคยอนพูดและจับที่แขนของ แต่คุนก็สะบัดมันออก
“ฉันใม่ได้เป้นอะไรนิ้ ขอตัวน่ะ”คุนพูดและกำลังจะเดินไปห้องทำงาน
“คุนโกรดผมหรอ” จากที่คุนกำลังเดินเข้าห้องทำงาน ก็เปลี่ยนมาเป้นเผชินหน้ากับเค้าแทน
“ถ้าเป้นเพราะเรื่องคืนนั้……”
เพี๊ย !!! ทำไห้หน้าหล่อของเค้าหันไปตามแรงมือบางที่ฟาดลงมาที่หน้าเค้าทันที ทุกคนในร้านงงกับคำพูดของแบคยอน และตกใจกับการกระทำของคุนเป้นอย่างมาก แต่โชคดีที่ยังใม่มีลูกค้าเพราะยังเช้าอยู่ จากนั้นคุนก็เดินเข้าห้องไปทันที แต่แบคยอนใม่รอช้าวิ่งตามคุนไปติดๆแล้วเบียดตัวเข้ามาในห้องของคุนทันที
“คุนเข้ามาทำไม ออกไปฉันจะทำงาน” คุนยืนหันหลังให้แบคยอน
“เรื่องคืนนั้นผมขอโทษ” จากที่คุนพยายามจะกลั้นน้ำตา ตอนนี้มันไหลออกมาอาบแก้มสวยของคุน เพราะคุนพยายามจะลืมเรื่องคืนนั้นแต่เค้ากับพูดมันมาอีก
“ฉันถามคุนจิงๆ น่ะ คืนนั้นที่คุนนอนกับฉันเพราะอะไรกันแน่ คุนตั้งใจหรือเมากันแน่ ” คุนตะคอกเสียงดังใส่เค้า พร้อมกับน้ำตาที่ไหลลงมาเหมือนสายธาร แบคยอนเดินเข้ามาหาคุนและจับที่ไหลของคุน และใช้นิ้วเรียวสวยปาดน้ำตาที่อาบแก้มคุนทั้งสองข้าง
“คุนฟังผมน่ะ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นคืนนั้น ผมรู้ตัวดีทุกอย่าง เมาใม่ได้เมา ที่ผมทำแบบนั้นก็เพราะ..”
“เพราะอะไร”
“เพราะผมรักคุน ผมรักคุนนะมินอา แล้วคุนล่ะคิดยังใงกับผม ” เมื่อคุนใด้ยินดังนั้นก็โผ่เข้ากอดเค้าทันที แบคยอนตกใจที่คุนทำแบบนั้นแต่เค้าก็กอดคุนตอบและกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น
“ฉันก็รักคุน อึก ฉันขอโทดที่งี่เง่าใม่ยอมฟังคุน อือๆๆ” คุนพูดพร้อมกับร้องให้ แบคยอนจึงผละอ้อมกอดออกมาแล้วปาดน้ำตาของคุน
“ใม่ร้องน่ะคนเก่ง ดูตาบวมหมดแล้ว”คุนใม่ตอบแบคยอนแต่คุนกลับไปกอดเค้าแทน
“แฟนใครเนี่ย ขี้แย่จิงๆ” แบคยอนกอดคุนและลูบหัวคุนเบาๆด้วยความรัก
“ก็แฟนคุนใง “ คุนตอบแบคยอนเสียงอู้อี้ พร้อมกับแก้มที่แดงเป้นมะเขือเทศ
“งั้ลตกลงตอนนี้เราเป้นแฟนกันแล้วน่ะ” คุนผละออกจากอ้อมกอดและพยักหน้าเบาๆ จากนั้นแบคยอนก็ค่อยๆก้มหน้าลงมาประกบจูบคุนทันที แล้วผละออกมา
“ผมรักคุนน่ะ ที่รักของผม”
“ไปทำงานได้แล้ว “ คุนพยายามเก้บอาการเขินของคุนโดยการใล่ไห้แบคยอนไปทำงาน
“เดี๋ยวตอนเย่นผมมารับน่ะ จุ๊บ “ พูดจบเค้าก็จุ๊บแก้มคุนที่นึงแล้วเดินออกไปจากห้องทันที ปล่อยให้คุนยืนยิ้มเอามือจับแก้มอย่าเขินอาย
### จบแล้วเน้อตอนที่6 เป้นใงบ้างตอนนี้ เม้นเป้นกำลังใจให้ไรท์ด้วยน่าค้า ตอนหน้ารับรองหวานเยิ้มน้ำตาลเรียกแม่แน่นอน และแน่นอนนางร้ายมาแน่จ้า
ความคิดเห็น